deel 2

Woensdag 7 september 2022

Na de koffie rijden we naar Iraklion (Heraklion). Dat is een rit van 123 km, waar we 2 uur over doen. We parkeren, of laten de auto parkeren, in de Central Parking garage in het centrum. Van daar lopen we naar het Archeologisch Museum. Dit museum heeft een vermaarde collectie prehistorische en oudheidkundige vondsten. Het meeste is afkomstig van de Knossos vindplaats, maar ook van andere opgravingen op Kreta zijn er voorwerpen te vinden. We beginnen bij de pre Minoïsche periode van 7000 tot 3600 jaar v.C. Vervolgens zien we de pronkstukken uit de proto- en neopaleis perioden, waaronder een kleitablet, stierenkop, speeltafel en sarcofagen. Op de bovenverdieping zijn fresco’s te bewonderen. Slechts fragmenten zijn bewaard gebleven, de rest is er bijgetekend om te tonen hoe het eruit heeft gezien. Bekend zijn de stier, de dolfijnen en de religieuze optocht. Tenslotte is er op de parterre nog een collectie hellenistische en romeinse beelden.
Na al die historische schoonheid zijn we toe aan een lunch. Die vinden we in de oude stad. Na de lunch gaan we naar de auto om naar het hotel Lato te rijden. Die blijken vlak bij elkaar te liggen, maar we hebben moeite met het vinden van het hotel. Het lukt uiteindelijk wel. De kamer heeft een mooi uitzicht op de haven. We mogen gratis parkeren op het haventerrein, dat op enkele honderden meters afstand ligt.

We rusten uit op de kamer en rond vier uur rijden we naar Knossos, waar we hebben afgesproken met onze gids Manos. Hij leidt ons rond over het terrein van de opgravingen en reconstructies van de Engelse selfmade archeoloog Evans. Eind 19e eeuw kocht Evans het terrein en begon met graven, in de overtuiging dat de Homerische vertellingen letterlijk genomen moeten worden en er echt een koning Minos heeft bestaan met een paleis in Knossos. Om zijn ideeën kracht bij te zetten maakte hij met zijn vondsten ook reconstructies, die nu wel omstreden zijn. Desalniettemin is de opgraving spectaculair. Wat we zien is minstens 3500 jaar oud en van bijzondere kwaliteit. Ook de beschaving en technische kennis van de Minoïsche samenleving is hoog. Er was riolering bijvoorbeeld, men deed aan scheepvaart en handelde met volkeren overzee. Er werd koper en ijzer gebruikt en later ook goud. Manos heeft veel te vertellen, soms iets te veel, maar we leren veel. Het tijdstip van 17 uur is goed gekozen. Het is aangenaam wat temperatuur betreft en ook de drukte is afwezig. Geen busgroepen. Na bijna twee uur zijn we rond en rijden we weer naar het hotel.

We drinken wat op het dakterras en daarna eten we bij Pagopoieion. Het is een blits restaurant en bar met iets te luide muziek, maar het eten is goed. Niet goedkoop.

Weer: 28 graden zonnig 

Het ontbijt is in hoofdgebouw van het hotel aan de overkant van de straat. Het is een buffet, maar niet heel bijzonder. De broodrooster is afwezig en wel nodig, want het brood is nogal droog. Mijn sneetjes worden in de keuken een beetje gegrild. We drinken koffie op een terras in de buurt en gaan dan op weg naar Makry Gialos. Weer twee uur rijden. De rest van de dag doen we niet veel. De wind is weer gaan liggen en de zon schijnt volop vandaag. We lunchen bij Faros aan de promenade. Ik plons nog in ons zwembad en ga later ook nog even de zee in.

’s Avonds drinken we een cocktail bij bar Ilias en daarna eten we bij Elia. Grieks: Erik neemt Mousaka en ik een Dorade. Daarbij een Creta Salade. Zoiets als een Griekse, maar dan zonder Feta en met een gekookt ei. Opvallend is dat het erg rustig is op de terrassen. Al sinds dinsdag. Het seizoen is duidelijk ten einde.

Weer: zonnig, 27 graden.

Na het ontbijt pakken we onze spullen en rijden we voor de laatste keer richting Heraklion. We doen over de 119 km bijna 2 uur. We tanken in de buurt van de luchthaven. We leveren de auto in bij Hertz. Dat gaat erg vlot. Dan het luchthaven gebouw in. We hebben al ingecheckt, maar dat maakt niet veel uit. We moeten net zo goed in rij gaan staan voor een van de Transavia balies. Dan ervaren we iets bijzonders: de koffers worden gelabeld, maar we krijgen ze meteen weer terug. We moeten het gebouw uit en lopen tot net voorbij het gebouw. Daar staat een portokabin, waarin een scanner staat. Daar moeten we de koffer afgeven. Aangezien alleen koffers afgegeven kunnen worden als er een bagagetreintje beschikbaar is, moeten we nog een tijdje wachten, omdat er net een treintje vol met koffers is weggereden.

Dan we terug de terminal in. De rij voor de security is lang, maar loopt vlot door. Daarna komen we in de hectiek van de vertrekruimte. Veel te druk voor de beperkte ruimte. Dan wordt op het laatste moment ook nog de gate gewijzigd, maar gelukkig merken we dat op tijd. Voorbij de gate controle moeten we nog een kwartier wachten op de bus, die ons naar het vliegtuig brengt. We gaan uiteindelijk een half uur te laat de lucht in, maar landen slechts 15 minuten te laat in Rotterdam. Met een taxi naar huis.

Weer: op Kreta zonnig en 25 graden. In Rotterdam regen en 18 graden. 

	Andere Reizen
terug