![]() |
![]() |
juni 2021 |
We vertrekken rond 9.15 uit Rotterdam met de auto richting Friesland.
We rijden via Utrecht en
vandaar over de A27 naar Almere. In Almere-Hout gaan we even van de
snelweg af om een landschapkunstwerk te bekijken, de Groene Kathedraal.
Het is een groep Italiaanse populieren die zo zijn geplant, dat ze
contouren van een kathedraal vormen. Het kunstwerk van Marinus Buizen
uit 1996 is aangelegd in wat destijds een niemandsland was, maar dat
langzamerhand in de bewoonde wereld terecht is gekomen, door woonwijken
die eromheen ontstaan.
Na de Groene Katedraal rijden we door naar Friesland en komen rond
12.15 in Damwâld bij onze Airbnb. De woning in een 100 jaar oud
boerenhuis is van alle gemakken voorzien en staat aan de rand van het
dorp. We rusten even uit, eten een boterham op ons terras met uitzicht
op de enorme vijver in de nog
grotere voortuin.
’s Middags gaan we fietsen over het Friese fietsnetwerk ten westen van Damwâld. Bij Burdaard steken we de Dokkumer Ee over en volgen die naar Dokkum. Het parcours van de elfstedentocht. In Dokkum strijken we neer op een terras aan het water. Na een drankje en hapje fietsen we langs de provinciale weg naar Damwâld terug.
’s Avonds eten we in ons huisje.
Weer: zonnig, 20 graden
Na het ontbijt gaan we met de auto
naar Lauwersoog, dat zowel aan de Waddenzee als het Lauwersmeer licht. Het meer is ontstaan
toen de voormalige Lauwerszee in 1969 werd afgedamd. De Lauwerszee
vormde een gevaar voor de omgeving omdat dit zeegat regelmatig
overstroomde. De bedoeling was om dit ontstane meer deels droog te
leggen en voor huisvesting te bestemmen, maar uiteindelijk werd besloten
om er nieuwe natte natuur van te maken. Alleen Lauwersoog is als
woonkern gerealiseerd. We rijden Lauwersoog voorbij richting het
activiteitencentrum van Staatsbosbeheer, Lauwersnest. Het centrum is
gesloten vanwege Corona, maar hiervandaan doen we een wandeling over
zandwallen en door bos, langs kreken en een vakantiedorp van Landal naar
een observatietoren die mooi uitzicht over het gebied geeft.
Terug bij de auto rijden we naar Lauwersoog, waar we lunchen op de
Zeedijk bij de haven. Daarna rijden we naar Damwâld voor
een pauze. In de middag rijden we naar Dokkum. Hier maken we een
wandeling langs het water dat dit voormalige vestingstadje omgeeft. De
wandeling volgt afwisselend de vesting en ommelandse zijde en we zien
nog mooie bolwerken en windmolens, die intact zijn gebleven. Nadat we
het oude centrum zijn rondgelopen, drinken we wat op een terras aan het
water.
Terug naar Damwâld.
Weer: nevelig aan het begin van de dag, 13 graden. Later zonnig met temperaturen tot 21 graden.
We staan rustig op, ontbijten en drinken
koffie en vertrekken dan naar Lauwersoog. Het is maar 20 minuten rijden.
Onze snelboot van Wagenborgen
naar Schiermonnikoog vertrekt om 11.25 uur. Tickets heb ik van tevoren
gekocht. Er zijn twee typen overtochten: de normale, die 50 minuten
duurt en de snelle, die de oversteek in 20 minuten doet. Voor de laatste
moet een toeslag worden betaald en reserveer je voor een bepaalde
afvaart. Voor de normale veerboot hoeft dat niet. Aangekomen op het
eiland lopen we naar de fietsverhuur van Soepboer, die aan de haven een vestiging heeft.
We krijgen twee e-bikes mee, die ik ook van te voren heb gereserveerd en
betaald. We rijden naar het centrum. Bij de VVV informeer ik naar
fietsroutes. Ze hebben een beschreven fietsroute (zonder kaart) en een
kaart (zonder fietsroute). Dus koop ik ze beide voor totaal €3. De route
gaat eerst langs de westkant van het eiland. We stoppen bij een
vogeluitkijkpost bij de Westerplas, een duinplas, die van de waddenzee
is afgescheiden. Er zitten veel soorten ganzen, eenden en ook een
lepelaarkolonie. We rijden verder en komen bij de rode vuurtoren, die in
de 19e eeuw, samen met de witte vuurtoren (bij het dorp) is gebouwd.
Van hier heb je een mooi uitzicht over de duinen en het Noordzeestrand.
We rijden verder en komen bij de St Egbertkapel uit 1915. De architect,
Van Elmpt, heeft zich laten inspireren door de scheepvaart. De kapel
deed lange tijd dienst voor de kinderen, die in de naastgelegen RK
kinderkolonie verbleven. In 1967 werd de kinderkolonie opgeheven. De
kapel is in 1994 gerestaureerd. We fietsen verder via het pad recht
tegenover de kapel en komen bij de Wassermannbunker. Deze bunker is
tijdens de 2e wereldoorlog door de Duitse bezettingstroepen laten
bouwen, als onderdeel van de Atlantikwall, als bescherming tegen een
geallieerde invasie. Deze bunker deed dienst als antennestation.
