deel 4

vrijdag 24 mei 2019

Vandaag kunnen we uitslapen tot 7.15. Om half negen worden we opgehaald door Dahong Chen (Engelse naam Alice), onze gids voor vandaag. Wij hebben haar geboekt via Tours by Locals. Met chauffeur Mr Wang rijden we naar de Chinese muur. We gaan naar de opgang bij Mutianyu. Hier is het minder druk dan bij Badaling, waar de meeste toeristen heen gaan. Het is wel anderhalf uur rijden. Aangekomen moeten we met een shuttle bus naar het grondstation van een kabelbaan. Het is al een klim naar de kabelbaan, maar Dahong bespaart ons drie etages door de invalidenlift te nemen. Vandaar met de kabelbaan naar boven en de muur op. Het is een prachtige ervaring. De muur loopt over de bergtoppen en verbindt wachttorens waar in vroeger tijden twintig soldaten wacht hielden tegen binnenvallende Mongoolse barbaren. Het is flink klimmen geblazen. De muur volgt de bergruggen. We lopen wat heen en weer naar bijzijnde wachttorens, maar de hitte verhindert al te veel klimpartijen. Mooi is het desalniettemin wel. Na de muur gaan we weer naar beneden en zoekt Dahong een restaurantje voor ons uit. We eten er prima. Varkensvlees en dumplings. Lekker.
Na het eten staat Mr Wang weer klaar met de mooie Nissan om ons naar het Zomerpaleis van de keizer te rijden ten noordwesten van Beijing. Dat is nog een flinke rit. Er is veel file en het duurt bijna twee uur voor we er zijn. Het zomerpaleis is prachtig gelegen aan een kunstmatig meer en bestaat uit meerdere gebouwen en tempels, gelegen aan of op de Langlevendheid berg. Er is ook een 700 meter lange galerij langs de oevers van het meer. Daar is het ontzettend druk. De galerij is niet alleen bijzonder vanwege de lengte, maar ook vanwege de handgeschilderde voorstellingen erop. Meer dan 800 verschillende afbeeldingen van bloemen, dieren, landschappen en mythische figuren. We Lopen het meer langs en verlaten het paleis aan de noorduitgang, waar Mr Wang weer staat te wachten. Dan rijden we de stad in en een uur later zijn we weer in het Cote Cour hotel. Moe, maar een ervaring rijker. Dahong was heel zorgzaam gedurende de hele tocht. Hielp voortdurend, hield de camera vast, haalde ijsjes en weet ik wat meer. Geweldig.
’s Avonds eten we weer bij DanDong. Het chique restaurant, waar we al Peking eend hebben gegeten. We kiezen nu voor Wagyu rund en nog wat heerlijkheden. De rekening valt wel hoog uit.

Weer: 32 graden en lichtbewolkt met zonnige perioden.

Zaterdag 25 mei 2019

Vandaag bezochten we de Tempel van de Hemel, eeuwenlang het spirituele centrum van het Chinese keizerrijk en wat de Chinezen betreft van de hele wereld natuurlijk. De tempel werd begin 15e eeuw gebouwd. In de 18e eeuw werd hij gerenoveerd, maar toen was de keizerlijke schatkist echt leeg. Tijdens de tweede opiumoorlog werd de tempel door Anglo-Franse troepen bezet. Tijdens de boxer opstand door een alliantie van 8 buitenlandse mogendheden. De tempel leed daarbij grote schade. Daar is nu niet veel meer van te merken. De tempel ligt in een groot park, waar Chinezen druk bezig zijn met Tai Chi oefeningen, dansen, muziek en zang. Voor de tempels moet entree betaald worden. De blauwe kleuren van de drielaagse tempel zijn prachtig.
Na de tempel reizen we met de metro naar het Olympisch park, waar in 2008 de Olympische spelen plaatsvonden. Bekendst en meest indrukwekkend is het Nationaal Stadion, het Vogelnest, van de Zwitserse architecten Herzog & De Meuron met creatieve inspiratie door Ai Wei Wei. We kunnen erin. De rondleiding is in het Chinees, maar ook zonder uitleg is wel duidelijk wat er te zien is. Het stadion is groots, maar je hebt toch de indruk dat je dicht op het veld zit. Het bijzondere is natuurlijk de betonstructuur aan de buitenkant waar het stadion zijn bijnaam aan te danken heeft. Tegenover het stadion is het Zwemstadion, de Water Cube. Die wordt in 2022 tijdens de winterspelen omgedoopt tot de Ice Cube voor ijshockey en kunstrijden.
We lunchen in de Burger King bij het station. Inmiddels loopt rond 13 uur de thermometer alweer op naar 35 graden en is het weer tijd om terug te gaan naar hotel. ’s Avonds eten we in het hotel.

