 |
New York |
Deel 1 |
Woensdag 3 september 2003
Het is
voor ons niet de eerste keer dat we
naar New York gaan en we zijn van plan om deze keer wat minder voor de
hand
liggende dingen te doen dan de grote publiekstrekkers. We vliegen met
NorthWest Airlines
van Schiphol naar
Newark
Liberty International Airport. De vlucht vertrekt 45
minuten later dan de
geplande tijd van 11:25, maar we kom
en
toch voor 2 uur 's middags en dus bijna
op tijd aan in Newark. Newark ligt in New Jersey net aan de andere
kant van de
Hudson Rivier. Na de immigratie en douane zoeken en vinden we de
Airtrain. Dit
is een gratis onbemande monorail die de terminals en de
parkeerplaatsen met
elkaar en met het treinstation van
NJ Transit
verbindt. Iedere 3 minuten
komt er een treintje voorbij. Op het treinstation stappen we over op
de trein
naar New York Penn Station ($11,55 enkele reis), waar we na ongeveer
20 minuten
aankomen. Hier nemen we een taxi naar Charles onze vriend waar we de
komende
dagen zullen logeren.
We zijn behoorlijk moe van de reis en moeten even bijkomen. Daarna verzamelen we moed om toch even de sfeer van de stad te proeven. We lopen van Park Avenue via Fifth via 34th Street naar Herald Square. Hier zijn vooral veel kledingzaken en het - naar verluidt - grootste warenhuis ter wereld: Macy's. Moe als we zijn kopen we toch wat kleding. Het regent af en aan, maar toch is het niet koud. Integendeel: het is drukkend warm.
Charles woont prima in een prachtige buurt in Murray Hill en we zijn nergens ver vandaan. 's Avonds eten we italiaans in een goed, maar niet goedkoop restaurant in de buurt: Cinque Terre op W38 Street.
Donderdag 4 september 2003
Vandaag
regent het helaas. Niet hard maar we gestaag. We gaan
eerst op zoek naar een ontbijt in de buurt (Charles is niet zo'n
ontbijt
man
en
wij hebben geen zin om boodschappen te doen). We vinden een prima
adres op E
34th Street (Austin's Café, Park Ave & E34 St). Na het ontbijt
nemen de Subway
(metro) naar Times Square. We kopen een MTA MetroCard
bij een kaartautomaat. Dit is een herlaadbare magneetkaart, waar je
geld op kunt
zetten, waarmee je dan kunt reizen met bus en metro. Wij zetten er
voor het
gemak voor $21 een 7-dagen kaart op met onbeperkt reizen. Een enkele
reis kost
$2 dus zo'n kaart is behalve makkelijk ook goedkoop. De beroemde
subway tokens
(muntjes) van vroeger zijn inmiddels afgeschaft. Op Times Square
lopen we de
hoek om 42nd Street op naar het Ford Center for the Perfoming Arts.
Hier halen
we onze kaartjes op voor de musical 42nd
Street, waar we vanavond heengaan. De kaartjes hadden we al
vanuit huis bij TicketMaster
via Internet besteld. Goedkoop is anders ($100 per stuk), maar we
zitten wel
midden op de 2e rij!
We lopen 42nd Street in westelijke richting af en komen bij
Bryant Park. In de regen ziet dit aardige park er wat
troosteloos uit. Aan de
oostelijke rand ervan staat de
New York Public
Library. Deze uitleenbibliotheek
is een prachtig Beaux Arts gebouw gevestigd. We nemen niet de guided
tour, maar
lopen op eigen gelegenheid ron
d.
Het mooiste deel is de leeszaal op de 3e etage.
Een gigantische oase van rust, houten panelen langs de wanden en
schitterende
plafondschilderingen. Hier heeft nog Leon Trotsky zitten studeren
tijdens zijn
korte verblijf in New York in 1917 kort voor de Russische revolutie.
Hij bracht
zijn kameraad Bukharin mee. De bibliotheek heeft 88 mijl aan boeken
over 8
etages, maar die zijn natuurlijk niet te zien.
We lopen verder naar Grand Central Station. Deze spoorwegtempel uit 1913 staat midden op Park Avenue en deelt die praktisch in twee stukken. Het meest indrukwekkend is de centrale vertrekhal met zijn gigantische glas in loodramen en het prachtige plafond. Het station is pas sinds 1978 een monument toen het van de slopershamer werd gered. In 1995 is het volledig gerestaureerd en zijn er een aantal restaurants toegevoegd, waaronder de Oyster Bar. In de kelder is een versmarkt met groente, fruit, kaas en vis. De beveiliging is zichtbaar opgeschroefd na 11 september 2001, want overal lopen politie en militairen rond ter beveiliging.Even verderop op 42nd Street staat het Chrysler Building uit 1930. Heel even was dit het hoogste gebouw in de wereld tot het een jaar later door het Empire State Building werd ingehaald. Het is een prachtig voorbeeld van Art Deco met elementen gebaseerd op de auto en een spits die naar de autoradiator is gemodelleerd. De architect Van Alen heeft de spits in het geheim gemaakt, binnen in het gebouw om een concurrerend architect, die een gebouw op Wall Street aan het bouwen was te misleiden. Toen het gebouw op Wall Street afgebouwd was en hoger uitkwam dan het Chrysler Building kwam Van Alen in eens met zijn torenspits op de proppen en won de strijd. Chrysler is al lang geleden vertrokken, waarna het gebouw in verval raakte. In 2000 is het gerenoveerd door architect Philip Johnson.
