Woensdag 29 november 2006
We nemen de trein van 8.30 van Rotterdam naar Schiphol,
waar we om 9.15 aankomen. We hebben
al voor onze Lufthansa
vlucht ingecheckt via Internet, maar bij Lufthansa kun je niet zelf je
instapkaart afdrukken. Dat moet via een automaat op de luchthaven. De
communicatie met het apparaat verloopt niet zo gemakkelijk (met name als je met
twee mensen op een boeking reist) en we lopen bijna weg met maar één
instapkaart en een reisbeschrijving. We ontdekken onze fout op tijd en één en
ander kan door een baliemedewerker hersteld worden. We vliegen met een klein
toestel (een AVRO) in 5 kwartier naar München. Daar nemen we de S-bahn naar de
stad, waar we 45 minuten later bij halte Isartor uitstappen en naar het (gay)
hotel Deutsche Eiche
lopen. Onze Komfort Doppelzimmer is klaar en we kunnen er meteen in. We lunchen
in het restaurant (Gaststätte) van het hotel en gaan daarna de stad in. We
zitten een paar honderd meter van de Viktualienmarkt (dagelijkse markt voor
etenswaren en delicatessen) en de Marienplatz, waar het Neue Rathaus (stadhuis)
staat.
Op de Marienplatz beginnen we een wandeling. De op 1
december startende Christkindlmarkt
(kerstmarkt) is al in aanbouw. Het opvallendste gebouw aan de Marienplatz is het
Neues Rathaus (1867-1908). Voor de bouw moesten een aantal oude
Landschaftshäuser gesloopt worden. Voor het ontwerp is door de architect Von
Hauberrisser heel goed naar het gotische stadhuis van Brussel gekeken. Dit
stadhuis is echter veel rijker gedecoreerd, maar daardoor wat minder in balans
dan het het Brusselse origineel. We beklimmen de stadhuistoren (met een lift) en
genieten van het uitzicht. Het is nogal bewolkt en we kunnen de Alpen niet goed
zien, maar de stad krijgen we goed in beeld. Het is waterkoud en boven waait het
ook nog. Weer beneden lopen we naar de tegenover gelegen Peterkirche,
gewijd aan de apostel Petrus. De kerk is, zoals zoveel gebouwen in de stad, in
de oorlog zwaar beschadigd en daarna weer opgebouwd. De kerk heeft een mooi
altaar. We lopen over de Marienplatz verder langs het Alte Rathaus, dat nu het
speelgoedmuseum herbergt. Het gebouw is niet volledig herbouwd. Alleen de toren
en de oude raadszaal keerden weer terug. Achter dit gebouw staat de Heiliggeistkirche.
De kerk heeft een zeer sober interieur. Vervolgens lopen we over de Viktualienmarkt. Deze dagelijkse versmarkt wordt druk bezocht door consumenten
en restaurateurs. Je kunt er van alles kopen: vis, vlees, wild, groente,
delicatessen en in deze tijd ook kerstversieringen. We lopen verder door
Rosental en Oberanger richting Sendlingerstrasse, waar de Asamkirche
staat. Officieel is het Nepomukkerk, maar is beter bekend als de kerk van de
gebroeders Asam. Deze bouwers ontwiepen in de 18e eeuw veel kerken in
Beieren en München. Allen in een rijkelijk gedecoreerde rococostijl. Het
lijnenspel van concave en convexe lijnen is typerend. Deze kerk hebben de broers
zelf gefinancierd op en op een eigen stukje grond gebouwd. Dit als dank voor de
redding van een verdrinkingsdood in de Donau. De kerkgevel is ingeklemd in het
gesloten gevelfront van woonhuizen in de Sendlingerstrasse. Binnen duizelt het
ons van de versieringen, schilderingen, fresco’s en beelden. En het meeste is
nog van bladgoud voorzien ook.
Na dit kerkelijk geweld gaan we koffiedrinken in de
Starbucks tegenover. ’s Avonds eten we bij Morizz
vlakbij het hotel. Dit is een trendy bar-restaurant met een mengeling van Thaise
en Duitse gerechten. Later op de avond verkennen we de gay scene een beetje.
Voor een woensdagavond is het bijzonder druk.
