|
![]() |
september 2019 |
Met de metro gaan we naar Rotterdam Centraal, waar we om 8.28
vertrekken met
de Eurostar
naar Brussel. We komen daar om 9.38 aan en moeten overstappen op de
Eurostar naar Londen. Omdat Nederland en het Verenigd Koninkrijk nog
geen verdrag hebben over personen- en bagagecontrole voor directe
treinen, kunnen we op de heenweg nog niet direct naar Londen reizen.
Waarschijnlijk wordt dat in 2020 opgelost. Bij de overstap moeten we
door een bagagescan en een metaaldetector. Vervolgens moeten we 50
minuten wachten in een relatief kleine wachtruimte. Om 10.40 gaat de
poort open naar perron 1 en kunnen we de trein in. De trein vertrekt
stipt om 10.56 naar Londen met een tussenstop in Lille Europe. De trein
rijdt tot Lille zo’n 300 km/u. Daarna gaat het met zo’n 150 km/u door de
Kanaaltunnel, waarna de trein weer versnelt en met eerst 250 en later
ook 300 km/u naar Londen rijdt. We komen op tijd om 11.58 aan op London
St Pancras. Dit 19e eeuwse station van kathedraalachtige proporties is
in 2007 gerenoveerd en is nu de trotse terminal van de
hogesnelheidslijnen uit Brussel en Parijs, maar ook uit Rotterdam en
Amsterdam.
Van
St
Pancas nemen we de Piccadilly
lijn van de Underground
en stappen één halte verder uit op Russel Square. Hiervandaan is het 5
minuten lopen naar het Mercure
Bloomsbury hotel, waar we drie nachten zullen blijven. We rusten
even uit voor we de metro nemen naar Knightsbridge voor een High Tea in
het Fifth Floor Café van warenhuis Harvey
Nichols. We krijgen heerlijke sandwiches, warme scones en zoete
mini taartjes. Het is allemaal heerlijk. Daarna weer terug naar het
hotel, waar we weer even rust nemen.
Rond half zes lopen we naar Holborn Tube Station voor de Central Line
naar Oxford Circus. Dan is het een klein stukje lopen naar Poland
Street, een zijstraat van Oxford Street. Hier zit Social
Eating House restaurant en bar. Het heeft een Michellinster.
We drinken eerst een cocktail in de bar boven het restaurant, The Blind
Pig, waarna we beneden een heerlijk diner hebben. Erik neemt Gazacho met
tomaat en makreel, gevolgd door lamsvlees. Ik neem ook de Gazpacho, maar
daarna de Aziatisch gekruide Rumpsteak. Als dessert ijs respectievelijk
een soort Cheese cake, maar dan heel anders.
We nemen de metro terug en drinken nog een koffie bij Costa
in de buurt van ons hotel.
Weer: in Rotterdam regen en 15 graden. In Londen zonnig en 20 graden
met veel wind.
Na het
ontbijt in het Mercure hotel drinken we koffie bij Cafe
Nero verderop op Southampton Row. Vervolgens nemen we de metro
vanaf station Holborn (Central Line) via Bank naar London Bridge Station
(Northern Line). Daar is het hoogste gebouw in de Europese Unie, de Shard,
dat 310 meter hoog is en 72 bruikbare etages heeft. We kunnen pas om 10
uur naar binnen en daarom lopen we langs de Thames langs de nieuwbouw
van London Bridge City, ontwikkeld door het vastgoed bedrijf van
Koeweit. Een cluster van kantoorgebouwen, woningen, winkels en
restaurants. Voor de ligt het museumschip de HMS Belfast afgemeerd. Iets
verderop zien we de Tower Bridge en aan de overkant de Tower of London.
Vlakbij de Tower Bridge staat het bolvormige nieuwe stadhuis van Londen,
een ontwerp van Norman Foster uit 2002. Vandaar loopt de More London
Riverside naar de Shard. Vanuit deze smalle straat omgeven door hoogbouw
zijn zowel de Tower Bridge als de Shard te zien. De Shard is een ontwerp
van de Italiaanse architect Renzo
Piano en staat op de plek van de Southwark Towers, een
lelijk kantorencomplex uit 1976. De piramidevormige toren werd in 2012
opgeleverd en dient als kantoor, hotel, restaurant en uitkijktoren. De
gevel is geheel van glas en heeft schervormige vormen, vandaar de naam.
Om 10 uur kunnen we naar binnen en gaan met de lift naar de 69e
verdieping. Daar is een bar met uitzicht. We kunnen nog hoger naar de
72e verdieping, die in de openlucht is. Ook hier een bar. Het uitzicht
is mooi en het weer werkt mee.
Na het uitzicht gaan we naar beneden en lopen naar de Borough
Market. Hier is al sinds de middeleeuwen een markt, waar
eten en bloemen worden verkocht en geserveerd. De markt is gedeeltelijk
overdekt en ligt ook deels onder spoorviaducten. Het is een levendige
markt met
verse waren van hoge kwaliteit. We drinken koffie bij Monmouth
en eten er bij Brindisa,
een Spaans tapas restaurant. Die hebben overigens ook een winkel met
Spaanse specialiteiten. Erik eet ook nog een Scotch Egg, een gehaktbal
met ei erin bij de Ginger
Pig.
