Donderdag 7 juni 2001

We ontbijten in een cafeetje om de hoek van het hotel. We gaan met de tram op weg naar de Kathedraal. Het is een somber romaans gebouw. Ze werd gebouwd vanaf 1150 ter gelegenheid van de herovering van de stad op de moren. Hij lijkt een beetje op die van Coimbra. Van binnen is ze niet echt bijzonder. Ooit schijnt de kathedraal mooi versierd te zijn geweest, maar de rococo toevoegingen zijn door aardbevingen en restauraties weer verdwenen. In het museum (entree) zijn wat relikwieën van Sint Vincent te vinden, door koning Alfonso Enriques hier gebracht per schip, geloodst door raven. Eeuwenlang woonden afstammelingen van die vogels in de kerk, maar in 1978 stierf de laatste. De raaf is nog wel een symbool van de stad. De kloostergang wordt momenteel (in onze ogen althans) weinig professioneel gerestaureerd. We lopen iets verder naar het Miradouro de Santa Lucia. Dit is een uitzichtpunt bij de kerk met dezelfde naam, dat uitzicht biedt over de Alfama, de oude (moorse) volkswijk van Lissabon en op de Taag. We gaan verder naar de ruïnes van het kasteel van São Jorge. Het kasteel is prachtig gelegen op een berg die hele stad overziet. De ruïnes zijn niet zo bijzonder, maar het uitzicht over de hele stad is uniek. We wilden nog het Olisponia bezoeken, dat een multi-media voorstelling moet bieden over de geschiedenis van de stad, maar die is om technische redenen gesloten. Dan nemen we maar weer de tram naar de benedenstad.  We lunchen en gaan naar een internetcafé om te e-mailen. Als de de e-mail bijna af is valt de stroom uit. Weg e-mail. Weer opnieuw proberen.

We wandelen door de Chiado wijk naar café Benard in de Rua Garrett. Daar drinken we wat op het terras.

's avonds eten we bij A Casa Nostra. Een modern Italiaans restaurant in de Bairro Alto. Heerlijk inventief eten. We pauzeren in het hotel om rond half twaalf de gay scene in te duiken. We wandelen van naar de Rato-wijk, die snel aan belang aan het winnen is als gay village. We beginnen bij Bar 106, een trendy bar met 30+ publiek. Toevalligerwijs ontmoeten we een Rotterdammer. Hij is bekend hier en we laten ons op sleeptouw nemen naar nog twee kroegen. Eerst stoppen we bij Agua na Bica. Een kleine bar met internet en - op dit uur althans (1 uur) - weinig publiek. Vervolgens gaan we naar Max. Daar is het wel druk. Ook modieus publiek. Bij Max gaat het feest nog lang door. Rond een uur of drie moeten de show beginnen, maar dan zijn wij alweer in diepe slaap in ons hotel.

Vrijdag 8 juni 2001

Na het ontbijt nemen we de metro naar het Parque de Naçoës, het terrein van de Expo van 1998. We bezoeken daar het Oceanium. Een gigantisch aquarium met een grote variëteit aan vissen, maar ook watervogels, otters en ander waterdieren. Het wemelt er ook van schoolkinderen op schoolreis, wat het nogal lawaaiig maakt. Desalnietemin een indrukwekkende attractie. Het is een van de grootste aquaria ter wereld. Daarna bezoeken we het centrum van de virtuele werkelijkheid. Daar krijgen we een multimediashow over het leven van Luis Camoës, de nationale dichter van portugal, die ook een avonturier en held geweest moet zijn. Video's, animaties en een bewegende bioscoop doen ons alles intenser beleven.

We lunchen bij een restaurant, gespecialiseerd in de keuken uit de Alentejo, maar dat hadden we beter niet kunnen doen. Het is bar slecht en zeker niet goedkoop. Na de lunch maken we een ritje met de kabelbaan over het terrein, en komen uit bij de uitkijktoren. Die biedt een aardig uitzicht op de Vasco da Gama brug, die hier vlak lang komt en het Noordoosten van de stad. We nemen de metro, die ons weer naar het hotel brengt.

's avonds eten we bij Põe-te-na-bicha. Klein restaurantje met heerlijk eten en fijne sfeer. Na de gebruikelijke pauze gaan we nog eens richting Rato. Achtereenvolgens bezoeken we Max en Bar 106 om te eindigen bij het bomvolle Portas Lagras vlak bij ons hotel in de Bairro Alto. Nu is de hele straat bezet met gasten, die niet meer in de bar zelf passen. Heel gezellige sfeer. Een fijn afscheid van Lissabon.

Zaterdag 9 juni 2001

Na het ontbijt wandelen we nog wat door de Chiado. We drinken koffie bij Benard. Om een uur of elf ontruimen we onze kamer zoeken de auto op, die onbeschadigd op dezelfde plek is blijven staan en gaan op weg naar het vliegveld. Daar komen we ook drie kwartier later aan. Het is even zoeken naar het inleverpunt voor de huurauto, maar ook dat neemt op zich weinig tijd. Dan is het wachten geblazen op ons vliegtuig dat rond 15 uur zal vertrekken. In het vliegtuig zit Erik behoorlijk klem, vanwege gebrek aan beenruimte. Mensen die bij de nooduitgang zitten willen absoluut niet ruilen, ook niet als de stewardessen ze proberen te overtuigen. Tenslotte zijn twee mannen, die op de eerste rij van de tourist class zitten zo vriendelijk om te ruilen - dat alles ons luid applaus van de andere passagiers. Dat geeft wat meer ruimte. Op schiphol is uiteraard geen paspoortcontrole (Schengen!!) en de koffer rolt al van de band als we beneden komen. Op het station kunnen we meteen in de trein stappen, zodat we binnen 20 minuten na de landing al onderweg naar huis zijn.

Thuis in Rotterdam is alles in orde. De planten staan er vrolijk bij, de fanmail is keurig gesorteerd en alles staat mooi op zijn plaats, dankzij de goede zorgen van onze vriend Arian.