deel 1 |
We reizen van Rotterdam Centraal naar Londen met de Hogesnelheidstrein Eurostar. We reizen in Standard Premier klasse. De stoelen zijn ruim en we rijden om 7.28 weg uit Rotterdam. We krijgen een ontbijtje in de vorm van een bananenbroodje, jus d’orange, koffie of thee. De eerste stop is Brussel Zuid, waar de trein 20 minuten blijft staan. Dan door naar Lille, waar we na een korte stop doorrijden naar Londen, door de kanaaltunnel. We komen om 9.57 locale tijd aan St Pancrass station in Londen. We lopen naar het metrostation en nemen de Circle lijn naar Paddington station. We zouden de trein van 11.16 naar Cardiff nemen, maar die is geannulleerd. De volgende trein is om 11.48. We hebben weliswaar geen stoelresering meer, maar er is genoeg plaats in 1e klasse van de trein. Er is wel weinig tijd tussen het bekend maken van het vertrekspoor en de vertrektijd. Maar het lukt allemaal wel. We zitten in 1e klas en krijgen onbeperkt drankjes geserveerd en snacks als we dat willen. Na 2 uur komen we om 13.39 aan op Cardiff Central. Van daar is het een paar minuten lopen naar het Royal Hotel.
's avonds eten we in de Potted Pig, dat in de kelder van een voormalig bankgebouw is gevestigd.
Weer: in Cardiff 21°en zonnig.
De volgende dag starten we in de Castle
Arcade, een van de vele 19e eeuwse winkelpassages in het centrum van Cardiff. We
drinken koffie bij Baker Café. Daarna gaan we naar het Cardiff
Castle. De geschiedenis ervan gaat terug tot de Romeinen, maar het
oudste nog bestaande deel is de Normandische donjon. Er omheen is een
Engelse ommuring. Belangrijkste bezienswaardigheid zijn de 19e eeuwse
verblijven van de Markiezen van Bute. Deze familie ontwikkelde Cardiff
als een haven en industriestad en bezat veel kolenmijnen in de omgeving.
De 3emarkies was een van de rijkste mensen ter wereld. De familie was
van Schotse origine en verbleef maar 7 weken per jaar in het kasteel.
Toch is het kasteel zeer duur ontworpen en van alle gemakken voorzien.
Er zijn allerlei soorten pronkkamers, waarvan je kunt zien dat geld geen
probleem was. De Arab room, de Roman Room, banquet room, etc etc. Deze
zalen kunnen alleen bezocht worden met een gids.
Vanaf het kasteel
lopen we via de Royal Arcade en de Morgan Arcade naar de Cardiff
Market. Dit is een overdekte markt uit de Victoriaanse tijd. Hier
worden groeten, fruit, vlees, vis en andere levensmiddelen verkocht,
maar ook kleding en muziek. We lunchen in de Morgan Arcade en ’s middags
bezoeken we het Principality
Stadium. Dit stadion werd in 1999 gebouwd voor het Rugby WK.
Het wordt gebruikt als thuisstadion van het Welsh rugby team en
daarnaast als concerthal. Het stadion heeft een verschuifbaar dak net
als de Johan Cruijff Arena. Er kunnen 72.500 mensen in. We gaan mee met
de tour door het stadion en zien de tribunes, de VIP lounges, de
kleedkamers en de persruimte. Rugby is in Wales de nr 1 sport.
Belangrijker dan voetbal, hoewel de laatste jaren daar meer succes mee
wordt geboekt. Het stadion wordt ook voor andere evenementen gebruikt,
zoals popconcerten.
Weer: 20°, wisselend bewolkt
Zondagochtend gaan we met de bus naar Cardiff Bay, het havengebied dat is
herontwikkeld met nieuwbouw, horeca en culturele instellingen. Meest
opvallend is het Millennium Centre, het cultureel centrum van het land
en thuisbasis van het BBC Wales National Orchestra en Choir. Er is
vandaag een 10km loop en het is erg druk rond de Roald Dahl plass,
vernoemd naar de auteur die hier geboren en gedoopt is. Naast het
Millennium Centre staat de Sennedd, het Welshe parlement, ontworpen door
Richard Rodgers. Verderop staat de Noorse zeemanskerk, waar Roald Dahl
in 1916 werd gedoopt. Aan de westelijke kant van de Bay zijn veel
restaurants en woningen. Rond half twaalf gaan we terug naar het hotel.
We lunchen weer in de Royal Arcade. In de middag nemen we de bus naar Llandaf.
In dit dorp, dat nu een voorstad van Cardiff is, staat de kathedraal van
de stad. Van oorsprong een Normandische kerk en in de loop
der tijd verder uitgebreid. Mooie glas-in-lood ramen. Het kerkkoor houdt
een repetitie tijdens ons bezoek.
