Mexico

deel 2 

Mérida - Campeche 315km 

(Goede) Vrijdag 25 maart 2005

Na het ontbijt gaan we op pad om het centrum van Mérida te verkennen. Het is rustig en veel winkels zijn dicht, vanwege de feestdag. Als we bij de kathedraal van Ildefonso komen (een van de oudste kerken van de Americas) wordt het drukker. In de kerk is het een drukte van belang van biddende, babbelende en zelfs bellende Mexicanen. Voor de kerk verzamelen zich belangstellenden voor de processie. Deze zet zich na lange voorbereidingen ingang. Een drumband gaat vooraf. Enkele jongens dragen het kruis, terwijl ook Maria beelden worden meegetorst.  We lopen over de Zocalo, het centrale plein. We lopen nog wat rond, nemen een drankje en kopen een vloerkleed bij een winkel die gespecialiseerd is in Mexicaans handwerk. Heel populair in Mérida zijn de hangmatten, waarin deze plaats een reputatie heeft op te houden. Zonder veel gezegd te hebben heeft de verkoper door dat we uit Nederland komen. Nadat hij heeft laten merken dat hij ook wat van Rotterdam weet ("Feyenoord!!" is het goede antwoord) probeert hij nog: "What about Hangmat?" en "What about Hoed?". Maar nee, het blijft bij een vloerkleed.

Daarna nemen we de taxi naar het pension, nemen afscheid van de houseboys Adriano en Mele en rijden om 11:15 naar Campeche. De wegen onderweg naar Campeche zijn goed begaanbaar en weer opvallend rustig. Een deel van het traject is tolweg. Bij Campeche zullen we overnachten in een Hacienda, een voormalig landgoed. De weg naar de Hacienda Uayamon is niet zo makkelijk te vinden, maar uiteindelijk komen we er rond 14:15 aan. Het blijkt een luxieus verblijf te zijn op een verbouwde herenboerderij/plantage zo'n 20 km buiten de stad. De arbeidershuisjes zijn verbouwd tot luxe hotelkamers met zitje, terras en luxe badkamer. We rusten even gaan lunchen in het restaurant en brengen de rest van de middag aan het zwembad door, nippend aan een Margherita.

's avonds eten we lekker in het restaurant van het hotel. Op het bordes van het hoofdgebouw met uitzicht over het incidenteel verlichte voorterrein, luisterend naar de geluiden van de wildernis om ons heen.  Daarna trekken wij ons terug in ons huisje. Het is inmiddels donker geworden en met behulp van de ter beschikking gestelde zaklamp vinden we onze weg door de bosschages terug.

Weer: zonnig en warm; 30+ graden

Campeche - Palenque 364km 

Zaterdag 26 maart 2005

We ontbijten wederom op het bordes met het mooie uitzicht. Het ontbijt is uitgebreid en lekker. Dan is het tijd om te vertrekken. Onze bagage wordt per bakfiets naar de auto gebracht de auto wordt voorgereden en we kunnen op weg. Eerst rijden we naar Campeche. Op de Zocalo stappen we op het toeristentreintje dat ons in ruim een uur door het stadje loodst. Campeche is nog deels ommuurd en staat op de werelderfgoed lijst van Unesco. Leuke kleurige huisjes in de smalle straten en hier en daar wat fortificaties.

Om half twaalf gaan we de lange reis aanvaarden naar Palenque. Iets ten zuiden van Champoton loopt ineens de temperatuur van de motor op naar onrustbarende hoogten. Er begint een alarmsignaal te klinken en we zetten de auto stil. In het dorp waar we vast zitten is geen GSM bereik en niemand lijkt een telefoon te bezitten. We laten de auto een twintig minuten afkoelen. Daarna vervolgen we de reis zonder airco. Dat helpt en de temperatuur zakt zelfs! Na een tijdje zetten we de airco voorzichtig weer aan en zolang we niet te langzaam rijden of niet te veel klimmen gaat het goed. De reis is toch wel erg lang en voert ons door drie staten: Campeche, Tabasco en tenslotte Chiapas. Telkens passeren we douaneposten – één keer zelfs een militaire controlepost - , maar we mogen gewoon doorrijden. Tussen 1994 en 1998 woedde in Chiapas een heuse guerilla oorlog tussen inheemse dorpelingen (Zapatistas, genoemd naar de held Emiliano Zapato uit de Mexicaanse revolutie van 1911) en het nationale leger. In de meest afgelegen dorpen in Chiapas is het nationale gezag nog niet helemaal hersteld. In Palenque merk je daar afgezien van de relatief bescheiden militaire aanwezigheid weinig van. We vinden we onderdak in hotel Xibalba. Eenvoudig, maar toch verzorgd: airco, douche/wc, kabeltv, schoon en goedkoop: US$ 35 per nacht!. Beneden is een prima restaurant en internetcafé.

