2014

Donderdag 24 april 2014

We hebben niet thuis kunnen inchecken voor onze vlucht met Cyprus Airways. Op één of andere manier was onze boeking daarvoor geblokkeerd. We hebben via KLM geboekt, maar KLM kan het niet oplossen. Op de luchthaven lukt het ook niet om op de zelfbedieningsterminal in te checken. We moeten dus aansluiten in de ouderwetse rij voor een balie. Hier hebben zich overduidelijk alle probleemgevallen verzameld, dus het duurt nog ontzettend lang ook. Na ruim een half uur wachten kunnen we door de paspoortcontrole en aan de lunch. De vlucht vertrekt 20 minuten te laat om 13.45 naar Larnaca. De vlucht verloopt probleemloos. We landen rond 20 uur lokale tijd op de luchthaven van Larnaca. Ik loop door naar de balie van Sixt om de huurauto te regelen, Erik wacht op de koffers. We krijgen een Renault Mégane. Met behulp van de Garmin navigatie en een van internet gedownloade Open Source Map (Garmin heeft geen kaart van Cyprus) komen we bij het hotel Livadhiotis aan. Parkeren kan op een nogal donker terreintje een straat verder. We komen even bij en lopen dan naar de boulevard bij het strand, eten een kleine snack en drinken een biertje. Daarna sluiten we af met een borrel op het terras van de hotel bar Blu.

Weer: in Larnaca 24°C.

Vrijdag 25 april 2014

Na het ontbijt lopen we de stad in en drinken een kop cappuccino op een terras. Daarna lopen we naar Cytamobile/Vodafone winkel en  kopen we een SIM-kaart voor mobiel internet. Een kaartje van concurrent MTN was waarschijnlijk beter geweest, want de dekking is daar veel beter dan van Cytamobile. We lopen langs de boulevard naar het fort. Ooit door kruisridders gebouwd, later gebruikt door de Turken en tenslotte als gevangenis en executieplaats door de Britten. Nu is het een museum met een aardig uitzicht. Vervolgens lopen we naar de grote moskee ernaast, die op de grens van de voormalige Turkse wijk lag. De moskee is in verbouwing en helaas niet te bezichtigen. We gaan vervolgens naar de Lazarus-kerk naast ons hotel. Hier werden de stoffelijke resten van de heilige Lazarus bewaard. De tombe onder de kerk is nu heel erg leeg. We checken uit en rijden met de auto naar de Halan Sultan Tekke moskee aan de rand van het zoutmeer ten westen van Larnaca. Deze moskee is gewijd aan de kraamzuster van Mohammed, die met Arabische troepen hier verzeild is geraakt en ongelukkigerwijze van haar muilezel viel en stierf. Haar tombe neemt een centrale plaats in de moskee in. De moskee ligt prachtig aan de oever van het zoutmeer met uitzicht op de stad. In het meer huizen in de zomer flamingo’s, maar nu nog niet. We rijden verder naar het klooster van St Stavrovouni. Dit klooster is boven op een bergtop gelegen. Daar aangekomen blijkt het klooster, dat alleen voor mannen toegankelijk is, gesloten van 12 tot 15 uur. Het is dan 12.20uur en we gaan niet zo lang wachten. We rijden richting Limassol (Lemesos) en lunchen in een achteraf restaurantje in de buurt van Kofinou. Daarna rijden we door naar Lofou in de bergen ten noorden van Limassol, naar onze studio van Agrovino. Lofou is een nogal afgelegen monumentaal dorpje, waar Costas Violaris en zijn familie een aantal boerenhuizen heeft verbouwd tot studio’s. Naast de studios heeft de familie ook een taveerne, een cafetaria en een winkel.  De studio, die we hebben geboekt is nog bezet en we moeten een nacht in een andere woning, waar helaas een smal en kort tweepersoons bed staat. We krijgen duizend excuses en een gratis drankje. Morgen worden we verhuisd. We rusten uit en drinken een drankje in de taveerne. Daarna rijden we naar Omodos een toeristische trekpleister in de wijnstreek. Het is een alleraardigst plaatsje met veel wijnverkopers en toeristische winkels. Er is een voormalig klooster, dat nu dienst doet als (gratis toegankelijk) museum. We strijken neer op een terras  in het midden van het dorp en drinken een glas. Daarna bekijken we het museum en de voormalige Kloosterkerk. Er zitten enorm veel zwaluwnesten onder de dakgoten. We rijden we langs kronkelige bergweggetjes terug naar Lofou.

