Zaterdag 29 november 2008

 

We staan om half zes op en gaan om kwart over zes de deur uit. We rijden met de auto naar Rotterdam Airport. Onze vlucht van VLM vertrekt met een half uur vertraging - wegens mist in Londen - om kwart over 8. Bij aankomst in Londen is het zicht nog steeds matig en de piloot kondigt aan dat het niet zeker is of we kunnen landen. Het alternatief is een uur rondcirkelen tot de mist optrekt. Gelukkig lukt het bij de eerste landingspoging toch te landen. We komen toch binnen  ruim een uur later aan op London City Airport. Op het relatief kleine vliegveld nabij de zakencentra in het oosten van de stad nemen we de Docklands Light Railway (DLR) en vervolgens de underground naar ons overnachtingadres in Belgravia. Via de website van het Brits Verkeersbureau hebben we een OV-chipkaart voor Groot Londen gekocht, de Oyster Card. Er staat £20 reistegoed op en we kunnen er mee op alle bussen, trams en metro's mee reizen. Je verbruikt per dag nooit meer dan de waarde van een dagkaart. Het systeem werkt prima en sneller dan de magneetkaartjes, die ook nog in gebruik zijn. Als de £20 euro op zijn kun je de kaart bijvullen. Dat kan - voor de inlanders althans - ook automatisch. Er zijn delen van het metronetwerk buiten dienst vanwege werkzaamheden in het weekend. We moeten extra overstappen We komen al om 9 uur in het Bed & Breakfast Belgravia aan. We kunnen inchecken, maar de kamer is nog niet klaar. We gaan eerst koffie drinken op de hoek bij een Italiaanse delicatessen La Bottega, waar we wel een heel aantrekkelijke ober aantreffen. Na de koffie lopen we in 5 minuten naar Buckingham Palace, waar we wat foto's nemen van de wacht, die helaas in het grijze wintertenue is gekleed. Het paleis uit 1702 begon als Londense residentie voor de Hertog van Buckingham. In 1762 kwam het in handen van de koninklijke familie en werd in de jaren 20 van de 19e eeuw en nog eens in 1913 verbouwd. Sinds 1837 is het de Koninklijke residentie in Londen. Het is uiterlijk en nogal saai gebouw. We lopen over de Mall en nemen ook foto's van de wacht bij de ingang van Clarence House en St James's palace, de residentie van Prince Charles, respectievelijk Princess Anne. St James's palace was vanaf 1698 de koninklijke residentie totdat koningin Victoria aan de regering kwam en in Buckingham Palace trok. Hier kun je de wachtsoldaten heel dicht naderen. We lopen een eindje door en gaan linksaf Marlborough Road en lopen langs de Royal Chapel  ooit gebouwd voor het Spaanse kindbruidje van Charles I en later voltooid voor zijn Franse vrouw Maria Henriette. We lopen ook langs het Art Nouveau monument voor koningin Alexandra, de Deense vrouw van Edward VII. De ontwerper Gilbert ontwierp ook de Eros op Piccadilly Circus. We komen op Pall Mall, waar veel klassieke Gentlemen Clubs zitten. Even later gaan we linksaf naar St James's Square. Een mooi en chique Londens plein, waaraan een aantal ambassades en de London Library zijn gevestigd. Deze private bibliotheek is alleen open voor leden. Ze werd gesticht door Thomas Carlyle in 1841, die er moe van werd om uren te wachten op boeken in de British Library, die hij dan vervolgens niet mee naar huis mocht nemen - wat hij wel vaak toch deed. We lopen naar Waterloo Place, waar het monument voor de Krimoorlog staat. Natuurlijk hoort hier een standbeeld van Florence Nightingale bij, uitgerust met haar beroemde olielamp, waarmee zij tijdens de Krimoorlog (1853-56) de slagvelden afstruinde op zoek naar gewonden. Als rechtgeaarde verpleegkundige moet Erik met haar op de foto. Even verder op staat het beeld van Frederick, Duke of York op een hoge pilaar of column, enige jaren eerder opgericht dan de veel beroemdere Nelson's column op Trafalgar Square. We dalen de trappen af terug naar de Mall, steken schuin over en lopen richting Horse Guards Parade en Whitehall. Whitehall is het ministerie van algemene zaken en ondersteunt de Prime Minister (Brown). Het gebouw wordt bewaakt door de Horse Guards. De wisseling van de wacht is gaande als we langslopen. We lopen via Whitehall naar Trafalgar Square met de al genoemde Nelson's Column. De admiraal sneuvelde in de zeeslag bij Trafalgar tegen een Frans/Spaanse vloot in 1805. Aan het plein liggen ook de National Gallery en de kerk St Martin in the Fields, de kerk van de koninklijke familie. Vanaf hier nemen we de metro naar Blackfriars. We lopen de Blackfriars brug over de Thames over en gaan lunchen in de OXO Tower Brasserie van Harvey Nichols (een warenhuis elders in de stad). De OXO tower maakt deel uit van een voormalige electriciteitscentrale die in de jaren 30 van de vorige eeuw werd verbouwd tot vleesverpakkingsfabriek van Liebig, ook bekend als de maker van de OXO bouillonblokjes. Een verbod op gevel reclame omzeilde men door de letters te verwerken in de ramen en die van binnenuit te verlichten. Het gebouw bevat nu een informatiecentrum, winkels, ateliers en bovenin zit het restaurant.  We gebruiken een aperitief in de bar, waarna we gaan eten in de Brasserie. Het eten is heerlijk (Thaise pompoen soep, gevolgd door Zeebaars) en het uizicht over de Thames en Londen is geweldig. Na de lunch gaan we terug naar de B&B. We rusten even uit en gaan dan op pad om te gaan winkelen in de omgeving van Covent Garden. Het is zaterdagmiddag, dus je kunt over de hoofden lopen. De kerstverlichting is hier en daar al ontstoken en ook de kerstbomen zijn er al. Daarna gaan we wat drinken in Ku Bar in Lisle Sreet in Chinatown. Vervolgens weer terug naar het hotel en dan weer snel door naar ons restaurant voor vanavond. We gaan met de metro naar Fulham Broadway en moeten dan nog een heel eind lopen voor we bij Chutney Marie zijn aan King's Road. Daar hadden we ons een beetje op verkeken. Chutney Mary is een stijlvol Indiaas restaurant. Het eten is er heerlijk. We reizen vervolgens weer naar Soho, waar we verschillende (gay) pubs bezoeken.

