Donderdag, 3 december 1998

Vandaag maken we een lange autorit. We willen zo dicht mogelijk bij Sydney komen, zodat we daar morgen net na de ochtendspits kunnen aankomen. In totaal rijden we ruim 600 km, maar doen daar meer dan 10 uur over. Niet dat het zo druk is onderweg, maar de hoeveelheid wegwerkzaamheden is onvoorstelbaar groot. We raken de tel kwijt, maar het moeten meer dan dertig plaatsen zijn geweest, waar de weg gedeeltelijk is afgesloten en stoplichten het verkeer over één rijstrook regelen. Het lijkt wel of het budget van 1998 juist deze week wordt uitgegeven. We bereiken rond zes uur Newcastle waar we een kamer in het Northern Star Hotel kunnen bemachtigen. Dat blijkt bij nader inzien een grote kroeg te zijn, waarboven hotelkamers zijn gelegen. De kroeg blijkt bovendien elke avond live muziekoptredens te organiseren, maar de lage prijs vergoedt een boel: $56. Het is gelegen in de wijk Hamilton, waar veel restaurants, cafés en andere uitgaansgelegenheden zijn te vinden. Vooral Beaumont Street is 's avonds zeer druk.

We eten Mexicaans en bezoeken nog een paar kroegen voor we rond twaalf uur terug naar ons lawaaiige onderkomen teruggaan. Oordopjes helpen goed en om twee uur is alles weer muisstil.

Vrijdag, 4 december 1998

Van Newcastle is het nog ruim anderhalf uur naar Sydney. We komen rond 11 uur bij ons Guesthouse aan. Het heet Governors on Fitzroy en is gelegen Surrey Hills, vlakbij het epicentrum van de gay scene. Het is gelegen in een rustig straatje. De eigenaars Tom Hatfield en Philip Black zijn heel vriendelijk en zeer behulpzaam. We gaan de stad in en beginnen aan een wandeling langs de bezienswaardigheden. De wandeling begint bij Hyde Park. Het is een stuk kleiner dan zijn Londense naamgenoot, maar is een prettige groene oase in de drukke stad. Ernaast ligt Hyde Park Barracks. Het eerste gevangenisgebouw van Australiërs. Hier werden de convicts uit Engeland opgesloten. Het is ontworpen door Francis Greenway, zelf een convict en de eerste architect in Australië. Hij ontwierp ook de kerk die tegenover de Barracks ligt. Even verderop liggen het Domain, het voormalige privé-terrein van de gouverneur en de Botanische tuin. Hier doorheen lopend komen we, via Mrs Macquaries Road bij Mrs Macquaries point. Mrs Macqairie was de echtgenote van een gouverneur van New South Wales, die veel voor de ontwikkeling van de kolonie heeft betekend. Het naar haar genoemde point was haar favoriete uitzichtspunt. Rond 1816 werd hier een stoel voor haar uit de rotsen gehouwen. Tegenwoordig heb je er een mooi uitzicht op de Sydney Harbour Bridge (1932) en de wereldberoemde Sydney Opera House (1973). Even voorbij het uitzichtspunt ligt Andrew "Boy" Charlton Pool, liefkozend de "Boy" genoemd. Dit is een zoutwater zwembad, veilig afgeschermd van de haven, een geliefde plek voor zwemlustige en zonminnende gays.

We lopen in de richting van het Sydney Opera House. Het gebouw, of liever de gebouwen, kunnen middels een rondleiding worden bezocht. Ook binnen is het complex, dat uit drie gebouwen bestaat (concerthal, opera en restaurant) minstens zo indrukwekkend. De interieurs mogen niet worden gefotografeerd - er rust copyright op. De bouw van het complex is niet zonder horten en stoten verlopen. Zeven jaar na de start van de bouw kregen regering en de Deense architect Jørn Utzon ruzie over de escalerende kosten, waarop de  architect Australië voorgoed verliet. Een team van Australische architecten maakte het interieur af. Uiteindelijk bedroegen de kosten $102 miljoen, meer dan tien keer zoveel als begroot. Maar het resultaat is er ook naar. Een zeer bijzonder gebouw. We sluiten de dag af met een tochtje per ferry naar Manly. Sydney heeft een uitgebreid netwerk van veerdiensten naar de voorsteden. Manly is een badplaats met een oceaanstrand èn een havenstrand. Het boottochtje met strandbezoek is een klassieker onder de familie-uitjes voor de bewoners van Sydney. Vanaf de boot heb je een mooi uitzicht op de stad en de Harbour.

's Avonds eten we in een klein Vietnamees restaurantje in Bourke Street. Lekker eten en zelf het bier meegebracht. Daarna volgt een eerste kennismaking met de uitgebreide gay scene. We beginnen bij 191 Café. Hier kun je uren zitten op het terras en genietend van je drankje de voorbijtrekkende mannenparade gadeslaan. Het Albury schijnt een soort klassieker te zijn. De barmannen lijken wel hele dagen in de sportschool door te brengen en willen dat graag tonen. Het tegenover gelegen Beauchamp valt wat tegen. Het Oxford hotel is voor de stoere machos. Stonewall is een grote bar en disco op drie étages. En dat is nog maar een greep uit het aanbod.

