deel 2

Zaterdag 25 mei 2024

We vertrekken uit de Airbnb in noordelijke richting langs de kust. We rijden in eenklein uur naar Aberaeron, een klein vissersdorp met een levendig centrum. We wandelen wat rond, drinken koffie en lunchen op een terras. Rond half één rijden we in een half uur naar Aberystwyth, waar we aan de boulevard in het Glengower hotel en pub hebben gereserveerd.

We gaan met de Cliff Railway naar de top van Constitution Hill, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over Aberystwyth en de omgeving.  Er is wat ouderwets vermaak rond het uitzichtpunt een een grote pub met terras. We drinken hier een biertje. Aber is een typisch Britse badplaats met veel hotels, restaurants, pubs, fish & chips, souvenirswinkels en speelhallen. Er is ook een kleine pier. Op een zonnige zaterdag als deze, is het erg druk op de boulevard langs het strand. Voor velen is maandag ook een vrije dag (Spring Bank Holiday) en maken velen er een lang weekend van.
We eten ’s avonds pizza aan de boulevard bij Baravin.

Weer: zonnig, 16 graden

Zondag 26 mei 2024

Op zondagmorgen is het doodstil in het centrum van Aberystwyth. We drinken koffie bij Coffee#1 en rijden daarna in oostelijke richting naar Devil's Bridge. Het dorp is vernoemd naar de drie bruggen over de rivier de Mynach, die boven elkaar zijn gebouwd. Telkens is de oude brug in tact gelaten, wanneer er een nieuwe bovenop werd gebouwd. Er moet al een houten brug in de 12e eeuw zijn gebouwd. De onderste bewaarde brug is uit de middeleeuwen. In 1753 werd de tweede gebouwd, omdat men de oude onstabiel achtte. In 1901 werd een ijzeren brug gebouwd, waarmee de brug op het niveau van de weg kwam. In 1971 is het ijzerwerk en de railing gerepareerd en verstevigd. Onder de brug daalt de rivier zo’n 90 meter.

Er is een lange wandeling van 45 minuten die tot onder de waterval voert, maar ook een korte met uitzicht op de rivier en de bruggen. We nemen de korte, die slechts £2 pp kost. Het zicht op de bruggen vanaf de openbare weg op de waterval wordt geblokkeerd met schuttingen, dus je moet wel betalen om iets te kunnen zien. Een tourniquet geeft toegang tot de wandeling.  Het is een mooi gezicht. Het water kolkt door een nauwe spleet onder de bruggen door.

Hierna rijden we verder door het bergachtige landschap naar Rhayader. Hier hebben we geboekt in het Elan Valley Hotel. We worden hartelijk ontvangen. Het hotel ligt zo’n 5 km buiten het dorp en ook hier is geen dekking van het mobiele netwerk. Om 15 uur gaan we naar de Gingrig boerderij ten oosten van Rhayader. Hier worden de Rode Wouwen (Red Kites) gevoerd. Deze havikachtige vogel komt in Groot Brittannië alleen in het zuiden  van Wales voor. Lange tijd verkeerde de populatie in grote problemen, omdat boeren met giftig aas de vossen en kraaien bestreden, waardoor deze beschermde vogels ook het loodje legden. Er vonden herintroducties plaats en nu worden ze op een aantal plekken gevoerd met vlees en is de populatie gegroeid tot ongeveer 1.000 broedparen.

Het is een spectaculair gezicht. De vogels cirkelen ruim voor de voedertijd rond het grasveld en als boer Powell met het kippenvlees komt, duiken ze er massaal op af. Ze landen niet, maar pikken het vlees in de vlucht op met hun klauwen. Als de wouwen klaar zijn, verschijnen de kraaien om de restjes op te pikken. Het publiek moet een plaats reserveren in een van de shuilhutten (1 t/m 4). Zonder reservering kun je vanaf het wandelpad toekijken, maar van grotere afstand.

’s Avonds eten we in het hotel. We worden bediend door eigenaren Rachel en Lyn. De keuken wordt door een chefkok bestierd. Het eten is uitstekend. Het is rustig, want er zijn maar twee van de acht kamers bezet.

Weer: wisselend bewolkt met zonnige perioden en buien, met name ’s avonds regent het stevig.