We gaan terug naar het hotel. In de namiddag bezoeken we de British
Library, de nationale bibliotheek van Groot Brittannië. De
bibliotheek herbergt 170 miljoen documenten, waaronder een exemplaar van
de Magna Carta uit 1215 en een orignele Gutenberg bijbel. Maar ook manu
scripten
van de Beatles. Deze kostbare boeken zijn tentoongesteld. Het gebouw is
ontworpen door Colin St John Wilson en werd in 1998 door de koningin
geopend. De bibliotheek is in 1973 van het British Museum afgescheiden.
Centraal in het gebouw staat de King's Library collection opgesteld. De
collectie oude boeken is verzameld door koning George III en in 1824
door George IV aan de bibliotheek geschonken.
’s Avonds eten we het pre theatre menu bij Andrew
Edmunds in Soho, waarna we de musical “Everybody
is talking about Jamie” in het Apollo theater zien. Goede show met
een leuk verhaal over een scholier, die drag queen wil worden.
Weer: 17 graden bewolkt
We
komen daar even naar negen uur aan. Veel te vroeg voor het Victoria
& Albert Museum. Daarom wandelen we naar Kensington
Gardens en Hyde Park. We zien het Albert Memorial en de tegenover staande
Royal Albert Hall, waar nu de BBC Proms zomerconcerten plaatsvinden. We
lopen naar de Princess Diana memorial fountain aan de rand van het
Serptine Lake. Helaas is de fontein nog niet aangezet. Dat begint pas om
10 uur. De fontein is een grote cirkel van stromend water op een glooiend
terrein. Bezoekers kunnen er in pootje baaien en worden daartoe ook
opgeroepen. De zonne-energie boot op het Serpentine Lake vaart pas vanaf
12 uur. We wandelen weer terug naar de Exhibition Road, een gemengd
voetgangers en autogebied dat langs een aantal belangrijke musea loopt:
het Science Museum, het Museum of Natural History en het Victoria &
Albert. En dat gaan wij dus bezoeken. We gaan binnen aan de zijkant bij de
Sackler Courtyard. De collectie van beeldende en toegepaste kunst is
ontzettend groot en veelzijdig, dus we moeten
een keuze maken. We beginnen bij de Raphael Cartoons. Dat zijn
geen spotprenten, maar ontwerpen voor tapijten van de hand van de
middeleeuwse Italiaanse schilder Raphael, gemaakt op papier (“Cartone”).
Het zijn Nieuw Testamentische taferelen. De zaal is gedimd verlicht
vanwege de kwetsbaarheid van de pigmenten. Daarna lopen we naar de
Zuid-Azië zaal voor de Tipu tijger – een automaton, dat een Tijger
voorstelt die een Britse soldaat overmeestert - en de troon van de eerste
en laatste Sikh keizer Ranjit Singh. We lopen door naar de Midden-Oosten
zaal met het Ardabil tapijt, een zeer oud Perzisch tapijt uit de
16e eeuw. We lopen door de China en de Japan zalen en gaan daarna naar de
afgietselhal (Cast Gallery). Hier staan levensgrote kopieën van onder
andere de zuil van Trajanus en de David van Michelangelo. Ook zien we er
een van het toegangsportaal van de kathedraal van Santiago de Compostella
en de preekstoel van de kathedraal van Pisa. Langs de binnentuin loopt een
beeldengallerij met een 10 tal beelden die in 1914 door August Rodin
aan het museum zijn geschonken. We worden een beetje moe en schieten
meteen door naar de derde etage. Hier bekijken we het Britse tafelzilver
en de juwelen, waaronder enkele die behoorden aan Napoleon, zijn vrouw een
adoptiefdochter.
Verderop
in de afdeling theater zien we kostuums, gedragen door Adam Ant, Elton
John en ABBA’s Björn Ulvæus. Ook kostuums uit musicals als de Lion King en
diverse edities van toneelstukken van Shakespeare.
de
metro (Central en Bakerloo lines) naar Warwick Avenue. Vandaar is het een
klein stukje lopen naar Little Venice, een buurt rond een kruising
van het Regent Canal en het Paddington deel van het Union Canal. Het ziet
er mooi uit, maar de bijnaam van het gebied is wat hooggegrepen. Het
Regent Canal werd begin 19e eeuw gegraven als verbinding tussen Birmingham
en de nieuwe havens in het East End van Londen. Al snel werd de functie
door de spoorwegen overgenomen. We lopen langs het Regent Canal richting
Camden Lock. Het is een mooi stuk langs vele bruggen en een watertunnel.
Op het smalle kanaal varen zogenoemde barges en narrow boats. De meeste
als rondvaartboot en je kunt ook een electrische sloep huren. De wandeling
loopt langs de achterkant Regent's Park en van de London Zoo en na ruim
5km komen we aan in het drukke Camden Town, waar er rond de sluis Camden
Lock een dagelijkse rommelmarkt wordt gehouden en er een overdaad aan
Street Food kraampjes is. We drinken wat en lopen dan naar Namaaste
Kitchen, een modern Indiaas restaurant aan de Parkway. We eten er een
heerlijke curry.
auto
af, hetgeen tot wat oponthoud leidt. De chauffeur moet de schade opnemen
en foto’s maken van de beschadigde auto.| Andere Reisverslagen | ||