Zuid - Afrika

Deel 1

Rotterdam-Amsterdam-Londen-Johannesburg: 18,5 uur onderweg 

Woensdag 18 februari 2004

We nemen de trein van half twaalf uit Rotterdam naar Schiphol. We checken via de automaat in. Om 14:50 vliegen we met British Airways naar London Heathrow. Hier hebben we ruim de tijd om over te stappen. Onze vlucht naar Johannesburg raakt vertraagd omdat de loopbrug defect is. We moeten uiteindelijk via de trap het grote vliegtuig in. Pas om 18:45 vertrekken we. De vlucht verloopt verder voorspoedig. We vliegen met een moderne Boeing 747 van BA. We hebben allemaal onze individuele tv-schermen en hebben de keus uit 18 tv- en filmkanalen. We komen de volgende dag om 7:05 plaatselijke tijd aan.

Johannesburg-Pretoria: 58km

Donderdag 19 februari 2004

Aangekomen op het vliegveld van Johannesburg (ook wel Joburg genoemd) worden we door een zeer vriendelijke porter naar de autoverhuur begeleid. Hij kent alle spelers van het Nederlands elftal uit zijn hoofd en weet ook nog bij welke clubs ze spelen! We krijgen bij Sixt/Tempest een VW Polo classic mee. De rit naar Pretoria is gemakkelijk en we vinden ons Guesthouse, Granton, zonder problemen. Granton is een smaakvol ingerichte Bed & Breakfast in een rustige woonwijk van Pretoria. Grant, Anton en Rikus zijn onze gastheren. Ze zijn zeer behulpzaam, maar laten ons voornamelijk met rust. We nemen onze intrek, frissen ons op en rusten even uit.

Daarna gaan we het centrum in. We parkeren in een parkeergarage aan de Vermeulenstraat. Dan komen we tot de ontdekking dat we geen geld bij ons hebben - dat ligt nog in het guesthouse. Aangezien we de auto nu - zonder een cent op zak - ook niet meer de garage uit krijgen moeten we een taxi terug naar het guesthouse nemen om onze portemonnees op te halen. Weer terug in het centrum laten we ons door de taxi afzetten op het Kerkplein. Een groot plein met statige gebouwen en een standbeeld van Paul Kruger, van 1883-1902 president van de Zuid Afrikaanse Republiek (Transvaal) dat in het midden ervan staat. We drinken wat bij Cafe Riche, een Art Nouveau cafe uit 1905. Aan het plein ligt ook de voormalige Raadsaal, eens het parlement van de Boerenrepubliek Transvaal, en nog een aantal gebouwen, waaronder het voormalig hoofdkantoor van de Netherlands Bank (NedBank). We lopen verder door de stad. We kopen (voor R12) een verloopstekker voor de Zuidafrikaanse stopcontacten, omdat die zo afwijkend zijn dat geen er geen enkele internationale reisverloopstekker op past. Kruger kon het kennelijk goed vinden met de Moslims die in Pretoria woonden want zij mochten in 1896 een stuk land kopen waarop in 1927 een moskee werd gerealiseerd. We bekijken de oude moskee in Queen Street, die geheel aan het zicht is onttrokken door gebouwen.We kunnen nog het nog net bezichtigen voordat er een gebedsdienst begint. Na de lunch rijden we naar de Uniegebouwen. Pretoria is de hoofdstad van Zuid-Afrika (sinds de voormalige Boerenrepublieken Transvaal en Oranje-Vrijstaat door de Britten met de Kaapprovincie en Natal in een Unie werden verenigd). In de Uniegebouwen zetelt de regering van Zuid Afrika. Het parlement heeft haar zetel merkwaardig genoeg in Kaapstad! De Uniegebouwen liggen op een heuvel die uitkijkt over de stad en een rozentuin. Ze zijn door Herbert Baker in 1910 ontworpen en moeten de eenheid tussen de Afrikaner Boeren en de Britse kolonisten verbeelden. De gebouwen werden wereldberoemd tijdens de inauguratie van Nelson Mandela in 1994. Nu zetelt president Thabo Mbeki hier met zijn regering.

Hiervandaan rijden we naar het Voortrekkersmonument aan de andere kant van de stad. Dit werd in 1940 voltooid ter nagedachtenis aan de overwinning van de Boeren op de Zoeloes bij de Bloedrivier in 1838. Het monument staat stijf van de symboliek. Binnen is een relief, dat taferelen van de Grote Trek verbeeldt en huifkarren, zoals de Boeren gebruikten tijdens de Grote Trek zijn in alle muren verwerkt. De Grote Trek begon rond 1834 uit onvrede over met name de gelijkstelling door de Britten van de inheemse bevolking met Europeanen en de afschaffing van de slavernij in de Kaapkolonie. In de ogen van de Afrikaners toen, was dat in strijd met "God's wetten en de natuurlijke orde der rassen". De boeren trokken naar het oosten en noorden en stuitten op hevige tegenstand van met name de Zoeloes, die uiteindelijk werden verslagen. Het monument staat ook op een heuvel en is met een lift (Hysbakkie) te beklimmen. Ook het uitzicht hiervandaan over de stad en omgeving is mooi. De souvenirshop (geskenkewinkel) wordt bemand door een man die oorspronkelijk uit Hengelo komt.