’s Avonds eten we in de taveerne. Ik een kipsouvlaki en Erik een mousaka. Griekser kan niet.  

Weer: zonnig tot 35°C  

Zaterdag 26 april 2014

We ontbijten in de taveerne en pakken onze spullen in want we worden vandaag verhuisd naar de kamer die we eigenlijk hadden moeten hebben. Na het ontbijt rijden we naar Foini in het Troodos gebergte. Volgens de Rough Guide een aardig dorpje bekend vanwege de pottenbakkers. Het dorpje ziet er wel aardig uit, maar is nogal uitgestorven. De pottenbakkers werkplaats is gesloten, net als het pottenbakkersmuseum. Dan maar door naar Troodos, waar we gaan lunchen. Troodos is een toeristisch knooppunt in het gebergte en een beginpunt voor divers bergwandelingen. Troodos ligt nabij de berg Olympos, de hoogste top van Cyprus. 

We rijden na de lunch naar het Kykkos klooster. Dit is het meest welvarende klooster van Cyprus. Alle gebouwen dateren van na de brand in 1823, maar de wandschilderingen en mozaïeken  zijn onovertroffen. Helaas mogen we niet fotograferen in de kloosterkerk, waar het Maria-icoon hangt waar het klooster zo beroemd om is. Het ikoon heeft alle branden van het klooster overleefd. Het ikoon hangt in de kloosterkerk. Helaas wordt het toegedekt door een kleed. Moniken zijn druk bezig met het poetsen van de kandelaars en de lijsten van de ikonen. Ze wijzen op strenge toon bezoekers terecht, die zich niet aan de kledingvoorschriften houden. Je moet je hoed of pet afzetten in de kerk en blote benen en armen moeten zijn bedekt. Hiervoor zijn mantels beschikbaar. De kerk is ontzettend rijk gedecoreerd met veel bladgoud en talloze iconen. De eerste president van de republiek Cyprus, aartsbisschop Makarios III ((1913-77) begon zijn kerkelijke loopbaan hier als monnik in 1926. Hij ligt enkele kilometers van het klooster begraven. We bezoeken ook het Kykkos museum. Hier moeten we zelfs onze camera’s afgeven bij de kassa. De museum zalen zijn nieuw en mooi ingericht met talloze religieuze voorwerpen als iconen, kazuifels, monstransen en nog veel meer. Het klooster zelf is ook prachtig met kollonaden, balkons en veel wandschilderingen en mozaïeken.  

Na het bezoek drinken we wat op een nabij gelegen terras. Vervolgens rijden we naar het klooster van sint Ioannis Lampadistis bij het bergdorpje Kalopanagiotis. Het is wel een inspannende rit via kronkelende bergwegen. Het is een 9e eeuws klooster met mooie en deels goed bewaarde frescoes met taferelen uit het leven van Christus. Een monnik houdt toezicht op de bezoekers, die gratis naar binnen kunnen. Het klooster is erg klein, maar veel authentieker dan dat van Kykkos. Het is inmiddels half vijf geworden en we rijden weer terug naar Lafou.

's avonds eten we in de Taverne van Agrovino.