We eten 's avonds bij Purple
Poppadum, een Indiaas restaurant buiten het centrum. We sluiten de
dag af met een drankje bij Mary’s,
de gay buren van ons hotel.
Weer: zonnig en 22°
Maandag bestellen we een Uber taxi voor de rit naar de Hertz
autoverhuur op een industrieterrein, zo’n 3,5km naar het Zuidwesten. Bij
Hertz krijgen we een upgrade naar een Nissan Qasquai. Eigenlijk zouden
we een Vauxhall Astra krijgen. We rijden naar Newport om de Transporter
brug te bekijken. Dit is een horizontale lift over de rivier, die eind
19e eeuw werd gebouwd om de havenwerkers
een kortere route naar hun werk te bieden. De lift is helaas buiten
gebruik vanwege renovatiewerkzaamheden.
We rijden verder naar Tintern Abbey. Deze abdij werd in 1131
gesticht door Cisterciënzermonniken, die uit Normandië afkomstig waren.
In de 14e eeuw kwam de abdij tot grote bloei, maar daarna liep het
terug. In 1536 werd de abdij ontbonden op bevel van Henry VIII. De
monniken verdwenen en de abdij raakte in verval. Gelukkig lag ze
afgelegen en hebben omwonenden de stenen van het klooster niet
gerecycled. De kerk is nog redelijk in tact, zij het dat er geen dak
meer op zit. Van de cellen van de broeders
rest niet veel meer dan de contouren.
De ruines zijn in beheer van Cadw, de Welshe erfgoedbescherming. We
hebben lidmaatschapskaarten, dus kunnen we gratis erin.
Lidmaatschap kost £60 per jaar.
We rijden verder naar onze B&B Ty Helig in Brecon. In Abergavenny maken
we een stop voor lunch. Vervolgens rijden we naar Brecon. We worden
hartelijk ontvangen door Christine. Aan het eind van de middag verkennen
we de dorpskern en drinken we een biertje bij Brecon Tap. Daar eten we
later ook.
Weer: zonnig 20°
We hebben gisteren onze wensen voor het ontbijt doorgegeven en worden vanochtend op onze wenken bediend. Erik neemt roerei en zalm en een worstje. Ik cornflakes en daarna zalm en toast, tomaat en champignons. Door een misverstand in de keuken krijg ik ook ei, maar die schenk ik aan Erik in ruil voor wat zalm. Na het ontbijt gaan we koffiedrinken in het dorp. Na de koffie rijden we eerst langs de tourist informatie en dan in Zuidelijke richting het Nationaal Park Brecon Beacons in. De bedoeling is, om te gaan wandelen naar de watervallen in het park, maar de navigatie laat ons in de steek, waardoor we helemaal verkeerd uitkomen. Als adres hebben we een postcode meegekregen, maar die kent de navigatie niet. Als we daarachter komen gaat het weer mis. We lunchen bij een pub in Ponsticill. Uiteindelijk komt het goed, maar het is al 14 uur als we parkeerplaats vinden vanwaar je naar de watervallen kan lopen. Ik loop naar de Sgwd Clun-gwyn, slechts een kwartier lopen vanaf de parkeerplaats. Ik had nog naar een andere waterval kunnen lopen, maar dat laat ik maar zitten. Daarna bezoeken we de kathedraal van Brecon. De geschiedenis gaat terug tot 1093, maar wat we nu zien is vooral gotisch in stijl.
's avonds eten we in het Thai's restaurant, Changtai.
Weer: licht bewolkt en veel zon. 19 graden
Na het ontbijt en koffie bij Coffee #1 gaan we op weg naar Pembrokeshire. De rit over de A40 duurt ongeveer 2 uur. Daarna volgt een parcours over erg smalle weggetjes, die uiteindelijk naar onze bestemming leiden. We arriveren even na 11 uur bij het Airbnb huisje in Clarbeston Road. Het huis ligt zo afgelegen, dat we zelfs geen ontvangst hebben op onze mobiele telefoon. Gelukkig is er wel kabel en internet met WiFi. Eigenaar Sue is er niet om ons te ontvangen, maar de deur staat open en we kunnen onszelf binnenlaten. We zetten de spullen binnen en maken een boodschappenlijst. We rijden naar Haverford West, waar we bij de Morisson supermarkt inkopen doen. We eten er ook in de cafeteria. Niet bijzonder, maar wel gemakkelijk.
Weer: zwaar bewolkt, beetje motregen, maar opklaringen in de middag. 16 graden.
