november 2022

Maandag 28 november 2022

We staan rond half zeven op en om zeven uur gaan we naar het Centraal Station van Rotterdam. We drinken koffie bij Starbucks en gaan dan naar spoor 2 voor de Thalys naar Parijs. We vertrekken stipt om 7.58 naar Parijs. Daar komen we om 10.38 aan. In de trein heb ik in het barrijtuig kaartjes voor de Parijse metro gekocht. Dat scheelt een flinke rij voor de kaartautomaat op Gare du Nord. We lopen naar het perron voor de RER lijn D. Binnen 5 minuten komt de trein binnen en we rijden in 10 minuten naar Gare de Lyon (één tussenhalte). Daar lopen we naar vertrekhal 2. We eten een tosti en gaan dan door het poortje het perron op om in te stappen in de dubbeldeks TGV inoui van SNCF naar Lyon. De trein heeft eindbestemming Lyon Perrache, maar wij gaan mee tot Lyon Part-Dieu. Achter ons zit een gestoorde vrouw luid te bellen en in zichzelf te praten. Later blijkt ze ook nog geen kaartje te hebben voor de trein. Ze krijgt een boete.
In Lyon nemen we de metro. We kunnen betalen met ApplePay. We nemen de metro naar Foch (met overstap op Charpentes). De toegang tot de Airbnb is nogal bijzonder. De sleutelkluis zit aan een fietsrek vast, schuin tegenover het appartement.

We installeren ons en gaan daarna boodschappen doen bij de SuperU supermarkt enkele tientallen meters van onze voordeur.

We rusten nog wat uit en nemen dan de metro naar Place Bellecour, het centrale plein op het Prequ’ile, het schiereiland tussen de Saône en de Rhône. Het plein is gigantisch groot. Middenop staat het ruiterstandbeeld van Lodewijk XIV. Aan de rand van het plein een sculptuur van Lyon’s beroemde zoon, schrijver en gevechtspiloot St-Exupéry en zijn romanheld Le Petit Prince. We lopen naar het Place Antonin Poncet. Hier staat de klokkentoren van een voormalig hospitaal Charité en ook het hoofdpostkantoor. Wij drinken koffie bij Café Français. Daarna lopen we door de rue de Maronniers, een straat met veel restaurants. We gaan dan naar het Hotel Dieu, ook een voormalige kraamkliniek, maar nu een chique winkelcentrum met veel restaurants en bars. Vervolgens drinken we een biertje met snack bij Le Republique. De gefrituurde camembert hapjes vallen zwaar. Daarna lopen we door naar metrostation Cordeliers. We nemen de metro terug naar Foch en kijken nog wat op Netflix. Vervolgens lopen we naar Brasserie de Brotteaux. Het restaurant is in 1913 in Art Nouveau stijl ingericht en die stijl is geheel behouden. We eten heerlijk Frans met een lekkere witte wijn en gaan dan terug naar ons appartement. We zien nog een staartje van de WK voetbalwedstrijd Portugal-Uruguay (2-0).

Weer: 10 graden, zwaar bewolkt, zo nu en dan lichte regen.

