deel 1

Vrijdag 3 en Zaterdag 4 mei 2019

We nemen de trein van 14.26 (IC Direct) van Rotterdam naar Schiphol. We leveren onze koffers in bij de automaat en gaan door de veiligheidscontrole. Deze keer kunnen we alles in de tas laten zitten. Ook de electronica. Eenmaal in de vertreklounge drinken we koffie bij Starbucks voordat we naar de gate (E17) gaan. We vliegen met KLM naar Hong Kong. Het toestel, een 747-400 Combi is vrijwel geheel vol. De vlucht verloopt voorspoedig en we landen een half uur vroeger dan gepland op Hong Kong's luchthaven Chep Lang Kok om 9.45 in de ochtend. De luchthaven is op een kunstmatig aangelegd eiland gebouwd

Nadat we  bagage van de band hebben gehaald en door de immigratie zijn gegaan, gaan we eerst een lokale SIM kaart kopen bij de 1010 winkel in de aankomsthal. We kopen een Discover HongKong Tourist SIM kaart met 3GB aan data, die 5 dagen geldig is (HK$ 88) van de provider CSL. Daarna kopen we een Octupus chipkaart voor het OV. Dat is makkelijker dan voor elke rit een los kaartje te kopen. De kaart kost HK$39 en we zetten er HK$ 300 op. Je kunt er ook mee in sommige winkels betalen, zoals 7Eleven. Ongebruikt tegoed kun je bij vertrek terugkrijgen. We nemen de snelle airport express, die ons naar HongKong Station brengt. Dan nog een stukje met een dubbeldekstram naar het Ibis hotel (Central & Sheung Wan).

We rusten even uit want we zijn bekaf. We lunchen bij DimSum Square in Jervois Street. We moeten even wachten op een plaatsje voor twee. We delen een vierpersoonstafel met twee dames. We bestellen 4 gerechtjes, die we aankruisen op een bestelformuliertje. Even later worden de gerechten in willekeurige volgorde opgediend. Heerlijk. De thee is inclusief. Alles bijelkaar zijn we HK$101 kwijt.

 In de namiddag nemen we de tram naar HongKong Park. Het motregent zo nu en dan. Het park is een groene oase tussen de wolkenkrabbers. Het ligt tegen de voet van de Victoria Peak en kent dus veel hoogteverschillen. Er is een vijver met karpers en een groot vogelverblijf waar je doorheen kunt lopen. De vogels worden met een heel groot net binnen gehouden.

Na de parkwandeling nemen we de tram terug naar het hotel. ’s Avonds eten we bij Chan Kan Kee Chiu Chow restaurant (Michelin Bib Gourmand), waar we (veel te veel) lekkernijen bestellen. Kwart gans en kip met chinese groenten. Dit was iets duurder, HK$700. Maar ja, ook allebei een halve liter bier erbij.

Uitgeput gaan we om 20.20 naar bed.

Weer: 24 graden en motregen

Zondag 5 mei 2019

We hebben ons verslapen en worden pas om half tien wakker. We moeten ons haasten, want het ontbijt is maar tot 10 uur beschikbaar. Op het nippertje kunnen we nog wat pakken en opeten. Na het ontbijt drinken we koffie bij Starbucks in het hotel en gaan dan op pad naar de Star Ferry. De Star Ferry vaart hier al decennialang en brengt ons over de Victoria Harbour naar Kow Loon. Vanaf de pier daar, gaan we met een bus naar West Kow Loon station om de treinkaartjes voor onze trein van dinsdag Guilin af te halen.

Na een beetje zoeken komen we bij het juiste loket. Met kaartjes op zak gaan we naar Tim Ho Wan in de wijk Sham Shui Po, het  dim sum restaurant met een ster van Michelin. Voor de deur staat al een behoorlijke rij. We krijgen een wachtnummer uitgereikt en moeten dan opletten op ons nummer dat alleen in het Cantonees wordt afgeroepen. Na 20 minuten zitten we binnen. In de wachtrij hebben we al onze keuze kunnen maken op het bestellijstje. Binnen gaat alles met een enorme snelheid en efficiëntie. Het eten komt vlot op tafel. Iets met rijst en gehakt. Een rol met vlees en deeg en nog twee taartjes. Eén van koolraap en één met banaan. Het smaakt allemaal heerlijk. Binnen een half uur zijn we klaar en maar HK$104 armer.

