Toscane | deel 2 | |
Zaterdag 13 april 2002 Na het ontbijt gaan we op weg naar Siena. De dag begint zonnig, maar na een uurtje komen de wolken. We komen rond 11 uur in Siena aan. Ons eenvoudige, maar schone pension - dat zijn naam (Centrale) eer aandoet - ligt midden in het centrum. Je kunt er met de auto komen - via allerlei nauwe straatje en omwegen, de uitstekende bewegwijzering volgend - maar niet parkeren zonder vergunning. We worden op weg van het pension naar een parkeerplaats dan ook meteen aangehoudenen door een politieagente. Die legt ons de weg naar een gratis parkeerplaats uit. We vinden een plekje en gaan op pad. Eerst de San Domenica kerk. De kerk van de congratie waar ook Catherina van Siena toe behoorde. Zij is de beschermheilige van Italië. In de kerk wordt in een schrijn haar hoofd bewaard. Haar heiligdom is vlakbij de kerk. Daarna lopen we naar de Campo het centrale plein van Siena. Misschien wel het mooiste plein ter wereld. Ik beklim de Campanile van het stadhuis, vanwaar het uitzicht over de stad en de Campo heel mooi is. Inmiddels is het gaan regenen. We lunchen een kleine trattoria nabij de Campo, Guidoriccio (Via Dupre 2). Lekker, goede bediening. Niet duur. Dan weer de regen in. We bekijken de dom. Deze is zeer rijk versierd. De voorgevel is zeer indrukwekken gedecoreerd. De kerk zelf lijkt wel een zebra, opgebouwd uit afwisselend zwarte en witte banen van marmer. De vloer is bezaaid met marmermozaïieken, waarvan de meesten helaas zijn bedekt om ze beschermen. Een paar zijn te zien. De nok van de kerk is versierd beelden van pausen. Overal in Siena en dus ook in de domkerk, zie je de vlaggen en emblemen terug van de wijken van Siena, de Contrades. Deze contrades nemen ook deel aan het meest beroemde evenement van Siena, de Palio, de traditionele paardenrace op de Campo in juli en augustus. Duidelijk te zien is dat men ooit de kerk sterk wilde vergroten door het hoofdschip tot dwarsbeuk te maken en een nieuw hoofdschip te bouwen. De plannen zijn opgegeven toen het geld opraakte. De helft van de muren voor het nieuwe hoofdschip staan er wat vreemd bij en omgeven een groot plein. Het regent gestaag door en we gaan het Museo Civico bekijken. Dit is in een deel van het stadhuis gevestigd. Er zijn prachtige frescoes uit de middeleeuwen van Martini en Lorenzetti te bewonderen. Ook hier is duidelijk dat het Siena in de renaissancetijd zeer voor de wind ging. Na het museum gaan we naar een internet cafe om het thuisfront op de hoogte te brengen. Het is weer droog. 's avonds eten we in de Osteria de Logge. Heerlijk eten,
voortreffelijke bediening, lekkere wijn
(Chianti Classico). Zondag
14 april 2002 We krijgen ons ontbijt op de kamer geserveerd. Na het ontbijt gaan we met de auto op weg voor een tour door de omgeving van de Sienese heuvels. De dag begint zonnig en de temperatuur loopt op tot 15 gr. Eerst gaan we naar Monterigioni. Een dorp, dat geheel ommuurd is. Een twintigtal huisjes met een paar restaurantjes en wat barretjes op een heuvel, omgeven door een hoge stadsmuur. Wel een heel bijzondere setting. We drinken hier koffie en kijken wat rond. Dan rijden we verder naar Colle di Val d'Elsa. Op zich is de benedenstad weinig bijzonder maar het oudste gedeelte van de bovenstad is zeer de moeite waard. Hier liggen een oude kerk (Santa Caterina canonica), de dom en het gemeentehuis. De bovenstad biedt redelijk mooie uitzichten over de vallei. Naar verluid wordt hier het beste ijs van Toscane geserveerd. Wge rijden door naar San Giminignano. Het dorp dat befaamd is vanwege de torens. In de 12e en 13e eeuw probeerden de vooraanstaande