Weer: koud 5 graden. Droog

 

Zondag 30 november 2009

 

We ontbijten in het B&B. Het ontbijt is goed verzorgd en helemaal compleet met een ruime keuze aan continentale en Engelse (warme)  onderdelen.  We nemen daarna de metro naar Westminster. We steken de Westminster brug over naar de London Eye, het grote reuzenrad, dat hier sinds het begin van het millennium het beeld bepaalt. We hebben via internet al kaartjes gekocht. Je koopt kaartjes voor een bepaalde toegangstijd. Hierdoor kan men de toestroom van bezoekers enigszins reguleren. Wij hebben kaartjes gereserveerd voor een "flight" om 10.30 uur. Omdat British Airways het reuzenrad exploiteert worden de luchtvaarttermen consequent toegepast.  We zijn veel te vroeg en drinken daarom eerst  koffie in het Marriott hotel dat in het voormalige County Hall is gevestigd. Hier zetelde van 1933 tot 1986 het bestuur van groot Londen, totdat het door Margareth Thatcher werd afgeschaft, omdat ze dit Labour bolwerk wilde breken. Nu is er, naast het luxe hotel, het London Aquarium, een speelhal en een kunst gallery gewijd aan Salvador Dalí.  We halen onze kaartjes op bij de reserveringsbalie en rond half elf melden wij ons bij de ingang voor onze flight. In het reuzenrad, ontworpen door David Marks en Julie Barfield, hangen 32 capsules. In die capsules kunnen maximaal 25 personen. Het reuzenrad draait constant en een rondje duurt ruim een half uur. Naast een gewone flight met andere bezoekers kun je ook een capsule geheel reserveren of kiezen voor de Champagne flight met luxe verzorging. Het uitzicht is, ondanks het druilerige weer heel mooi. Je kijkt mooi over Londen heen en kunt de belangrijkste gebouwen onderscheiden. 