Na de lunch lopen we naar de Goudvissen markt op Tung Choi Street. De aquariumvissen zitten levend en al verpakt in een plastic zak en hangen aan een rek. Grotere vissen zwemmen in de aquaria. Verderop in de straat worden honden en katten verkocht, die in een glazen kooi op een handdoekje liggen. We lopen vervolgens naar de metro. Op de verhoogde wandelpaden en bruggen zitten honderden Filipijnse vrouwen op kleedjes en kartonnen dozen met elkaar te babbelen, eten en drinken. De vrouwen zijn hier voornamelijk als huishoudelijk personeel en op hun vrije zondag treffen zij elkaar in de stad. Het zijn er wel erg veel en het gekakel is bijna oorverdovend.

Met de metro en de tram gaan we weer naar het hotel. In de vooravond gaan we met het OV naar Jordan station. We eten wat in een goedkoop eethuisje en gaan dan naar de Temple Street Night Market. Helaas regent het en bekijken we maar een kort stuk. Veel goedkope troep is hier te koop. Ook wordt er veel gegeten in stalletjes langs de markt. De vis is helemaal vers, want ze leeft nog in de grote aquaria, voor ze in de pan gaat. We gaan dan naar de noordoever van de Victoria Harbour. Van hieraf hebben we een mooi uitzicht op de skyline van Hong Kong Island. Helaas werkt het weer niet helemaal mee, en zijn de toppen van de wolkenkrabbers in mist gehuld.

Terug naar het hotel. Later op de avond gaan we te voet naar een gay cocktailbar, Wink genaamd. Rustige bar met lekkere cocktails.

Weer: 22 graden, regen

Maandag 6 mei 2019

We staan vandaag wel op tijd op en na de koffie bij Starbucks nemen we de metro naar Tung Chung. Daar stappen we over op de kabelbaan naar Ngong Ping. De kabelbaan gaat over een paar bergen en we worden na een tijdje verzwolgen in de mist. Na ongeveer twintig minuten zakken we weer af en krijgen het grote Boeddhabeeld in het zicht. Als we de kabelbaan uitstappen moeten we eerst door een toeristenkermis met souvenirwinkels, eettentjes en nog wat toeristische attracties. Dan komen we bij de trap omhoog naar de Tian Tan Boeddha. Het in 1993 opgerichte beeld is gigantisch groot en zit in de lotushouding. Vanaf zijn voetstuk hebben we een mooi uitzicht over de omgeving en het klooster dat ernaast staat. We lopen een keer om het beeld heen en kijken in alle richtingen uit. Dan gaan we weer naar beneden. In het ernaast gelegen Po Lin klooster uit 1906 staan een groot aantal gouden Boeddhabeelden, die door de gelovigen worden aanbeden. Er is ook een vegetarisch fastfood restaurant. Daar nemen we een hapje om de trek te stillen.

We lopen weer terug naar de kabelbaan en nemen vervolgens weer de metro terug naar het hotel. Een bezoek aan Victoria peak, het uitzichtpunt op de hoogste berg van HongKong lijkt niet zinvol, want de peak is helemaal in mist gehuld. In plaats daarvan nemen we de metro naar het International Commerce Center (ICC), dat met 393 meter het op negen na hoogste commerciële gebouw ter wereld is. Vanaf de Sky100 etage hebben we een redelijk uitzicht, maar wel wat beperkt door de mist. Aan de voet van de toren is een zeer luxe winkelcentrum met alleen de meest exclusieve merken, zoals Cartier, Piaget en De Beers.

Via WeChat, de Chinese berichten app, hebben we contact met Andy Lee in Guilin, die ons morgen van het station komt afhalen. Vele berichtjes gaan heen en weer en afspraken worden gemaakt. We hebben WeChat geïinstalleerd op de smartphone, omdat Whatsapp op het vasteland van China wordt geblokkeerd. We hebben ook een VPN op het toestel gezet, die ons moet helpen om de "Chinese Internet Muur" te omzeilen. We weten nog niet zeker of dat ook echt gaat lukken. We hebben gekozen voor ExpressVPN, die vooral voor China wordt aanbevolen. Het kost €12,95 per maand, maar is overal handig als je  bijvoorbeeld veilig van onbeveiligde wifi-netwerken gebruik wilt maken.

’s Avonds eten we bij een Mexicaans restaurant in de buurt van het hotel (Te Quiero Mucho) en later nemen we nog een borreltje in de hotelbar.

