Nieuw Zeeland Deel 6 (slot)

13 december 2002

Het is vandaag een stralende dag. De lucht is blauw en de zon schijnt vrolijk. Na het ontbijt nemen we een kijkje bij de University of Otago. Het is een groot complex dat een aantal stratenblokken in beslag neemt. Daarom heen liggen een aantal woonstraten met sterk verwaarloosde houten laagbouw, waarin studenten huizen. Het universiteitsgebouw zelf met de klokkentoren is prachtig en schijnt het meest gefotografeerde gebouw van de stad te zijn. Er wordt ook driftig afgestudeerd, want er lopen vele studenten in toga rond gevolgd door hun familie.

Wij rijden verder naar Baldwin St, het steilste straatje ter wereld, met een helling van 38%. Vervolgens verlaten we de stad en rijden naar de Otago peninsula, een mooiDunedin Harbour schiereiland bij Dunedin. We volgen de Highcliff Road, die de bergrug volgt op het midden van het schiereiland. Mooie uitzichten zowel op de natuurlijke haven van Dunedin als de stille Oceaan. We komen langs Larnach Castle. Het is  het enige "kasteel" van Nieuw Zeeland'. In feite een fantasie landhuis, dat tegen hoge kosten en met materialen uit de hele wereld is gebouwd voor een Engelse bankier, William Larnach, die hier fortuin heeft gemaakt aan het eind van de 19e eeuw. De bouw begon in 1871 en duurde 5 jaar. Het kasteel raakte in verval tot het in 1967 door de familie Barker werd aangekocht en gerestaureerd. Het is nu voor het publiek te bezichtigen. Het kasteel is  moeite van een bezoek waard, al was het maar om het mooie Geeloogpinguinuitzicht op de natuurlijke haven van Dunedin vanaf de toren. Daarna lunchen we en rijden verder het schiereiland op. We komen na een mooie rit bij Penguin Place. Hier kunnen we onder begeleiding via een systeem van loopgraven en tunnels van dichtbij kijken naar broedende Geeloogpinguins of Hoiho's (Yellow Eyed Penguins) en Dwergpinguins (Little Blue Penguins). Het bezoek is niet goedkoop ($25 voor 1,5 uur), maar hiermee dragen we bij aan de inspanning om de dieren hier te behouden. Penguin Place heeft al een aantal prijzen voor eco-tourisme gewonnen. De dieren worden wel een handje geholpen bij hun voortbestaan, doordat de grondeigenaar, Howard McGrowther, jaagt op geïntroduceerde roofdieren als fretten, possums, ratten, katten en honden. Ook zijn er afdakjes gebouwd waaronder de dieren nestelen, dit ter vervanging van de natuurlijke vegetatie die door de schapenteelt en houtkap is verdwenen. De Geeloogpinguin is, de zeldzaamdste soort (5000 à 6000 stuk in de wereld) en ook een bijzondere pinguin. Hij leeft niet in een groepsverband, maar solitair en komt alleen om te paren samen. Het jong wordt wel gevoed - zelfs ten koste van het welzijn van de ouders - tot het volgroeid is, maar wordt niet geleerd te overleven. Dat zoekt het zelf maar uit, wat in veel gevallen niet lukt. De Geeloog neemt geen voedsel aan dat het niet zelf heeft gevangen. Daarom is deze soort niet in dierentuinen te houden. Elk half uur vertrekt er een rondleiding.