Na onze flight lopen kopen we de automatisch gemaakte foto, sleutelhanger en koelkastmagneet. We lopen naar Waterloo Station en nemen daar de metro naar  het  East End. We stappen uit op Liverpool Street en lopen naar Petticoat Lane. In deze straat verkochten Hugenoten vanaf de 18e eeuw hier damesondergoed en gaven de straat haar naam. In 1830 werd de straatnaam in Middlesex Street veranderd om het noemen van damesondergoed te vermijden. De oude naam bleef hangen. In de 19e eeuw werd de straat het centrum van het Joodse East End. Tegenwoordig is het vooral op zondag het de plek voor goedkope kleding, die voornamelijk door Bengalen en Afrikanen aan de man gebracht wordt. We lopen door en komen via Bell Lane en Brushfield Street bij de Oude Spitalfield Market. Oorspronkelijk was het de groothandel fruitmarkt van Londen, maar die is in 1981 verhuisd. In het oude deel van de markt uit 1893 wordt nog dagelijks een levendige markt gehouden. Op zondag is die erg gevarieerd. Je vind er alles van biologisch voedsel tot kleding en antiquiteiten, maar je kan ook een hoofdmassage laten uitvoeren. We lopen langs de Christ Church uit 1729. De kerk staat er ondanks een miljoenenkostende conservering wat mistroostig bij. We lopen door Fournier Street, waar ooit de Hugenoten hun weverijen hadden. De grote ramen waren er om veel daglicht toe te laten zodat de stoffen beter konden worden geïnspecteerd. We komen in Brick Lane. Hier stonden ooit veel steenbakkerijen, vandaar de naam. Het is nu de slagader van wat wordt aangeprezen als Bangla Town. De buurt is vrijwel volledig ingenomen door Bengaalse immigranten, die hier hun winkels en restaurants hebben gevestigd. Wij lunchen bij  Café Naz op Brick Lane. Bij Naz vind je eigentijdse Bengaalse keuken. Op zondagmiddag serveren ze een Bengaals buffet. Zoveel je wilt voor maar £9,95 per persoon. Het is heerlijk. We lopen Brick Lane door in Noordelijke richting. We komen langs de Jamme Masjid, de grote moskee van Bengaals Oost Londen. Het gebouw begon als Protestantse kerk voor de Hugenoten in 1743. In 1809 werd het een methodistenkapel tot het in 1897 een ultra-orthodoxe synagoge werd. Tenslotte namen de Bengaalse moslims in 1976 het gebouw over. Verderop komen we langs de gebouwen van de voormalige Old Truman Brewery. Er is nu een mulitimedia kunstcentrum gevestigd en een drukke markt met veel eettentjes met eten uit diverse landen. Voorbij de spoorviaducten begint, met name in de zijstraten de Brick Lane Street Market. Hier wordt van alles en nog wat verkocht. We drinken koffie bij Chalounge en zeer relaxte lounge voor koffie en koek. 

We nemen de bus tot Tottenham Court Road en vervolgens de metro naar Westminster. Hier lopen we naar de  Cabinet War Rooms. De ingang hiervan ligt aan Horse Guards Road aan de kant van het St James park. In de tweede wereldoorlog liet de Britse regering ondergrondse bunkers bouwen om de regeringsactiviteiten en de aansturing van de strijdkrachten door te laten gaan tijdens de Blitz - de bombardementen op de stad. De rooms zijn onderdeel van het Imperial War Museum. Het is indrukwekkend om te zien hoe regering en legertop ondergronds het land bestuurden. De kamers zijn ingericht zoals ze in 1945 zijn achter gelaten. Met een audiotour (inclusief in de entree van £12) maak je een rondgang door het complex. Opvallendst zijn de vergaderzaal van het kabinet, de geheime telefooncel voor Churchill om met Roosevelt te bellen, de kaartenkamers en de privé vertrekken van Churchill en zijn naaste medewerkers. Churchill bracht zo min mogelijk tijd ondergronds door. Het liefst ging hij op het dak van het regeringsgebouw kijken hoe de luchtslag om Engeland verliep. Gekoppeld aan de War Rooms is het Churchill museum, volledig gewijd aan het leven van de grote staatsman. Veel moderne techniek is toegepast om het leven van Churchill aanschouwelijk te maken, zoals een lange tafel met liggende aanraakschermen met de tijdlijn van Churchill's leven. Door het aan te raken kun je inzoemen op gebeurtenissen van afzonderlijke dagen, compleet met documenten en bewegende beelden.  Indrukwekkend gezicht. 

Moe maar voldaan keren we terug naar het B&B. 's avonds gaan we met de taxi naar Soho Square voor een cocktail bij The Edge, een trendy cocktail bar en lounge. Daarna lopen we naar Arbutus een restaurant met 1 michelinster in Frith Street, 150 meter verderop. We eten heerlijk (Pappardelle met kalfsragout, gevolgd door konijn met Cottage Pie en Crême Brûllee na) en lekkere wijn uit Nieuw Zeeland (Pinot Noir Forest Estate 2006). Na al dit culinaire genot nemen we een taxi terug naar het b&b. De chauffeur van de private hire car, die het restaurant voor ons heeft besteld, weet de weg niet helemaal en we moeten hem het laatste stukje gidsen (!)

Weer: ochtend grijs en regenachtig. 's middags droog. 5 graden