Maandag 27 mei 2024

Vandaag is de Spring Bank Holiday in Engeland en Wales, dus veel bedrijven zijn vandaag dicht. Na het ontbijt rijden we naar de Elan Valley Reservoirs. In het dal van de Elan en Claerwen rivers zijn tussen 1896 en 1952 dammen aangelegd, waardoor vijf stuwmeren ontstonden. Deze stuwmeren vormden de watervoorziening voor de groeiende stad Birmingham in Engeland zo’n 73 mijl verderop. Het water stroomt vanwege de zwaartekracht naar een bassin bij Birmingham, zo’n 52 meter lager. Het is een prachtig gezicht: de hoge dammen, de grote meren en de bergen eromheen. We rijden eerst naar het visitor center. Daar drinken we koffie en bekijken de Caban Coch dam. Daarna rijden we verder naar de Carreg dhu dam, vervolgens langs de Dol y Mynach dam en uiteindelijk uit te komen bij de Claerwen Dam. Hier stroomt het stuwmeer over de dam naar beneden. Een prachtig gezicht. De omgeving is ook prachtig met bergweides, bossen en heel veel schapen.

We rijden weer terug en gaan op zoek naar een kapper. Maar op deze maandag is er geen open. We rijden dan weer naar Rhayader voor lunch bij de Crown Inn. Na de lunch rusten we uit in onze kamer. We krijgen een nieuwe ruimere kamer, omdat de tv in onze eigen kamer niet werkt.
Het is inmiddels behoorlijk gaan regenen. We blijven nog een poos binnen, maar gaan er dan toch op uit, naar de Gilfach Nature Reserve. We willen gaan wandelen, maar dan begint het weer te regenen.

 ’s Avonds eten we weer in het hotel en het is weer heel goed.

Weer: zonnige, maar koude start. 7 graden. Later wordt het warmer, maar zijn er zware buien. 14 graden

Dinsdag 28 mei 2024

We staan op met regen. Na het ontbijt gaan we op zoek naar een kapper. In Rhayader lukt dat niet: volgeboekt. Dan rijden we naar een naburig dorp, Llandrindod Wells, waar ik bij Top Cut Barbers terecht kan. Twee jongetjes zijn nog voor mij aan de beurt. Zij krijgen het kapsel van de voetballer Phil Foden aangemeten.

We rijden verder naar Powis Castle, bij het stadje Welshpool. Het heette eerst Pool, maar dat bestaat ook in Engeland, vandaar de toevoeging in 1835. Het kasteel stamt oorspronkelijk uit de 13e eeuw, maar het huidige gebouw werd in de 17e en 18e omgevormd tot een voornaam landhuis van de familie Herbert, die het brachten tot graven van Powys. Inmiddels is het gebouw overgedragen aan de National Trust, maar de 8e graaf van Powys woont nog in een deel van het gebouw. Een groot deel van het kasteel is open voor bezoek, net als de formele tuinen. De ruimten zijn rijkelijk ingericht, maar wel erg donker. Er is ook weinig uitleg bij de voorwerpen. De informatie kun je krijgen bij de zaalwachten. Vanwege de regen komen we niet toe aan de tuinen.

We rijden verder naar Penrhyndeudraeth, waar onze Airbnb staat. Geen gemakkelijk huis, want je kunt er niet voor de deur parkeren. De leefruimten zijn op drie verschillende etages. Je komt binnen in de woonkamer. De keuken is beneden en de slaapkamer en badkamer boven. Dan is er ook nog een tuin met tuinhuis, die weer etage onder de keuken ligt. Veel trappen lopen dus.We doen boodschappen in de locale Spar-supermarkt.
Met enige moeite vinden we alle lichtschakelaars in het huis en krijgen we de verwarming aan de praat. Verder gaat het wel.