Vervolgens rijden we naar het eindpunt van het schiereiland. Hier is een kolonie van Koningsalbatrossen (Royal Albatross). Ieder ieder uur vertrekt hier een tour ($25), waar we natuurlijk op mee gaan. Na een inleiding en een film kunnen we vanuit een observatiepost deze prachtige dieren gadeslaan terwijl ze broeden of sierlijk door de lucht zweven. Het zijn grote dieren: 1 meter lang en een spanwijdte van 3 meter. Ook de albatrossen worden zo nu en dan een handje geholpen. De roofdieren worden verjaagd. De nesten beschermd. Wezen worden gevoed of ondergebracht bij kinderloze Albatrossen. Verder worden de dieren geringd, gewogen en gevolgd. We hebben geluk dat er 5 à 6 albatrossen zin hebben om er vrolijk op los te vliegen en we een goede indruk krijgen van deze grote vogels. Bijzondere vogels zijn het ook. Door de enthousiaste gids komen we veel te weten over de Koningsalbatros. Ze worden erg oud (tot 60+) en brengen tweederde van hun leven op zee door, zonder voet aan land te zetten. De eerste drie jaar van hun zelfstandig bestaan worden op zee doorgebracht. Daarna komen ze terug naar hun geboortegrond om te paren. Dat gebeurt voor het leven. Na het grootbrengen van een jong vliegen de vogels afzonderlijk uit om  een jaar later binnen een paar uur na elkaar op dezelfde plek terug te keren! De vogels leggen hun ei in November en zitten nu midden in hun 11 weken durende broedseizoen. Totaal zijn de vogels een jaar bezig met het broeden en opvoeden van een jong. Naast de Albatrossen is het ook mogelijk om FortTaiaroa te bekijken (een vesting uit de 2e wereldoorlog), maar dat laten we maar zitten.

We rijden terug naar Dunedin. Inmiddels is het behoorlijk gaan regenen. 's avonds eten we bij een Thais café.

  Dunedin - Christchurch: 395 km 

14 december 2002

Vandaag begint de dag wederom stralend. We vetrekken na het ontbijt uit de Albatross Inn en rijden noordwaarts naar Christchurch. Dat is een behoorlijke rit. Onderweg stoppen weMouraki Boulders om een kijkje te nemen bij de Mouraki Boulders. Dit is een groep keien die op het strand liggen bij Mouraki. Door het water zijn ze door de eeuwen heen geheel rond gepolijst. Sommige van deze keien zijn 2 meter in doorsnee. De keien zijn niet uit de lucht komen vallen, maar zaten oorspronkelijk in de rotsen verpakt tot die door de zee waren weggesleten. De keien zijn ooit ontstaan rond kalkcarbonaatkristallen, zo'n 60 miljoen jaar geleden. Oorspronkelijk waren er veel meer keien, maar die zijn door mensenhand door de eeuwen heen verwijderd. Overgebleven zijn die keien, die te zwaar waren. De toegang naar het strand gaat over privé terrein (van een restaurant) en niet-gasten moeten $2 in de honesty-box stoppen.

We lunchen in Timaru. De rit die volgt door de Canterbury Plains is erg saai. Eindeloze vlakten van grasland en de sneeuwbedekte alpen in het westen raken steeds verder verwijderd. Rond 15 uur komen we aan in Christchurch. We nemen onze intrek bij Dorothy's een zeer goede en chique B&B, dat hier Boutique Hotel genoemd wordt. We worden hartelijk verwelkomd door Tony en Sam en naar onze rijkelijk ingerichte kamer gebracht vol met snuisterijen en meubeltjes. De inrichting volgt een thema van deHistorische Tram Christchurch Wizard of Oz en er is geen gebrek aan verwijzingen naar Dorothy en Judy Garland. Zelfs het servies is met rode schoentjes versierd!

Later op de middag maken we een ritje met de historische tram, die een korte loop maakt door het historische centrum van de stad. De stad toont veel Engelse invloeden uit de tijd dat ze tot ontwikkeling kwam in de 2 helft van de 19e eeuw. Er is veel te doen op straat en er heerst een geanimeerde sfeer.

Na het ritje drinken we een drankje en e-mailen we naar huis voor we terug gaan naar Dorothy's. 's avonds eten we in het Rainbow Restaurant van Dorothy's dat ook is ingericht met spullen die refereren aan de Wizard of Oz. Het eten en de wijn zijn voortreffelijk.

