Dinsdag 21 september 2021

We moeten vroeg opstaan, want onze vlucht naar Lissabon gaat om 7.30 uur vanaf de luchthaven João Paulo II in Ponta Delgada. We leveren de auto in bij de luchthaven, waar de dienstdoende medewerker van Autatlantis erg moeilijk doet. Kennelijk om een discussie uit te lokken over schades die wij gemaakt zouden hebben. We gaan er niet op in: "schrijf maar op wat je wilt, we claimen het wel op de verzekering". Hij bindt meteen in en noteert geen enkele schade. In het vliegtuig van SATA zitten we op de business seats, dus dat is erg comfortabel.

We komen rond 10.45 plaatselijke tijd in Lissabon aan. In Lissabon is het een uur later dan op de Azoren. De bagage laat lang op zich wachten en er komen zelfs koffers langs, die op een andere band thuishoren. Met koffer en al gaan we naar de metro, kopen een dagkaart en reizen naar het hotel Lisbon Plaza, bij de Avenida de Libertad. We moeten 1 keer overstappen. Helaas is de kamer nog niet klaar. We kunnen ons wel omkleden en de koffers achterlaten.

We hebben om 14 uur afgesproken met onze gids Diogo op het Praça de Comercio voor een wandeling door het centrum. Als ik onze locatie aan hem doorgeef blijkt dat hij een dubbele boeking heeft. Een andere groep om 15 uur. Gelukkig zegt hij de andere groep af en gaat onze tour gewoon door. Diogo is een uitstekende gids. Hij leidt ons door de centrale wijken van Baixa en Chiado, die in 1755 vrijwel geheel zijn verwoest door een aardbeving en nadien onder leiding van de Marques de Pombal en koning Joseph herbouwd zijn in neoklassieke stijl. Het is warm, maar er staat wind van zee. Diogo vertelt veel over het mooie centrum. We lopen van het plein via de Rua Augusta naar de Rua Nova do Almeida, omhoog naar de wijk Chiado. Hij wijst ons op oude traditierijke winkels, zoals de Livraria Bertrand in de Rua Garett, de oudste nog in bedrijf zijnde boekhandel ter wereld. Ze werd opgericht in 1732 en zit sinds 1773 (na de aardbeving) op deze locatie. In de 19e en 20e eeuw werd het een trefpunt van de literaire kringen van Lissabon. Het bedrijf heeft nu 52 filialen in het hele land. Ook zien we een groot aantal kerken, zoals de Ingreja dos Martires, opgedragen aan de slachtoffers van de aardbeving. We lopen langs het terras van Art Nouveau café A Braseleira met prachtig interieur. Op het terras een beeld van een zittende Pessoa, de 20^e eeuwse Portugese schrijver. Vervolgens komen we op de Praça de Luis de Camões. Dit is de traditionele ontmoetingsplek in de stad. Vlak daarbij is de Manteigaria, waar pasteis de nata worden gebakken met roomboter en niet met margarine. We nemen een proef. Het is heerlijk. Vervolgens lopen we al stijgend naar het Convento do Carmo. Een voormalig klooster uit 1423 en nu een oudheidkundig museum. Het klooster werd zwaar beschadigd tijdens de aardbeving. Ernaast is het militair museum, waar tijdens de dictatuur het opperbevel van het leger was. Op het plein ervoor het Largo do Carmo speelden spannende taferelen af tijdens de Anjerrevolutie van 1974, omdat zich hier de laatste getrouwen aan dictator Caetano zich hadden verschanst. Achter het museum staat de lift van Santa Justa, die de Chiado met Baixo verticaal verbindt. Het uitzicht over de stad is hier prachtig. De lift is erg populair bij toeristen en er staat meestal een langer rij wachtenden. We dalen weer af (met de trap) en lopen richting de Rossio, een groot verkeersplein, met een standbeeld van Pedro IV en het Nationaal Theater. Het plaveisel is bijzonder, het mozaïekpatroon golft en brengt je ogen in de war. Hier is ook, aan Largo de São Domingo een winkel waar je Ginjinha kunt kopen, een lokale kersenjenever.

We lopen daarna in de richting van de kathedraal Sé. Deze kerk uit 1150 – maar regelmatig uitgebreid en vernieuwd - staat op een verhoging en is in oorsprong romaans. Een prachtig roosvenster boven de ingang met Christus en de 12 apostelen. Het koor is mooi en achter het hoogkoor is de schatkamer met allerlei prachtige zilveren en gouden kelken, monstransen, gewaden, boeken en nog veel meer.

Daar eindigt de toer met Diogo. Wij lopen naar de metro en gaan terug naar het hotel.

’s Avonds eten we bij een Indiaas restaurant in de buurt en drinken een cocktail in een kelderbar. De ontvangst daar is wat gereserveerd, maar de drankjes zijn lekker.

