Traversée 1 - deel 3

... van de Pont de Bercy naar het Bois de Vincennes.

We vervolgen de route vanaf metrostation Quai de la Gare. We steken de brug over de Seine over.

Ministerie van FinanciënAan de linkerkant aan de rechteroever zien we het opvallende gebouw van het ministerie van Financiën. Ook één van de grands travaux van Mitterrand.  Het is een poort die met één been in het water staat. Het werd in 1988 in gebruik genomen nadat de ambtenaren eindelijk bereid waren hun kantoren in het Louvre te ontruimen.

We lopen de brug over en slaan rechts af en linksaf  de Quai de Bercy over en gaan de trappen op van het Palais Omisports de Paris-Bercy.

Het met gras beklede sportpaleis (8 ha) dateert uit 1983 en kan 17000 toeschouwers ontvangen.

We lopen voor een kwart om het sportpaleis heen en dalen af naar het Parc de Bercy.

HierParc de Bercy stonden eeuwenlang de pakhuizen waar de wijnvoorraad van de stad werd overgeslagen van rivierschepen. Het is nu een park met wat eigenaarigheden. Keurige bloembedden en gecoiffeerde heggen, een orangerie en expositieruimten.

Bij de rue Kessel slaan we linksaf. We lopen alsmaar rechtdoor.

Op de Place Lachambeaudie zien we links een oude brandweerkazerne en midden op het plein de bescheiden Notre-Dame de-la-Nativité uit 1875, die de tijdens de Parijse commune verwoeste parochiekerk van het toenmalige dorp Bercy vervangt.

We vervolgen de rue Proudhon onder het spoor door. Aan de andere kant gekomen steken we schuin rechts de rue des Fonds Verts in. Daarna steken we de rue de Charenton  (met eeen aantal gevels die typisch zijn voor de oude  buitenwijken) over en rechts de Rue des Wattignies in en meteen weer rechts en weer links de rue de Meuniers in.

Op nummer 67 (gebouw uit 1913) iets ongebruikelijks voor in de stad: voetenkrabbers bij de ingang.

Voorbij de Avenue du Géneral-Michel-Bizot steken we een bruggetje over een ongebruikt spoor over en komen op de Boulevard Poniatowski.

We komen nu buiten het ommuurdeParijs van 1844. De boulevards die dit Parijs omsluiten zijn allen genoemd naar Maarschalken. De versterkingen die de stad van de buitenwijken scheiden zijn tussen 1920 en 1924 geslecht.

We slaan de boulevard Poniatowski linksaf in tot de Porte de Reuilly en steken over richting place du Cardinal - Lavigerie. We komen dan op een ander groot plein, waar we schuin links aan houden. We gaan het Bois de Vincennes binnen via de Route de la Croix rouge. Onder onder ons raast het verkeer over de boulevard périférique.

We komen dan bij een meer, Lac Daumesnil. De officiële route gaat nu linksaf en recht toe recht aan naar het metro station Porte Doree waar Traversee 1 eindigt.

Lac Daumesnil en de Temple de l'amour

Wij slaan bij de oevers van het meer rechtsaf en volgen de GR 14. In de buurt van het bruggetje zien we rechts een Boudhistisch centrum "Kagyu Dzong" met een Tibetaanse tempel, een vietnamese kapel en een internationale pagode.

We vervolgen de route langs de oever van het meer steken een klein bruggetje over (uitzicht over het meer met het restaurant "Le chalet des îles Daumesniil op het eiland Île de Reuilly) en slaan dan het tweede pad rechtsaf in naar boven. Aan onze linkerhand ligt de Zoo de Paris. We steken de Ceinture  du Lac Daumesnil over en ook de Avenue de Saint Maurice. We volgende de rood-witte tekens van GR14 tot even voorbij de Route de L'Asile Nationale waar we linksaf het Grand Circuit (geel-rood) van het Bois de Vincennes gaan volgen. In Noordelijke richting passeren we weer de Avenue Daumesnil en komen aan de noordrand van het bos  langs de Avenue des Minimes. Die leidt ons naar het Chateau de Vincennes. Bij het Chateau gaan we linksaf de Avenue de General de Gaulle in.

Chateau de Vincennes

Het Chateau de Vincennes stamt uit de middeleeuwen. Het was ooit een koninklijke residentie, werd later een gevangenis, een porceleinfabriek, een wapenopslag en militaire academie. Het kasteel is te bezichtigen. De Donjon kwam in 1370 gereed. Hier overleed de engelse koning Henry V.  In 1815 werd het door de napoleontische generaal Pierre Daumesnil met nog geen 200 man vijf maanden lang met succes verdedigd tegen Russische en Pruisische troepen. Pas op bevel van Lodewijk XVIII gaf hij het fort uiteindelijk over.

We lopen om het kasteel heen en komen bij het metro station Chateau de Vincennes, waar onze wandeling eindigt.

andere reizen
terug verder