2018

We nemen de IC direct van 9.28 naar Schiphol. We checken in, in de tijdelijke vertrekhal 1a. Voor de balies van Air Malta staat een enorme rij, die maar langzaam beweegt. We staan ruim een half uur tot 40 minuten te wachten om onze koffers in te leveren. Daarna gaan we door de veiligheidscontrole. Al mijn spullen moeten uit de rugzak. Vervolgens door naar de B-pier. Het aan boord gaan verloopt wat rommelig. We vliegen in drie uur tijd naar Malta en landen om 14.50 . Bij aankomst gaat alles vrij vlot en we krijgen bij Sixt een nieuwe Ford Focus mee. We rijden naar Cospicua (ook wel Bormla genoemd), waar ons appartement, dat we via Mister B&B hebben gehuurd, is gelegen. Onze verhuurder Kenneth is er niet, maar we worden door een buurvrouw binnengelaten. Het appartement is prima. De lift komt uit in ons appartement.

We halen boodschappen bij de “Convenience store”  in de buurt en rond zes uur lopen we richting Victoriosa om te gaan eten. We drinken eerst een drankje op een terras en gaan daarna eten bij Osteria Ve. Lekker eten en vriendelijke bediening in dit kleine lokaal. Na het diner lopen we terug naar ons appartement. De straten zijn schilderachtig verlicht.

Weer: zonnig 22 graden

We ontbijten is ons keukentje en gaan dan een wandeling door Birgu maken. Birgu grenst aan Cospicua en behoort net als Cospicua tot de Three Cities, die tegenover Valetta aan de Grand Harbour liggen. We verkennen de smalle straatjes van Birgu. Als we rond zijn drinken we koffie en lopen terug naar het appartement. Vervolgens nemen we de auto en rijden naar de Tarxiem tempels. Deze liggen in een voorstadje. Het is een tempelcomplex uit het megalitische tijdperk en zo’n 3000 jaar oud. Over de uitgegraven ruïnes is een tentzeil gespannen. Het is inmiddels gaan regenen en het onweert in de verte.

We rijden daarna naar Marsaxlokk. Dit is een vissersdorpje, maar op een zondag wordt het overlopen door de toeristen, die afkomen op de vismarkt op de kades van de haven. Marsaxlokk is de thuishaven van driekwart van de Malterzer vissersvloot. Je kunt over de koppen lopen. Na een korte ronde langs de haven rijden we naar Peter’s Pool, een lagune aan de kust net over de heuvels. De zee is ruig en de golven beuken tegen de randen van de lagune. Niemand springt in het water.

We rijden weer terug naar Marsaxlokk en lunchen bij La Reggia. Lekker eten, maar de lunchgerechten vallen wel een beetje klein uit. Na de lunch rijden we weer terug naar het appartement in Cospicua.

We ’s avonds met veerboot naar La Valletta en drinken een cocktail bij de homobar Monaliza op het terras. Daarna eten eten we een pizza in een kelderrestaurrant.

Weer: ’s ochtends regen, later opklaringen en 21 graden

Maandag 21 mei 2018

Na de koffie nemen we weer de veerboot naar La Valletta. We gaan met de lift naar de Upper Barakka gardens, waar we Benjamin, onze gids, ontmoeten. Hij vertelt hondertuit over de geschiedenis van Malta, terwijl we nog uitkijken over de Grand Harbour. We lopen door de stad en bekijken diverse paleizen en Auberges van de Maltezer orde en het parlementsgebouw van Renzo Piano. De Maltezer of Johannieterridder orde streek in 1530 neer op Malta, toen ze de heerschappij door keizer Karel V kregen toegewezen. Ze waren net door de Turken van Rhodos verdreven. De Johanieters begonnen als kloosterorde, die ziekenhuizen in Jeruzalem bestuurden voor de pelgrims. Tijdens de kruistochten werd het ook een militaire orde. Op Malta vergaarden ze door de strategische ligging van het eiland veel welvaart, dat te zien is aan de paleizen en bestuursgebouwen die ze hier lieten bouwen. We zien de minister-president uit de auto stappen en daarna ook de parlementsvoorzitter. Daarna lopen we over de Republiekstraat richting de St John’s Co-kathedraal. We drinken eerst nog een kopje koffie – zonder Benjamin – en dan gaan we de kerk in. Van buiten ziet hij er sober en strak uit. Dat ligt aan de architect die de Johannieter ridderorde aan het werk had gezet. Deze was gewend forten te ontwerpen. Ook wilden de ridders niet aan de buitenstaanders laten zien hoe rijk ze waren. De orde had haar eigen priesters en buitenstaanders mochten de kerk niet betreden. Van binnen is alles goud wat er blinkt. Overdadige versieringen en alles is met bladgoud bekleed. Er zijn vele kapellen langs de zijden van het hoofdschip, elk voor een tak of langue van de orde. De orde was naar taalgroepen georganiseerd, de zogenaamde Langues.  In een aparte kapel hangt een schilderij van Caravaggio, de onthoofding van St Johannes de Doper. De schilder heeft het werk hier in de kathedraal gemaakt als dank voor toelating tot deJohanieterorde.

