 |
 |
mei 2017 |
woensdag 14 juni 2017
Ghanzi - Gobabis: 229km, 2,5 uur
We staan om kwart voor zeven op en ontbijten in het hotel restaurant.
Geen vleeswaren en kaas gek genoeg. Na het ontbijt gaan we om 8 uur op weg
richting de grens met N
amibië. Kort voor de grens in Charles Hill maken we
onze laatste Pula’s op aan diesel en we gaan op de Botswaanse grenspost af.
Daar moeten we weer een formulier invullen krijgen we een uitreisstempel.
Vervolgens een stukje niemandsland en de Namibische grenspost. Hier weer een
formulier invullen en stempeltjes in het paspoort. Dan kunnen we Namibië in.
De klok kan een uur terug. We rijden zo’n 20 km door en we komen bij
Kalahari Bush Breaks aan.
Het is dan 10.15 uur. Dit is
een kleine lodge in de Kalahari woestijn, die bestaat uit een een
hoofdgebouw, een aantal huisjes en een camping. Ons huisje is prima van
grootte en inrichting en we hebben een ongehinderd uitzicht over de Kalahari
woestijn. We lunchen om 12 uur en luieren nog wat in de namiddag. Om half
drie gaan we de 4x4 trail rijden. Dit is een parcours rond de lodge via
onverharde paden met veel stenen, kuilen en zandbakken. Het is 22km lang en
neemt ruim 2 uur in beslag. We laten wat lucht uit de
banden lopen voor het
zanderige gedeelte van de route, zodat we wat meer grip hebben op het spoor.
We brengen de spanning naar 1,8 bar. Tegen het einde van de trail komen we
zebra’s, kudu’s, waterbucks, wrattenzwijnen, struisvogels en gemsbokken
tegen.
Terug in de lodge nemen we een aperitief voor het diner dat om 18.30 uur
begint. De lodge heeft ook een waterhole, die ’s avonds wordt verlicht. Het
trekt tal van antilope-soorten aan die komen drinken. Het diner is een
uitstekend buffet met gevulde impala schenkel, aardappels en groenten.
Appeltaart toe. Dan vroeg naar bed want het wordt behoorlijk koud hier in de
Kalahari.
donderdag 15 juni 2017
Gobabis - Windhoek:
293km, 3 uur
Het ontbijt verloopt wat chaotisch. We krijgen eerst fruit en yoghurt. De
glazen voor de jus d’organge ontbreken. Koffie is er wel, de thee laat op
zich wachten. Dan komt toast (3 sneetjes voor twee personen) en het roerei
komt op het buffet te staan met de worstjes en tomaten.
Na het ontbijt brengen we de bandenspanning weer op 2 bar met onze eigen
pomp. Daarna op weg naar Windhoek. We vertrekken om 9 uur en komen om 12 uur
aan bij het Windhoek Hilton. De kamer is nog niet gereed, maar we kunnen wel
lunchen. De auto wordt weggereden. Na de lunch rusten we even uit en gaan
daarna naar de kapper. We krijgen een uitge
breide behandeling: knippen,
scheren, wassen, poederen, massage. N$400 zijn we kwijt voor ons twee.
We gaan weer terug naar het hotel en later wat drinken in de Skybar op
het dak bij het zwembad. We nemen een cocktail en genieten in de zon van het
uitzicht over de stad. Naast het Hilton worden een Hilton Garden Inn
gebouwd. Het reserveren van een restaurant voor de avond lukt niet erg. Alle
opties uit Bradt Guide zijn vol of inmiddels op de fles. De receptie raadt
Joe’s Beer house aan, dus dat
doen we dan maar.
Om 18 uur hebben we daar een tafel gereserveerd. Het is nog een stuk
rijden (3km). Joe’s een een Duitse biertuin. Erg groot met (gedeelde) tafels
in diverse hoeken, gaten en tenten. Het menu is een mengeling van Duitse
keuken en Afrikaanse specialiteiten. Ik neem een Oryxfillet, Erik een pasta.
Begeleid door een Weiβbier. Het is razend populair en reserveren is absoluut
noodzakelijk. Terug in het hotel drinken we nog een drankje in de bar.
Weer: ochtend 11⁰C, in de loop van de dag wordt het 21⁰C.
vrijdag 16 juni 2017
We beginnen de ochtend met koffie bij de Weck & Voigt Kaffee bar. Het is
een goede koffietent in een Duits warenhuis een
paar honderd meter van het
hotel vandaan aan de Independence Avenue. Na de koffie gaan we de stad
verkennen. We beginnen aan de Post Street Mall, waar een aantal meteorieten
staan opgesteld, die duizenden jaren geleden tijdens een meteorieten bui op
aarde zijn beland. Ze zijn honderdvijftig jaar geleden bij het dorpje Gideon
gevonden. Vele van de stenen staan in musea rond de wereld, maar deze dus
hier op straat. Van daaraf is het een paar honderd meter naar de klokketoren
aan de Independence Ave, die in 1904 is gebouwd voor de Deutsch-Afrikanische
Bank. Aan de Independence Ave staat een rijtje oude winkelpanden van
Duitse origine van b
egin 20e eeuw. Het Eckrathgebouw stamt uit
1910. Het Gathemann ernaast uit 1913 was ontworpen voor Heinrich Gathemann,
de burgemeester van Klein Windhoek. Het een Europees ontwerp met een
stijldak om sneeuwophoping te voorkomen! Daar weer naast staat het Kronprinz
hotel uit 1902.