Donderdag rijden we naar Laugharne, een half
uur ten zuidoosten van Clarbeston Road. Het vissersdorpje heeft een
kasteel dat terug gaat tot de 12e eeuw. Het werd versterkt door de
Normandiërs, maar uiteindelijk tijdens de Engelse burgeroorlog in de 17e
eeuw zwaar beschadigd. Het is sindsdien een ruïne. Beroemder is het dorp
vanwege de Welshe dichter Dylan Thomas (1914-53), die hier
woonde van 1949 tot 1953. Hij woonde in Sea View House en schreef zijn
gedichten en proza in een bootshuis aan de waterkant. Beide gebouwen
zijn bewaard gebleven en de “Writing Shed” is ingericht zoals het was in
de tijd dat Thomas er schreef. Beroemd is zijn Poem in October,
dat hij schreef naar aanleiding van zijn 30e verjaardag,
waarin hij beschrijft wat hij op die dag zag op een wandeling langs de
kust en de haven van Laugharne. De wandeling is bewegwijzerd. We drinken
koffie in een café dat bestierd wordt door drie eigenzinnige, maar
weinig efficiënte oudere dames.
We rijden langs St Martin’s Church, waar Dylan en zijn vrouw Caitlin
liggen begraven onder één eenvoudig wit kruis met aan weerszijden hun
namen. Thomas overleed op 39-jarige leeftijd, tijdens een lezingentour
in de VS aan een slecht behandelde longontsteking.
We rijden naar Tenby, een badplaats verder naar het westen. Het
is een oud vestingstadje, dat het eerst vermeld wordt in de 9e eeuw. De
Normandiers nemen het in en verstevigen het. In de middeleeuwen kende
het welvaart, die weer verging, maar met de komst van de spoorweg in
1863 leefde het weer op als vakantiebestemming. Dat in nu nog te merken.
Het stadje drijft op toerisme. Heel veel horeca, souvenirwinkels en
winkels met strandspullen.
Het uitzicht op de zee en de haven is prachtig en de kades langs de
haven zien er kleurrijk uit. De stranden weerszijden van de haven zijn
breed, zeker bij laag water als wij er zijn. We lunchen in Café Vista op
de rand van de klif met zicht op het strand. We wandelen door de
straten, bekijken de kerk en de stadsmuur, doen boodschappen en rijden
dan weer terug naar onze Airbnb. Erik kookt vanavond weer een eenvoudig,
doch smakelijk maal.
Weer: Weer: bewolkt en fris, 14 graden.
Vrijdag rijden we naar St David's, aan de kust, waar de
kathedraal staat, die gesticht is door de beschermheilige van Wales, St
David (±500-±589). Het is met ruim 1700 inwoners de kleinste stad in het
VK. Het kreeg in de 12eeeuw stadsrechten, maar verloor die in 1886. In
1994 werden ze hersteld op verzoek van koningin Elizabeth II. De
kathedraal staat op de plaats waar David halverwege de 6e eeuw een kerk
stichtte aan de oevers van de rivier Alun. Vanaf de middeleeuwen werd St
David's een belangrijk bedevaartsoord. In de Normandische periode werd
de kathedraal herbouwd. Paus Calixtus II verordonneerde dat twee
pelgrimages naar St David's gelijkstonden aan één naar Rome. Na de
reformatie in 1536 ging het achteruit met St David's. Het koper van het
dak op het bisschoppelijk paleis werd verkocht. Het bisschoppelijk paleis is nu een
ruïne naast de kathedraal. Na eeuwen van verwaarlozing werd de kerk in
1793 gerenoveerd en tussen 1862 en 1870 nog eens.
In de kerk ligt St David begraven en een oom van koning Hendrik VIII. Er
zijn prachtige glas in loodramen en een mooi altaar. Tijdens ons bezoek
zijn er diverse schoolklassen, die een rondleiding krijgen en opdrachten
moeten uitvoeren. We drinken nog koffie in het centrum en rijden dan
verder langs de kust van de St Bride Bay. We stoppen even in Newgale en
rijden dan door naar het strandplaatsje Broadhaven. Daar lunchen we.
’s Avonds eten we bij Hotel/Restaurant Wolfcastle (Allt yr Afon). We nemen het fine
dining menu en dat stelt niet teleur. Heerlijke gerechten, al is het wel
wat veel. Kennelijk slaat dit concept in deze streek nog niet helemaal
aan, want we zijn de enigen vanavond. De rest eet in de bistro, die
eenvoudiger is en wat vriendelijker voor de beurs.
Weer: bewolkt, soms wat motregen, maar meestal droog. 14 graden
Andere Reisverslagen | ||
terug | verder |