Nieuw Zeeland | Deel 6 (slot) | |
13 december 2002 Het
is vandaag een stralende dag. De lucht is blauw en de zon
schijnt vrolijk.
Na het ontbijt nemen we een kijkje bij de University
of Otago.
Het
is een groot complex dat een aantal stratenblokken in beslag
neemt. Daarom heen liggen een aantal woonstraten met sterk
verwaarloosde houten laagbouw, waarin studenten huizen. Het
universiteitsgebouw zelf met de klokkentoren is prachtig en
schijnt het meest gefotografeerde gebouw van de stad te
zijn. Er wordt ook driftig afgestudeerd, want er lopen vele
studenten in toga rond gevolgd door hun familie. Wij
rijden verder naar Baldwin St, het steilste straatje ter
wereld, met een helling van 38%.
Vervolgens verlaten we de stad en rijden naar de Otago
peninsula, een mooi
schiereiland bij Dunedin. We volgen de Highcliff Road, die
de bergrug volgt op het midden van het schiereiland. Mooie
uitzichten zowel op de natuurlijke haven van Dunedin als de
stille Oceaan. We komen langs Larnach
Castle. Het is het enige "kasteel" van Nieuw
Zeeland'. In feite een fantasie landhuis, dat tegen hoge
kosten en met materialen uit de hele wereld is gebouwd voor
een Engelse bankier, William Larnach, die hier fortuin heeft
gemaakt aan het eind van de 19e eeuw. De bouw begon in 1871
en duurde 5 jaar. Het kasteel raakte in verval tot het in
1967 door de familie Barker werd aangekocht en
gerestaureerd. Het is nu voor het publiek te bezichtigen.
Het kasteel is moeite van een bezoek waard, al was het
maar om het mooie uitzicht
op
de natuurlijke haven van Dunedin vanaf de toren. Daarna
lunchen we en rijden verder het schiereiland op. We komen na
een mooie rit bij Penguin
Place. Hier kunnen we onder begeleiding via een
systeem van loopgraven en tunnels van dichtbij kijken naar
broedende Geeloogpinguins of Hoiho's (Yellow Eyed Penguins)
en Dwergpinguins (Little Blue Penguins). Het bezoek is niet
goedkoop ($25 voor 1,5 uur), maar hiermee dragen we bij aan
de inspanning om de dieren hier te behouden. Penguin
Place
heeft al een aantal prijzen voor eco-tourisme gewonnen. De
dieren worden wel een handje geholpen bij hun voortbestaan,
doordat de grondeigenaar, Howard McGrowther, jaagt op
geïntroduceerde roofdieren als fretten, possums, ratten,
katten en honden. Ook zijn er afdakjes gebouwd waaronder de
dieren nestelen, dit ter vervanging van de natuurlijke
vegetatie die door de schapenteelt en houtkap is verdwenen.
De Geeloogpinguin is, de zeldzaamdste soort (5000 à 6000
stuk in de wereld) en ook een bijzondere pinguin. Hij leeft
niet in een groepsverband, maar solitair en komt alleen om
te paren samen. Het jong wordt wel gevoed - zelfs ten koste
van het welzijn van de ouders - tot het volgroeid is, maar
wordt niet geleerd te overleven. Dat zoekt het zelf maar
uit, wat in veel gevallen niet lukt. De Geeloog neemt geen
voedsel aan dat het niet zelf heeft gevangen. Daarom is deze
soort niet in dierentuinen te houden. Elk half uur vertrekt
er een rondleiding. Vervolgens
rijden we naar het eindpunt van het schiereiland. Hier is
een kolonie van
Koningsalbatrossen (Royal Albatross). Ieder ieder uur
vertrekt hier een tour ($25), waar we natuurlijk op mee
gaan. Na een inleiding en een film kunnen we vanuit een
observatiepost deze prachtige dieren gadeslaan terwijl ze
broeden of sierlijk door de lucht zweven. Het zijn grote
dieren: 1 meter lang en een spanwijdte van 3 meter. Ook de
albatrossen worden zo nu en dan een handje geholpen. De
roofdieren worden verjaagd. De nesten beschermd. Wezen
worden gevoed of ondergebracht bij kinderloze Albatrossen.
