DEEL 2

 

Dinsdag 24 mei 2011

We rijden van Varaždin in Kroatië naar de Sloveense grens. Bij de huur van onze auto hebben we aangegeven dat we met de auto door Slovenië zouden rijden. Door bijbetaling van 25 euro krijgen we de benodigde Groene Kaart mee.  Bij de Kroatische grenspolitie krijgen we een stempel in de pas, bij de Slovenen niet. Net voorbij de grens kopen we voor €30 bij een tankstation een snelwegvignet dat een maand geldig is. In tegenstelling tot Kroatië heft Slovenië geen tol bij tolpoorten, maar controleert men met camera's of er een geldig vignette achter de ruit geplakt zit. We rijden door tot Ptuj. We nemen onze intrek in de b&b van Vladimir Šilak in het oude centrum. De B&B is gevestigd in een monumentaal pand uit de 16e eeuw. Vervolgens gaan we eten in restaurant Ribič aan de rivier Drava. Prima gegeten (forel, steak).

’s Middags wandelen we langs de Drava naar het Terme complex. De termale bronnen voeden zowel een groot buitenzwembad als het saunacomplex van Primus hotel. In het hotel nemen we een rondje sauna en zwemmen daarna nog wat in het zwembad. Geheel verfrist en gereinigd keren we terug naar onze B&B. ’s Avonds eten we bij restaurant  Amadeus. De kwaliteit is niet onaardig, ondanks dat wij bijna de enige gasten zijn vandaag. Later op de avond nemen we een drankje bij een van de vele terrasjes in het centrum.

Weer: 25 graden en zonnig  

Woensdag 25 mei 2011

We ontbijten in Hotel Mitra, een paar straten verderop. We hebben van ons b&b een voucher meegekregen. Na het ontbijt gaan we het stadje Ptuj verkennen. We lopen eerst langs de Watertoren, die opmerkelijk laag en breed is. Het is echt een watertoren ten behoeve van de watervoorziening, maar een verdedigingstoren, die aan het water van de Drava is gelegen.  Daarna drinken we koffie aan de Minoritski trg. Tegenover het koffiezaakje is het Minorietenklooster en de Paulus en Petruskerk. Deze zijn in de oorlog zwaar getroffen en daarna herbouwd. Het complex had het anti-klooster beleid van de Oostenrijkse keizer Josef II doorstaan, maar in de tweede wereldoorlog namen de Duitsers het in beslag als lokaal hoofdkwartier, waarop de geallieerden het bombardeerden. Na de oorlog is het weer opgebouwd. De aangrenzende kerk heeft een modern interieur gekregen. We lopen we langs het postkantoor en komen langs het stadhuis dat aan het centrale plein ligt. Het is in 1907 in neogotische stijl gebouwd. Midden o het plein staat een pestzuil, St Forian erop uit voorstelt. Het is een kopie uit 1993.

Vervolgens lopen we naar een hoger gelegen driehoekigplein bij het VVV-kantoor. Hier staat ook de stadstoren. De 16e eeuwse toren begon zijn bestaan als klokketoren en deed later dienst als wachttoren. Nu biedt ze op de begane grond onderdak aan een souvenirwinkeltje, maar de toren zelf is niet te beklimmen. We lopen ietsje verder naar de St Joriskerk. We kunnen ook hier alleen in het voorportaal komen en vervolgens door het hekwerk de kerk in kijken. Via de hoofdstraat lopen we tot het Dominicanerklooster dat tegenwoordig een archeologisch museum is. De gevel is roze met witte bewerkingen. Vandaar beginnen we de klim naar het Kasteel. De klim is niet bijzonder inspannend. Vanaf het kasteel is er een prachtig uitzicht op Ptuj. We bezoeken het stedelijk museum dat in het kasteel is gevestigd. Het museum omvat tentoonstelling van wapens, muziekinstrumenten, en het interieur van het oude kasteel. Het kasteel bezit een muziekzaal en een kapel. We mogen niets missen, daar zorgt de mevrouw van de kaartcontrole wel voor. Ze wijst na elke gang en etage die we hebben afgewerkt, waar we ons bezoek moeten voortzetten.