Dan zijn we moe en gaan we terug naar het Granton guesthouse om een beetje bij te komen.

We gaan eten bij het (Gerard) Moerdijk-restaurant. Gerard  Moerdijk is niet de eigenaar of de chef, maar was de architect van het Voortrekkersmonument (1940) èn van het gebouw waarin het restaurant is gevestigd (1922): een voorbeeld van Moerdijk's pogingen de 17e eeuwse Kaaps-Nederlandse bouwstijl te doen herleven. Het is een zeer goed restaurant met Afrikaanse specialiteiten, maar met naar Nederlandse maatstaven zeer redelijke prijzen. We eten struisvogel carpaccio en Kudu-steak. Mijn ogen zijn inmiddels erg rood geworden en beginnen hevig te tranen. In de loop van de avond wordt het steeds erger.

Het weer was zonnig, met temperaturen  tot 26°C.

Pretoria - Witrivier: 343km

Vrijdag 20 februari 2004

Na het ontbijt gaan we eerst naar een huisarts in de buurt, want mijn ogen raken steeds meer geïrriteerd. Dr. Jaco Smit hoeft maar even in mijn ogen te kijken om te zien dat ik een bacteriologische ontsteking heb, waarschijnlijk van een besmette contactlens. Even geen lenzen dragen en zeven dagen druppelen met een antibioticum.

Dan gaan we op weg naar White river. De route gaat over de snelweg. Het is een flink stuk rijden over uitstekende wegen. Wel bijzonder is dat zelfs langs de snelweg mensen lopen en liften.  Na zo'n vier uur zijn we in White River of Witrivier aangekomen. Hier verblijven in de Ambience Inn. Een mooie B&B met een grote tuin en een flink zwembad. We worden verwelkomd door gastheren Johan en Issie, die ons meteen uitnodigen voor een biertje op het terras. Bijzondere feature van het guesthouse is de buitendouche (Bushveld-shower) op onze privé patio. We rusten lekker uit en zwemmen in het ruime en warme zwembad.

's avonds eten we  in de Meating Place in het dorp. Eenvoudig en redelijk geprijsd restaurant, waar vlees een zeer prominente plaats heeft in de gerechten. Vis trouwens ook. Naast het restaurant is een grote bar met terras, waar de lokale bevolking met veel enthousiasme en lawaai de rugby wedstrijden op TV volgt.

Het was weer zonnig met temp van 26-29 graden.

Witrivier - Blyde Rivier Canyon - Witrivier: 200km

Zaterdag 21 februari 2004

Het ontbijt wordt geserveerd op terras met uitzicht over de tuin. Na het ontbijt rijden we naar Sabie, waar we koffie drinken. Sabie is een klein stadje met een flink  aantal winkels. Daarna rijden we door naar Graskop, dat het moet hebben van de souvenirwinkels, de pannenkoekenrestaurants (Harrie's en The Lone Tree) en de nabijheid van de Blyde Rivier Canyon. We rijden door naar God's Window. Dit is een prachtig uitzichtpunt met vergezichten over het laagveld. Gelukkig zijn er geen laaghangende wolken, want God's raam is regelmatig beslagen. Op de parkeerplaats maken we ook kennis met de alomtegenwoordige (althans bij toeristische attracties en langs de weg) Curio verkopers, die veel Afrikaans houtsnijwerk en andere vormen van huisvlijt en volkskunst verkopen. We rijden terug naar Graskop voor lunch bij de Lone Tree. Na een zeer voedzame pannenkoek verorberd te hebben rijden we verder langs de Canyon naar Bourke's Luck Potholes. Deze door de rivier uitgeslepen gaten liggen bij het samenvloeingspunt van de Treur en de Blyde rivier. Er is een parcours met bruggen uitgezet over de rivierkloven met een mooi zicht op de potholes. Dan rijden we verder door het prachtige landschap naar het uitzichtpunt op de 3 Rondawels. Dit zijn drie enorme puisten in het gebergte, die met een beetje fantasie lijken op rondawels, de typische hutjes van de inheemse volkeren hier. Een laatste uitzichtpunt op de Blyde rivier canyon is bij World's end. Dat ligt echter op het terrein van het vakantieoord Blydepoort. Eigenlijk moeten we entree betalen, maar de wacht laat zich omkopen voor een klein bedrag en we kunnen naar het uitzicht rijden. Dit voegt echter weinig toe aan het voorgaande: het is een uitzicht op de 3 Rondawels uit een andere hoek. Het is tijd om weer terug te rijden naar White River, waar we rond 16 uur aankomen.

's avonds eten we wederom bij Meating Place, waar het in het nabijgelegen cafe wederom een luidruchtige boel is, vanwege een rugbywedstrijd op tv. Na het eten gaan we weer terug en genieten nog van de Afrikaanse avond met haar tropische geluiden op het terras voor onze kamer.

Weer: zonnig zo'n 25 graden.