We lopen door naar het Empire State Building. Na de 11e september is dit nu weer het hoogste gebouw van de stad. We willen naar boven, maar moeten eerst door een grondige veiligheidscheck. Daarna krijgen we te horen dat het zicht vandaag, vanwege de regen maar een halve mijl is, ofwel 800 m. En geen geld terug (om misverstanden te voorkomen). We zien er voor vandaag vanaf, want de weersvoorspelling voor morgen is heel gunstig. We gaan dan maar lunchen op 5th Avenue bij Wonderfood een delicatessen met heerlijke broodjes en wraps.
Na de l
unch
worden we opgehaald door David Appleton. Hij is
een vrijwilliger van de
Big Apple Greeter
Service. Deze organisatie koppelt
bezoekers van de stad aan New Yorkers die graag iets van hun stad
willen laten
zien. David neemt ons mee naar de wijken Chelsea en West Village.
Vanaf Park
Avenue lopen we via Madison Square Park naar het Flatiron Building.
Dit uiterst
smalle gebouw uit 1902 aan de zuidkant van het plein is een van de
bekendste van
de stad en één van de eerste wolkenkrabbers. Er tegenover staat
het MetLife
Building uit datzelfde jaar met zijn karakteristieke klokkentoren. We
volgen
Broadway en komen op Union Square. Dit drukke plein is minder
indrukwekkend,
maar wel de plaats van een zgn. Farmers Market op maandag, woensdag,
vrijdag en
zaterdag. Boeren uit upstate New York, Long Island, New Jersey en
zelfs
Pennsylvania komen hier hun groeten, eieren, kaas, bloemen en fruit
verkopen.
We gaan nu via W 16th Street in westelijke richting naar
Chelsea. Chelsea ligt voornamelijk ten westen van Broadway
tussen de 23e en 14e
straat. Lange tijd was dit een wat verwaarloosd en vergeten district
met een
mengeling van brownstone herenhuizen, woonkazernes en bedrijfspanden.
De
herenhuizen werden na de oorlog opgedeeld in eenkamerwoningen en de
buurt zakte
verder af. In de jaren 80 kenterde deze ontwikkeling met de instroom
van
welgestelde homo's en andere yuppies. De herenhuizen werden opgekocht,
samengevoegd en opgeknapt. Veel verlaten bedrijfspanden werden winkels
en
appartementen en de woonkazernes werden verbouwd of gesloopt. Nu is
Chelsea een
bruisende wijk vol met trendy winkels, café's, bars, restaurants en
galeries.
Eight Avenue is de belangrijkste doorgaande straat en vooral populair
als gay
uitgaansbuurt. De zijstraten zijn rustige en voorname woonstraten met
relatief
veel groen en mooie brownstone huizen. Het meest westelijke deel,
waaronder de
meat market op 14th street is zich nog duidelijk aan het industriële
verleden
aan het ontworstelen.
Vanuit
Chelsea lopen we de West Village in. Deze wijk is rond
1822 ontstaan als een landelijk toevluchtsoord voor rijken die het
stadsgewoel
wilden ontvluchten. Het stratenpatroon is zeer grillig, dit in
tegenstelling tot
de wijken ten noorden van 14th Street, die in een regelmatige matrix
liggen van parallelle
straten en avenues. De Village is nauwelijks veranderd van uiterlijk
door de
jaren heen. Het is altijd een welgestelde enclave gebleven, relatief
rustig met
een ruimdenkende bevolking. In deze wijk ontstond van lieverlee ook
een sterke
gay gemeenschap. Het was hier in de Stonewall
Inn dat homo's voor het eerst in
opstand kwamen tegen de systematisch pesterijen van politie in 1969.
De opstand
duurde 3 dagen en werd uiteindelijk geen succes voor de homo's, maar
het was wel
de eerste keer dat zij en masse weerstand boden tegen hun vervolging
door de
politie. Sindsdien zijn de verhoudingen zodanig verbeterd dat gay en
Village
bijna synoniem zijn geworden. We komen de wijk in via Horatio Street
en Bleecker
Street. Rustige straten met mooie herenhuizen. Dan komen we in
Christopher
Street de hoofdader van gay West Village met veel café's, bars,
restaurants en
winkels. We lopen richting de Hudson rivier, waar sinds kort de
Christopher Street Pier is geopend. Een mooie wandelpier met een leuk
uitzicht
op de rivier en Jersey City aan de overkant. Langs de Hudson loopt
sinds deze
maand nu ook een fietspad (± 13 mijl) van uiterste zuiden van
Manhattan tot het
uiterste Noordpunt.
David wil nog met ons naar SoHo, maar dat trekken we niet meer. Hoewel hij dik 20 jaar ouder is dan wij, weet hij ons met zijn hoge tempo aardig af te matten, maar we kunnen hem zo nu en dan verleiden tot een rustpauze op een bankje.
We gaan met de Subway weer naar huis om ons om te kleden voor vanavond. We snacken wat fast food naar binnen en gaan dan naar 42nd Street om de gelijknamige musical te zien. Het is een klassieke Broadway musical, die zeer professioneel op het toneel wordt gezet. Het theater is ook bezienswaardig. Een klassieke zaal met 3 balkons. Wij zitten in de zaal beneden op de 2e rij midden voor het toneel. We kunnen de acteurs zien zweten.
Na afloop bewonderen we nog de neon reclames, beeldschermen en andere lichteffecten op Times Square. Je komt er ogen tekort. Tevreden keren we terug naar huis.