Na het kasteelbezoek gaan we lunchen in het centrum. In de namiddag gaan we met de auto naar Ormoz, vanwaar het wijngebied van Ljutomer inrijden. Via heel smalle wegen rijden we langs de wijnranken en de vele wijnboerderijen en kerkdorpjes. Midden in de wijnstreek ligt het gehucht Jeruzalem. We stoppen daar bij een taveerne op een bergtop, waar we wat drinken. Daarna rijden we door tot Ljutomer, waar de wijnstreek ophoudt. Vandaar rijden we weer terug naar Ptuj. Terug in Ptuj drinken we aan de rivier een wijntje.

’s Avonds eten we een pizza voor bijna niets bij Pizzeria Sloncek.  

Weer: zonnig 23 graden.  

donderdag 26 mei 2011

Na het ontbijt in hotel Mitra gaan we meteen op weg naar Ljubljana. Erik heeft gisteravond al afgerekend met de eigenaar Silak, omdat hij ’s ochtends met zijn andere baan bezig is. We nemen de snelweg richting Maribor en dan naar Ljubljana. Onderweg passeren we een aantal controlepunten, die we via het poortje met het bord "vignette" moeten passeren. Het duurt ruim een uur en twintig minuten voor we bij Slamic b&b in de hoofdstad zijn. Het is dan nog maar net over tienen en de kamer is nog niet klaar. Slamic heeft een konditorei met een zonneterras, waar we graag gebruik van maken. Na de koffie gaan we de stad in. De stad is compact en levendig en mooi bewaard gebleven. We lopen over het centrale Preserenplein, waar een aantal straten samen komen. Er is juist nu een kinderfestival gaande. We steken de triple brug over. Deze is in 1929 door de architect Plečnik ontworpen. Plečnik is ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de marktkolonaden langs de Ljubljanca rivier, waar we een aaneenschakeling van marktkraampjes en levensmiddelenwinkeltjes zien. Vervolgens brengen we een bezoek aan de St Nicolaaskathedraal. De ingangsdeur uit 1996 herinnert aan het pausbezoek aan Slovenië in dat jaar en herdenkt het duizendjarig bestaan van het Christendom in Slovenië. Binnen is de kerk versierd met prachtige frescoes van de Italiaan Qualio. Deze frecoes maakte hij tussen 1703 en 1706 en ze verbeelden diverse taferelen uit het leven van de heilige St Nicolaas. Het altaar en de preekstoel zijn ook erg mooi. We gaan verder en lopen naar de Drakenbrug. Deze brug in Sezessionstijl is uit 1901 en wordt geflankeerd door vier draken. We lopen vervolgens over de groente- en fruitmarkt. Een levendig tafereel. Via de Mestni Trg komen we in de oude stad en lopen achtereenvolgens langs het Bischopspaleis en het stadhuis uit 1719. Het is een van de meest herkenbare barokke gebouwen in de stad. Voor het stadhuis staat de barokke fontein van de drie Caniolaanse rivieren. Het is een kopie. Het origineel staat in de toeganshal van de Nationale Gallerij. Mestni trg gaat over in Stari trg, het oudste middeleeuwse plein van de stad. Het is meer een slingerende straat dan een plein. We komen dan bij de Schoenmakersbrug. Die steken we even over voor een lichte lunch bij Zlata Ladjica.

We vervolgen onze weg langs de Stari trg en blikken links en rechts op de barokke panden als het Schweiger huis. We komen dan uit op het Levstikov trg en de Herculesfontein. Dit gebied was na de contrareformatie in handen van de Jezuitenpaters. Hun nalatenschap bestaat met name uit de Jacobuskerk. Het is vast een hele mooie kerk, maar omdat we hier niet verder dan het voorportaal mogen komen, zien we er niet veel van. We steken de rivier weer over en komen langs de Križanke, ooit een klooster van de Teutoonse ridders, maar in 1950 door Plečnik veranderd in een cultureel centrum. We lopen verder langs het plein van de Franse revolutie, waar een gedenkobelisk herinnert aan de periode dat Ljubljana de hoofdstad was van de Franse provincie Ilyrië onder bewind van Napoleon. Het plein voor de Ursulinenkerk en de Philharmonie (1892) gaat flink op de schop en we zien weinig van de charme van dit gebied.

