11 november t/m 8 december 1998

woensdag 11 november 1998

Onze reis begint woensdag om 16:03 als we met de trein vanaf Rotterdam CS naar Schiphol vertrekken. We zijn ruim op tijd voor onze vlucht naar Londen Heathrow, die pas om 18:25 vertrekt. We kunnen bij British Midland helaas niet meteen inchecken voor onze Qantas vlucht van Londen naar Melbourne. Om de jetlag bij voorbaat te bestrijden nemen we op advies van de ANWB een pastagerecht voor de nodige koolhydraten. De vlucht naar Londen is onspectaculair en voorbij voor we er erg in hebben. In Londen hebben we ruim twee uur om in te checken voor Melbourne en van Terminal 1 naar Terminal 4 te komen. Helaas zijn er voor Erik geen plaatsen met extra beenruimte beschikbaar (hij is 2.02m lang).

Om 22:00 uur plaatselijke tijd vliegen we uit Londen weg op weg naar Down Under. De vlucht duurt lang, heel lang. Na bijna 11 uur kunnen we in Singapore even de benen strekken voordat we de laatste 7 uur kunnen aanvangen. Uiteindelijk komen we vrijdag om 6:15 in Melbourne aan.

Vrijdag 13 november 1998

De Skybus brengt ons van het vliegtuig naar de Melbourne Metro Jeugdherberg. De kamer is nog niet schoon en tot tenminste 12 uur moeten we ons een beetje vermaken. We gaan na een ontbijtje de stad in, drinken wat koffie, kijken wat in de winkels rond en maken een ritje met de historische en gratis circle tram. Dit alles omlijst door een onstuitbare regenval. Dat is wel even slikken. Reis je de halve wereld over en dan word je begroet met gezellig Hollands regenweer. We gaan terug naar onze kamer (die inmiddels beschikbaar is) en gaan een dutje doen. Niet te lang, want we moeten zo snel mogelijk aan het nieuwe ritme wennen. We trotseren dan opnieuw de regen en kijken weer wat rond in de stad. Alles is al voorzien van kerstversiering.

's Avonds eten we Indiaas in de wijk Fitzroy, waar je veel (etnische) restaurants treft. Voor ons is het wel even wennen om te zien dat iedereen zijn eigen wijn meeneemt. Dat is hier in veel restaurants heel gewoon. Ze zijn herkenbaar aan de letters BYO (Bring Your Own). Meestal gaat het om restaurants zonder drankvergunning, maar ook veel "licenced" restaurants vinden het goed als je zelf voor de wijn zorgt. Ze rekenen dan wel A$2,50 voor het openen en de glazen (corckage). We sluiten de avond vroeg af in een gay kroeg, Jock's in de naburige wijk Collingwood. Het is er nog stil, maar wij kunnen niet meer en taaien om tien uur af.

Zaterdag 14 november 1998

We beginnen de dag rustig aan. We drinken koffie bij de (overdekte) Queen Victoria markt. Het is er enorm druk. Veel Melbourners komen hier hun levensmiddelen kopen, maar er is ook kleding en nog veel meer te koop. Vervolgens lopen we dwars door het Central Business District naar Flinders Street Station. Een prachtig stationsgebouw (aan de buitenkant tenminste), waar voornamelijk forenzentreinen komen. Om 13:00 ontmoeten we onze gids. Via het Melbourne Experience Centre hebben we ons (vanuit Nederland via e-mail) aangemeld voor de Greeter Service. Je kunt je belangstelling aangeven en je voorkeurstaal, waarop op je aan een vrijwilliger wordt gekoppeld die je een persoonlijke rondleiding door Melbourne geeft. De Greeter Service had ons aan Franc gekoppeld. Hij nam ons mee op pad door de binnenstad van Melbourne en liet ons allerlei mooie plekjes en relatief oude gebouwen zien, die de vernieuwingsdrang van de jaren vijftig hebben overleefd. We beklimmen ook de Rialto towers, het hoogste gebouw van Australië, waar we een prachtig uitzicht hebben over de stad en de omgeving. In tegenstelling tot gisteren is het vandaag prachtig weer. Zonnig en zo'n 25° C. Verder zien we nog het exhibition centre en de kathedraal, beiden van eind vorige eeuw. Rond een uur of vier raken we toch aan het eind van ons latijn. Met name Erik is nog behoorlijk gejetlagged en we strijken neer op een terras in de Italiaanse wijk.