Zondag 26 mei 2019

Het regent vandaag. We hebben gepland om naar het 798 Art District te gaan in het Noordoosten van de stad. Op het terrein van een verlaten electronicafabriek, ooit door de Oostduitsers hier gebouwd voor het communistische broedervolk heeft zich een kunstenaarswijk ontwikkeld. Het bewind was beducht voor een culturele vrijplaats en wilde het aanvankelijk slopen, maar de gentrificatie nam een grote vlucht en nu is het helemaal binnen de kaders, die het bewind prettig vindt. Helaas regent het pijpenstelen en onweert het bovendien. We bekijken een aantal boetiques en galleries en doen een paar aankopen. Maar de regen maakt het onaangenaam. We nemen de bus en de metro terug de stad in en gaan naar het Hoofdstadmuseum, het historisch museum van Beijing. Een mooi gebouw met een cylinder en een kubus, waarin de historische tentoonstelling staat opgesteld. Helaas is er niets te eten in het hele gebouw. Er is wel een restauratie, maar die is gesloten op lunchtijd op zondag. Hoe bestaat het! We kijken rond. De tentoonstelling is interessant, vooral de opgravingen en de boeddhabeelden. De politieke geschiedenis is wel wat gekuist. Zo komt de Guomindang en Chang Kai Chek er helemaal niet in voor. Wel is bijzonder dat er parallel aan de buitenkant een tijdlijn is uitgezet met de westerse geschiedenis, zowel politiek als cultureel.
Na bijna twee uur zijn we klaar en is het buiten droog geworden. We willen in het centrum nog de grote meren bekijken, maar kennelijk zijn we verkeerd uit de metro gestapt. We komen er niet bij en de weg die we willen gaan is streng bewaakt door agenten in burger (herkenbaar aan het witte overhemd en paraplu) en in uniform. We moeten zelfs ons paspoort laten zien. Zonder een meer gezien te hebben gaan we naar het hotel.  ’s Avonds eten we in het hotel.

Weer: ’s ochtends zware onweersbuien, ’s middags bewolkt. 23 graden

maandag 27 mei 2019

We staan vroeg op want we vliegen om 10 uur naar Shanghai. Om 6.15 staan we buiten en lopen naar de bushalte. Een halte met de bus en dan met de metro van station Dongsi met twee overstappen naar de Airport Express op station Dongchimen. Dan is het nog ruim een half uur naar het vliegveld. Om 8 uur zijn we op het Beijing Capitol Airport. We geven de bagage af – we hebben al online ingecheckt – en gaan door een strenge controle. Alle apparatuur moet uit de tas. We ontbijten bij Starbucks en ook bij Costa, omdat bij Starbucks een aantal zaken zijn uitverkocht. Daarna gaan we naar de gate voor onze vlucht met China Eastern Airlines (een Skyteam partner). Het inchecken begint ruim drie kwartier te laat  Eenmaal in het vliegtuig moeten we heel lang wachten voor we de startbaan op mogen en pas om half twaalf gaan we de lucht in in plaats van kwart over tien. We komen rond half twee aan op Shanghai Hanqiao, de oudere van de twee luchthavens van de stad. Daar gaat het vlot. De bagage komt snel door en de rit met de metro duurt nog geen 20 minuten. Het is 15 uur als we op ons bed ploffen in het Okura Garden Hotel. Lekker luxe.
We drinken een uur later een cocktail in de Skybar en eten later bij Guyi Hunan in een nabij winkelcentrum (IAMP). Het eten is lekker en pittig. Ik eet Brulkikker en Erik gepaneerde eieren, daarbij gewokte bloemkool en rijst. Na afloop koffie bij Starbucks en later op de avond een borrel in de Skybar.