Vervolgens lopen we terug naar het hotel. Na een rustpauze gaan we weer op pad. We lopen door Miklosiceva cesta in Noordelijke richting. Hier zijn na de aardbeving van 1895 met name Art Nouveau panden neergezet, voor onder andere het Union Hotel uit 1905 en de Cooperatieve bank uit 1922. De echtgenote van de Sloveense architect Vurnik beschilderde de gevel van het bankgebouw in nationale motieven. Tweehonderd meter verderop aan het Miklosic park staat het Bamberg huis van Fabiani versierd met gevelbeelden van bekende drukkers. Eveneens van Fabiani is het Krisperhuis uit 1901 met guirlande achtige versieringen en een torentje op de hoek.  We lopen dan richting Metelkova, een voormalige kazerne. Na het vertrek van het Joegoslavische leger in 1991 werd de kazerne hier overgenomen door de alternatieve kunstscene. Verscheidene pogingen van het stadsbestuur om de panden terug te krijgen liepen spaak. Er ontstond een soort culturele vrijstaat. Die komt blijkbaar laat tot leven, want ’s middags is het een dooie boel.

Dan maar naar het kasteel van Ljubljana. We nemen de Funicular (met all-in kaartje van 6 euro) naar boven. We bezoeken de uitkijktoren, die een magnifiek uitzicht biedt op de stad en de Julische Alpen in de verte. Verder is de enige echte andere atractie in het kasteel het virtueel museum. Dit is een 3d videopresentatie van 20 minuten, die het verhaal van het ontstaan en ontwikkeling van de stad vertelt. Elk half uur is er een voorstelling tot 21 uur.

Weer terug naar beneden lopen we naar het hotel. Later gaan we sushi eten in de oude stad bij een sushitrein eethuis. Volgens Japans idee komen op een lopende band schoteltjes met hapjes langs. De kleur van de schotel geeft de prijs aan.  Lekker gegeten voor relatief weinig geld. Later op de avond genieten we van de zomeravondsfeer op het terras van de Dvorni bar aan de oevers van Ljubljanca, waar een zeer levendige sfeer heerst op de talloze terrassen. 

Weer: in de middag zeer warm, tot 29 graden. Zon en onbewolkt.  

Vrijdag 27 mei 2011

Ljubljana - Bled v.v.: 110 km

Na het ontbijt rijden we met de auto naar Bled, dat bijna een uur rijden ten noorden van Ljubljana ligt tegen de Julische Alpen aan. Het ligt prachtig aan het Bled meer met een schilderachtig kasteel op een bergtop en een prachtig idyllisch kerkje op een eiland in het meer. Het dorpje zelf stelt niet zo veel voor, maar het uitzicht op het meer en de bergen eromheen is schitterend. We drinken koffie aan de oevers van het meer en nemen dan een van de roeiboten, pletna's genaamd, die ons naar het eiland in het meer brengt. De boten vertrekken pas als ze naar de zin van de schipper voldoende gevuld zijn. We moeten dus even wachten terwijl de schipper passagiers probeert te werven. De tocht kost 12 euro per persoon. Op het eiland hebben we dan een half uur om het kleine kerkje te bekijken. Onze schipper is al op leeftijd, maar roeit nog met de beste mee. Eenmaal op het eiland gaan we meteen naar het kerkje. In de kerk kun je de klok driemaal doen luiden en een wens doen.

