Traversée 2 - deel 3
... van het Panthéon, via Square René Le Gall en la Butte aux Cailles naar Parc Montsourris.
Ruim een jaar later pakken we de route weer op bij het Panthéon (M-Cardinal Lemoine).
We lopen de rue du Cardinal-Lemoine af over het place de la Contrescarpe en steken de rue Mouffetard over.
Hier zien we een bijzondere gevel van een runderslager uit de 18e eeuw op no. 14.
We lopen een eindje om en komen via de rue Pot de Fer (voetgangersgebied met veel restaurants) weer op de rue Mouffetard.(39)
Deze Gallische en later Romeinse weg heeft al zo'n twintig eeuwen dezelfde naam, afgeleid va n de berg waarvan hij afleidt. Het gaat wel om een klankverschuiving: het Latijnse mons Cetardus werd mont Fetard. De rue Mouffetard (ook la Mouffe genoemd) is een bijzondere straat. Alle huizen zijn vrijwel uit de zelfde periode (17e-18e eeuw) en de straat is gezellig druk, vooral vanwege de straatmarkt (marché allimentaire).
Bij de St Médard kerk verlaten we la Mouffe (41), steken de Rue Claude Bernard over en gaan de smalle rue Broca (42) in. Die volgen we voorbij de Bd Port Royal tot aan de Bd Arago (43). We komen nu in het 13e arr. We lopen linksaf naar de Rue de Gobelins (48). We lopen hier door en komen terecht op de rue Berbier du Mets
Hier waren de eeuwen oude Gobelins ateliers zijn gevestigd. Nog steeds worden hier Gobelins gemaakt in de traditie die Jean Gobelins hier in 1443 is begonnen.
We lopen door het parkje Square René Gall (49), daarna de trap op naar de Rue Courvisart (50), steken de Bd Auguste Blanqui over en dan wordt het behoorlijk klimmen. We gaan de Butte aux Cailles op (kwartelheuvel). (52)
Het is een 64m hoge heuvel en genoemd naar de familie Caille, die hier in 1543 kwam wonen. Het werd in 1860 bij Parijs ingelijfd. Het was door zijn ligging perfect voor het plaatsen van windmolens, waaraan enkele straatnamen nog herinneren. De molens staan er niet meer. Er staan nogal wat flats uit de jaren zestig, maar het meest aantrekkelijke is de rue de la Butte aux Cailles met zijn restaurantjes en boekenwinkels. Ook wij eten hier een (lunch)hapje.
We dalen weer af en komen uiteindelijk op de Rue Auguste Lançon. Bijna aan het eind van die straat komen we bij de Cité Florale. (55)
Dit is een woningbouwproject uit 1928 op een gedempt meertje. Het is een bloemen- en planenrijk buurtje met schilderachtige straatjes, allen genoemd naar bloemen.
Dan komen we bij ons einddoel van de wandeling: het parc Montsouris. (57)
Ook dit park is eind 19e eeuw aangelegd op aandringen van Napoléon III, die het Bois de Boulogne en de Vincennes wilde aanvullen met een groot park in het Noorden (Butte-Chaumont) en dit park in het Zuiden. Het park is 16 hectare groot en ligt gedeeltelijk boven het RER station Cité Universitaire.
andere reizen | ||
terug | paris |