MÜNCHEN

deel 2

Vrijdag 1 december 2006

We nemen de metro naar de Marienplatz en lopen de Neuhauserstraße af. We drinken koffie bij de Frauenkirche of de Dom. We bekijken de domkerk met haar hoge middenschip en glas-in-lood ramen. Opvallend van buiten zijn de twee identieke 99 m hoge torens met de halfronde koperen uivormige koepels erop, die het stadsbeeld domineren. We gaan verder de straat uit en bezoeken ook de Michaelkerk, gebouwd tijdens de contrareformatie.  In 1583 gaf hertog Wilhelm V de Vrome het startsein voor de bouw, die in 1597 werd voltooid. De kerk is de eerste renaissance kerk noordelijk van de Alpen en heeft het op één na grootste vrijdragende tongewelf ter wereld met een overspanning van 20 meter. Het thema van de vechtende Michael, die voor het geloof ten strijde trekt komt op veel plaatsen in de kerk terug. Opvallend is het koor. In de crypte liggen hertogen en koningen uit het huis Wittelsbach begraven. Op de Karsplatz (ook wel Stachus genoemd) bij de Karlstor is een schaatsbaan, waar anders een fontein spuit. De Karlstor is een stadspoort die oorspronkelijk uit 1391 dateert, maar die eind 19e neogotisch is verbouwd. We nemen hier de metro naar de museumwijk bij de Königsplatz. We beginnen bij de Propyläen, een neoklassiek bouwwerk gebouwd ter viering van de erkenning van Otto, de zoon van koning Ludwig I, als koning van Griekenland in 1832. We lopen we langs de eveneens neoklasieke Staatliche Antikensammlung (1845) en de Glyptotek (1830; antieke beelden) over de Brienerstraße naar de Karolinenplatz met de obelisk. Hier slaan we linksaf de Barerstraße in en lopen richting Alte Pinakothek en Neue Pinakothek. In de Alte uit 1836 is veel oude kunst (middeleeuwen tot 19^e eeuw) terwijl de Neue uit 1981 de periode 1800-1920 beslaat. Wij bezoeken de Pinakotek der Moderne. Het gebouw uit 2002 biedt een moderne collectie en speciale tentoonstellingen. Deze keer staat een retrospectief van  de lichtkunstenaar Dan Flavin centraal. Daarnaast is er veel design te zien. Na het museum bezoek nemen we de metro naar de wijk Schwabing waar we lunchen bij een een Italiaans restaurant.

Later in de middag nemen we de S-bahn naar Dachau. Daar bezoeken we de KZ-gedenkstätte, of wel de gedenkplaats van het concentratiekamp Dachau. Het hoofdgebouw en enige barakken resten nog van dit concentratiekamp waarin meer dan 200.000 mensen gevangen werden gezet, dwangarbeid moesten verrichten, gemarteld werden, medische experimenten moesten ondergaan, honger leden en waar velen het leven lieten. Het kamp begon in 1933 als inrichting voor regime-tegenstanders, die in "preventieve hechtenis" werden genomen. Het armlastige dorp Dachau vaarde er indertijd wel bij: het leverde werk op, zowel in het kamp als bij toeleverende bedrijven. Hoewel het geen vernietigingskamp was - de gaskamers zijn nooit in gebruik genomen - waren de omstandigheden voor de gevangenen (sociaal-democraten, communisten, zigeuners, homo's, Russen, Polen, Joden en nog vele anderen) verschrikkelijk.  Zelfs na de bevrijding door de Amerikanen in april 1945 stierven nog gevangenen aan de gevolgen van hun mishandeling. In het hoofdgebouw is een tentoonstelling over de geschiedenis van het kamp, ingebed in de context van de opkomst van de Nazi’s en het verloop van de tweede wereldoorlog. Het levert een indringend beeld op van de verschrikkingen van het enige kamp dat gedurende de hele Nazitijd van 1933 tot 1945 in bedrijf is geweest. Na de oorlog werd het kamp in gebruik genomen als opvangkamp voor ontheemden uit Oost-Europa. Dit benam de omwonenden lange tijd de mogelijkheid om over de echte betekenis van het kamp na te denken.  Pas in 1964 vertrokken de laatste bewoners en werd een deel van het kamp als monument, museum en herdenkingsplaats ingericht. Het monument werd tussen 1997 en 2003 opnieuw ingericht en de tentoonstelling kreeg een nieuwe vorm. De website biedt onder andere een virtuele rondwandeling.

Terug in de stad komen we op de Marienplatz, waar de opening van de Christkinlmarkt (kerstmarkt) op het punt van beginnen staat. Het is er ontzettend druk. Daarom gaan we meteen naar het Hofbräuhaus om ons onder te dompelen in de typisch Beierse traditie van de Biergarten of Bierkeller. Het Hofbräuhaus is de bekendste, met name onder toeristen. Er kunnen 1000 mensen tegelijkertijd zitten. Bierdrinken is de belangrijkste activiteit. Het gewone bier komt in literpullen, alleen het Weißbier gaat per halve liter. Er komen hier veel toeristen, maar ook genoeg Bayer, met name op vrijdag, wanneer veel tafels voor de diverse Stammtische zijn gereserveerd. Deze mannenclubs komen getooid in lederhosen en viltenhoed met veertjes op vrijdagavond hun tradionele bieravond vieren. Na zes uur zet ook een orkest de avond luister bij. Het is luiddruchtig, platvloers vermaak, maar voor een uurtje best interessant en te verdragen.

We gaan even naar het hotel en daarna eten we bij Selig in de gay-triangle bij het Sendlinger Tor.  Daarna verkennen we de gay scene nog wat verder.

Zaterdag 2 december 2006

We gaan eerst koffiedrinken in de buurt en daarna winkelen in het centrum. Op de Marienplatz en de Neuhauserstraße kun je over de koppen lopen. Om 11 uur speelt het klokkenspel van het stadhuis. Een mooi spectakel dat we nog niet hadden gezien tijdens dit bezoek. Het stelt de bruiloft voor van hertog Wilhelm V met Renata von Lotharingen in 1568, inclusief het toernooi dat toen op de Marienplatz werd gehouden. In het onderste deel zien we de Schäfferltanz (kuipersdans). Het klokkenspel is het op 5 na grootste ter wereld en klonk voor het eerst in 1908. Het is erg druk op het plein, waar de bewonderaars van het klokkenspel, het winkelpubliek en de bezoekers van de kerstmarkt elkaar verdringen. We doen wat aankopen in de diverse winkels en drinken koffie bij café Stacherias aan de Karlsplatz. 

Vervolgens nemen we de metro naar Sendlinger Tor en om wat te gaan eten bij Kraftakt. We rijden met de tram terug naar het hotel om onze koffer te halen. Het is nu zo langzamerhand tijd om op weg te gaan naar het vliegveld met de S-bahn. Met S-8 zijn we er in ruim 40 minuten. We hebben weer via Internet ingecheckt. Het afdrukken van de instapkaart gaat nu wat vlotter, omdat we het apparaat nu beter door hebben en weten waar op te letten. Ook de koffer kunnen we automatisch inleveren. Om 17 uur vertrekken we met een klein toestel en een handvol medepassagiers naar Amsterdam. Om 18.15 zijn we er en we hebben de trein van 18.43. Om half acht zijn we weer thuis.