We fietsen door naar strandpaviljoen de Merlijn. Hier drinken we wat. Dan verder achter de duinen langs naar het Baken. Dit pyramidevormige bouwsel diende vroeger als orientatiepunt voor de scheepvaart op het wad. We lopen over de duinen heen. Dan eindigt het pad en begint een natuurgebied, dat niet toegankelijk is voor mensen. Vanaf het baken fietsen we dwars het eiland over en komen weer bij de Veerdam uit. Vandaar fietsen we weer door naar het dorp.
We drinken wat bij De Ware Jacob. Daarna fietsen we door het dorp, langs het befaamde hotel Van der Werff (waar we niet kunnen eten; volgeboekt) en over de Lange Streek. Dan strijken we neer bij Brakzand, waar we gereserveerd hebben voor het diner. De bediening is voortreffelijk en het eten goed. Na het eten genieten we nog wat na van de zomeravond en fietsen dan terug naar de Veerhaven voor vertrek naar het vasteland. De snelboot vertrekt op 20 uur en komt ruim een kwartier later in Lauwersoog aan. Dan nog een autorit naar Damwâld.
Weer: zonnig, 21 graden
We staan vroeg op en na de koffie stappen we op de fiets voor de tweede helft van onze fietstour door de Friese Wouden. We rijden eerst naar Dokkum langs de Haadwei. In Dokkum pakken we de route op langs de Dokkumer Ee in oostelijke richting. Bij de Stienfeksterwei steken we de Ee over en fietsen vervolgens door een aantal buurtschappen richting Damwald.
We rusten uit, eten een boterhammetje en gaan ’s
middags rond 14 uur naar Leeuwarden met de auto. We parkeren in
de parkeergarage Zaailand. We bezoeken vervolgens het Fries Museum aan het Zaailand. We hebben een
tijdslot gereserveerd om 15.30 (Coronamaatregelen!) vooral vanwege de
tentoonstelling “haut bordure”, waarin de nadruk ligt op applicaties en
borduurwerk op haute couture kleding. Hoogtepunten zijn jurken, die door
koninginnen zijn gedragen, van Wilhelmina tot Maxima. Het is allemaal
prachtig. We bekijken ook de tentoonstelling over Friezen en een over
het Fries verzet. Het gebouw is in 2013 opgeleverd naar een ontwerp van
Hubert-Jan Henket. De Friese architect Bonnema had het museum 18 miljoen
euro nagelaten op voorwaarde van nieuwbouw aan het Zaailand naar een
ontwerp van Henket. Ondanks een negatief uitgepakt referendum ging het
toch door. Het gebouw is mooi vormgegeven en is een mooi contrapunt op
het Zaailand tegenover
de
rechtbank. Na het museum lopen we naar het Hofplein. We passeren het
oude raadhuis van de stad en komen bij het Stadhouderlijk Hof. Het is nu
een hotel, maar was van 1587 de residentie van de Fries/Groninger
stadhouders uit het huis van Nassau-Dietz en later (vanaf 1702)
Oranje-Nassau. In 1747 vertrok Willem IV naar Den Haag, omdat hij ook
stadhouder van de overige provinciën werd. In de 19e en 20e eeuw was
het lange tijd de ambstwoning van de Friese Commissaris van de Koningin.
Sinds 1996 is het een hotel. We lopen verder naar het Princessehof. Dit
huis uit 1622 werd in 1731 als residentie aangekocht door Maria Louise
van Hessen-Kassel, de weduwe van Johan Willem Friso, de Friese
stadhouder uit het huis Nassau-Dietz, die in 1702 de titel Prins van
Oranje had geërfd van zijn achterneef Willem III. Maria Louise (Marijke
Meu) was een fervent keramiekverzamelaar en haar verzameling is de kern
van het keramiekmuseum dat er nu gevestigd is. We lopen door naar het
Oldehoofsterkerkhof. Hier staat de Oldehove, een kerktoren uit 1529 die
hoorde bij de Sint Vituskathedraal. Tijdens de bouw begon de toren al te
verzakken. Gepoogd is, dit te corrigeren, waardoor de toren niet alleen
scheef maar ook krom is. Een torenspits is er nooit gekomen. De
kathedraal is 1576 ingestort na een storm en in 1706 gesloopt. Nu staat
de toren dus eenzaam op een enorm leeg plein. Tegenover staat een
tentoonstellingsgebouw met een dakterras. Naast de toren staat het
nieuwe gemeentehuis van Leeuwarden.
We drinken wat in De Brasserie Marie Louise en lopen daarna naar restaurant Eindeloos. Hier eten we een heerlijk 4 gangenmenu met bijbehorende wijnen.
Weer: zonnig 23 graden
We rijden na het ontbijt richting Lelystad. Daar bekijken we het
kunstwerk Exposure van Antony Gormley uit 2010. Het staat op een
landtong
die loopt vanaf de dijk naar Enkhuizen. Het kunstwerk is in 6 jaar
gemaakt en is naar het aanzicht van de kunstenaar zelf. Het kunstwerk
is 25 meter hoog en wordt in de volksmond ook de poepende man genoemd,
waar het ook sterk op lijkt. Na een korte blik op het kunstwerk rijden
we door naar huis, waar we rond 12.30 aankomen.
Andere Reisverslagen | ||