Weer: zonnig 23 graden

Zondag 27 april 2014

Vanochtend is de familie Violaris in rep en roer, want ze verwachten vandaag 100 gasten voor een doop voor de jongste telg van de familie. Na het ontbijt gaan we op pad voor de feestelijkheden beginnen. We rijden via kleine wegen en daarna via de A1 snelweg naar Paphos. Eerst gaan we kort bezoekje brengen aan de geboorteplaats van Aphrodite. Dat staat hier bekend als Petra tou Romiou (Rots van de Griek). Aphrodite kwam aan land ten oosten van Paphos. Van haar vader Uranus waren de testikels afgesneden door zijn zoon Kronos en in zee geworpen. Daar zien we nu een paar flinke rotsen, waar de zee omheen schuimt. De godin is uit dat schuim geboren. Bij dit heiligdom is boven op de berg een restaurant met panoramisch uitzicht, waar we koffie drinken. Nadat we de rotsen van dichtbij hebben bekeken rijden we verder naar Paphos. We rijden rechtstreeks naar de archeologische opgravingen met de Romeinse mozaïeken, die bij de vissershaven aan de kust liggen. Langs de haven is het spitsroedenlopen langs de runners die ons een rondvaart met een glasbodemboot willen aansmeren. We lopen door naar de entree van de site. Voor 4,50 euro kunnen we naar binnen op het uitgestrekte terrein. Van de gebouwen is niet veel over, maar er zijn wel prachtige mozaïekvloeren blootgelegd. De huizen hebben illustere namen als Huis van Theseus en Huis van Dyonisos, maar dat heeft betrekking op de figuren die in de mozaïeken zijn te zien. Via bruggetjes kom je tot boven de vloeren. Sommige locaties zijn overdekt of is er zelfs een gebouw omheen gebouwd. Er is ook een Romeins amfitheater. Het is niet al te druk en we werken het terrein af. Door de zeewind wordt het niet al te heet op dit terrein zonder veel beschutting. Na de bezichtiging lunchen we bij restaurant Hondros (sinds 1957). Niet te ingewikkeld eten volgens vertrouwd Grieks recept (veel gegrild vlees, salades enz.).

Na de lunch gaan we op zoek naar de overdekte markt, maar die is gesloten op zondag. Dan door naar het plaatsje Polis, een half uur ten noorden van Paphos. Het staat goed aangeprezen als een rustig alternatief voor Pafos, maar het valt nogal tegen. We drinken er een koffie en gaan dan door naar Latchi, een vissersplaatsje een paar minuten westelijker. Dat is leuker om te zien, althans de omgeving rond de (jacht)haven. We drinken wat op een terras en rijden terug naar Lafou. Daar doen we dik 1,5 uur over. Als we terugkomen in Lofou, staan de laatste feestgasten op het punt van vertrekken en is de rust in het dorp weergekeerd.  We eten ’s avonds in de taverne.

Weer: 23 graden, zonnig  

Maandag 28 april 2014

Na het ontbijt, dat ook nu weer pas om 9 uur begint, rijden we naar oud-Kourion, een opgraving ten westen van Limassol (Lemesos). De geschiedenis van deze nederzetting gaat terug tot de 14e eeuw voor Christus. Er is hier een amfitheater gereconstrueerd uit de 3e eeuw. Verder zijn er de fundamenten blootgelegd van een vroegchristelijke basiliek (4e eeuw) en een aantal Romeinse villa’s uit de 3e eeuw. De meesten hebben prachtige mozaïekvloeren met afbeeldingen van gladiatioren bijvoorbeeld.

Na het bezichtigen van de site, gaan we naar Limassol. Dat is nog 20 km verderop. We rijden naar het Carob Mill museum en het kasteelmuseum. Dit is een mooi staaltje van stadsverniewing. In de voormalige Carobfabriek zijn blitse restaurants gevestigd. Wij lunchen bij Karatello. Op een lijstje kun je de mezze van je smaak aankruisen. Na de lunch lopen we naar de overdekte markt, maar die is deels in verbouwing. De vis- en vleeshandelaren hebben hun boeltje al weer ingepakt. De moskee van Limassol ziet er van buiten wel aardig uit, maar van binnen is het niet veel. Voor de splitsing van Cyprus in 1974 had Limassol een grote en levendige Turkse gemeenschap. Daar is niet veel meer van over. De Turkse bewoners zijn in grote getale naar het Noorden vertrokken.

We rijden naar Govener’s beach. Dat is weer 17km ten oosten van Limassol. We strijken neer bij een restaurant aan het strand en maken gebruik van de ligstoelen en parasols. We genieten van de zon en de rust. Na een paar uur rijden we terug naar Lofou.

In de taverne staan de oude baas Violaris en zijn vrouw er vanavond alleen voor. Daarom is het menu ook beperkt. Als iedereen is voorzien van eten begint de baas op zijn bouzouki te spelen en te zingen. Allemaal herkenbare Griekse klassiekers. Hij gaat iets te lang door, maar het is wel vermakelijk. Weer: 25 graden en zon

 

	Andere Reizen
terug		verder