Weer: het regent de hele dag. Max 14 graden

Woensdag 29 mei 2024

Woensdag rijden we naar Porthmadog, een iets grotere plaats aan de andere kant van de strekdam in de riviermonding. Hier vertrekt de Ffestiniog and Welsh Highland Railways. Er zijn vanaf hier vijf verschillende treindiensten met historische treinen. Wij nemen de Mountain Spirit naar Blaenau Ffestiniog, een dorpje bij een voormalige leisteengroeve. Leisteen was ook de reden voor de aanleg van de smalspoorweg in 1833. Aanvankelijk maakte men gebruik van de zwaartekracht. De treinen met leisteen gingen op eigen kracht 700 voet bergafwaarts, maar werden leeg bergop getrokken door paarden. Met de introductie van stoomlocomotieven in 1863 ging dat beter en kon er meer leisteen worden vervoerd van de groeve naar de haven.

In 1946 hield het vervoer van leisteen op. In 1955 werd de lijn heropend als toeristische attractie met historisch materieel. We vertrekken om 10.40 van Porthmadog met veel rook, stoom en fluitsignalen. We zitten in de panoramawagen, in de Eerste klas, met prachtig uitzicht. We krijgen drankjes op onze zitplaatsen geserveerd. Op de heenweg reizen we achterwaarts, de locomotief zit aan de andere van de trein, zodat we ongehinderd uitzicht hebben. De rit langs prachtige dalen en over bergplateaus duurt een 1 uur en 20 minuten. In Blaenau Ffestionog krijgen we een vooraf besteld lunchpakket. We hebben 40 minuten om het op te eten en rond te lopen. Daarna begint de terugrit. Nu zitten we achter de locomotief het hebben we zicht op de stoom en de machinisten. De terugrit is 10 minuten korter. We hebben wat minder stops en de trein rijdt harder.

Na terugkeer in Porthmadog gaan we weer naar onze Airbnb.

Weer: bewolkt, maar droog. 15 graden

Donderdag 30 mei 2024

We rijden van onze Airbnb naar Portmeirion.  Dit project uit de jaren ’20 van de twintigste eeuw is het idee van de Welshe architect Clough Williams-Ellis. Hij wilde een ideale nederzetting bouwen die niet ingepast moet worden in de omgeving, maar die juist moest verrijken. Hij gebruikte daarvoor een “gay light-opera approach”. Hij zocht lange tijd naar een eiland voor zijn droom, omdat hij dacht die alleen in isolement kon gedijen, maar toen hij in 1920 dichtbij zijn huis de kans kreeg, pakte hij die met beide handen aan. Het ontwerp is als een theaterdecor met doorkijkjes en verrassende perspectieven. Er stond al een victoriaans gebouw op het terrein en dat werd verbouwd tot hotel. De inkomsten daarvan gingen in het project. Hij struinde heel Groot-Brittannië af naar geschikte gebouwen en verplaatste die naar Portmeirion. Het geheel is gecentreerd rond een Italiaans achtige piazza. Daaromheen is een bos en langs de zeearm waaraan het ligt een promenade. Er komen zo’n 3.000 bezoekers per dag op af. Wij zijn er vroeg bij als het nog rustig is, maar na een uur of twee stroomt het vol. In de jaren 60 werd hier de ITV serie “The Prisoner” opgenomen. Jaarijks komen fans van de serie hierheen om scenes na te spelen. Het geheel geeft het gevoel van het sprookjesbos van de Efteling. Maar met dat verschil dat de huisjes door hotelgasten worden bewoond.

Nadat we alles zo’n beetje hebben gezien, inclusief de wandeling langs het strand en terug, gaan we verder naar Harlech. Bij dit dorp is het gelijknamig kasteel te bewonderen. Het is een van de kastelen, die de Ring of Iron vormen, door de Engelse koning Edward I aan het eind van de 13e eeuw gebouwd, om de opstandige Welsh eronder te krijgen en te houden. Het kasteel ligt aan zee en overziet een grote vlakte. Het is een ruïne, maar alleen de daken ontbreken. Verder is het redelijk intact. Tijdens de Engelse burgeroorlog was het een vesting voor de koninklijke kant. Vanaf de kasteelmuur is er een prachtig uitzicht op de omgeving en op de kust.
Na het kasteel, gaan we lunchen in het dorp. Ondanks de drukte zijn er weinig eetgelegenheden. En die er zijn, zitten erg vol. We gaan ondanks het frisse weer op een terras zitten. Binnen gaat niet. Na de lunch rijden we terug naar Penrhyndeudraeth, naar onze Airbnb.

