 |
St. Petersburg |
Deel 1 |
 |
||
Woensdag 1 September 2004We
staan ontzettend vroeg op: om 2:45 gaat de wekker. Om half vier staat de taxi
voor de deur die ons naar het centraal station
De
koffer is er al als we door de paspoortcontrole heen zijn. We worden opgehaald
door Nikolay, onze gids
in St Petersburg. Zelfs hij was een beetje ongerust geworden door het lange
wachten. Hij brengt ons met zijn Volga naar het B&B Nevsky Inn midden in het
centrum.
Niko zien we morgenochtend weer voor een
stadswandeling.
We worden verwelkomd door John, de Britse eigenaar van de
B&B, die ons kort bekend maakt met het pension en de omgeving. We rusten
even en gaan dan een korte wandeling maken. We lopen naar het Paleisplein en
staan binnen drie minuten voor het het Winterpaleis en de Hermitage.
Achter ons het imposante Generale Staf gebouw. Het is historische grond. Hier
zetelden de tsaren van Rusland sinds Peter de Grote St Petersburg stichtte tot
de Russische revolutie. Hier vond de heroïsche, lat We trekken ons terug op de kamer, kijken nog wat Russische tv en gaan bijtijds slapen. Het weer in St Petersburg is prachtig: 24 graden en volop zon. Donderdag 2 september 2004We staan om half 8 op en ontbijten. Er is genoeg: toast, kaas, jam, ei, worst, pannekoeken. We maken ook kennis met Tanya één van de meisjes die hier werkt. Haar kennis van het Engels strekt niet verder dan de hierboven genoemde ingrediënten van het ontbijt, hetgeen de conversatie enigszins beperkt. Maar zo vroeg op de ochtend kan dat ook een voordeel zijn!
We
wachten op Nikolay, die iets over negen komt. We gaan met hem wandelen langs de
bezienswaardigheden van de stad. We laten hem een beetje de vrije hand. Hij wil
ons een mix van bekende en minder bekende plekken in de stad laten zien.
We
gaan op zoek naar koffie, maar dat is niet zo eenvoudig in deze buurt. Het lukt
uiteindelijk wel. Daarna lopen we naar het Sennaya Plochad, het hooiplein, waar
vroeger de paarden werden gevoerd. Midden op staat een vredesmonument, waarop in
vele talen het woord vrede staat. Ook in het Nederlands. Niko laat ons het
Vorontsov paleis zien. Het paleis is We lunchen in de Meat Grinder, een soort grilbuffet waar je zelf de groenten en vleessoorten kiest die dan op een plaat worden gegrild. Het russische antwoord op fast food.
Na
de middag gaan we naar het Hermitage museum. Via de website
van het museum hebben we een tweedaags entreebewijs besteld. Met het gemailde
voucher kunnen we de lange rijen voor de kassa omzeilen en via de achteringang
's
Avonds gaan we met de metro naar een restaurant. Dat is ook een soort avontuur.
We kopen metromuntjes (zheton) bij het loket, maar hebben moeite om het goede
perron te vinden. Het metro net bestaat uit 4 lijnen, die heel diep onder de
grond liggen. De bordjes i weer: warm, 24°, zonnig, in de namiddag een onweersbui.
|
||
zal
brengen. Daar zijn we eigenlijk veel te vroeg want de trein gaat pas om 4 uur.
Om 5 voor vijf zijn we op Schiphol waar we inchecken voor Kopenhagen en St.
Petersburg. De vlucht naar Kopenhagen, de overstap (2 uur) en de vlucht naar St
Petersburg verlopen prima. Aan boord krijgen we een broodje en wat drinken. We
komen om 14.00 uur plaatselijke tijd (2 uur later dan in Nederland) aan op
luchthaven Pulkovo 2. Het vliegveld is een beetje ouderwets. We staan bijna een
uur in de rij voor de paspoortcontrole. Het gaat tergend langzaam en als we
halverwege de rij zijn gaat ons loket dicht. Gelukkig kunnen we ritsen met de
rij naast ons. We vragen ons af of dit een voorbode is van wat ons de komende
dagen staat te wachten.
er
vaak wat overdreven, bestorming plaats die het begin van het communistische
tijdperk inluidde. Aan dat tijdperk kwam ruim 10 jaar geleden ook een einde.
Via het schilderachtige winterkanaal komen we bij de oevers van de Neva en
hebben we zicht op de Peter en Paul burcht. We lopen terug via de Kerk op het
verspilde bloed. Deze opzichtige kerk van Disney-achtige proporties staat op de
plaats waar tsaar Alexander II werd vermoord door een anarchistische activist.
