CANNES
----------------------------

Vertrokken met 1200 man uit Golfe Juan op woensdag 1 maart komt Napoleon via de kustweg. Hij slaat zijn kamp op bij de Notre-Dame-Du-Bon-Voyage. Hij ontmoet er de Prins van Monaco. Hij vraagt hem om deel te nemen aan zijn heldentocht. De prins antwoordt hem negatief met de smoes dat hij op weg naar huis is. Napoleon antwoordt hem dat dat voor hem zelf ook geldt. Hij hervat zijn tocht via Le Cannet naar Grasse

De route Napoleon begint voor ons op 27 mei 1994 ruim 180 jaar nadat de "kleine generaal" hier aan zijn come-back begon, die uiteindelijk tot zijn definitieve val zou leiden. Cannes is een zeer mondaine badplaats met zeer chique hotels aan de boulevard, die allen over een eigen strand beschikken. Cannes is ook nogal duur, hetgeen goed te merken is aan de prijzen op de terrassen. Na de koffie rijden we door via de N85 naar het Noorden in de sporen van Napoleon!

GRASSE
----------------------------
In de veronderstelling dat het verzet in Grasse is georganiseerd trekt Napoleon om Grasse heen via het Place du Jeu de Ballon teneinde sneller het Plateau de Roquevignon te bereiken (nu Plateau Napoléon), dat zich op grote hoogte bevindt. Hij komt er om 5 uur 's ochtends aan en is verrast er de inwoners van Grasse aan te treffen, die ondanks het vroege uur hun keizer komen groeten. Ze brengen hem viooltjes en zijn soldaten wijn.

Grasse staat bekend in Frankrijk en daarbuiten als het centrum van het parfum. Eeuwenlang worden hier al parfum essences gewonnen uit bloemen, die dan weer worden gemengd tot parfums. Patrick Süskind liet zijn roman "Het Parfum" voor een groot deel hier afspelen. Uiteraard gaan wij bij een van de grotere essencefabrikanten (Fragonard) op bezoek voor een rondleiding. We krijgen een interessante rondleiding in het Duits (!). Na afloop is er natuurlijk gelegenheid om essences en parfums te kopen in de bedrijfswinkel. We krijgen te horen dat een liter Jasmijn-essence 90.000FF kost en dat in parfum 20% essence zit (in eau de toilette en eau de cologne beduidend minder). Je betaalt bij de grote merken vooral voor het imago, dat met grote marketing budgetten zorgvuldig wordt opgebouwd. Grasse is overigens een prachtig klein stadje. Met vele stijl op- en aflopende straatjes en uiteraard veel bloemen. We  drinken koffie op een terras. Ook de kathedraal en het bisschoppelijk paleis uit de 12e eeuw zijn de moeite van het bekijken waard. Na een wandeling door het stadje gaan we verder.

ST VALLIER DE THIEY
----------------------------
Na zijn stop op het plateau de Roquevignon op de vroege ochtend van 2 maart komen Napoleon en zijn manschappen rond 17:00 uur bij Saint Vallier aan. Hij stopt op het Place de l'Apie, want de weg wordt moeilijker en stijler. Henry Houssaye schrijft in 1815: "De keizer ging ook te voet met een stok in de hand. Hij viel verscheidene malen. Een soldaat zei: 'De man van het zwaard moet geen verstuiking oplopen, maar veeleer moet hij weer de man van Parijs worden'".

In St Vallier, het eerstvolgende dorp na Grasse stoppen we om wat te eten. Erik schrijft zijn eerste kaartjes naar Nederland. Op de plaats waar Napoleon heeft stil gestaan staat nu een monument en de boom waartegen hij stond geleund, staat er nog steeds. Wij gaan verder naar Castellane.

CASTELLANE
----------------------------

Napoleon neemt vervolgens de weg naar Castellane. Na een korte pauze bij Logis du Pin bereikt hij Castellane tussen 10 en12 uur 's middags. De authoriteiten zijn te verrast om verzet te organiseren. De keizer komt de stad binnen via de buitenwijk Saint Martin en komt uit op de grote markt. Het eerste contact met de bevolking is gemengd, niemand wil de rangen van de kleine garde versterken, die tijdens haar toch geleidelijk aan is gegroeid. Napoleon gebruikt de lunch met de onder-prefect Francoul, een vriend van hem (34, rue de Napoleon). Om hem te bedanken voor zijn toewijding belooft Napoleon hem tot prefect van Digne te benoemen.