Weer: bewolkt, lichte regen. 29 graden.

dinsdag 28 mei 2019

We nemen het uitgebreide buffet-ontbijt in het Rose Café van het hotel. Daarna gaan we koffie drinken bij Starbucks. We kopen op het metrostation een chipkaart voor de metro waar we een tegoed op zetten. Dat is makkelijker dan steeds voor elke rit een kaartje moeten kopen. Het is een Shanghai Public Transportation Card, verkrijgbaar bij het loket. De kaart kost 100 Yuan, waarvan 60 Yuan reistegoed. Bij vertrek kun je het statiegeld en het resttegoed terugvragen, maar dat zullen we wel weer vergeten. Vervolgens nemen we de metro naar Lujiazui, waar de grote wolkenkrabbers staan. We willen naar de top van het Shanghai gebouw, maar de ingang voor het Observatorium is niet zo eenvoudig te vinden. Het personeel is ook niet zo erg behulpzaam. Uiteindelijk lukt het wel. Het uitzicht is prachtig op de Huangpu rivier en de Bund aan de overkant. De meeste hoogbouw is geconcentreerd in Pudong, waar we zelf staan, maar ook in aan de overzijde zijn veel hoge gebouwen, maar niet in de orde van de Shanghai Tower, die met 632 meter het op één na hoogste gebouw ter wereld is en het hoogste van China. Het uitkijkplatform is op de 118e etage op 545 meter hoogte. We lijken uit over de rivier, die druk wordt bevaren en de stad.

Na de toren gaan we naar de Bund. De Bund is een Engels/Indiase term van Bunding, dat slaat op het aanslibben van een modderige oever. De Bund is de oostoever van de Huangpu rivier met vooral Brits-koloniale gebouwen. Shanghai was vanaf het eind van de 19e eeuw tot de komst van de Japanners in 1941, een westerse kolonie. En dat is hier goed te zien. De boulevard is breed en biedt een spectaculair uitzicht op de wolkenkrabbers op Pudong. Aan de Bund staat ook het Fairmount Peace Hotel uit 1926 is Art Deco stijl ontworpen door Palmer en Turner. Beroemde gasten waren George Marshall, Charlie Chaplin en Bernard Shaw. Het interieur is geheel gerestaureerd en vrij toegankelijk. Een populaire foto-shoot locatie. We drinken er thee met een gebakje.
Daarna terug naar het hotel. Tegenover het hotel aan de Maoming South Street zitten veel kleermakers, die kostuums op maat maken. Ik laat me er een kostuum aanmeten bij David Street Tailors. Er wordt van alles gemeten en er moeten diverse keuze gemaakt worden over knopen, splits, revers en wat al niet. Er wordt ook een overhemd aangemeten. Morgen moet ik terug komen om te passen.

Aan het eind van de middag gaan we naar het Luxin park. Hier genieten vooral oudere inwoners van Shanghai van de groene omgeving en spelen kaart, debatteren, sporten en wandelen.
We eten ’s avonds bij Din Tai fung in het IAMP winkelcentrum. Het menu is Taiwanees street food. Heerlijk klaargemaakt en smakelijk. We nemen wonton dumplings met varkensvlees, gebakken rijst met rundvlees en sla en tomaten. Toe nemen we een kastanjedumpling en nog iets wat we niet helemaal thuis kunnen brengen.