Weer: zwaarbewolkt, 22 graden.

Dinsdag 7 mei 2019

We staan om half acht op. Dan kopen we nog wat eten voor in de trein. Rond half 10 gaan we uitchecken uit het hotel en op weg naar het station. We nemen de bus naar Western Harbour Crossing en dan is het nog een eind lopen door het winkelcentrum naar station Kowloon West, waar de hogesnelheidstreinen vertrekken.

Op het station volgt een uitvoerig proces voor we de trein in kunnen stappen.

We zitten ruim in de eerste klas en de trein vertrekt stipt om 12.06.

De trein rijdt eerst 228km/u gaat na een uur of twee sneller rijden: zo’n 240km/u. De top ligt heel even op 305 km/u. We komen om 15.25 uur op Guilin West (Guilinxi) aan. Dit station ligt een heel eind buiten de stad. Onze gids Andy, die ons morgen zal gidsen heeft een chauffeur geregeld. Hij staat ons op te wachten. Hij rijdt ons in een half uur naar het Sheraton hotel. Hij neemt wel een binnendoor weggetje door de rijstvelden, hetgeen me even verontrust, maar na een tijdje komen we weer in de bewoonde wereld.

Het kopen van een SIM kaart staat als volgende op de to do list. Dat is nog niet zo eenvoudig. Er zijn heel veel telefoonwinkels, maar geen één kan of wil een simkaart verkopen. We eten in het hotel en na het eten ga ik er nog eens op uit. Uiteindelijk lukt het bij een klein zaakje waar een medewerkster wel de moeite neemt om te verkopen. De verkoop is nogal veel werk, dat moet gezegd. Paspoort moet worden gescand, gecopieerd. Er wordt een foto van mij genomen en dan is het zover. De verkoopster stopt de SIM in mijn toestel en hij werkt! Via een vertaalapp maakt zij me duidelijk, dat de kaart van China Unicom 1 maand werkt, 1000 belminuten heeft en onbeperkt data. En dat voor 100 RMB (12 euro).

Later op de avond lopen we nog naar de twee pagodes, die mooi verlicht aan een meer staan. Erik moet op de foto met een wildvreemde, omdat hij zo lang is! We drinken nog een bier op een terras en gaan terug naar de kamer.

Weer: zwaarbewolkt. 22 graden. In Guilin een beetje motregen.

Woensdag 8 mei 2019

Het ontbijt in het Sheraton is vrijwel volledig Chinees. Alleen toast en jam voor de buitenlanders. Ik neem wat van het Chinese buffet. Groente, rijst, noedels. Na het ontbijt wachten we op Andy, onze gids voor vandaag. We hebben hem geboekt via ToursbyLocals. Om 9 uur verschijnt hij in de lobby van het hotel. We rijden mee in de auto van Chinese makelij naar de  Reed Flute Cave iets ten noorden van Guilin. We leren van Andy, dat Guilin een “kleine” stad is met maar 5 miljoen inwoners. Er is geen metro, omdat de bodem te zacht en poreus is. De kalksteengrotten zijn groot en mooi en worden kleurrijk verlicht. Andy leidt ons rond en kan zelf de verlichting bedienen. In de grote holte wordt een videoshow vertoont, maar dat slaat in feite nergens op. Veel animaties met draken, mammoets en andere mythische dieren. Na het bezoek aan de grotten rijden we naar de Fubo rots. Hier zijn in de grotten Boeddha’s uitgehakt. Ook de zogenaamde Zwaardtest steen is bezienswaardig. Het lijkt alsof de stalactiet is doorgehakt door een zwaard, maar in werkelijkheid zal het wel geërodeerd zijn. Van de Fubo Shan rijden we naar de Elefant Trunk Hill, niet ver van ons hotel vandaan. De rots is volgens de legende een gefossiliseerde draagolifant van de keizer, die door de bewoners werd verzorgd. De gelijkenis is wel treffend. Via een aantal bruggen en eilandjes komen we via het liefdeseiland weer terug bij het hotel. We hebben dan al afscheid genomen van Andy. Die had het de hele tour erg druk met zijn smartphone. Constant was hij aan het bellen en appen. Wel storend. Hij was met zijn hoofd niet echt bij ons.