Zaterdag, 5 december 1998

Na een bijzonder ontbijt, bereid door Tom één van onze twee gastheren gaan we op weg naar de Blue Mountains. Dit gebergte ligt zo'n 100 km ten westen van Sydney. We rijden naar het dorpje Katoomba, een populaire uitvalsbasis om de Blue Mountains te verkennen. Het is ook per trein te bereiken. Als we aankomen is het er kil en mistig. Na een tijdje trekt de mist op en begint de zon te schijnen. We beginnen een wandeling bij de Three Sisters. Het bekendste punt in het gebergte. Het zijn drie bergtopjes naast elkaar. Populair bij bergbeklimmers. We dalen bij dit punt af het dal in via de Giant Stairway, een ontzettend lange trap. Beneden gekomen lopen we door de Federal Pass. Na een uur komen we bij de Scenic Railway. Dit is een stijl omhoogrijdend open kabeltreintje. Het is oorspronkelijk bedoeld om steenkool uit een nabijgelegen mijn te transporteren, maar is nu voor de toeristen een bijzondere manier om weer uit het dal naar boven te komen. Eenmaal boven zijn we niet meer te houden en maken we ook een ritje met de Skyrail een krakkemikkig kabelbaantje dat over het dal heen en weer gaat. Het uitzicht is weergaloos. We lopen terug naar Katoomba, lunchen wat en rijden vervolgens naar Black Heath waar je bij het uitzichtspunt Govett's Leap een prachtig uitzicht hebt op de Bridal Falls.

 's Avonds eten we Italiaans op Oxford Street en bezoeken weer een aantal kroegen. We beginnen bij Midnight Shift [sinds 2018 Universal] en komen weer terecht in de Stonewall en tenslotte de Albury, waar een hele leuke drag show wordt gegeven.

Zondag, 6 december 1998

Vandaag krijgen we weer een bijzonder ontbijt voorgeschoteld (wafels met saus). We vervolgen vandaag onze wandeling door het centrum van Sydney. Vanaf Circular Quay, waar de meeste veerboten naar de voorsteden vertrekken lopen we naar de nabij gelegen Rocks, het oudste gedeelte van Sydney. Op zondag is er een markt met antiek en kunst, die veel bezoekers trekt. Er is hier nog wat overgebleven van het oude Sydney, met oude huizen en smalle straatjes. Na de Rocks gaan we verder naar Darling Harbour. Dit is een oud haven gebied, dat nieuw leven ingeblazen is. Het wordt nu omgeven door talrijke restaurants, een IMAX theater en niet te vergeten het Sydney aquarium. Als je geen gelegenheid hebt gehad om het Great Barrier Reef te bezoeken is dit een goed alternatief. Maar ook als je, zoals wij, dat wel hebt gedaan is het aquarium heel bijzonder. Het leuke is dat er tunnels door de aquaria zijn aangelegd, zodat je tussen en onder de vissen door kunt lopen. Vooral de grote haaien en roggen zijn heel indrukwekkend.

We lunchen Japans en doen nog een ritje met de monorail, die een toeristisch ritje maakt langs Darling Harbour en een deel van het zakencentrum. Vervolgens stappen we uit bij de AMP Tower. De toren is 305 meter hoog en het uitkijkpunt ligt op 250m boven het straatniveau. Op deze zonnige dag kun je heel ver kijken en krijg je een goed beeld van hoe Sydney aan zijn natuurlijke haven is gelegen.

Maandag, 7 december 1998

Na het ontbijt (scrambled eggs met croissant), gaan we op jacht naar een web cam. We hebben de indruk dat ze hier goedkoper zijn. Bovendien kunnen we ze belastingvrij kopen, wat ook heel wat kan schelen. Na een uitgebreid vergelijkend waren- en winkelonderzoek, kopen een we een Kodak DVC 323 (USB versie). En passant pikken we ook het Queen Victoria Building mee aan George Street. Een prachtige winkelpassage op drie etages, oorspronkelijk gebouwd als een markthal in 1898. Daarna doen we nog rustig aan en gaan bij Circular Quay op een bankje zitten en van de zon genieten. Tijdens de lunchtijd komen hier massa's kantoormensen hun boterhammetje opeten. Als die niet geroofd worden door de brutale vogels die hier op een hapje azen. Opeens is het gedaan met de rust, want een evangelist vindt ineens nodig om voor onze neus te gaan staan preken. Het is één spraakwaterval en als hij na een half uur nog niet opgekrast is gaan we verderop op een terrasje zitten. Om halfvier gaan we op weg naar het vliegveld. Om tien voor zes vertrekken we. We maken nog een tussenlanding in Bangkok en komen rond zes uur op Heathrow in Londen aan. Na een paar uur wachten kunnen we verder naar Schiphol. Rond half een 's middags (zo'n dertig uur later) zitten dan weer thuis op de bank. Moe maar voldaan. Een prachtige vakantie zit erop.