Na het bezoek aan de kerk lopen we nog naar het paleis van de Grand Master, waar nu de president van Malta zijn werkadres heeft. De wacht wordt net gewisseld. We komen later deze week nog wel terug voor een kijkje binnen. De tour loopt op z’n eind en wij zijn ook een beetje moe van Benjamin’s woordenvloed.

We gaan eten bij de oude markthal. Heerlijk eten en met een levendig uitzicht.

We nemen de bus terug naar het appartement.

’s Avonds eten we bij Del Borgo in Birgu. Het is een kelder restaurant met een moderne uitstraling. De keuken is Italiaans/Maltees met internationale invloeden

Weer: zonnig, 25ºC

We rijden met de auto naar Mosta in het midden van het eiland. Hier staat de Santa Maria kerk uit de 19^e eeuw met een koepel, die tot de grootste van Europa behoort. De koepel beslaat de volledige kerk. De hoogte van de koepel is aan de buitenkant 61 meter en de diameter is 39,6 meter. Er zijn kapellen aan de rand en er is een sacristie. In 1942 viel er tijdens de mis een Duitse bom op de kerk, maar die explodeerde niet, waardoor er geen slachtoffers vielen en de kerk behouden bleef. Een kopie van de bom wordt getoond in de sacristie.

Na Mosta rijden we door naar Mdina. Dit was de hoofdstad van Malta tot in de 17^e eeuw, toen de Johannieters de hoofdstad naar La Valetta verplaatsten, zodat ze dichter bij hun vloot zaten. De stad ligt zeer strategisch op een heuvel en overziet de wijde omgeving. We rijden we naar de centrale parkeerplaats en lopen eerst Rabat in, dat aan Mdina vast ligt. We komen uit bij de Pauluskerk, die boven een grot en een catacombensysteem ligt, dat door de vroege christenen als begraafplaats werd gebruikt in de tijd van de Romeinse overheersing, maar ook daarna. St Paulus leedt schipbreuk bij Malta in 60 nC en preekte naar verluidt in een grot hier – die nu onder de Pauluskerk ligt. Voor 5 euro krijg je toegang tot de catacomben, de Paulusgrot, de kerk en het museum. De catacomben zijn laag en het is moeilijk om georienteerd te blijven. In de grot staat een beeld van de apostel en er hangt een olielamp in de vorm van een schip.

We lopen naar Mdina. Mdina is een ommuurde stad met een (drooggelegde) stadsgracht eromheen. In de gracht is nu een park aangelegd. We lopen de stadspoort door en via nauwe straatjes komen we bij de Co-kathedraal van Mdina (partnerkerk van die in La Valetta). In de kerk liggen diverse notabelen en edelen begraven onder polychrome grafzerken. Geen ridders, die liggen in La Valetta begraven. De kerk is prachtig gedecoreerd, maar geen vergelijk met die in La Valleta. Na de kerk lopen we naar een restaurant in de stadsmuur in het Palazza di Piro. Prince Charles van Engeland en zijn ; Camilla waren hier ook, getuige de foto's aan de muur. We lunchen hier. Erik neemt een French Burger, ik een Maltese Burger. Flinke porties en zware kost. Na de lunch lopen we nog even rond in Mdina en rijden dan terug naar ons appartement.

’s Avonds eten we weer bij il Borgo.

Weer: zonnig, 22°C

	Andere Reizen
terug		verder