Na het eten drinken we koffie bij Seesaw koffie, een lokale espresso bar. We sluiten af met een cocktail in de skybar

Weer: 27 graden en zonnig

Woensdag 29 mei 2019

Na het ontbijt reizen we met de metro naar Yu Garden. Hier ligt op een paar minuten de fietsen de tuin met die naam. Deze werd in tijdens de Ming dynastie aangelegd door een hoge regeringsfunctionaris ter ere van zijn vader. Het is een grote collectie traditionele huisjes, tempels, vijvers, binnenhoven en grote stenen met gaten erin, die een mystieke betekenis hebben voor de Chinezen. Opvallend zijn de bruggen met de rechte hoeken er in. Dit omdat kwade geesten volgens de Chinezen geen rechte bochten kunnen maken. We zijn vroeg en het is nog relatief rustig. Een deel van het complex is slechts tegen betaling te bezoeken en dat is ook het mooiste deel. Er omheen ligt een grote bazaar met winkeltjes die voornamelijk toeristentroep verkopen en veel lawaai maken. De tuin is zeer de moeite waard om te bezoeken.
Vanuit de tuin gaan we met de fiets naar de Huangpu rivier voor een tocht met een rondvaartboot. Kaartjes kopen we bij een soort VVV, waar niemand Engels praat. Aangezien ik niet voldoende contanten op zak heb, moet ik naar een ATM. De baliemedewerkster loopt met me mee om de ATM te wijzen en vervolgens naar de terminal, zodat we de boot van 11 uur nog halen. De boot is relatief rustig en we hebben op het boven dek genoeg ruimte om foto’s te maken van de oevers. Aan de ene kant Pudong met zijn wolkenkrabbers en aan de andere kant de Bund met de koloniale gebouwen. Het is prachtig. Na 50 minuten zijn we weer terug. We nemen de metro naar het hotel en gaan meteen langs de kleermaker om mijn pak te gaan passen. Er wordt druk afgespeld en gemeten, door wel drie mensen. Het wordt een mooi pak, dat is wel zeker. Morgen om 17 uur is het klaar. En het overhemd en de das ook uiteraard.
Rond 17 uur gaan we naar een restaurant aan de Bund. Het wordt M on the Bund. Het zit op de 7e etage van een koloniaal pand met prachtig uitzicht op Pudong en de Bund. Het zit er al 20 jaar. Het eten en de service matchen het uitzicht. We genieten van oesters en salade vooraf en dan kabeljauw en Australisch rund als hoofdgerecht. Als dessert nemen we het Grand Dessert voor twee met een dessertwijn (Orange Muscat; Australië). Koffie met koekje na. Daarna gaan we naar beneden de Bund op, om foto’s en filmpjes te maken. We worden aangesproken door een nieuwsgierige Chinees. Daarna lopen we met een enorme mensenmassa over de East Nanjing Road naar het metro station. De politie is druk doende om de voetgangerstromen gescheiden te houden per richting. Zo druk dus.

Weer: 28 graden, bewolkt met zonnige perioden

donderdag 30 mei 2019

We nemen de mobike fiets naar de voormalige French Concession. Dit gebied is in 1849 in Franse handen geraakt en bleef dat tot 1943 toen Duitsland het Vichy-regime dwong het aan Japan af te staan. We drinken koffie bij Café de Volcan in een typische straat voor deze wijk. Laagbouw, winkeltjes en kleinschalige horeca. Het café bedient ook de locale gay scene. We lopen via de Fuxin Road (Franse straat) met de Frans aandoende platanen naar het Fuxin Park (Frans Park). Hier is het een drukte van belang met vooral oudere Shanghainezen, die zingen, dansen, sporten en oefeningen doen. Het is erg leuk om te zien hoe de mensen zich vermaken met elkaar. Sommige groepen krijgen dansles, andere zijn al erg volleerd en dansen in formatie. Het is wel een kakofonie, want elke groep heeft zijn eigen versterkte muziek meegebracht. Er zijn ook muziekgroepen, die saxofoon, klarinet en trompet spelen op een muziektape.