Dinsdag 29 november 2022

Na het ontbijt nemen we de metro A naar Bellecour en daar stappen we over op metro D voor 1 halte naar Vieux Lyon. We drinken koffie nabij het metrostation en wachten op Jeremy, onze gids die ons door de oude Renaissance wijk van Lyon gaat leiden. Hij komt op tijd en we bezoeken eerst de St Jean kathedraal uit de 12e eeuw. De bisschop van Lyon heeft niet alleen de oudste bisschopszetel, maar is sinds 1079 de primaat onder bisschoppen van Gallië of Frankrijk. De bouw van de kerk duurde ruim 300 jaar en er zijn Romaanse en Gotische delen te zien. De astronomische klok werkt niet meer na  vandalisme in 2013. De glas-in-loodramen zijn in 1944 gesneuveld toen de Duitsers de bruggen over de Saône opbliezen. De meeste zijn gerestaureerd, maar sommige zijn modern vormgegeven. We lopen verder de oude wijk in. Er zijn drie lange straten die evenwijdig aan de Saône lopen in de smalle ruimte tussen de rivieroever en de berg waarop de Romeinen hun stad Lugdunum vestigden in de eerste eeuw voor Christus. Tussen deze straten zijn slechts een paar dwarsstraten, maar veel Traboules, doorgangen door woningen via binnenhoven, die de straten verbinden. Ze zijn onopvallend verborgen achter deuren. Sommige zijn publiek, veel privé, maar via de postbode dienstbel kun je er vaak toch in en door. In de binnenhoven vind je wenteltrappen met gallerijen die de woningen met de trap verbinden. Het is fascinerend. De rue du Boeuf, vroeger de slagerstraat is nu de straat met de meeste sterrenrestaurants. Lyon noemt zich de culinaire hoofdstad van Frankrijk. We zien ook de roze toren, het bekendste trappenhuis. Het steekt een paar etages boven de zolder uit. Gedaan om te imponeren. We sluiten af bij het voormalige gerechtsgebouw aan de rivieroever. Hier werd in 1987 Klaus Barbie, oorlogsmisdadiger en de slager van Lyon genoemd, veroordeeld voor oorlogsmisdaden.

We gaan terug naar het appartement om uit te rusten. Daarna gaan we weer terug naar de oude stad om te lunchen bij de Food Traboule, een foodcourt met kwaliteitsrestaurants. Vervolgens nemen we de funiculaire naar Fourvière, de berg waarop de Romeinen hun stad Lugdunum vestigden. Strategisch gelegen met uitzicht op de twee rivieren. We komen uit bij de Notre Dame de Fourvière uit de 19e eeuw. De basiliek is rijk versierd met mozaïeken van religieuze en historische gebeurtenissen in Lyon en Frankrijk. De kerk is gebouwd uit dankbaarheid dat de stad niet door de Pruisen in 1871 werd verwoest. We drinken koffie bij hotel-restaurant Bulle met uitzicht op de stad. Naast de kerk staat een metalen toren die een kopie lijkt van de hoogste etage van de Eiffeltoren. De toren dient als zendmast. Daarna lopen we naar het Romeinse amfiteater, gebouwd onder Augustus in 15 v.C., later onder Hadrianus uitgebreid in de 2e eeuw nC. Er konden 10.000 mensen in. We lopen terug naar de funiculair en gaan terug naar het appartement.

We kijken om 16 uur naar Nederland-Qatar. Nederland wint met 2-0. ’s Avonds eten we bij Le Table Wei op het schiereiland. Een franco-aziatische keuken. De koks hebben de kunst bij Paul Bocuse afgekeken en er een Aziatische draai aan gegeven. Prima gegeten. Daarna weer terug.

Weer: bewolkt. 9° C.

Woensdag 30 november 2022

We nemen de metro naar de wijk Croix-Rousse. We stappen over op Hotel de Ville op lijn C. Dat is een korte lijn en eigenlijk een bergbaan met tandrad. Het gaat steil omhoog. We stappen uit op het Croix Rousse plein. We zoeken en vinden een banketbakker waar we een koffie met gebak nuttigen. Daarna lopen we de Croix Rousse straat op naar het Maison des Canuts, het centrum van de zijdwevers. In Croix-Rousse was sinds de 17e eeuw de zijde-industrie gevestigd, waar Lyon nog steeds bekend om is. Het centrum is nog gesloten. We gaan verder en kijken naar de Cinema St Denis, een buutbioscoop in Art decostijl, die gerund wordt door vrijwilligers uit de buurt. Daarna lopen we richting Soieries Vivant, een stichting, die het erfgoed van de zijdewevers in stand houdt. Ook dat is nog gesloten. Het is inmiddels wel tijd geworden op terug te lopen naar het Maison des Canuts, dat om 10 uur zijn deuren opent. Hier is een kleine tentoonstelling van spinmachines en weefgetouwen, zowel handmatig als machinaal. De mechanisatie maakte veel Canuts werkloos. De Canuts werden hierdoor militant en kwamen twee maal in opstand (1831 en 1834) en stichtten de eerste vakbonden in Frankrijk. We wandelen verder naar de Mur des Canuts. Dat is een muurschildering op een blinde muur van en gebouw. De dieptewerking is fascinerend. Het lijkt alsof je naar een echte woonwijk staat te kijken, met trappen, winkels, appartementen. Het is net echt. In de schildering ook zijdeweverijen, vandaar de naam.