Een ondankbaar lot, aangezien deze tsaar net het lijfeigenschap had opgeheven en
de politieke vrijheden had verruimd. Het hekje waarop de tsaar ineen zeeg staat
nog in de kerk, die tussen 1883 en 1907 werd gebouwd. Op de gevel bevinden zich
20 granieten gevelstenen die gebeurtenissen uit het leven van de tsaar
memoreren. De mozaïeken tonen taferelen uit het nieuwe testament en er zijn 144
wapenschilden van Russische provincies, regio's en steden. We lopen verder over
de Kanala Griboedova, waar kunstenaars hun aquarellen schilderen en verkopen. We
drinken nog wat op een terras aan de Nevsky Prospekt, de grote boulevard van de
stad. Het is om 18:00 uur nog erg druk op straat. Even terug naar onze kamer,
alvorens we gaan eten bij 
We
lopen naar de Moika rivier, een van de gekanaliseerde rivieren van de stad die
een soort grachtengordel (naar Amsterdams voorbeeld) om het centrum vormen. Bij
het ontwerpen van de stad heeft Peter de Grote veel gekeken naar Westeuropese
voorbeelden zoals Amsterdam en Venetië. De grachten hier zijn echter veel
breder en de waterspiegel ligt ten opzichte van het straat niveau veel lager. De
bruggen zijn dan ook laag en je ziet de kanalen pas als je er dichtbij staat. We
lopen langs de Moika naar het Mariinsky paleis (nu stadsbestuur). Voor dit
paleis ligt de blauwe brug over de Moika. Het is met 97 meter de breedste brug
ter wereld en lijkt meer op een parkeerterrein. Dan staan we
ineens op het Isaak plein met het beeld van Nicolaas I en de enorme Isaak
Kathedraal. Een gigantische koepel en kolonades domineren het stadsbeeld. Het is
een van de grootste koepels in de wereld met meer dan 100kg bladgoud op het dak.
De kerk is ontworpen door Montferrand en het duurde 40 jaar om de kerk te
bouwen. Er moesten zelfs speciale spoorwegen aangelegd worden om het marmer aan
te voeren. In 1858 was het dan zover. We kunnen er helaas niet in, want het gaat
pas om 10.30 open. We lopen vervolgens door het park erac
hter,
dat tijdens de Duitse blokkade van de stad in 1941 dienstdeed als groente-akker. Bij de Neva staat
het ruiterstandbeeld van Peter de Grote, gemaakt in opdracht van Katherina II
door de Fransman Falconet in 1782. Peter's paard vertrapt de slang van het
kwaad. We lopen langs de senaat (nu staatsarchief) en vervolgens de
Konnogvardeysky Bulvar. Aan het eind ervan ligt het Nicolas paleis. Van hieraf
lopen we langs een gebied dat Nieuw Holland heet. Het is een van de meer
mysterieuze delen van de stad. Het eiland is al driehonderd jaar gesloten voor
het publiek. Peter de Grote nam het in gebruik als scheepswerf (vandaar de
naam). In 1915 kwam er een marine radiozender, de sterkste van Rusland in die
tijd. We gaan verder richting het 
ooit
gebouwd voor een minister door Rastrelli. Sinds 1810 is hier een militaire
academie is gevestigd. Niko heeft er ook gestudeerd. We lopen richting Nevsky
Prospekt de grote allee van de stad. Hier heerst grote drukte en dus moeten we
opletten voor zakkenrollers! We nemen een kijkje in Gostiny Dvor (handelsmarkt),
het oudste overdekte winkelcentrum van de stad en misschien van de wereld. Het
stamt nog uit de tijd van Katharina de Grote, gebouwd tussen 1757 en 1785
eveneens door Rastrelli. Eigenlijk is het een grote verzameling kleine winkeltjes.
Laatste bezienswaardigheid van de dag is de Kazan kathedraal. Ook hier is een
dienst gaande, met oude vrouwtjes die devoot de ikonen kussen. De kerk is een
neo klassiek bouwwerk, met twee grote halfronde kolonades. Het is gebouwd tussen
1801 en 1811 door Andrej Voronihkim, een voormalig lijfeigene. Het ontwerp is
deels gebaseerd op de St Pieter in Rome.
naar
binnen om ons entreebewijs bij de infobalie af te halen. We komen er echter
achter dat vandaag de 1e donderdag van de maand is en dat betekent tegenwoordig
gratis entree! Men is wel zo aardig om het twee dagen ticket (dat al betaald is)
voor vrijdag en zaterdag geldig te maken. Het museum is gevestigd in het
Winterpaleis, de kleine, de oude, de nieuwe Hermitage en het Hermitage theater.
De gebouwen zijn allen met elkaar verbonden. Het Winterpaleis is door tsarina
Elisabeth I in 1754 in opdracht gegeven aan Rastrelli. Het is het derde paleis
op deze plek. Elisabeth stierf enige maanden voor het winterpaleis in 1762 werd
voltooid. Katharina II en haar opvolgers richtten het barokke paleis opnieuw in
neo-klassieke stijl in, maar lieten de buitenkant, de Jordaanse trap en de kapel
in tact. De klassieke kleine Hermitage werd in 1780 voor Katherina II gebouwd
als onderkomen en voor de kunstverzameling die door Peter I was begonnen. In
1917 zetelde de voorlopige regering in het Winterpaleis tot in oktober van dat jaar de
bolsjewieken hun intrede maakten. Sinds 1922 is het complex een museum: de
Staats Hermitage. Gedurende de Sovjet tijd groeide het uit tot één van 's
werelds grootste musea. Met hulp van donaties is het gebouw in de jaren 90 van
de 20e eeuw gerenoveerd en verbeterd. De collectie is
ontstaan door de verzamelwoede van Peter de Grote en later met name van Katharina de
Grote. Ook in de Sovjet tijd werd er driftig verzameld (genationaliseerd),
binnen de Unie, maar ook na afloop van de tweede wereldoorlog in Duitsland en
Oost-Europa. De collectie bestaat uit meer dan 3 miljoen stukken, waarvan 5 a
10% op enig moment gelijktijdig te zien is. Het museum heeft tegenwoordig
ook dependences in het buitenland, waaronder één in 
n cyrillisch zijn lastig te lezen en de perrons zitten zijn
"vermomd" als grote hallen met kleine deurtjes aan de zijkant, die
opengaan als er een trein stopt. We tellen de haltes en stappen op de juiste
plaats uit, nl op het
