 |
 |
deel 1 |
|
COSTA RICA |
|
|
deel 1 |
|
COSTA RICA |
We staan om half vier op. Om
half vijf is de taxi er. We rijden in een paar minuten naar de achterzijde van
het Centraal Station. Op het station moeten we nog een half uur wachten op de
trein van vijf uur. In bijna een uur brengt deze ons naar Schiphol. We checken
in bij Iberia, drinken 
koffie en kopen een krantje. We lopen naar gate B12, waar
ons vliegtuig naar Madrid al klaar staat. We vetrekken om 8.05. Daar komen we om
half elf aan. Het is dan nog ruim een half uur lopen van de aankomst gate op
Terminal 4, naar de vertrek gate op terminal 4S. Er rijdt een trein tussen de
terminals. Bij het boarden van de vlucht naar San José de Costa Rica krijgen we te horen dat we worden
ge-upgrade naar Business Class Plus. Dat is een zeer aangename verasssing. We
zitten heel erg ruim en worden helemaal in de watten gelegd. We krijgen een welkomst
cava (Spaanse mousserende wijn), lekker eten en wijn, individuele tv-schermen
etc. En als we moe worden kunnen we volledig gestrekt gaan om te slapen.
Het is tien en half uur
vliegen naar San José. We komen rond 15 uur lokale tijd aan. Het tijdsverschil
is tijdens de Europese zomer 8 uur. Op de vliegtuigtrap valt de vochtige hitte
van Costa Rica als een warme deken over ons heen. We hebben aan boord van het
vliegtuig immigratieformulieren moeten invullen. De immigratie en
douanecontroles verlopen soepel. Onze chauffeur van het hotel staat - met een
bordje met mijn naam erop - klaar bij de uitgang van het luchthavengebouw
en we rijden in een half uur naar het hotel Kekoldi.
De buurt, Barrio Amon, is een klein beetje tussen verlopen en hip in, maar het
hotel is uitstekend. Het is ook niet ver lopen naar het centrum. Het ligt aan
Avenida 9 en dus een 3-tal blokken verwijderd van het centrum. Daar gaan we wat
eten en drinken in een Soda, La Vasconia op Avenida 1. Een soda is een
traditioneel soort eetcafé, waar arbeiders lunchen, dineren of na het werk een
biertje drinken. Het is er druk met locals die genieten van een biertje
(Imperial of Pilsen) en de voetbalwedstrijd op het grote scherm gadeslaan.
We zijn moe en lopen rond half acht weer terug naar het hotel.
Weer: 26 graden, bewolkt. lichte regenbui
We staan om 6.10 uur op en zijn
helemaal uitgeslapen. We ontbijten niet, want dat komt later. We checken uit,
laten onze koffers in het hotel 
achter en wachten met wat bagage voor drie dagen
op de bus voor onze tour naar Tortuguero. De bus van ons hotel in Tortuguero, de
Pachira Lodge komt ons
om kwart voor zeven ophalen. De bustocht voert ons door de bergen en een
nationaal park (Braulio Carillo) met regenwouden. Daarna, voorbij de
continentale waterscheiding, dalen we af, naar het laagland. Het wordt warmer en
zonnig. Onderweg ontbijten we in een groot restaurant langs de weg. We verlaten
de grote weg en rijden een uur lang over onverharde wegen langs grote
bananenplantages, die leveren voor merken als Chiquita en Delmonte. Bananen zijn
belangrijke exportproducten voor Costa Rica. Het gezelschap in de bus is
internationaal: Uruguay, Spanje, België, Frankrijk en Nederlanders. Rond
half 12 komen we aan in Cano Blanco, waar we inschepen voor een boottocht naar
de Pachira Lodge, waar we 2 nachten zullen blijven. De tocht gaat over een
rivier en daarna over een natuurlijk kanaal dat parallel aan de kust loopt. Rond
13 uur zijn we in de lodge en worden verwelkomd met een cocktail. We installeren
ons in de de kamer. De lodge bestaat uit een heleboel huisjes met ieder 4
kamers, die omgeven zijn door dicht regenwoud. De kamers hebben wel ramen, maar
daar zit geen glas in, maar een hor. Je krijgt dus alle geluiden van de natuur
(en je buren) mee. Het is heel mooi allemaal. Om ons heen zingen de vogels en
snerpen de krekels. We lunchen (aardige maar niet memorabele buffet lunch) en
hebben dan wat tijd om bij te komen
's Middags gaan we om half vier
met de boot naar het dorp Tortuguero. 
Dat ligt tegenover het hotel
op de andere oever van de rivier. Het dorp stelt niet zo veel voor. Wel is het leuk dat we
naar het strand kunnen lopen en de Caribische zee kunnen zien. Op het strand
komen in de periode juni tot oktober de groene zeeschildpadden in grote getale
aan land om eieren te leggen. Helaas niet nu. Het schijnt een prachtig
gezicht te zijn. Wel komen in deze periode lederschildpadden aan land.