Weer: zonnig 28 graden

Woensdag 22 september 2021

We gaan naar het Calouste Gulbenkian museum. Dit museum is gevormd rond de kunstverzameling van de van oorsprong Armeense oliebaron Gulbenkian, die zijn geld niet voetballers, maar in kunst stak. Hij ontvluchtte Turkije, studeerde in Londen en werd Brits burger. In 1923 kocht hij in Parijs een stadsvilla, die hij inrichtte met zijn kunstverzameling, die uiteindelijk meer dan 6.000 stukken omvatte. Sommige had hij van de Sovjetunie gekocht, toen die uitverkoop hielden uit de Hermitage om aan deviezen te komen. In 1940 verkaste hij met zijn collectie na de Duitse inval naar Vichy en in 1942, toen Duitsland geheel Frankrijk bezette, naar Portugal. De collectie wordt over de hele wereld tentoongesteld, maar vooral hier in Lissabon in zijn eigen musea.  De collectie gaat van de oude Egyptenaren tot de 20^e eeuw. Het museum is mooi ingericht en de werken zijn goed verspreid over de tijdperken heen. Ook Hollandse meesters zoals Rembrandt en Hals, maar ook impressionisten als Monet, Manet en Degas. Opvallend genoeg geen Van Gogh. Van buiten is het museum trouwens erg lelijk. Na het museum gaan we naar het warenhuis Corte Ingles en kopen wat kleding. Daarna lopen we naar het Parque Eduardo VII, vernoemd naar de Engelse koning die hier op bezoek was. Het park ligt op een helling en van boven af heb je zicht tot op de Taag. Het park loopt af naar de Avenida, waar we lunchen en vervolgens naar het hotel voor een pauze.

Na de pauze gaan we een ritje met tramlijn 28 maken. De oude tramstellen werken zich, afgeladen met toeristen, omhoog door de smalle straatjes richting het oude kasteel Jeronimo. Onderweg passeren we diverse uitzichtpunten. Na het mooiste gedeelte van de rit, stappen we uit en nemen de tram terug. Bij het miradouro de Santa Luzia stappen we uit, genieten van het uitzicht op de oude wijk Alfama en de Taag en drinken een te dure cocktail. Dan weer terug de stad in en met de metro naar het hotel.

’s Avonds eten we exclusief bij restaurant Eleven (1 ster) van chef Joachim Koerper. Het uitzicht over het park en de stad is prachtig en het eten van het 7 gangen diner voortreffelijk. We nemen er ook een wijnarrangement bij. Na afloop met de taxi terug.

Donderdag 23 september 2021

We nemen de bus naar de Jardim de Estrela. Dit is een klein park, waar de mensen uit de omgeving koffiedrinken, sporten en wandelen. Het is niet erg groot, maar wel mooi en overzichtelijk. Aan het park ligt ook de basiliek de Estrela. Een grote koepelkerk in barokstijl. Vanaf de basiliek nemen we tram 25 naar de Cais de Sodré. Daar staat de Mercado de Ribeira, een klassieke markthal, waar groenten, vlees, vis en bloemen worden verkocht. Althans in een van de twee hallen. De andere hal is omgetoverd in een groot food court, de Time Out Market. Diverse restaurants en eettentjes zitten aan de rand van de hal en in het midden kun je een plek vinden om het allemaal op te eten en te drinken. Het is nog vroeg en dus niet zo erg druk. We drinken er een koffie en eten er een pasteis de nata van Manteigaria, die hier ook een filiaal hebben. Vervolgens nemen we vanaf station Cais de Sodre de trein naar Belém. Het kopen van een kaartje uit de automaat gaat niet zo makkelijk, maar we krijgen assistentie van een werkeloze die de mensen helpt (voor een tip). De treinrit duurt maar enkele minuten. In Belém willen we naar het MAAT museum voor architectuur, technologie en kunst, maar lopen de verkeerde kant op. Daar komen we pas laat achter. We nemen een elektrische step van Bird en rijden weer terug. Het MAAT gebouw is spectaculair qua architectuur. Een soort oester aan de kade. Het is ontworpen door de Britse architecte Amanda Levete en werd in 2016 geopend. We lunchen in de MAAT café & kitchen. Dan blijkt het MAAT gesloten te zijn. We kunnen wel terecht in de voormalige electriciteitscentrale ernaast. Daar staan enkele installaties, die matig interessant zijn en verder is het gebouw zelf de bezienswaardigheid met een tentoonstelling over elektriciteit voor kinderen.

We nemen de trein terug naar Cais de Sodré en dan de metro naar Chiado, waar we een cocktail drinken bij de rooftop lounge bar Topo, bij de Santa Justa lift, met prachtig uitzicht over de stad. We gaan terug naar het hotel. ’s Avonds gaan we met de Elevador de Gloria (een kabelbaan) naar de Bairo Alto en eten op het terras bij Bairro do Avilez. Wel lekker, maar het tempo ligt wel moordend hoog. Na afloop drinken we nog een drankje bij Portas Lagras. De buurt Bairo Alto is veel drukker en luidruchtiger dan we het herinneren van 20 jaar geleden. Of we worden oud…

We nemen de elevador de Gloria en de metro terug naar het hotel.

Weer: bewolkt eerst. ’s Middags breekt de zon door en wordt het 25 graden.

	Andere Reisverslagen
terug