New York

Deel 1

 

Woensdag 3 september 2003

Het is voor ons niet de eerste keer dat we naar New York gaan en we zijn van plan om deze keer wat minder voor de hand liggende dingen te doen dan de grote publiekstrekkers. We vliegen met NorthWest Airlines van Schiphol naar Newark Liberty International Airport.  De vlucht vertrekt 45 minuten later dan de geplande tijd van 11:25, maar we komen toch voor 2 uur 's middags en dus bijna op tijd aan in Newark. Newark ligt in New Jersey net aan de andere kant van de Hudson Rivier. Na de immigratie en douane zoeken en vinden we de Airtrain. Dit is een gratis onbemande monorail die de terminals en de parkeerplaatsen met elkaar en  met het treinstation van NJ Transit verbindt. Iedere 3 minuten komt er een treintje voorbij. Op het treinstation stappen we over op de trein naar New York Penn Station ($11,55 enkele reis), waar we na ongeveer 20 minuten aankomen. Hier nemen we een taxi naar Charles onze vriend waar we de komende dagen zullen logeren.

We zijn behoorlijk moe van de reis en moeten even bijkomen. Daarna verzamelen we moed om toch even de sfeer van de stad te proeven. We lopen van Park Avenue via Fifth via 34th Street naar Herald Square. Hier zijn vooral veel kledingzaken en het - naar verluidt - grootste warenhuis ter wereld: Macy's. Moe als we zijn kopen we toch wat kleding. Het regent af en aan, maar toch is het niet koud. Integendeel: het is drukkend warm.

Charles woont prima in een prachtige buurt in Murray Hill en we zijn nergens ver vandaan. 's Avonds eten we italiaans in een goed, maar niet goedkoop restaurant in de buurt: Cinque Terre op W38 Street.

 

Donderdag 4 september 2003

Vandaag regent het helaas. Niet hard maar we gestaag. We gaan eerst op zoek naar een ontbijt in de buurt (Charles is niet zo'n ontbijtLeeszaal New York Public Libraryman en wij hebben geen zin om boodschappen te doen). We vinden een prima adres op E 34th Street (Austin's Café, Park Ave & E34 St). Na het ontbijt nemen de Subway (metro) naar Times Square. We kopen een MTA MetroCard bij een kaartautomaat. Dit is een herlaadbare magneetkaart, waar je geld op kunt zetten, waarmee je dan kunt reizen met bus en metro. Wij zetten er voor het gemak voor $21 een 7-dagen kaart op met onbeperkt reizen. Een enkele reis kost $2 dus zo'n kaart is behalve makkelijk ook goedkoop. De beroemde subway tokens (muntjes) van vroeger zijn inmiddels afgeschaft. Op Times  Square lopen we de hoek om 42nd Street op naar het Ford Center for the Perfoming Arts. Hier halen we onze kaartjes op voor de musical 42nd Street, waar we vanavond heengaan. De kaartjes hadden we al vanuit huis bij TicketMaster via Internet besteld. Goedkoop is anders ($100 per stuk), maar we zitten wel midden op de 2e rij!  We lopen 42nd Street in westelijke richting af en komen bij Bryant Park. In de regen ziet dit aardige park er wat troosteloos uit. Aan de oostelijke rand ervan staat de New York Public Library. Deze uitleenbibliotheek is een prachtig Beaux Arts gebouw gevestigd. We nemen niet de guided tour, maar lopen op eigen gelegenheid ronMain Concourse Grand Central Stationd. Het mooiste deel is de leeszaal op de 3e etage. Een gigantische oase van rust, houten panelen langs de wanden en schitterende plafondschilderingen. Hier heeft nog Leon Trotsky zitten studeren tijdens zijn korte verblijf in New York in 1917 kort voor de Russische revolutie. Hij bracht zijn kameraad Bukharin mee. De bibliotheek heeft 88 mijl aan boeken over 8 etages, maar die zijn natuurlijk niet te zien.

 We lopen verder naar Grand Central Station. Deze spoorwegtempel uit 1913 staat midden op Park Avenue en deelt die praktisch in twee stukken. Het meest indrukwekkend is de centrale vertrekhal met zijn gigantische glas in loodramen en het prachtige plafond. Het station is pas sinds 1978 een monument toen het van de slopershamer werd gered. In 1995 is het volledig gerestaureerd en zijn er een aantal restaurants toegevoegd, waaronder de Oyster Bar. In de kelder is een versmarkt met groente, fruit, kaas en vis. De beveiliging is zichtbaar opgeschroefd na 11 september 2001, want overal lopen politie en militairen rond ter beveiliging.Even verderop op 42nd Street staat het Chrysler Building uit 1930. Heel even was dit het hoogste gebouw in de wereld tot het een jaar later door het Empire State Building werd ingehaald. Het is een prachtig voorbeeld van Art Deco met elementen gebaseerd op de auto en een spits die naar  de autoradiator is gemodelleerd. De architect Van Alen heeft de spits in het geheim gemaakt, binnen in het gebouw om een concurrerend architect, die een gebouw op Wall Street aan het bouwen was te misleiden. Toen het gebouw op Wall Street afgebouwd was en hoger uitkwam dan het Chrysler Building kwam Van Alen in eens met zijn torenspits op de proppen en won de strijd. Chrysler is al lang geleden vertrokken, waarna het gebouw in verval raakte. In 2000 is het gerenoveerd door architect Philip Johnson.