Maar dat betreft één à twee exemplaren per nacht over een kuststrook van
tientallen kilometers. We krijgen van Julio, onze gids, uitleg over het wel een
wee van de zeeschildpadden hier. De golven zijn hoog, maar surfen of
zwemmen is misschien niet zo'n goed idee, in verband met haaien. We lopen nog
wat rond in het dorpje en kopen een telefoonkaart. Hiermee kunnen we vanaf elke
telefoon vanuit een beltegoed, dat aan de kaart verbonden is, bellen. Mobiele
telefoons werken niet overal in Costa Rica en zeker niet hier in de jungle.
Terug in de lodge nemen we een verfrissende douche (uitstekend) en een aperitiefje
voordat we aanschuiven voor het buffet diner. Na het diner buiken we uit op een
terras met uitzicht over de rivier. De zon is dan allang onder gegaan. Het wordt
hier tussen half zes en kwart voor zes donker. We gaan vroeg naar bed.
Weer: zonnig, 31 graden
We staan om 5 uur op en nemen
een douche. Waren al wakker geworden van het lawaai dat de brulapen maken. We
hebben inmiddels ook kennis gemaakt met een Costaricaans sanitair fenomeen. De
afvoeren zijn hier vaak erg smal, zodat het verboden is het toiletpapier weg te 
spoelen via de wc. Die moet je in een afvalbak doen, die er naast staat. Niet
zo'n fris idee, maar het went. We hebben dat in Mexico ook al ervaren en je kunt
dit verbod maar beter eerbiedigen om erger te voorkomen.
Bij de receptie staan koffie,
thee en koekjes klaar. Om 6 uur gaan we met de boot op een tocht door de
natuurlijke kanalen van Tortuguero
Nationaal Park maken. De zon is net op en zet het oerwoud in een
prachtig licht. Op onze tocht zien we vele vogels, zoals anhinga's , een groene
reiger, een blauwe reiger, toekans, papagaaien, jacanas, zwarte gieren en nog
veel meer.. Ook zien we hier en daar een leguaan, een rivierotter, rivierschildpadden
en natuurlijk de brulapen, die we al hoorden toen we nog op moesten staan. Deze
kleine apen maken een vreselijk lawaai om hun territorium af te bakenen. 
Tussen
het riet ontwaren we een kaaiman. Julio, onze gids, vertelt ons veel over de
dieren en bomen, die we te zien krijgen. Na drie uur varen gaan we in de
lodge ontbijten.
Om half tien gaan we weer met de boot weg voor een wandeltocht verderop. Het is een niet zo groot rondje in de buurt van de Tortuguero heuvel. Onze gids is deze keer Luis, die hier en daar lange verhandelingen houdt over van alles en nog wat, wat ons niet zo interesseert. Uiteindelijk zien we vele plantensoorten en een paar salamanders en niet te vergeten een paar felrode gifkikkers. Terug bij de boot worden nog getrakteerd op een groene boomslang, die door een paar dorpskinderen wordt vastgehouden. We varen terug naar de lodge, waar we weer een buffetlunch hebben. 's middags zijn we vrij en brengen we luierend aan het zwembad door. 's avonds drinken we bij een ondergaande zon weer een lekker drankje aan de bar en storten we ons wederom op het dinerbuffet. Het eten gaat wel, maar is niet geweldig. 's avonds speelt er een bandje bij de bar. Wij nemen nog een cocktail voor we weer naar bed gaan.
Weer: zonnig en warm 30
graden. 's middags wordt het bewolkt en iets koeler.
We staan om half zes op,
betalen de rekening en ontbijten. Om 6.55 uur komt de boot om ons naar het
vliegveld te brengen. Vliegveld is een 
groot woord: het is een kleine
landingstrip in de bush. We vliegen met een klein propellertoestel waar zo'n 20
passagiers in kunnen. Het zit maar voor een kwart vol. Na minder dan een half
uur zijn we in San Jose. We nemen een taxi naar hotel Kekoldi, waar onze koffers
staan. Daar is de kamer uiteraard zo vroeg op de morgen nog niet klaar. We
wandelen de stad in en drinken koffie in het Café Parisienne onder het Gran
Hotel Costa Rica, nabij het Teatro Nacional. Dit prachtige theater uit de
laat 19e eeuw is te bezoeken. Prachtig gedecoreerde hal en foyer. Ook de zaal
met de mooie loges is zeer fraai. We bezoeken nog de kathedraal (niet zo bijzonder) en
lopen dan naar het hoofdpostkantoor om postzegels te kopen. We lopen verder naar
het Jade museum, gevestigd op de begane grond van een kantoor van een
verzekeringsmaatschappij. Het museum toont de geschiedenis van de
precolumbiaanse maatschappij en het gebruik van met name Jade. Interessant
museum,
maar klein. In een half uur hebben we de tentoonstelling bekeken. We gaan terug
naar het hotel, dat maar 5 minuten
van het museum ligt. De kamer is bijna
klaar.