We gaan wat eten in de buurt. Eerst varkensvlees aan een stokje bij een straatstalletje en daarna in een eethuisje. We bestellen veel te veel. we zitten helemaal vol. Daarna rusten we wat uit op de kamer. Later gaan we geld pinnen en op zoek naar scheerschuim voor Erik. Zijn spuitbus is in Hongkong op het treinstation geconfisqueerd, omdat die te groot zou zijn. Scheerschuim is niet veel verkocht hier. De chinezen hebben ook weinig baardgroei. Op onze zoektocht belanden we ook op een markt, waar het vlees nog leeft als je het koopt. Levende eenden, kippen, kikkers, padden, vissen, konijnen, schorpioenen en nog veel meer is er te koop. De vogels zitten in kooien gepropt en de kikkers in een netje.  Dierenwelzijn is hier nog niet doorgedrongen als een noodzaak.

Daarna lopen we langs het Rong meer en het Shan meer en strijken even neer bij een Starbucks. ’s Avonds eten we vlakbij het hotel in een klein eettentje. Op het menu staat ook hondenvlees en kikkers. Die slaan we (nog) even over.

Na afloop drinken we een koffie en een borreltje in de hotelbar.

Weer: 18 graden en droog

Donderdag 9 mei 2019

We staan bijtijds op want Andy komt ons om 7.50 uur ophalen. Hij is redelijk op tijd en rijdt ons in een bijna een uur naar de pier waar de riviercruiseboot vertrekt voor een tocht over de rivier Li naar Yangshuo. Het verkeer in Guilin is druk en het schiet langzaam op. Als we eenmaal de stad uit zijn gaat het vlotter. Bij de Zhujiang pier is het een drukte van belang. Niet alleen met passagiers, maar ook met boten. Andy koopt voor ons de kaartjes bij een of andere fixer, die bij het kassagebouw zijn zaakjes doet. Er staan er nog een aantal. Wonder boven wonder staan onze namen op de tickets. We gaan aan boord en hebben een plekje op het VIP dek. Gereserveerde plaatsen met zijn twee, zij aan zij. Om 9.20 vertrekt de boot. Het landschap met de karakteristieke karst bergen is erg mooi. Het landschap is beroemd en staat zelfs op de achterkant van het 20 Yuan biljet. Iets na 11 uur gaat het buffet open en kunnen we ons te goed doen aan een prima lunch. Buiten is het gaan regenen, maar na een half uur klaart het weer op. De rivierboten varen in een soort file naar Yangshuo. Lege boten komen ons tegemoet. Intussen krijgen we via WeChat berichten van Andy, dat hij onze koffers heeft afgeleverd bij het Hotel in Yangshuo. Om half één meren we af aan de kade in Yangshuo. Het is dan 150 meter lopen naar het hotel. Onze koffers staan er al.

Vanwege onderhoud is er even geen stroom in de wijk waar het River View hotel staat. Maar na een uurtje gaat het licht weer aan. In de middag maken we een wandelingetje door het centrum van Yangshuo. De plaats gaat door voor een dorp, maar er wonen zo’n 600.000 mensen. In het toeristische centrum zijn veel restaurants en hotels. Wij drinken koffie bij een espressozaakje. Het valt op hoeveel mensen hier Engels spreken. Het is levendig. Ook hier veel electrische scooters op de weg.

’s Avonds eten we bij Lucy’s Place. Zij heeft een mix van Chinese en westerse gerechten op het menu staan. Het eten smaakt redelijk goed en is weer lekker goedkoop. Voor ¥120 zijn we klaar. Daarna drinken we nog een koffie, die erg lang op zich laat wachten. Koffie bestellen is hier sowieso een tijdrovende bezigheid, zelfs bij Starbucks.

Om 18.30 worden we opgehaald door een busje voor de Liu San Jie show. Een zang-, dans en lichtshow, die een paar kilometer buiten het centrum wordt gegeven in een theater aan de waterkant van de Li rivier. De chauffeur heeft nog geen kaartjes, maar die zijn via WeChat besteld bij een kaarthandelaar, die ze bij de deur aan de chauffeur geeft. Het spektakel vindt op het water plaats tegen de achtergrond van mooie karstbergen. De muzikale show is gebaseerd op het leven van de dichter Liu San Jie en wordt opgevoerd door 600 mensen in klederdracht van minderheidsculturen. De show is ontworpen door de beroemde Chinese regisseur Zhang Yimou Zeer attractief schouwspel.

Na de show worden we weer bij het hotel afgezet.

Weer: zwaarbewolkt, overwegend droog. Een enkele bui.

	Andere Reisverslagen
terug		verder