Later op de avond gaan we nog naar Chameleon's Bar de enige gay bar die we kunnen vinden. Het is er een drukte van belang, gezellig en we worden nog op een dragshow getrakteerd ook.

 

15 december 2002  

Na het lekkere ontbijt lopen we de stad in. We drinken koffie bij Starbucks en doen een tochtje met een Punt. Dat is een soort gondel die door een punter - in ons geval een aantrekkelijke student - wordt voortbewogen op de rivier de Avon, terwijl wij rustig van het uitzicht genieten. Heel erg Engels. Zitten we hier  in Cambridge? Na het korte tochtje (20 min. $12 pp) nemen we de auto en rijden naar Akaroa op het Banks schiereiland. 

De rit voert door prachtig berglandschap met mooie uitzichten over de Akaroa Harbour. Akaroa ligt op 75 km van Christchurch. Het was ooit een Franse nederzetting die in 1838 is gesticht, maar meteen door de Engelsen is ingepikt. Zo bestond de eerste officiële Engelse kolonie in Nieuw Zeeland uit 63 Fransen en 6 Duitsers! We lunchen hier met zicht op de haven bij L' Hotel. De straatnamen zijn Frans hier en sommige gebouwen zijn in Franse koloniale stijl. Verder is hier niet veel Frans te bekennen, maar de toeristenindustrie doet er alles aan om een Frans sfeertje op te roepen.

Banks Peninsula en Akaroa Harbour

We rijden terug via de Summit Road. Deze weg volgt niet de kust, maar de bergrug en biedt prachtige uitzichten op de Harbour, de Oceaan en Akaroa zelf.

's avonds eten we Chinees (buffet) bij Chung Wa.

  Christchurch-Auckland-Los Angeles-Londen-Amsterdam-Rotterdam: ruim 36 uur onderweg!

16 december 2002

Na het ontbijt lopen we de stad in. Het is weer zonnig weer en het belooft een mooie dag te worden. We drinken koffie bij Starbucks en verkennen de winkelstraten. We lunchen in het winkelgebied en proberen onze tijd een beetje te vullen met winkelen, van de zon genieten New Regent Street en zo nu en dan wat drinken, bijvoorbeeld op één van de terrasjes van New Regent Street. Dit is een van Christchurch' meest aantrekkelijkste straten. De huizen zijn in pasteltinten geschilderd en gebouwd in Spanish Mission stijl, een bouwstijl die in de 18e eeuw floreerde in Californië en New Mexico. Rond 15 uur zijn we weer terug bij Dorothy’s om onze koffers en auto op te halen. Deze leveren we in op het vliegveld van Christchurch. Vandaar vliegen we met Air New Zealand om 17.30 naar Auckland International Airport, waar we overstappen. We moeten wel eerst een departure tax van NZ$ 22 betalen. We doen hier nog wat Tax Free inkopen. Onze vlucht NZ2 vertrekt om 21.45. Na 12 uur landen we voor een korte stop in Los Angeles. We moeten weer, volgens de nogal zinloze procedure, door de immigratie en nadat we zeer nauwkeurig een formulier hebben moeten invullen en  het stempel in de pas hebben gekregen, gaan weer naar de vertrekhal om te wachten op het vervolg van de vlucht. Na 2 uur vliegen we verder naar Londen Heathrow. In Londen komen we met wat vertraging aan. We moeten van terminal 3 naar terminal 1 en wachten op onze vlucht naar Amsterdam. Na 3 uur kunnen we de laatste vliegetappe beginnen. In no time zijn we in Amsterdam. Tot onze blijde verrassing komen onze koffers als eerste van de band, nadat we 30 uur eerder in Christchurch hadden ingecheckt! Onze bagage is al eens bij veel simpeler reizen zoekgeraakt, maar dit gaat uitstekend. We hebben de meteen de trein die ons naar Rotterdam rijdt.

Na ruim 36 uur nadat we ons hotel in Christchurch verlieten zijn we dan eindelijk weer thuis. Einde van een prachtige vakantie.

 

Andere Reisverslagen


terug