Er tegenover ligt het Zoo park, waar een pilaar staat met een olifanten
schedel erop en een gedenkteken voor de Duitse soldaten die zijn gesneuveld
bij het beschermen van de vrede tussen de Afrikaanse stammen. Het excuus
voor de Duitse bezetting hier tussen 1889 en 1916. We lopen door en gaan
heuvelopwaarts naar de Lutherse Christi kerk. Het beroemdste gebouw van
Windhoek. Het is een lutherse kerk gebouwd tussen 1907 en 1910 in
Jugendstil. De glas in loodramen zijn een geschenk van 
Keizer Wilhelm II en
de bijbel van de keizerin Augusta. De kerk is verder simpel van inrichting.
Er tegenover ligt de voormalige Kaiserliche Realschule, nu onderdeel van het
nationaal museum. We lopen wat verder langs het gebouw van de nationale bank
en komen bij het voormalige woonhuis van de hoogste Duitse rechter.
We steken over en lopen terug langs Die Feste. Het oudste gebouw van
Windhoek uit 1889. Hier was het Duitse garnizoen gelegerd. Nu staat ervoor
een monument ter herinnering aan de helden van de onafhankelijkheidsstrijd.
Het gebouw ligt op een heuvel en overziet de valei. We lopen weer verder en
komen bij het museum voor de onafhankelijkheid. Een 40 meter hoog gebouw met
een gigantisch beeld van Sam Nujoma ervoor, de leider van de
onafhankelijkheidsbeweging SWAPO en de eerste president van het land in
1990. Het gebouw is ontworpen en ontwikkeld door een Noord-Koreaans bedrijf
en dat is te zien. We gaan het museum in en drinken eerst een koffie in het
restaurant op de 4e etage. Vandaar heb je een mooi uitzicht over
Windhoek in 4 richtingen. Daarna gaan we de andere drie etages af, die de
geschiedenis behandelen, van het kolonialisme, via de
onafhankelijkheidsstrijd tot de bevrijding. Er is ongelooflijk veel aandacht
voor de rol van Nujoma en het lijden van de bevolking onder de Duitsers en
de Zuidafrikanen, wat inderdaad niet te onderschatten is. De
muurschilderingen die de heroïek en de zegingen van de
onafhankelijkheidstrijd bezingen staan duidelijk in een communistische
traditie. Waarschijnlijk is hier de Noordkoreaanse invloed ook aanwezig
geweest. We zien ook uniformen van de VN troepen die de machtsoverdracht
hebben begeleid. Daaronder ook Nederlanders.
Daarna lopen we terug naar het hotel. We lunchen daar en gaan ’s middags
naar het spoorwegmuseum. Dat is op de bovenetage van het oude station van
Windhoek. Het stelt niet zo heel veel voor. Veel ruimtes met
spoorwegparafenalia, zoals uniformen, kaartmachines, dienstregelingen,
tijd/weg diagrammen en foto’s. Buiten staan een paar locomotieven. Het
station zelf is ook een bezienswaardigheid en is nog in gebruik.
We tanken de auto vol, gaan terug naar het hotel om een andere auto te
huren. We brengen de Hilux terug naar Asco. Anders zouden we dit morgen voor
9 uur moeten doen en dan de halve dag op de luchthaven hangen. Inleveren van
de Hilux levert opmerkingen over krasjes op, maar er wordt verder niet
moeilijk over gedaan.
Terug in het hotel genieten we van een cocktail en het uitzicht.
’s Avonds eten we bij
NICE (Namibian Institute for Culinary Education). We eten er echt
heel lekker. Daarna nog een drankje in de hotelbar, waar een band optreedt.
Weer: zon, 21 graden
Zaterdag 17 juni 2017
Na het ontbijt maken we een wandelingetje in de omgeving. We drinken
koffie en bekijken wat winkels. We hangen wat rond in de lobby van het hotel
en rond 12 uur gaan we met de auto richting vliegveld. Dat is ruim 40
minuten rijden buiten de stad. We leveren de auto in en checken in voor het
vliegtuig. Dat gaat een beetje vreemd. KLM bouwt voor de check-in balie een
houten balietje op. Blijkbaar vertrouwen ze niet helemaal op de faciliteiten
van het vliegveld. Na de check-in moeten we door de veiligheidscheck, maar
dat stelt niet zo heel veel voor. In de vertrekhal is een cafetaria en een
paar winkels. Het eten in de cafetaria is heel slecht. Om 15.30 beginnen we
met de check-in. Ook hier gaat het wat anders dan bij andere vluchten. KLM
zet twee tafels neer bij de gate en komt met een eigen beveiligingsbedrijf,
die de handbagage gaat controleren. Er ontstaat een hele lange rij. Ik word
er met een aantal andere reizigers uitgepikt en mag zonder controle het
vliegtuig in. De vlucht vertrekt om 16.30 uur verloopt soepel. Er is weer
een tussenstop van 1,5 uur in Luanda en een wisseling van het personeel.
Om 6 uur ’s ochtends komen we op Schiphol aan. IC direct rijdt niet dit
weekend en dus moeten we de intercity via Den Haag nemen. Om 10 uur zijn we
thuis.
 |
Andere Reisverslagen | |
| terug |