We lunchen in de buurt bij Café
Moro. Dit is een trendy en luxe restaurant, dat vooral door kantoormensen
voor de lunch wordt gebruikt. Rond half vier begint het te onweren. Later als
het weer droog wordt, gaan we nog de stad in om een drankje te drinken onder het
President Hotel in bar Churchill. We hebben uitzicht op het winkelend publiek op
de Avenida Central. Hier gebeurt van alles, legaal en illegaal.
's avonds eten we bij Café Mundo, in de wijk Otoya, zo'n 10 minuten lopen vanaf het hotel. In deze wijk zijn veel leuke restaurants. Lekker gegeten, maar we zitten nog vol van vanmiddag. Nog later gaan we rond half negen met de taxi naar Puchos Night Club, een gay club met vijf bars en een - wat amateuristische - show. Het is al opmerkelijk vroeg druk met een gemengd publiek. Op de terugweg gaat de taxichauffeur helemaal de verkeerde kant op. Ik stuur op tijd bij. We denken dat hij de boel wil flessen, want nadat we hem nog eens vertellen dat hij helemaal verkeerd zit en we nu echt naar het hotel willen, rijdt hij zonder mankeren naar de goede locatie. Hoewel de meter ineens tot grote hoogte is opgelopen, betaal ik hem net zoveel als we op de heenreis kwijt waren: 700 colones (± 1 euro).
Weer: zonnig 28 graden.
Na het ontbijt wachten we op
Budget Car Rental die de auto zullen komen bezorgen. De auto komt stipt om half negen. Niet de
verwachte Toyota Rav4, maar een 
Daihatsu BeGo. We zijn een beetje teleurgesteld,
maar het is wel een enigszins vergelijkbaar model. Na de nodige formaliteiten
gaan we op weg. We loodsen onszelf door het ingewikkelde eenrichtingssysteem van
San Jose en vinden snel de weg naar het westen langs het vliegveld. Bij San
Ramon verlaten we de hoofdweg en gaan we noordwaarts richting La Tigra en La
Fortuna de San Carlos. In La Fortuna nemen we geld op (de geldautomaat geeft
zowel US dollars als Colones) en gebruiken een eenvoudige lunch bij La Parada. Dan
rijden we door naar de Arenal
Observatory Lodge. Op weg daarheen zien we de Arenal vulkaan al liggen.
De top is verborgen in de wolken. Na 15km slaan we de weg af een onverharde weg
op die we 8km bergop volgen naar de lodge. De weg is erg slecht, vol kuilen en
hobbels. Na 8 km komen we bij een portiersloge. De portier kijkt of we op de
gastenlijst staan, voordat hij de slagboom opent. De lodge is prachtig gelegen
met super uitzicht op de vulkaan. Wij hebben een Smithsonian Room met een groot
panoramisch raam met zicht op de vulkaan. Om vier uur gaan we met een gids een
wandeling maken rond de vulkaan door het Arenal
Vulkaan Nationaal Park. De jonge gids 
is een meester in het spotten van
vogels en brulapen. Met zijn sterke kijker op statief haalt hij een regenboog
toekan en een brulaap heel dicht bij. De brulapen maken weer veel lawaai. Door hun geluid na
te bootsen krijgt de gids respons van de apen en zo kan hij ze beter vinden. We gaan van het
pad af en binnen de kortste keren vinden we de aap, die hoog in de boomtop zit te
brullen. De gids neemt ons door het secundaire regenwoud mee tot een
uitzichtpunt op de vulkaan. Daar zien een stel Swainson's toekans in een boom
zitten. Het regenwoud is teruggegroeid nadat het eerst was
gekapt, maar later weer aan de natuur is overgelaten, vandaar de toevoeging
secundair. De vulkaan is ongeveer
2900 jaar oud en zeer actief. Op 29 juli 1968 was er een aardbeving waardoor de top
van de vulkaan werd af geblazen. Het resultaat was de huidige vorm van de
vulkaan. Op die dag kwamen 78 mensen om. Gasemissies, lawines en asregens zijn
aan de orde van de dag. Regelmatig horen we luide donderklappen vanaf de vulkaan
komen. We lopen terug en komen net voor donker aan in de lodge. Na het diner
hebben we vanuit onze kamer uitzicht op de gloeiende lavastromen die van de
vulkaan afkomen. Het is een adembenemend schouwspel, dat we vanuit ons bed door
het grote raam kunnen gadeslaan. Het houdt ons lange tijd geboeid.
Weer: zonnig 28 graden. namiddag enorme regenbui. Tijdens wandeling korte buitjes. Daarna weer zware, maar korte bui.