's avonds eten we hier ook. Na het eten lopen we even het stadje in. Het is enorm druk op straat met paraderende Mexicanen, toeristen en backpackers. Er is ook een busstation waar het enorm druk is. We pinnen geld drinken koffie bij trendy Café 199 bij de rotonde en lopen vervolgens terug naar het hotel. Op het terras van ons hotel nemen we nog een drankje voordat we naar bed gaan.

Weer: warm en zonnig 30-35 graden. In Palenque bewolkt.

Zondag 27 maart 2005

We ontbijten op het terras van ons hotel. Na het ontbijt rijden we naar de ruines van de tempels van Palenque. Op het terrein worden we bij een slagboom geleid naar een parkeerterrein bij de winkel en museum. Vandaar is het nog een flink eind bergop lopen naar het tempelcomplex zelf. Onderweg hebben we wel een prachtig uitzicht over de jungle om ons heen. Drijfnat van het zweet en verdorst komen we boven aan. Eerst wat drinken en op adem komen. Op het terrein is het ontzettend druk. De heiligdommen liggen omringd door dikbegroeide heuvels en dus eigenlijk midden in de jungle. Het is een mooi gezicht. Vanaf de monumenten heb je ook een mooi uitzicht over het omringende oerwoud en de laagvlakten in de verte. De bouwstijl in Palenque is weer heel anders dan in Chichen Itza of Uxmal. Met name de graftombe (van Pakal)  en de paleis met de torens zijn erg mooi. Bij de zuidelijke groep van ruines kun je een aantal recente ontdekkingen zien. We krijgen zo ook een indruk hoe de tempels aan het zicht ontrokken zijn geweest. Veel gebouwen liggen hier nog onder de modder en zijn overwoekerd door bomen en planten.

Na een paar uur hebben we het wel gezien en gaan we op weg terug. De motor wordt weer warm en we stoppen bij een restaurant om te  eten. We bellen naar Hertz om te klagen over de auto. Na wat heen en weer bellen krijgen we de toezegging dat er een nieuwe auto komt. We horen nog wanneer precies. Na enkele uren vernemen we dat vanwege Pasen het pas morgen zal worden. Dan nemen we maar een taxi naar Misol-Ha, een waterval 19 km ten zuiden van Palenque. Hier kunnen we zwemmen en genieten van de mooie waterval midden in de jungle. De taxichauffeur wacht een uur op ons (dit alles voor 250 pesos, €18). Er is ook nog een grot, maar die laten we even voor wat het is. Na een uur weer terug naar Palenque. 's avonds eten we bij restaurante Maya aan de Zocalo. We krijgen voortdurend bezoek van vrouwen en kinderen die allerlei  snuisterijen willen verkopen. Na het eten drinken we bij het hotel nog een paar Margheritas.

Weer: warm, halfbewolkt; 30 graden 's avonds nog een stortbui

Palenque - Xpujil 371km 

Maandag 28 maart 2005

We slapen wat uit, ontbijten en dan begint het wachten. De auto moet volgens de boodschap van Hertz tussen 11 en 12 hier zijn, maar het wordt dus kwart voor 2!! Het omruilen gaat snel en we zijn in no-time onderweg. We moeten wel onze doelstelling een beetje bijstellen. We wilden naar Chetumal rijden, maar dat zullen we niet halen voor het donker wordt. We besluiten om tot het dorpje Xpujil te rijden halverwege Escarcega en Chetumal. Op de grens van Chiapas en Campeche worden we door de douane aangehouden. Ze willen weten of we voedsel bij ons hebben. Niet dus. We kunnen daarna aardig doorrijden, zeker als we weg 186 oprijden tussen Escarcega en Chetumel. Op deze weg goede weg is nauwelijks verkeer en we komen rond zes uur in Xpujil aan. Het is een dorp van niks langs de grote weg met één enigzins behoorlijk hotel, wat winkeltjes en wat drinktentjes. In de omgeving zijn hier nog een aantal minder bekende, maar naar verluidt interessante opgravingen. Ook is het een stop op de doorgaande busroutes. We logeren in hotel Calakmul. Dit ziet er vanbuiten beter uit dan van binnen, maar het is schoon en heeft a/c, tv en douche/wc, dus we klagen niet. We eten eenvoudig in het hotel. We wandelen nog wat in het dorpje en drinken een zeer goedkoop biertje.