We wandelen verder terug naar de place Croix Rousse.  Vanaf de Place de Grand Cailloux hebben we een uitzicht over de stad. We gaan verder en dalen langs de hellingen van de Croix Rousse af naar het centrum van de stad. We lopen vanaf hier bergafwaarts. We komen bij de Traboule de Vorace. Het is een moderne versie van de renaissance Traboules van gisteren. Deze is uit begin 19e eeuw. Geen wenteltrappen, maar een mooi trappenhuis met rechte trappen en gietijzeren trapleuningen.  We lopen er door het blok naar beneden en door een tunnel naar een andere straat. We gaan verder naar een ander uitzicht en komen bij het amfitheater des Trois Gaules. Stamt uit de eerste eeuw als vergaderplaats van de vertegenwoordigers van de drie Gallische landsdelen. Hier werden gladiatorengevechten gehouden, Christenen gemarteld en feesten georganiseerd. Caligula liet er zijn neef Ptmolemeus vermoorden. We dalen verder af en komen uiteindelijk op het plein voor het stadhuis uit. Hier lunchen we bij een Italiaanse tent. Na de lunch loop ik nog naar het Fresque des Lyonais, een muurschildering met beroemde Lyonais, zoals de broeders Lumière, Bernard Pivot, Abbé Pierre, St Exupéry en nog zowat beroemdheden uit Lyon. Daarna gaan we naar het appartement.

Later op de middag nemen we de metro naar het Musee Lumière. Dit was het woonhuis van de familie Lumière. Het fungeert als museum voor de broeders Lumière, die onder andere uitvinders zijn van de bewegende film. Het museum toont hun uitvindingen en de ontwikkeling van de begindagen van de cinema. Fascinerend. Achter het woonhuis stonden de fabriekshallen van de firma Lumière, die filmmateriaal, camera’s en projectoren maakte. De fabriek is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor het Institut Lumière, een filmarchief met twee bioscopen waar historische films worden vertoond. Na het museum drinken we koffie in het Café Lumière.
We bellen ook met NS om onze terugreis om te boeken. Onze trein is vanwege een staking onder conducteurs geannuleerd. Gelukkig lukt het om te boeken op een trein die ons nog steeds aansluiting in Parijs op de Thalys naar Rotterdam gaat bieden.

’s Avonds eten we om 19.45 uur bij Les Apothicaires, een sterrenrestaurant bij ons in de buurt. We krijgen een 8 gangen degustatiemenu. Heel erg lekker. Genieten.