Tot Castellane zijn er geen bezienswaardigheden meer te ontdekken. Het landschap is wel prachtig. In Castellane nemen we een kamer in het Grand Hotel du Levant. Op aanraden van de receptionist parkeren we de auto in hun afgesloten garage. Op het plein vindt op dit moment een kermis plaats met attracties uit de vroege jaren 50. Castellane wordt gedomineerd door de hoge rots met een kapel er op. Het pad naarboven begint achter de kerk en voert binnen een half uur naar de top, waar het uitzicht alleraardigst is. 's avonds eten we in een Aziatisch restaurant.

De volgende dag (zaterdag 28 juni) gaan we de Gorges du Verdon verkennen. We rijden de N85 terug tot aan het Logis du Pin en slaan dan rechtsaf de D21 in naar Comps-sur-Artuby. Vandaar uit vormt de D71 een van de meest dramatische toegangswegen naar de Grand Canyon du Verdon. De eerste uitzichten komen we bij de Balcon de Mescla tegen. We kijken er zo'n 250 meter naar beneden de kloof in  We vervolgen onze weg in westelijke richting via de Corniche Sublime en stoppen regelmatig om van het uitzicht op de kloof te genieten. Soms is de afgrond wel 800 meter diep. Het volgende dorp is Aiguines vlakbij het Lac de ste-Croix waar de Verdon rivier in uitkomt. We lunchen en steken de vallei over richting Moustier Ste Marie een toeristische trekpleister. Via de Route de Crêtes rijden we via Palud-sur-Verdon langs de noordkant van de Canyon  weer in oostelijke richting. Palud is een pleisterplaats voor de serieuze wandelaars en klimmers. We drinken er wat waarna we onze weg terug naar Castellane vervolgen. Ook vanaf de noordkant zijn de uitzichten op de Canyon adembenemend. 's avonds eten we zeer matig in een restaurantje aan het grote plein. Daarna begint een show op de kermis. Halverwege het optreden valt de stroom uit. Algemene hilariteit, maar het euvel is snel verholpen.

Zondag 29 juni gaan we weer verder op de Route Napoleon richting Digne.

DIGNE LES BAINS
----------------------------
Van Barrême naar Digne is de route zwaar. De keizer verlaat Barrême op zaterdag 4 maart vroeg in de ochted. Het neemt zich voor Digne te bereiken via de alpentoppen. Hij komt aan in Clape via de col de Chaudon (1989m) via niet meer dan een geitenpaadje. Het verhaal gaat dat een herbergier hem 20 franc vraagt voor twee gekookte eieren.

"- Zijn eieren soms schaars hier?"
- "Nee, maar keizers wel"

Na deze lichte maaltijd, daalt hij af naar Digne, hoofdstad van de streek waar hij een korte pauze neemt voor de thermale baden, waar de eigenaar hem een beker melk aanbiedt. Hij komt Digne rond het middaguur binnen via de rue Mère de Dieu en de Porte des Bains, die 15 jaar later wordt gesloopt. Hij houdt een korte stop op de Place de l'Evêché om zijn vriend te bezoeken, Monseigneur Miolis. Zijn troepen versterken en voeden zich op de Pré-de-Foire en in het Cours des Arès, Napoleon doet hetzelfde in het Hotel du Petit Paris. Hij vertrekt weer  uit Digne om 15 uur in de richting van Sisteron, waar hij wil aankomen voor de royalisten, teneinde een hinderlaag daar te vermijden.

Na het ontbijt gaan we op weg. We tanken in Barrême en drinken wat verderop in een verwaarloosd cafeetje wat koffie. In de late ochtend komen we in Digne aan. We kijken er wat rond en gebruiken de lunch op een zonovergoten terras. Digne is veruit de grootste plaats hier in de Alpes de Haute Provence met zo'n 17.000 inwoners. Het is een wat saai plaatsje dat het vooral moet hebben van zijn geneeskrachtige baden. Wij brengen de middag door aan het Lac de Ferréols met luieren en zwemmen.