Terug in het dorp lunchen we op een mooi modern terras van de Villa Preseren, uiteraard met zicht op het meer. Na de lunch rijden we met de auto naar de Pokljuka kloof. Het is ongeveer 7 km naar het westen bij het plaatsje Krnica. Vanaf de ingang van het nationaal park is het dan nog 20 minuten lopen over een hobbelig en stijgend bergpad naar de rand van de kloof. Het meest bezienswaardig is de Pokljuka Luknja, het "Raam van Pokljuka": een onderaardse kamer met drie gaten in het plafond. We lopen weer terug naar de auto en rijden naar Kranj, dat volgens onze reisgids een mooi middeleeuws stadje moet zijn. Het valt nogal tegen. Het maakt een verwaarloosde indruk. Vervolgens rijden we terug naar Ljubljana. In de stad gaan we een drankje drinken op een terras aan de rivier. Later op de avond gaan we luxe eten bij Pri Vetezu. Op een rustig terras krijgen we respectievelijk lamskoteletjes en eendenborst voorgeschoteld onder begeleiding van een heerlijk Sloveense wijn.

Na het eten lopen we naar het Caffé Open, het enige gay café van de stad. Het is er nog erg rustig. Het is een klein cafeetje in rustig zijstraatje met wat stoelen en tafels op straat. We lopen langs de rivier terug, waar een poëziefestival wordt gehouden. Jonge mensen lezen gedichten voor. We strijken nog eens neer bij de Dvorni Bar, waar de lucht na een tijdje begint te betrekken. Voordat het onweer losbarst gaan we terug naar het B&B. ’s nachts breekt een hevig onweer los.

Weer: koele start met 12 graden. In de middag 28 graden. Later onweer.  

Zaterdag 28 mei 2011

Ljubljana - Skočjan - Stanjel - Triëst: 143km

Het regent nog steeds en het is een stuk kouder vandaag: slechts 9,5 graad. We ontbijten, checken uit en rijden daarna via de snelweg richting Koper. We slaan af bij Divača en rijden naar de Skočjan grotten. De grotten zijn in totaal 5800 meter lang en zijn gevormd door de Reka rivier. Ze worden gezien als de belangrijkste natuurlijke bezienswaardigheid in het land. In de buurt van het dorpje Skočjan gaat de rivier ondergronds. Ze komt even boven bij een ingestorte grot en verdwijnt dan de ingang van de grot in. De grotten zijn alleen onder leiding van een gids te bezoeken. In deze tijd van het jaar vertrekken er drie per dag. 's zomers is dat elk uur. We kopen een kaartje voor de tour van 10 uur. Er is erg veel belangstelling en we vertrekken van het ontvangstgebouw met wel 200 man richting de ingang van de grotten. Daar wordt de groep in vieren gesplitst en gaan we met een gids het grottenstelsel in dat in 300.000 jaar is gevormd door de rivier die ondergronds door het gebied stroomt. Via een kunstmatige tunnel komen we bij de grot. Het is een immense ruimte met veel stalactieten en stalagmieten. We lopen eerst door de stille grot, die door aardbevingen is beschadigd, maar toch vele interessante formaties heeft. We gaan steeds verder naar beneden (zo’n 150m) en komen dan in de grote hal met een 30 meter hoge stalacmiet, de reus van wel 250.000 jaar oud. Verderop komen we in de Mompelende grot, waar we de Rekarivier horen stromen. Langs galerijen en trappen komen we bij een 45 meter hoge brug. Het parcours loopt honderden meters door de gigantisch hoge grot langs enkele kamers en komt uiteindelijk uit bij de Schmidt-hal en de grote vallei. Hier komen we buiten. Degenen die de grote tour hebben geboekt gaan dan nog verder de grotten in. Wij lopen een paar honderd meter langs een bergwand omhoog naar een kabellift die ons weer bij het vertrekpunt brengt. Weer boven lopen we nog naar een uitkijkpunt met zicht over de vallei en de ingestorte grot.

We rijden naar het dorpje Devica voor een lunch, maar de keus is niet indrukwekkend. We komen bij een hotel uit, waar we een matig maal voorgechoteld krijgen. We rijden door wijnregio van het Karstgebied naar Stanjel, waar we van plan zijn te overnachten op een hotelboerderij, maar die blijkt vol te zitten. Het is ook gaan regenen wat de mogelijkheden om de omgeving te verkennen beperkt. We besluiten dan maar naar de stad te gaan, naar Triëst. Een dag eerder dan gepland.

  

	Andere Reisverslagen
terug		verder