Verder worden de dieren geringd,
gewogen en gevolgd. We hebben geluk dat er 5 à 6 albatrossen
zin hebben om er vrolijk op los te vliegen en we een goede
indruk krijgen van deze grote vogels. Bijzondere vogels zijn
het ook. Door de enthousiaste gids komen we veel te weten
over de Koningsalbatros. Ze worden erg oud (tot 60+) en
brengen tweederde van hun leven op zee door, zonder voet aan
land te zetten. De eerste drie jaar van hun zelfstandig
bestaan worden op zee doorgebracht. Daarna komen ze terug
naar hun geboortegrond om te paren. Dat gebeurt voor het
leven. Na het grootbrengen van een jong vliegen de vogels
afzonderlijk uit om een jaar later binnen een paar uur
na elkaar op dezelfde plek terug te keren! De vogels leggen
hun ei in November en zitten nu midden in hun 11 weken
durende broedseizoen. Totaal zijn de vogels een jaar bezig
met het broeden en opvoeden van een jong. Naast de
Albatrossen is het ook mogelijk om FortTaiaroa te bekijken
(een vesting uit de 2e wereldoorlog), maar dat laten we maar
zitten. We
rijden terug naar Dunedin. Inmiddels is het behoorlijk gaan
regenen. 's avonds eten we bij een Thais café. 14
december 2002 Vandaag begint de dag wederom stralend. We vetrekken na het ontbijt uit de Albatross Inn en rijden noordwaarts naar Christchurch. Dat is een behoorlijke rit. Onderweg stoppen we om een kijkje te nemen bij de Mouraki Boulders. Dit is een groep keien die op het strand liggen bij Mouraki. Door het water zijn ze door de eeuwen heen geheel rond gepolijst. Sommige van deze keien zijn 2 meter in doorsnee. De keien zijn niet uit de lucht komen vallen, maar zaten oorspronkelijk in de rotsen verpakt tot die door de zee waren weggesleten. De keien zijn ooit ontstaan rond kalkcarbonaatkristallen, zo'n 60 miljoen jaar geleden. Oorspronkelijk waren er veel meer keien, maar die zijn door mensenhand door de eeuwen heen verwijderd. Overgebleven zijn die keien, die te zwaar waren. De toegang naar het strand gaat over privé terrein (van een restaurant) en niet-gasten moeten $2 in de honesty-box stoppen. We
lunchen in Timaru. De rit die volgt door de Canterbury
Plains is erg saai. Eindeloze vlakten
van
grasland en de sneeuwbedekte alpen in het westen raken
steeds verder verwijderd. Rond 15 uur komen we aan in Christchurch.
We nemen onze intrek bij Dorothy's een zeer goede en chique
B&B, dat hier Boutique Hotel genoemd wordt. We worden
hartelijk verwelkomd door Tony en Sam en naar onze rijkelijk
ingerichte kamer gebracht vol met snuisterijen en
meubeltjes. De inrichting volgt een thema van de
Wizard of Oz
en er is geen gebrek aan verwijzingen naar Dorothy en Judy
Garland. Zelfs het servies is met rode schoentjes versierd! Later
op de middag maken we een ritje met de historische tram,
die een korte loop maakt door het historische centrum van de
stad. De stad toont veel Engelse invloeden uit de tijd dat
ze tot ontwikkeling kwam in de 2 helft van de 19e eeuw. Er
is veel te doen op straat en er heerst een geanimeerde
sfeer. Na
het ritje drinken we een drankje en e-mailen we naar huis
voor we terug gaan naar Dorothy's. 's avonds eten we in het
Rainbow Restaurant van Dorothy's dat ook is ingericht met
spullen die refereren aan de Wizard of Oz. Het eten en de
wijn zijn voortreffelijk. Later
op de avond gaan we nog naar Chameleon's Bar de enige gay
bar die we kunnen vinden. Het is er een drukte van belang,
gezellig en we worden nog op een dragshow getrakteerd ook. 15
december 2002
16
december 2002 Na
het ontbijt lopen we de stad in. Het is weer zonnig weer en
het belooft een mooie dag te worden. We drinken koffie bij
Starbucks en verkennen de winkelstraten. We lunchen in het
winkelgebied en proberen onze tijd een beetje te vullen met
winkelen, van de zon genieten
en zo nu en dan wat drinken, bijvoorbeeld op één van de
terrasjes van New Regent Street. Dit is een van
Christchurch' meest aantrekkelijkste straten. De huizen zijn
in pasteltinten geschilderd en gebouwd in Spanish Mission
stijl, een bouwstijl die in de 18e eeuw floreerde in
Californië en New Mexico. Rond 15 uur zijn we weer terug bij
Dorothy’s om onze koffers en auto op te halen. Deze leveren
we in op het vliegveld van Christchurch. Vandaar vliegen we
met Air New Zealand
om 17.30 naar Auckland
International Airport, waar we overstappen. We moeten
wel eerst een departure tax van NZ$ 22 betalen. We doen hier
nog wat Tax Free inkopen. Onze vlucht NZ2 vertrekt om 21.45.
Na 12 uur landen we voor een korte stop in Los Angeles. We
moeten weer, volgens de nogal zinloze procedure, door de
immigratie en nadat we zeer nauwkeurig een formulier hebben
moeten invullen en het stempel in de pas hebben
gekregen, gaan weer naar de vertrekhal om te wachten op het
vervolg van de vlucht. Na 2 uur vliegen we verder naar
Londen Heathrow. In Londen komen we met wat vertraging aan.
We moeten van terminal 3 naar terminal 1 en wachten op onze
vlucht naar Amsterdam. Na 3 uur kunnen we de laatste
vliegetappe beginnen. In no time zijn we in Amsterdam. Tot
onze blijde verrassing komen onze koffers als eerste van de
band, nadat we 30 uur eerder in Christchurch hadden
ingecheckt! Onze bagage is al eens bij veel simpeler reizen
zoekgeraakt, maar dit gaat uitstekend. We hebben de meteen
de trein die ons naar Rotterdam rijdt. Na ruim 36 uur nadat we ons hotel in Christchurch verlieten zijn we dan eindelijk weer thuis. Einde van een prachtige vakantie.
|