Patagonia

deel 1

Vrijdag 17 februari 2006

Rotterdam - Amsterdam - Madrid - Santiago de Chile: ruim 21 uur onderweg

 

Eindelijk is het zover. Na maanden voorbereiding begint vandaag onze reis naar Patagonië, het zuiden van Chili en Argentinië. We hebben de hele dag vrij en we vliegen pas om 19.30 met Iberia van Schiphol via Madrid naar Santiago de Chile. We brengen de dag thuis relaxed door, maar dat gaat op een gegeven moment ook vervelen. We vertrekken daarom ruim op tijd naar Schiphol. We nemen de trein van 16 uur uit Rotterdam. Bij het inchecken om 17 u horen we dat ons toestel nog niet uit Madrid is vertrokken en dat we zeer waarschijnlijk vertraging zullen oplopen. We gaan eten en zien later dat er inderdaad vertraging gaat ontstaan. Uiteindelijk vertrekken we ruim een uur te laat. Hierdoor zal onze overstap in Madrid krap worden. We landen 23.15 in Madrid. Dan is het volgens de borden nog 25 minuten lopen naar Terminal 4S. Rennend snellen we naar de halte van de onbemande trein, die ons van terminal  4 naar terminal 4S brengt. Dan weer rennen, door de paspoortcontrole en verder rennen naar gate U65. Als we daar komen is het instappen net begonnen. Verhit nemen we onze plaatsen bij de nooduitgang (!) in. We maken ons nog wel zorgen over onze bagage. Zou die ook de snelle overstap gemaakt hebben? De vlucht verloopt zonder incidenten. Om 1 uur 's nachts krijgen we het diner en een uur voor aankomst een ontbijt.

 

Zaterdag 18 februari 2006

 

Na bijna 12 uur vliegen landen we om 9.30 uur op het vliegveld van Santiago. Als we door de paspoortcontrole heen zijn zien we onze koffers al als eerste van de transportband rollen. Ongelooflijk na die krappe overstap in Madrid! We zijn erg blij. We hadden er al niet meer op gerekend. We worden opgehaald door en chauffeur van het hotel, die ons met een bord metPlaza de Armas mijn naam erop staat op te wachten. Het is hier meteen lekker warm, zo'n 25 graden. Het ritje naar het Crowne Plaza Hotel duurt een klein half uur. Het hotel is natuurlijk prima. We nemen een douche en gunnen ons een half uur om bij te komen. Dan gaan we met de metro de stad in. De metro is schoon, frequent en snel. We stappen uit bij Plaza de Armas, het centrale plein van de stad, van het land eigenlijk, want de afstanden in Chili worden vanaf hier gemeten. We lopen naar de Centrale markt, waar veel vis en groente wordt verhandeld. Ook kun je er prima eten in de oude markthal, hetgeen we ook doen. We gaan zitten op één van de grotere  terrassen van La Quinta Augusto. Het is een leuke ervaring om tussen de vishandelaren een verse vismaaltijd te nuttigen. Dan lopen we terug naar de Plaza de Armas en nemen een  kijkje in de kathedraal. Een neobarok gebouw uit de vroege 19e eeuw. Helaas is het interieur van de kerk half afgesloten vanwege renovaties. Dan lopen we verder naar La Moneda, waar het presidentieel paleis staat. Hier speelden zich op 11 september 1973 dramatische taferelen af  toen de gekozen president Allende werd afgezet door een militaire junta onder leiding van generaal Augusto Pinochet. Het paleis werd beschoten en Allende pleegde zelfmoord nadat hij in een radiorede had gezegd, dat hij geloofde in Chili en haar lot ("Tengo fe enMoneda Chile y su destino"). Nu staat er een omstreden standbeeld van Allende (het enige in Santiago) voor het Paleis. We lopen langs de Alameda, de drukke en brede verkeersader van de stad naar de San Francisco kerk. Hier slaan we af de Calle Londres in, die samen met de Calle Paris de wijk Londres-Paris vormt. Het is net een stukje St Germain in Santiago. We drinken wat op een terras en lopen verder naar de Cerro Santa Lucía. Een rotspunt waarop een park is aangelegd met een uitzichtpunt. Hier stichte Valdevia in 1541 de stad Santiago officieel. Het park werd pas eind 19e eeuw door 150 gevangenen aangelegd. Het is een beetje klimmen, maar boven aangekomen hebben we een aardig uitzicht over de stad. Santiago is een grote stad, maar het centrum is op zaterdagmiddag allesbehalve hectisch. Wel scheuren de bussen met hoge snelheid over de boulevards. In de verte ligt het Andes gebergte, maar in dit warme weer ontrekt de smog de bergen aan het zicht. De Chileense hoofdstad ligt tegen de voet van het gebergte, dat de grens met Argentinië vormt aan. In westelijke richting ligt op nog geen twee uur rijden de kust van de Stille Oceaan. Chili is een erg smal (smaller dan Nederland), maar erg langgerekt land. Van Noord naar Zuid is het ruim 4.000 km!