's Avonds gaan we naar South Yarra (op aanraden van Franc) waar ook veel te beleven is qua gay nightlife. Commercial Road is daar de belangrijkste straat. We beginnen de avond in een Maleisisch restaurant en komen dan terecht in het Xchange Hotel, waar het gezellig druk is. De dragshow van de avond doet ons sterk denken aan "Priscilla, Queen of the Desert".

Zondag, 15 november 1998

Onze laatste dag in Melbourne beginnen we met een uitstapje naar St. Kilda, de badplaats van Melbourne. We nemen de tram (typisch Melbourne's vervoermiddel) die ons midden in St Kilda afzet. 's Zondags is er hier een markt waar allerlei ambachtslieden en kunstenaars hun waren aan de man proberen te brengen. St Kilda is het Scheveningen of Zandvoort van Melbourne. Veel eettentjes en familievermaak. Na de lunch nemen we de tram terug en stappen uit bij het ANZAC monument, ter nagedachtenis aan de gesneuvelde Australiërs en Nieuw Zeelanders tijdens beide wereldoorlogen. Bijna elke Australische stad schijnt een dergelijk monument te hebben. Het monument is te beklimmen en biedt een mooi uitzicht op het centrum. We gaan verder richting centrum en stappen uit aan de oever van de Yarra River. Ook daar is een zondagsmarkt en gezellige drukte. De oevers van de Yarra zijn recent herontwikkeld en langs de boulevard zijn nu tal van (etnische) restaurants te vinden. Laat in de middag nemen we de tram weer eens naar Fitzroy. Daar slenteren we langs Brunswick Street en komen in een Latijns-Amerikaans festival terecht. Later eten we in een ultra trendy restaurant, Hide Out geheten.

Onze Greyhound bus naar Adelaide vertrekt om 22:30 u. We hebben de pech dat we in een wat ouder type bus moeten reizen. De stoelen zijn bepaald niet comfortabel en de beenruimte laat erg te wensen over. De chauffeur heeft zich een bijzondere spreekstijl aangemeten met het gevolg dat we 90% van wat hij vertelt niet verstaan. We proberen zo goed als het gaat wat te slapen. In ieder geval tot 3:00 uur, want dan stoppen we in Nil bij een zogenaamd Road House. Slaapdronken bestellen we wat te drinken en eten een kleinigheid, voor we weer verder rijden, de Zuid Australische nacht in…

Maandag, 16 november 1998

Rond halfacht komen we in het zonnige Adelaide aan. We worden op het busstation opgehaald door een busje van de East Park Lodge waar we zullen overnachten. Aangekomen gaan we eerst een uurtje plat om bij te komen. Het personeel van East Park Lodge is zeer behulpzaam, al werken ze niet altijd even efficiënt. We kunnen een auto huren om naar de Barossa Valley te rijden. De Barossa is een van de belangrijkste wijnstreken van Australië en ligt ongeveer anderhalf uur rijden, ten noorden van Adelaide. Wij krijgen een bejaarde Ford Falcon mee en nemen de toeristische route naar de vallei. In de wijngaard van Peter Lehmann proeven een we een aantal heerlijke wijnen. Vooral Lehman's Shiraz, Merlot en Chardonnay zijn zeer de moeite waard. Peter Lehmann is ook een kunstverzamelaar en laat ieder jaar zijn etiketten door jonge Australische kunstenaars ontwerpen. Het plaatsje Tanunda ligt midden in de valley en is het meest Duits van karakter, getuige het aantal Wursthäuser dat we zien. Het waren vooral Duitse immigranten die de wijnbouw hier introduceerden. Terug naar Adelaide nemen we de bredere maar veel drukkere Sturt Highway. 's Avonds eten we Aziatisch en gaan vroeg naar bed, want morgen is het weer vroeg dag.