Na het park fietsen we naar Xiantiandi. Dit is een heel chique winkelbuurt met dure winkels van o.a. DJI, de drone-makers, maar ook van Tesla en een Chinees merk sportauto, Qiantu. Ironisch genoeg staat hier ook het gebouw waar de eerste vergadering plaatsvond van de Communistische Partij van China in 1921. We nemen de metro terug naar het hotel. We lunchen in het hotel in het Café Rose en rusten wat uit.

Later in de middag gaan we op de fiets naar Tianzifang. Dat is ongeveer een kwartier fietsen. Dit is een wirwar van steegjes ten noorden van de Taikang Lu. In die steegjes zijn talloze winkeltjes met etenswaar, souvenirs, maar ook handwerk en kunst. Ook een aantal leuke cafeetjes en restaurantjes. We dwalen wat rond en strijken even neer bij een Tibetaanse bar, waar we een Tibetaans biertje drinken. Erik krijgt weer volop belangstelling vanwege zijn lengte. Ook worden we aangesproken door een gepensioneerde aardrijkskundeleraar. Hij verzamelt euromuntjes en vraagt uiteindelijk of we nieuwe muntjes hebben met Willem-Alexander. Helaas hebben we niets op zak. We gaan weer terug met de metro naar het  hotel en halen bij David Street Tailors mijn kostuum op. Het zit als gegoten. Het hemd ook. Ik zoek er nog een das bij uit. Dan weer naar het hotel.

’s Avonds eten we weer bij het Taiwanese restaurant Din Tai Fung in het winkelcentrum IAMP. Na afloop drinken we koffie bij SeeSaw koffie ernaast. We gaan de koffer pakken en ’s avonds drinken we nog een cocktail in de Skybar van het Okurahotel.

Weer: licht bewolkt en warm. 27 graden. Beetje regen in de namiddag

Vrijdag 31 mei 2019

Na het ontbijt rekenen we af bij de receptie en nemen we metro lijn 1 naar People’s Square en vervolgens lijn 2 richting Pudong. Vooral in lijn 2 is het stampend druk. We stappen uit bij Laoyang, waar we de Maglev (Magnetic Levitation) nemen. Dat is de magneetzweefbaan, die ons in 7 minuten over de laatste 18 km naar het vliegveld zal vervoeren. Met een topsnelheid van 431 km/u razen we over het traject. Een belevenis! Het is tot nu toe de enige commercieel geëxploiteerde magneetzweefbaan in de wereld - en dat sinds 2002.
Op het vliegveld geven we na een veiligheidscheck onze bagage af bij de KLM balie en gaan we weer door een veiligheidscheck. Deze is zeer grondig. Alles moet uitgepakt en gescand. Vooral batterijen hebben warme belangstelling. Daarna zoeken we de gate. Vanwege een verbouwing moeten we gebruik maken van een wachtruimte, die bedoeld is voor kleine vluchten, die met een bus bereikt moeten worden. Nu moeten er passagiers voor twee intercontinentale vluchten wachten, waardoor de ruimte overvol is. Niet erg aangenaam. Er is niets te drinken of te eten te koop, daarvoor moet ik weer naar boven naar de grote vertrekhal.
We stappen dik 40 minuten te laat in en vertrekken dus ook te laat uit Shanghai: rond 13 uur in  plaats van 12.15. Uiteindelijk landen we met 10 minuten vertraging op Schiphol na een vlucht van zo’n 11 uur. We komen op 18.11 op Schiphol en hebben de trein van 18.53 naar Rotterdam. We zijn rond 19.45 thuis.


Weer: in Shanghai zonnig 25 graden. In Nederland zonnig 23 graden.

	Andere Reisverslagen
terug