We lopen verder naar ons hotel, waar we even gaan uitrusten van de vermoeienissen.

's Avonds gaan we de wijk Bella Vista in. We drinken een Pisco Sour, de Chileense cocktail, bij El Casa en Aire. Het café is genoemd naar een gedicht van Pablo Néruda, de beroemdste Chileense dichter. Het drankje is dé nationale cocktail van Chili (en Peru) en wordt gemaakt van Pisco (een brandewijn van zoete witte druiven), citroensap, suiker en opgeklopt eitwit. Lekker fris. Dan lopen we nog wat rond door de wijk, die duidelijk nog op gang moet komen. Om 9 uur zijn we de eerste gasten bij Casita Española, het restaurant waar we aardig, maar niet bijzonder eten. Helaas is het  personeel drukker  met elkaar dan met ons. De porties zijn meer dan genereus en we kunnen het lang niet op. Dan terug naar het hotel en bijtijds naar bed.

Weer: zonnig 25 - 28 graden

 

Zondag 19 februari 2006

  Santiago de Chile - Bariloche (Argentinië): 840 km (2:55 uur vliegen)

We lopen na het ontbijt naar de funicular die de Cerra San Critóbal opgaat. Om 10 uur gaat de eerste rit naar boven. Boven aangekomen zien we talrijke fietsers die de berg hebben bedwongen op zondagmorgen. Het uitzicht over de stad is de moeite waard. Nu zien we pas echt hoe groot de stad is, en hoe dicht ze bij de Andes ligt.

We lopen terug naar het hotel, waar om 11.30 een auto voor ons klaar staat om ons naar het vliegveld te brengen. Op weg naar het hotel stoppen we in de wijk Bellavista even bij een van de winkels, waar sieraden worden verkocht met Lapisazul, de blauwe edelsteen, waar alleen Chili (naast Afghanistan) bekend om is. Lapisazul is een van de meest typische en toch bruikbare souvenirs in Chili. De prijzen zijn hier lager dan in het buitenland is ons verteld. Ik koop een paar manchetknopen van zilver met een lapisazul steentje erop.