Dinsdag, 17 november 1998

Om halfzeven worden we opgehaald voor onze tweedaagse excursie naar Kangaroo Island. Met een bus rijden we door het Fleurieu schiereiland (ook een wijngebied) naar Cape Jervis, waar we inschepen voor de Sealink Catamaran ferry naar het eiland. De overtocht duurt zo'n drie kwartier en we worden op zee vergezeld door een groot aantal dolfijnen. We komen aan in het dorpje Penneshaw, vanwaar we met een busje naar Kingscote worden gereden, het hoofddorp van het eiland. We hebben de rest van de dag voor ons zelf. Op het eiland is het behoorlijk fris (15° ) en er staat een straffe wind. De zwembroek kan diep in de koffer blijven. We verkennen te voet de omgeving van het dorp, dat de eerste Europese nederzetting van South Australia was. 's Avonds eten we in ons hotel en om negen uur gaan we met een Ranger op zoek naar de Little Penguins die aan land komen om een overnachtingsplekje te zoeken. We zien er een stuk of 15. Ze zijn heel schuw en kunnen helaas niet worden gefotografeerd omdat het flitslicht ze zou verblinden.

Woensdag, 18 november 1998

Vandaag kunnen we uitslapen. We worden pas om halfelf opgehaald voor onze Wildlife Day Tour over het eiland. Er staat veel op het programma dus de verwachtingen zijn hooggespannen. We beginnen met een bezoekje aan een eucalyptusdistilleerderij. Hier wordt op nogal ambachtelijke (of primitieve?) wijze eucalyptusolie bereid. Het is natuurlijk ook te koop en volgens de dame die ons rondleidt helpt tegen alle ongemakken. Je moet het alleen niet innemen (dodelijk!!). Vervolgens gaan we op weg naar Seal Bay, waar we oog in oog komen te staan met een grote groep zeeleeuwen die daar op het strand liggen uit te rusten. Onvoorstelbaar dat je deze grote in het wild levende dieren zo dicht kunt naderen! Ons volgende doel is het Flinders Chase National Park. Hier bekijken we de "Remarkable Rocks", die inderdaad zeer opmerkelijk zijn en vervolgens de Admiral's Arch, ook een rotsformatie. Hier is wederom een groepje Fur Seals te bewonderen, die hier liggen te luieren en te spelen. Tenslotte is het tijd voor Koala's en Kangaroos. De Koala's zitten ruim 20 (!) uur per dag in de boom te slapen, dus als je er een ziet bewegen heb je echt geluk (en dat hebben we). De Kangaroos die we te zien krijgen zijn al behoorlijk aan mensen gewend. Een tweetal hupt onvervaard vlak aan me voorbij. Dan moeten we ons nog enigszins haasten om op tijd op het vliegveldje te zijn voor onze vlucht terug naar Adelaide. Om zes uur vertrekken we met een klein toestelletje met plaats voor 9 passagiers en een piloot. Terug in Adelaide nemen we de taxi naar de East Park Lodge, waar we het grootste deel van onze bagage hebben achtergelaten.

's Avonds eten we lekker Chinees en drinken wat in het Edinburgh Castle Hotel, een van de vier gay bars in Adelaide. Het is er lekker druk.

Donderdag, 19 november 1998

Vandaag verkennen we de binnenstad (CBD) van Adelaide. Er zijn een paar drukke winkelstraten, weinig hoogbouw en een paar statige gebouwen, waaronder het museum, de universiteit en het parlement van South Australia. Achter dit parlement staat het congresgebouw en ligt een mooi park aan de oevers van de Torrens River. Voor we daar terechtkomen bezoeken we eerst een Internet Café om het thuisfront van onze avonturen op de hoogte te houden. We komen uit bij Ngapartji , een heel mooi internetcafé met goede apparatuur en een mooie vormgeving. Je zelfs buiten op het terras internetten.

Om drie uur 's middags vertrekken we met de "Legendary Ghan" richting Alice Springs. De "Ghan" is een luxe treinverbinding over meer dan 1500 km. De trein stopt slechts eenmaal in Port Augusta en gaat verder in één ruk door naar Alice Springs waar we om 10 uur de volgende morgen zullen aankomen. De trein dankt zijn naam aan de Afghanen," die deze verbinding met hun kamelen onderhielden voordat de spoorlijn in gebruik werd genomen. We beschikken over een tweepersoons compartiment, met twee ruime fauteuils. Het compartiment is 's avonds in een handomdraai om te bouwen tot een slaapcoupé. Het wordt dan overigens wel een beetje krap. In de trein is er ook een lounge car, waar je wat kunt drinken en video kijken en een restaurant car, waar ze redelijk smakelijke maaltijden serveren. Het uitzicht is natuurlijk de grootste attractie. De route voert ons langs bergformaties en uiteraard veel woestijn. Het rode (want ijzerhoudende) landschap is indrukwekkend. De zonsopgang is wonderschoon.