’s Avonds drinken we wat in de lokale pub “the Oak”, waar Welsh de voertaal blijkt te zijn. We eten een deur verder in het Indiase restaurant “Lemon Tree”.

Weer: zonnig begin van de dag. Daarna bewolkt. Een beetje regen. 15 graden.

Vrijdag 31 mei 2024

We rijden na het ontbijt en het inpakken van de koffers naar Beddgelert, zo’n 10 minuten rijden in het Snowdonia National Park. Het is een lieflijk dorp waar twee rivieren samenkomen. Bruggetjes, restaurants, cafeetjes, huisjes met bloembakken op de vensterbank. Op de achtergrond het Snowdon gebergte. De zon schijnt ook nog. We drinken koffie in de Prince Llewellyn en lopen een rondje door het dorp. De legende – verzonnen door een café-eigenaar – wil dat prins Llewellyn, toen hij op jacht wilde gaan, zijn pasgeboren zoon toevertrouwde aan zijn hond Gelert. Toen hij terugkwam vond het de hond met bebloede bef. Impulsief dacht hij dat de hond zijn kind had gedood en hij doodde de hond. Toen zag hij zijn zoon slapen in de wieg met ernaast een dode wolf. Llewellyn begroef de hond onder een boom. Beddgelert betekent graf van Gelert. Allemaal onzin, want de plaatsnaam refereert aan een Engelse heilige uit de 6e eeuw die hier leefde. Er is een plaquette die de legende nog eens aandikt, onder een boom, op een mooie plek bij de rivier.

We rijden verder naar Caernarfon voor een bezoek aan het grote kasteel. In 1283 gesticht als de sterkste schakel in de Ring of Iron van Edward I. Edward had de prinsen van Wales opzijgeschoven en claimde zelf de titel, of althans de suprematie over het prinsdom. Het kasteel staat aan het water, waardoor er een zijde minder te verdedigen was en er altijd een bevoorradingskanaal beschikbaar was. De Welsh hadden kennelijk geen zeemacht. Het kasteel is goeddeels intact en de kasteelmuren bieden prachtig uitzicht over het stadje en de omgeving. Er is een museum voor het regiment van de Welsh Fuseliers.

We lunchen in Caernarfon en gaan in de middag naar ons hotel de Black B(u)oy Inn. Onze kamer is in een ander gebouw, de Townhouse.

’s Avonds drinken we een cocktail in de “4 All” en eten we in de Black Boy.

Weer: zonnig, 16 graden

Zaterdag 1 juni 2024

Het ontbijt is in de Black Boy en de blije ober brengt ons de bestelling van Zalm met roerei, respectievelijk kippers. Een ontbijt dat staat in de maag. We rijden naar Llanberis in het Snowdonia National Park, waar we met de Snowdon Mountain Railway naar de top van Mount Snowdon gaan. Het is met 1.085 meter de hoogste top van Wales en is het middelpunt van het nationale park. De Railway is een tandradbaan, die ons in 1 uur naar de top brengt. Een mooie rit naar boven met uitzicht op prachtige bergen. De top kan ook lopend bereikt worden en velen doen dat ook. Vanuit de trein zien we hele horden de tocht naar boven maken, die zo’n 3 tot 4 uur duurt. Boven gekomen is het nogal mistig en het uitzicht helaas beperkt. Het zicht verandert voortdurend, als wolken worden opgengereten door de wind en later weer samenklonteren. Na een half uur moeten we weer met dezelfde trein naar beneden. Sommigen keren niet terug met de trein, maar lopen naar beneden, anderen zijn naar boven gelopen en nemen de trein terug.

Terug in Caernarfon lunchen we en in de namiddag rijden we naar Beaumaris op het eiland Anglesey. Het eiland is met twee bruggen over de Menai Strait verbonden met het vasteland. Ook Beaumaris is een van de kastelen van de Ring of Iron van Edward de Eerste. De bouw begon in 1295. Het kasteel ligt aan de Menai strait. In de 15e en 16e eeuw raakte het in verval. Het is nu een ruïne, maar wel in redelijke staat. Na het bezoek aan het kasteel drinken we wat op een terras en rijden terug langs de Menai Strait met zicht op beide 19e eeuwse bruggen.

Weer: zonnig en 17 graden

 

	Andere Reisverslagen
terug		verder