families van San Gimignano elkaar de loef af te steken door zo hoog mogelijke torens op hun familiepaleisjes te bouwen. Het resultaat is een we heel bijzondere skyline. We eten eerst een heerlijke lunch bij Il Pino. Het begint inmiddels te regenen en het wordt aanmerkelijk frisser. Dan beginnen we aan een verkenning van de stad. Het stadje is goed geconserveerd en staat vol met historische gebouwen en paleisjes. De piazza del Duomo en de piazza Cisterna zijn de grote trekpleisters. De Torre Grossa van het Palazzo Pubblico (stadhuis) is te beklimmen en biedt een mooi uitzicht over de stad en het platteland er omheen. In het Palazzo is ook het gemeentemuseum met daarin de sala Dante. Hier schijnt Dante als ambassadeur van Florence te zijn opgetreden. De fresco is dezelfde als die in het stadhuis van Siena: Madonna met kind en de heiligen. Het kind heeft een document in handen, met het motto van de stad Siena. Ook San Gimignano heeft veel winkeltjes met producten uit de streek zoals kaas, worst, wijn, olijfolie en diverse soorten pasta. Karakteristiek voor Toscane is de Pecorino kaas (m.n. Pienza), Pici pasta, Cinghiala worst (wild zwijn) en de bekende wijnen. Voor S Gimignano is dat de witte Vernaccia. Deze hebben we ook tijdens de lunch genuttigd. Na een uitvoerig bezoek aan de stad gaan we met de auto verder naar Volterra. Heel mooi landschap onderweg. Volterra kondigt zich aan door de vele uithangborden voor alabaster kunst- en gebruiksvoorwerpen. Echter bij Volterra aangekomen hebben we geen puf meer voor nog een stad. We rijden door naar Siena. 's avonds eten we eenvoudig bij Trattoria Papei. Toch lekker eten. De bediening is een beetje raar, maar dat geeft niet. We nemen een borreltje (een Brachetto d'Acqui, een rode mousserende wijn uit Piemonte) op de Campo. Wel veel te duur (10 euro), maar het uitzicht op de verlichte gebouwen van de Campo is onbetaalbaar. Maandag 15 april 2002 Na
ons ontbijt, wederom op de kamer geserveerd, gaan we op weg naar Bologna. Het is
mooi weer en de zon schijnt. We
nemen tot Florence de route door de Chianti-streek. Veel kronkelige wegen en
mooi landschap. Bij Florence gaan we de snelweg op. Deze is ook bochtig en
vooral druk. Een paar keer komen we in een kleine file. De op en afritten zijn
extreem kort, hetgeen vaak tot de files leidt. We komen rond 13u in Bologna aan. We nemen even rust in het hotel Guercino. Daarna de stad in om te eten. We eten een enorm grote en smakelijke pizza in Osteria Belle Arti. Het begint inmiddels onstuimig te regenen. We hebben heel optimistisch geen paraplu of regenjack bij ons, dus moeten we terug naar het hotel. Maar in dit weer is het moeilijk een taxi te krijgen. Uiteindelijk lukt het om er een te bellen, maar dan is het inmiddels droog geworden. Toch maar terug naar het hotel. Even gerust. Dan opnieuw de stad in. Bologna kent een flink aantal lange winkelstraten, met aan weerszijden kolonaden en arcades, zodat je bij regen droog en bij zon, in de schaduw kunt shoppen. Op het Piazza Magiore zijn de meeste bezienswaardige gebouwen verzameld. Er zijn hier ook terrasjes, maar de prijzen zijn er akelig hoog. We wandelen wat in het centrum rond. Er zijn heel veel kleine, maar zeer modieuze en chique winkels. We gaan ook even kijken in het enige ons bekende gay-café "Cassablanca". Het is er erg rustig. 's avonds eten we in restaurant Terisima. Prima
familierestaurant. Lekker eten, redelijk geprijsd. Lokale specialiteiten. Nog
een avondwandeling en dan met de bus naar het hotel terug. Nog een afzakkertje
in een bar om de hoek. Dinsdag 16 april 2002
|
Andere Reisverslagen | ||
terug |