Weer: 10 graden en licht bewolkt

Donderdag 1 december 2022

We nemen de metro naar Bellecour. We drinken koffie in bij Café de France en wandelen daarna de rue Victor Hugo af. Het is nog vroeg en de meeste winkels zijn nog dicht. Bij de Place Ampère slaan we af. Hier staat het standbeeld van André-Marie Ampère (1775-1836), de ontdekker van het electromagnetisme en de naamgever voor de eenheid van stroomsterkte en ook de wet van Ampere. Hij is in een dorpje nabij Lyon geboren en heeft in Lyon gewerkt. We lopen voorbij zijn beeld richting de Abbay de St Martin d'Aunay. Dat is een 12e eeuwse kerk. In de middeleeuwen was het een machtige abdij met meer dan 70 kerken in de dioscese van Lyon. Koningen en pausen verbleven hier. In de 16e eeuw werd het door de protestanten verwoest en later weer hersteld.
De kerk is van binnen Romaans en de meeste kunst is in en rond het koor, waaronder een prachtig fresco. We lopen verder richting station Perrache en huren een fiets van het deelfietsensysteem Velo’V. We rijden onder het spoor door en dan naar de oever van de Saône richting de Confluence, het punt waar de Saône samenvloeit met de Rhône. Dit voormalig haven- en industriegebied wordt sinds 2010 herontwikkeld voor kantoren en appartementen met spectaculaire architectuur. Aan een binnenhaven zien we Le Monolithe een ontwerp van de Rotterdammers van MVRDV. Verderop een winkelcentrum en een groene kubus voor de nieuwszender Euronews, dat hier zijn studio’s heeft. We fietsen door naar de confluence, waar ook het gelijknamige museum staat. We stallen de fiets en bezoeken het museum. Het is een spectaculair ontwerp van een Oostenrijks bureau. We nemen de roltrap naar boven waar de permanente tentoonstelling is. Deze heeft als thema het ontstaan van de mensheid. Er zijn vier zalen: de oorsprong, de soorten, samenleving en de toekomst. De opstelling is eclectisch en interessant, maar de zaal over de samenleving is nogal bij elkaar geraapt. We eten vervolgens in de brasserie van het museum. Daarna nemen we de tram T1 terug naar Charpenne. Een lange rit door de wijk Confluence en dan weer de Rhone over richting Part Dieu. Het laatste stukje naar Foch doen we met de metro.

We rusten uit en gaan later in de middag naar Les Halles de Lyon Paul Bocuse. Het is 7 minuten lopen van ons appartement. De hal is een verzameling van exquise delicatessen verkopers in kaas, groente, fruit, vlees, vleeswaren, worsten, wijn, zeevruchten en vis. Ook zijn er kant en klare typische Lyonaise gerechten te koop. Een aantal handelaren, met name de oesterverkopers hebben een zitje voor het nuttigen van oesters en een wijntje. Het is een culinair paradijs. De chefs van Lyonaise restaurants kopen hier in. We gaan zitten voor een Chausson, een soort empanada met een glas wijn. We kopen noch een Brioche Praluline, marsepein en een plak everzwijnpaté.
Dan terug naar het appartement.

’s Avonds eten we in de Bouchon Daniel et Denise van chef Viola, drager van de ertitel  Meilleur Ouvrier de France. En daar is hij trots op. De zaak hangt vol met foto’s van de chef met beroemde gasten zoals Emmanuel Macron en we ontwaren ook Dave. Ik neem twee typisch Lyonaise gerechten: de Paté en Croute (pate in een broodkorst gegaard) en Quenelles (visbal van snoek in een garnalen saus). Ik sluit af met een Baba ivre de rhum.
Voldaan terug naar het appartement.

Weer: zwaarbewolkt 6 graden

Vrijdag 2 december 2022

Na het ontbijt en koffie gaan we met de metro naar het station Lyon Part-Dieu. Helemaal gerust op de thuisreis ben ik niet, want onze trein komt niet voor in de treinplanner van de SNCF. Wel in die van Trenitalia, maar ja… Aangekomen op het station blijkt de trein uit Milaan naar Parijs wel op de borden de staan. De trein is op tijd, maar het perron is nog onbekend. Vertrektijd 11.24 uur. We drinken koffie en eten een broodje. Dan heel kort voor vertrek wordt duidelijk waar we moeten zijn. Perron J. Op het perron aangekomen zien we de trein al binnen lopen. De Italiaanse hogesnelheidstrein Frecciarossa, vertrekt op tijd en komt ook op tijd in Parijs aan. Vanaf Gare de Lyon nemen we de RER lijn D naar Gare du Nord. Daar moeten we nog 40 minuten wachten op de Thalys naar Nederland. We drinken koffie bij Starbucks. Dan kunnen we de trein in. We vertrekken op tijd, maar komen na vertragingen in België 10 minuten te laat aan in Rotterdam. We nemen een Uber naar huis. We zijn voor 17 uur thuis.

Weer: bewolkt, 4 graden.

 

	Andere Reisverslagen