MÜNCHEN

deel 1

Woensdag 29 november 2006

 

We nemen de trein van 8.30 van Rotterdam naar Schiphol, waar we om 9.15  aankomen. We hebben al voor onze Lufthansa vlucht ingecheckt Altes Rathaus via Internet, maar bij Lufthansa kun je niet zelf je instapkaart afdrukken. Dat moet via een automaat op de luchthaven. De communicatie met het apparaat verloopt niet zo gemakkelijk (met name als je met twee mensen op een boeking reist) en we lopen bijna weg met maar één instapkaart en een reisbeschrijving. We ontdekken onze fout op tijd en één en ander kan door een baliemedewerker hersteld worden. We vliegen met een klein toestel (een AVRO) in 5 kwartier naar München. Daar nemen we de S-bahn naar de stad, waar we 45 minuten later bij halte Isartor uitstappen en naar het (gay) hotel Deutsche Eiche lopen. Onze Komfort Doppelzimmer is klaar en we kunnen er meteen in. We lunchen in het restaurant (Gaststätte) van het hotel en gaan daarna de stad in. We zitten een paar honderd meter van de Viktualienmarkt (dagelijkse markt voor etenswaren en delicatessen) en de Marienplatz, waar het Neue Rathaus (stadhuis) staat.

Op de Marienplatz beginnen we een wandeling. De op 1 december startende Christkindlmarkt (kerstmarkt) is al in aanbouw. Het opvallendste gebouw aan de Marienplatz is het Neues RathausPeterkirche (1867-1908). Voor de bouw moesten een aantal oude Landschaftshäuser gesloopt worden. Voor het ontwerp is door de architect Von Hauberrisser heel goed naar het gotische stadhuis van Brussel gekeken. Dit stadhuis is echter veel rijker gedecoreerd, maar daardoor wat minder in balans dan het het Brusselse origineel. We beklimmen de stadhuistoren (met een lift) en genieten van het uitzicht. Het is nogal bewolkt en we kunnen de Alpen niet goed zien, maar de stad krijgen we goed in beeld. Het is waterkoud en boven waait het ook nog. Weer beneden lopen we naar de tegenover gelegen Peterkirche, gewijd aan de apostel Petrus. De kerk is, zoals zoveel gebouwen in de stad, in de oorlog zwaar beschadigd en Viktualienmarkt daarna weer opgebouwd. De kerk heeft een mooi altaar. We lopen over de Marienplatz verder langs het Alte Rathaus, dat nu het speelgoedmuseum herbergt. Het gebouw is niet volledig herbouwd. Alleen de toren en de oude raadszaal keerden weer terug. Achter dit gebouw staat de Heiliggeistkirche. De kerk heeft een zeer sober interieur. Vervolgens lopen we over de Viktualienmarkt. Deze dagelijkse versmarkt wordt druk bezocht door consumenten en restaurateurs. Je kunt er van alles kopen: vis, vlees, wild, groente, delicatessen en in deze tijd ook kerstversieringen. We lopen verder door Rosental en Oberanger richting Sendlingerstrasse, waar de Asamkirche staat. Officieel is het Nepomukkerk, maar is beter bekend als de kerk van de gebroeders Asam. Deze bouwers ontwiepen in de 18e eeuw veelInterieur Asamkirche kerken in Beieren en München. Allen in een rijkelijk gedecoreerde rococostijl. Het lijnenspel van concave en convexe lijnen is typerend. Deze kerk hebben de broers zelf gefinancierd op en op een eigen stukje grond gebouwd. Dit als dank voor de redding van een verdrinkingsdood in de Donau. De kerkgevel is ingeklemd in het gesloten gevelfront van woonhuizen in de Sendlingerstrasse. Binnen duizelt het ons van de versieringen, schilderingen, fresco’s en beelden. En het meeste is nog van bladgoud voorzien ook.

Na dit kerkelijk geweld gaan we koffiedrinken in de Starbucks tegenover. ’s Avonds eten we bij Morizz vlakbij het hotel. Dit is een trendy bar-restaurant met een mengeling van Thaise en Duitse gerechten. Later op de avond verkennen we de gay scene een beetje. Voor een woensdagavond is het bijzonder druk.

Weer: bewolkt 8 graden

 

Donderdag 30 november 2006

 