Weer: bewolkt 8 graden
Donderdag 30 november 2006
Na het ontbijt in het hotel lopen we weer naar de
Marienplatz. We drinken koffie met gebak in een konditorei. Daarna kopen we bij
de Tourist Information een Munich
Welcome card voor drie dagen onbeperkt OV en korting op attracties. We
beginnen een wandeling en gaan naar de Alter Hof. Dit plein had ooit een
belangrijke functie in het Beierse hofleven, maar werd in de oorlog beschadigd
en is nogal rommelig herbouwd. Een paar straten verder licht het beroemde Hofbräuhaus,
de bekendste van de Münchner bierkelders. Het ligt er zo vroeg op de dag nog
verlaten bij. Later zullen we hier terug komen! We lopen verderop de
Maximilianstraße op, de chicste winkelstraat van de stad. Alle bekende mode en
sierraadmerken hebben hier hun winkels. De straat loopt van het Nationaltheater
naar Maximilaneum, waar tegenwoordig het Beierse parlement (Landtag)
vergadert. Het werd als paleis door Maximilian II gebouwd tussen 1857 en 74. Aan
de straat ligt ook het Münchner
Kammerspiele ofwel het Schauspielhaus, een bekend theater in Art
Nouveaustijl, maar het is helaas niet te bezichtigen. We lopen de straat uit
naar de Max-Josephplatz waar de Residenz
ligt. Dit is het belangrijkste paleis van de koninklijke familie Wittelsbach in
de stad. Het was van 1508 tot 1918 de residentie van de Beierse koninklijke
familie. We krijgen een euro korting met onze Welcome card. Het complex bestaat
uit verschillende delen: de Königsbau, de Alte Residenz en de Festsaalbau. Er
zijn 130 ruimtes waarvan er 70 tegelijk te bezichtigen zijn via een uitgezette
route. Uitgerust met Audiotour gaan we aan de wandeling beginnen. We komen door
prachtige zalen, verblijven en portalen. Kosten noch moeite zijn door de eeuwen
heen gespaard om dit indrukwekkende paleis vorm te geven. Van de 130 ruimten
zijn er telkens 70 gelijktijdig te bezichtigen. Wat we niet meteen in de gaten
hebben is dat rond het middaguur de route wordt veranderd zodat men langs de
ruimtes geleid wordt die ’s ochtends gesloten blijven. Hierdoor lijkt er geen
eind aan de wandeling te komen en zien we sommige ruimtes noodgedwongen twee
keer. Enigszins uitgeput geraken we eindelijk toch bij de uitgang. De
Schatzkammer bewaren we voor later.
We gaan eerst wat eten bij Zum
Franziskaner. Een traditionele Gastsstube, waar we aanschuiven aan
een lange tafel. Het is een komen en gaan van jong en oud, chic en gewoon. We
eten een Kasseler Riprl vom Rost mit Kartoffelsalat (Gegrilde Kasseler rib met
aardappelsalade). Daarbij een mandje met Brezn (zoute krakelingen), die we –
zo blijkt later – per stuk moeten betalen. De meeste gasten spoelen de
maaltijd weg met halve liters bier (of meer).
Met gevulde maag gaan we verder met de wandeling en lopen
naar de Theatinerkerk en de Feldhernhalle aan de Odeonsplatz. De
17e eeuwse kerk maakt met zijn gele gevel en koepel een Italiaanse
indruk. De architect Barelli kwam daar dan ook vandaan. Binnen is de rococokerk
geheel wit en relatief sober. De beelhouwerken en stucwerken zijn echter 18e
eeuws en weer zeer gedetailleerd en
versierd. De Feldhernhalle is een logia uit 1842 naar Florentijns voorbeeld met
beelden van Beierse veldheren. Het werd in opdracht van koning Ludwig I gebouwd.
Het diende in de Nazitijd als decor voor manifestaties en parades.
We lopen de Ludwigstrasse uit en zien in de verte de
Siegestor uit 1850, geïnspireerd op de boog van Constantijn in Rome. We slaan
rechtsaf de Von der Tann straße in en lopen naar de Englischer Garten.
Dit park uit begin 19e eeuw beslaat een groot gebied (350 ha)
waar heel München zomers komt recreëren. Nu is het koud, maar er zijn toch nog
veel wandelaars en sporters. Aan het begin van het park staat het Haus der
Kunst, een streng neoklassiek gebouw, waar Hitler "goed-nationale"
kunst ten toon liet stellen. Later kreeg het een functie als museum voor moderne
kunst, maar die rol is overgenomen door de Pinakothek der Moderne.
We nemen de metro naar de nieuwe voetbaltempel van München.
Voor het WK voetbal van 2006 bouwde München een nieuw stadion: het FIFA WM
stadion, dat na het evenement verder gaat als de Allianz
Arena en thuisbasis is voor FC Bayern München en TSV 1860 München, de
twee betaald voetbal clubs van de stad. Het stadion staat aan de rand van de
stad en heeft een bijzonder ontwerp. Het bestaat uit drie ringen. De buitenkant
van het stadion is bekleed met kunststof luchtkussens die verlicht kunnen worden
in Rood (Bayern), Blauw (1860) of Wit (neutraal). Het stadion kan 66.000
toeschouwers herbergen. We krijgen een rondleiding door het stadion en kunnen
ook de kleedkamers bekijken. In de Bayern kleedkamer kunnen we ook de
kledingkastjes van “onze eigen” Roy Makaay en Mark van Bommel zien.
Terug in de stad gaan we even uitrusten in het hotel
en daarna naar het restaurant Ederer
voor het diner. We kiezen het wijnmenu met wijnarrangement. Het eten is
heerlijk: Pata Negra, Langustines en Jacobsschelpen, Kalfsschouder en Appelcrêpes
na.
Weer:
mistig en bewolkt. 7 graden.
|