We lopen door naar het Empire State Building. Na de 11e september is dit nu weer het hoogste gebouw van de stad. We willen naar boven, maar moeten eerst door een grondige veiligheidscheck. Daarna krijgen we te horen dat het zicht vandaag, vanwege de regen maar een halve mijl is, ofwel 800 m. En geen geld terug (om misverstanden te voorkomen). We zien er voor vandaag vanaf, want de weersvoorspelling voor morgen is heel gunstig. We gaan dan maar lunchen op 5th Avenue bij Wonderfood een delicatessen met heerlijke broodjes en wraps.

Na de lChelseaunch worden we opgehaald door David Appleton. Hij is een vrijwilliger van de Big Apple Greeter Service. Deze organisatie koppelt bezoekers van de stad aan New Yorkers die graag iets van hun stad willen laten zien. David neemt ons mee naar de wijken Chelsea en West Village. Vanaf Park Avenue lopen we via Madison Square Park naar het Flatiron Building. Dit uiterst smalle gebouw uit 1902 aan de zuidkant van het plein is een van de bekendste van de stad en één van de eerste  wolkenkrabbers. Er tegenover staat het MetLife Building uit datzelfde jaar met zijn karakteristieke klokkentoren. We volgen Broadway en komen op Union Square. Dit drukke plein is minder indrukwekkend, maar wel de plaats van een zgn. Farmers Market op maandag, woensdag, vrijdag en zaterdag. Boeren uit upstate New York, Long Island, New Jersey en zelfs Pennsylvania komen hier hun groeten, eieren, kaas, bloemen en fruit verkopen. 

We gaan nu via W 16th Street in westelijke richting naar Chelsea. Chelsea ligt voornamelijk ten westen van Broadway tussen de 23e en 14e straat. Lange tijd was dit een wat verwaarloosd en vergeten district met een mengeling van brownstone herenhuizen, woonkazernes en bedrijfspanden. De herenhuizen werden na de oorlog opgedeeld in eenkamerwoningen en de buurt zakte verder af. In de jaren 80 kenterde deze ontwikkeling met de instroom van welgestelde homo's en andere yuppies. De herenhuizen werden opgekocht, samengevoegd en opgeknapt. Veel verlaten bedrijfspanden werden winkels en appartementen en de woonkazernes werden verbouwd of gesloopt. Nu is Chelsea een bruisende wijk vol met trendy winkels, café's, bars, restaurants en galeries. Eight Avenue is de belangrijkste doorgaande straat en vooral populair als gay uitgaansbuurt. De zijstraten zijn rustige en voorname woonstraten met relatief veel groen en mooie brownstone huizen. Het meest westelijke deel, waaronder de meat market op 14th street is zich nog duidelijk aan het industriële verleden aan het ontworstelen.

Christopher Street, West VillageVanuit Chelsea lopen we de West Village in. Deze wijk is rond 1822 ontstaan als een landelijk toevluchtsoord voor rijken die het stadsgewoel wilden ontvluchten. Het stratenpatroon is zeer grillig, dit in tegenstelling tot de wijken ten noorden van 14th Street, die in een regelmatige matrix liggen van parallelle straten en avenues. De Village is nauwelijks veranderd van uiterlijk door de jaren heen. Het is altijd een welgestelde enclave gebleven, relatief rustig met een ruimdenkende bevolking. In deze wijk ontstond van lieverlee ook een sterke gay gemeenschap. Het was hier in de Stonewall Inn dat homo's voor het eerst in opstand kwamen tegen de systematisch pesterijen van politie in 1969. De opstand duurde 3 dagen en werd uiteindelijk geen succes voor de homo's, maar het was wel de eerste keer dat zij en masse weerstand boden tegen hun vervolging door de politie. Sindsdien zijn de verhoudingen zodanig verbeterd dat gay en Village bijna synoniem zijn geworden. We komen de wijk in via Horatio Street en Bleecker Street. Rustige straten met mooie herenhuizen. Dan komen we in Christopher Street de hoofdader van gay West Village met veel café's, bars, restaurants en winkels. We lopen richting de  Hudson rivier, waar sinds kort de Christopher Street Pier is geopend. Een mooie wandelpier met een leuk uitzicht op de rivier en Jersey City aan de overkant. Langs de Hudson loopt sinds deze maand nu ook een fietspad (± 13 mijl) van uiterste zuiden van Manhattan tot het uiterste Noordpunt.

David wil nog met ons naar SoHo, maar dat trekken we niet meer. Hoewel hij dik 20 jaar ouder is dan wij, weet hij ons met zijn hoge tempo aardig af te matten, maar we kunnen hem zo nu en dan verleiden tot een rustpauze op een bankje.

We gaan met de Subway weer naar huis om ons om te kleden voor vanavond. We snacken wat fast food naar binnen en gaan dan naar 42nd Street om de gelijknamige musical te zien. Het is een klassieke Broadway musical, die zeer professioneel op het toneel wordt gezet. Het theater is ook bezienswaardig. Een klassieke zaal met 3 balkons. Wij zitten in de zaal beneden op de 2e rij midden voor het toneel. We kunnen de acteurs zien zweten.

Na afloop bewonderen we nog de neon reclames, beeldschermen en andere lichteffecten op Times Square. Je komt er ogen tekort. Tevreden keren we terug naar huis.

Andere reisverslagen

terug   verder