Na het ontbijt in het hotel lopen we weer naar de Marienplatz. We drinken koffie met gebak in een konditorei. Daarna kopen we bij de Tourist Maximilaneum Information een Munich Welcome card voor drie dagen onbeperkt OV en korting op attracties. We beginnen een wandeling en gaan naar de Alter Hof. Dit plein had ooit een belangrijke functie in het Beierse hofleven, maar werd in de oorlog beschadigd en is nogal rommelig herbouwd. Een paar straten verder licht het beroemde Hofbräuhaus, de bekendste van de Münchner bierkelders. Het ligt er zo vroeg op de dag nog verlaten bij. Later zullen we hier terug komen! We lopen verderop de Maximilianstraße op, de chicste winkelstraat van de stad. Alle bekende mode en sierraadmerken hebben hier hun winkels. De straat loopt van het Nationaltheater naar Maximilaneum, waar tegenwoordig het Beierse parlement (Landtag) vergadert. Het werd als paleis door Maximilian II gebouwd tussen 1857 en 74. Aan de straat ligt ook het Münchner Kammerspiele ofwel het Schauspielhaus, een bekend theater in Art Nouveaustijl, maar het is helaas niet te bezichtigen. We lopen de straat uit naar de Max-Josephplatz waar de Residenz ligt. DitResidenz is het belangrijkste paleis van de koninklijke familie Wittelsbach in de stad. Het was van 1508 tot 1918 de residentie van de Beierse koninklijke familie. We krijgen een euro korting met onze Welcome card. Het complex bestaat uit verschillende delen: de Königsbau, de Alte Residenz en de Festsaalbau. Er zijn 130 ruimtes waarvan er 70 tegelijk te bezichtigen zijn via een uitgezette route. Uitgerust met Audiotour gaan we aan de wandeling beginnen. We komen door prachtige zalen, verblijven en portalen. Kosten noch moeite zijn door de eeuwen heen gespaard om dit indrukwekkende paleis vorm te geven. Van de 130 ruimten zijn er telkens 70 gelijktijdig te bezichtigen. Wat we niet meteen in de gaten hebben is dat rond het middaguur de route wordt veranderd zodat men langs de ruimtes geleid wordt die ’s ochtends gesloten blijven. Hierdoor lijkt er geen eind aan de wandeling te komen en zien we sommige ruimtes noodgedwongen twee keer. Enigszins uitgeput geraken we eindelijk toch bij de uitgang. De Schatzkammer bewaren we voor later.

 

We gaan eerst wat eten bij Zum Franziskaner. Een traditionele Gastsstube, waar we aanschuiven aan een lange tafel. Het is een komen en gaan van jong en oud, chic en gewoon. We eten een Kasseler Riprl vom Rost mit Kartoffelsalat (Gegrilde Kasseler rib met aardappelsalade). Daarbij een mandje met Brezn (zoute krakelingen), die we – zo blijkt later – per stuk moeten betalen. De meeste gasten spoelen de maaltijd weg met halve liters bier (of meer).

Met gevulde maag gaan we verder met de wandeling en lopen naar de Theatinerkerk en de Feldhernhalle aan de Odeonsplatz. De 17e eeuwse kerk maakt met zijn gele gevel en koepel een Italiaanse indruk. De architect Barelli kwam daar dan ook vandaan. Binnen is de rococokerk geheel wit en relatief sober. De beelhouwerken en stucwerken zijn echter 18e eeuws en  weer zeer gedetailleerd en versierd. De Feldhernhalle is een logia uit 1842 naar Florentijns voorbeeld met beelden van Beierse veldheren. Het werd in opdracht van koning Ludwig I gebouwd. Het diende in de Nazitijd als decor voor manifestaties en parades.

We lopen de Ludwigstrasse uit en zien in de verte de Siegestor uit 1850, geïnspireerd op de boog van Constantijn in Rome. We slaan rechtsaf de Von der Tann straße in en lopen naar de Englischer Garten. Dit park uit begin 19e eeuw beslaat een groot gebied  (350 ha) waar heel München zomers komt recreëren. Nu is het koud, maar er zijn toch nog veel wandelaars en sporters. Aan het begin van het park staat het Haus der Kunst, een streng neoklassiek gebouw, waar Hitler "goed-nationale" kunst ten toon liet stellen. Later kreeg het een functie als museum voor moderne kunst, maar die rol is overgenomen door de Pinakothek der Moderne.

 

We nemen de metro naar de nieuwe voetbaltempel van München. Voor het WK voetbal van 2006 bouwde München een nieuw stadion: hetAllianz Arena FIFA WM stadion, dat na het evenement verder gaat als de Allianz Arena en thuisbasis is voor FC Bayern München en TSV 1860 München, de twee betaald voetbal clubs van de stad. Het stadion staat aan de rand van de stad en heeft een bijzonder ontwerp. Het bestaat uit drie ringen. De buitenkant van het stadion is bekleed met kunststof luchtkussens die verlicht kunnen worden in Rood (Bayern), Blauw (1860) of Wit (neutraal). Het stadion kan 66.000 toeschouwers herbergen. We krijgen een rondleiding door het stadion en kunnen ook de kleedkamers bekijken. In de Bayern kleedkamer kunnen we ook de kledingkastjes van “onze eigen” Roy Makaay en Mark van Bommel zien.

 

Terug in de stad gaan we even uitrusten in het hotel en daarna naar het restaurant Ederer voor het diner. We kiezen het wijnmenu met wijnarrangement. Het eten is heerlijk: Pata Negra, Langustines en Jacobsschelpen, Kalfsschouder en Appelcrêpes na.

Weer: mistig en bewolkt. 7 graden.

 

 

Andere Reisverslagen
terug verder