Op de luchthaven moeten we, omdat we vandaag naar Bariloche in Argentinië vliegen. We moeten  US$26 pp aan internationale luchthavenbelasting betalen voor we kunnen inchecken. Om 14:05 vertrekken we met LAN Chile naar Bariloche in Argentinie, met een tussenlanding in Puerto Montt. Bij de tussenlanding (na 1:15 uur) blijkt het vliegtuig een mankement te hebben en moeten we allemaal uitstappen. De gezagvoerder spreekt ons persoonlijk toe en voorspelt een vertraging van minstens 2 uur. We krijgen een bon voor een snack en drankje, hetgeen een stormloop om de kleine snackbar veroorzaakt. De keus bestaat uit twee typisch chileense snacks: een tostada queso y tomate (tosti met kaas en tomaat) of een Barros Lucco (een tosti met schnitzel). De laatste is snack is vernoemd naar een voormalig president, maar wordt ook gekscherend Burro Loco (gekke ezel) genoemd. Na 2 uur deelt de gezagvoerder ons zelf mede, dat we met een ander toestel, dat net is geland, zullen verder vliegen. Wat we niet weten is dat in dat toestel nog passagiers zitten die eigenlijk ook verder moeten. Die moeten er eerst (mopperend) uit, voordat wij er in kunnen. Dan is het nog maar 25 minuten vliegen naar Bariloche, waar we rond 7 uur aankomen. We huren een auto bij Hertz en rijden naar het stadje. Daar aangekomen blijkt onze hotelreservering niet goed te zijn verwerkt en kunnen we niet terecht in El Ciervo Rojo. Bij de buren van Hotel Kilton is wel plaats. We krijgen een eenvoudige kamer met eigen douche/wc voor maar AR$100 (€27).

We besluiten de avond met een biertje op een terras van de Pilgrim. De eigenaars brouwen hun eigen bieren. De avond wordt begeleid door een muzikaal optreden op straat, georganiseerd door een telefoonbedrijf.

 

Weer: zonnig 26 graden

 

Maandag 20 februari 2006

 

We staan vroeg op. Na het ontbijt bellen we met Vamonos Travels in Amsterdam, de touroperator/reisbureau in Nederland waar we - naast onze vliegtickets - een boottocht hebben geboekt die we morgen gaan maken. We  hebben van Vamonos nog geen ticket voor de boottocht  gekregen en weten niet hoe laat we waar Lago Espejomoeten zijn. De kwaliteit van de dienstverlening door Vamonos laat te wensen over. 

We gaan met de auto een tocht door de omgeving maken, langs het Lago Nehuel Huapi, naar Villa Angostura. De route loopt langs de oevers van het blauwe gekleurde meer en wordt omgeven door met sneeuw bedekte bergen. Eerst is de weg nog geasfalteerd, maar na een tijdje gaat dat over in onverhard gravel. Hier moeten we de snelheid aanpassen en het bandenspoor volgen. Hier en daar moeten we over stukjes "wasbord", zodat we lekker door elkaar geschud worden in onze Volkswagen Gol. Villa Angostura is een druk toeristenoord. We rijden door naar het mooie Lago Espejo en dan Lago Angustura. Dit zijn ook prachtige blauwe meren, omgeven door sneeuwbedekte bergen.

Terug in Vila Angostura lunchen we en bellen maar weer naar Vamonos. Het lijkt goed nieuws te zijn, want ons wordt een fax met alle gegevens beloofd. We rijden dezelfde route weer terug naar ons hotel in Bariloche. Daar treffen we geen faxbericht aan. We drinken later op een terras weer een biertje en doen inkopen voor het ontbijt morgen, aangezien we - op basis van een faxbericht, dat we na veel en lange telefoontjes uiteindelijk hebben ontvangen - in de veronderstelling leven morgen op 6.30 te zullen vertrekken. Dit is te vroeg voor het ontbijt van het hotel. We eten bij een fijn restaurant net buiten het centrum, Kandahar, genaamd. Het decor houdt het midden tussen de Himalaya en de Andes en het uitstekende eten is Argentijns.

Als we eenmaal in bed liggen wordt er gebeld. Een vrouw van een lokale tour operator, die kennelijk de boottocht verzorgt, vertelt dat we morgen om 8 uur worden opgehaald bij ons hotel. Weer andere informatie dus. We zijn even in verwarring.  We gaan slapen en zetten de wekker wat later.

Weer: zonnig 25 graden

 

 

 

Andere Reisverslagen
terug verder