Passages en Galeries van Parijs - vervolg


Nadat we deze galeries hebben bewonderd (vooral de vloermozaïeken zijn prachtig) lopen we verder rechts de rue des Petits-Champs op. WeGalerie Colbert lopen de bibilotheque Nationale voorbij en komen na ruim 500m (rechterhand) bij de ingang van de Passage Choiseul (7). Dit is een veel gewonere passage. De winkels zijn eenvoudig en alledaags en vooral betaalbaar. Er is hier goedkope kleding, schrijfwaren en andere gewone zaken te koop en er zijn wat bars en goedkope dim-sum restaurantjes. Bij zo'n chinees zaakje besluiten we te lunchen. Lunch menu voor 9 euro en dat in Parijs!!.De bekende schrijver Céline woonde hier op nr. 67 en wijdde enkele regels aan de galerie in zijn boek "Dood op Krediet" (Mort à Crédit), maar herdoopte ze Passage de Bérésinas.

We lopen terug door de rue des Petits-Champs tot de Viviennes. We slaan hier rechtsaf en vervolgens op de T-kruising met  de Rue de Beaujolais  is de Galerie Valois ingang naar de tuinen van het Palais Royal (8). Ook de tuinen vormen weer een oase van rust in de woelige stad. Aan de linkerzijde van de tuin onder de colonades bevindt zich de Galérie de Valois. Aan de rechterzijde de Galérie de Montpensier. In de eerste bevindt zich de geheel in paars ingerichte parfumerie van Shisheido (nr 142). Aan het einde van de tuin komen we op de binnenplaats van het Palais Royal, met de bijzondere zwart-wit gestreepte kolommen, die er in 1982 door Daniel Buren in opdracht van minister van cultuur Jack Lang zijn geplaatst.

We verlaten de tuinen door een poort die ons via de Place de Valois en de rue de Montesquieu bij de Galerie Vero-Dodat (9) brengt. Ook dit is een zeer chique Galerie, Vero Dodat maar wel wat somber. De galerie is genoemd naar de twee varkensslagers, die de galerie hebben opgezet in 1824. Op nr. 24 zit Mr Capia de poppendokter. Een unieke winkel vol poppen en hun attributen, waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Verder zijn er o.a. een boekenwinkel en een winkel met muziekinstrumenten.

Uit de gallerie komende gaan we linksaf de rue J.J. Rousseau in vervolgens rechtsaf de rue Colonel Driant en slaan linksaf de rue du Louvre in. Daarna rechtsaf de rue Coquilleres in. We komen in de moderne Jardins des Halles, die boven een parkeergarage zijn aangelegd. . Aan het eind van rue Coquilleres staat de St Eustache-kerk. Hier preekte tijdens de Parijse commune in 1870 een vrouw van de kansel over de afschaffing van het  huwelijk. In een van de kapellen staat een naïef kunstwerk getiteld: Het vertrek van het fruit en de groente uit het hart van Parijs, 28 februari 1969. Het memoreert de afbraak van de Hallen, de groente en fruitmarkt die hier stond. We slaan bij de kerk linksaf de Rue du Jour in. Vervolgens linksaf de rue Montmartre, de rue Etienne Marcel oversteken  en dan aan de rechterhand, schuin linksaf de rue Tiquetonne in. We steken de drukke marktstraat rue Montorgueil Grand Cerf over en slaan bij de rue Dussoubs linksaf. We komen dan (rechterhand) bij de Passage du Grand Cerf. (10) Dit is de meest stijlvolle van de passages. Veel gietijzeren versieringen, een glazen dak en houten winkelgevels. De winkels worden gevuld met decoratieve kunst. Alles is heel trendy en "cool". De galerie wordt overspannen door bruggetjes die de appartementen op de bovenste etage met elkaar verbinden.

We komen uit op de rue St Denis die linksaf inslaan op weg naar de laatste passage. De rue St Denis is nogal ranzig. We slalommen door de straathoeren en steken de brede rue Réaumur over. Na een paar honderd meter komen we bij de passage de Caïre (11). Deze passage is, ondanks zijn relatief moderne uiterlijk, de oudste (1798) van alle passages. De naam dankt de passage aan de Egypte-mania die uitbrak na de intocht van Napoleon in Egypte. Bijna alle winkels zijn bezet door groothandels in kleding, die leveren aan de goedkope kleding zaken aan de rue St Denis. We verlaten de passage bij de rue d' Aboukir. Deze slaan we linksaf in en lopen naar het metrostation Sentier op de kruising met de rue Réamur.

 

Parijs

terug
verder