deel 1

Zaterdag 1 september 2018

We vertrekken om 7.36 met de IC vanaf station Blaak naar Schiphol. De HSL is vandaag gesloten voor werkzaamheden en dus rijdt de IC Direct niet. We komen 8.32 aan. We hebben al ingecheckt voor de vlucht van Air Europa en willen onze koffer afgeven bij de automaat, maar dat gaat niet. Bij een bemande balie lukt het wel, maar we moeten langs de kas van KLM om te betalen voor de bagage. Vooraf was dat niet mogelijk omdat de vlucht wordt uitgevoerd door Air Europa en we hebben geboekt bij KLM. We worden door de kassier gematst en betalen maar 20 euro per koffer (het KLM voorverkooptarief) in plaats van 60 (AE luchthaventarief). We drinken koffie bij Starbucks en gaan om 9.55 aan boord. De vlucht vertrekt op tijd om 10.45 naar Madrid. Daar komen we rond 13.15 aan. We hebben anderhalf uur om over te stappen. Om 14 uur kunnen we aan boord van de volgende vlucht naar Vigo. Ook die vertrekt op tijd om 14.30 uur. Om 15.45 komen we aan in Vigo. Het is een kleine luchthaven en de koffers zijn er snel en ook de huurauto van AVIS is snel geregeld.

Het NH hotel is ruim een kwartier rijden en ligt in het centrum van de stad. Als we aankomen staat er een touringcar voor de deur en is er veel publiek en politie. Het blijkt de spelersbus van Atletico Madrid te zijn en de speler staan op het punt om te vertrekken naar het stadion om tegen Celta de Vigo de spelen. We zien een paar spelers in stappen. We hebben een mooie kamer in een prima hotel. Onze auto wordt geparkeerd door de concierge. 

Later gaan even het centrum in voor een biertje. Dan weer terug en kijken we naar de voetbalwedstrijd op onze kamer. Vigo wint met 2-0 van Atletico. Na de wedstrijd gaan we weer de stad in. We eten tapas bij Pintxoteca Mar en later nog bij Fai Bistes. Heerlijke tapas met een biertje. Dan weer terug naar het hotel, waar we nog een afzakkertje nemen.

Weer: in Vigo 33 graden en zon

zondag 2 september 2018

Vigo - Pontevedra: 27km / 29 minuten

Het ontbijt van het NH Colleccion hotel is overweldigend uitgebreid. We kunnen onze lol op met van alles en nog wat. Na het ontbijt lopen we nog even de stad in. Vigo is niet een zeer mooie stad. De ligging tegen de bergen aan aan de Ria de Vigo is wel mooi, maar daarmee is veel gezegd. We gaan terug naar het hotel, checken uit en laten de auto voorrijden. We rijden naar Pontevedra, zo’n 30 km noordelijker. Hier hebben we een eenvoudiger hotel, het Hotel Room net buiten het oude centrum.
We lopen de stad in en drinken koffie. Het is stil op straat op de zondagochtend. We bekijken het Santuario de Peregrina, een kapel voor pelgrims op weg naar Santiago met een plattegrond in de vorm van een schelp, het symbool voor St Jacobus. Iets verderop ligt de San Francisco kerk, waar een mis op punt van beginnen staat. We lopen nog verder naar het Praza de Leña, een mooi verstild pleintje. We komen tot de rivier, de rio Lérez, waarover een op de Erasmusbrug lijkende brug gespannen is. We gaan we terug naar het hotel en eten wat in de buurt.
’s Middags nadat we de Vuelta etappe op tv hebben gekeken (Mollema wordt tweede) gaan we de stad in. Veel restaurants en bars zijn nog dicht. Sommige de hele zondag, andere gaan pas om half negen open. We komen uiteindelijk bij de Parador uit, waar het diner ook pas vanaf 20.30 wordt geserveerd. We eten prima en lopen weer terug naar het hotel.

Weer: half bewolkt, 23°

maandag 3 september 2018

Na het ontbijt rijden we de stad uit naar Cambados. Dit is  het centrum van het wijngebied voor witte Albariño. De plaats ziet er niet erg bijzonder uit tot je in het historische centrum komt rond het Praza de Fefiñans. Een mooi plein met een kerk en een aantal wijnbodegas.

We rijden weer verder langs de kust van de Ria de Arousa naar O Grove. Dit vakantiedorp heeft een haventje en een mooi uitzicht over de Ria. We laten de drone de lucht in en lunchen daarna bij Balcon de Floreador. Het menu van de dag smaakt hier prima met een glas Albariño. We vervolgen de route langs de kust via San Vicente do Grove en daarna langs de kust van de Ria de Pontevedra. Het zicht op de Ria is mooi, maar de kust zelf heeft de druk van de toeristische ontwikkeling niet helemaal kunnen weerstaan. Veel vakantie-oorden, hotels en goedkope restaurants rijgen zich aaneen. Het is geen Costa Blanca, maar ongerept en authentiek is het allerminst. Bij Cambarro zien we horden mensen bij laagwater op de drooggevallen zandplaten naar kokkels zoeken. We rijden terug naar het hotel, waar we rond 15.30 aankomen.
We drinken wat op het Praza do Teucro, waarna eten we bij een Indiaas restaurant, New Bombay. We zijn vroeg en dus de enige gasten. Het eten is in orde. Na het diner drinken we nog een glaasje in de buurt van het hotel.

Weer: bewolkt, ongeveer 20°

dinsdag 4 september 2018

Pontevedra - Santiago de Compostela: 66km 54 min

Het ontbijt wordt gedomineerd door een groep vrouwen die ontzettend luid met elkaar zitten te praten. Het is oorverdovend. Na het ontbijt drinken we koffie op de hoek van de straat, waarna we uitchecken uit het hotel.
We rijden via de snelweg (tol) naar Santiago de Compostela. We komen al iets over 10 uur aan bij de Parador Hostal de Reinos Catolicos in het centrum van de stad, naast de kathedraal, die het eindpunt is voor de vele pelgrims, die (voet)tocht of Camino de Santiago afleggen. De kamer is nog niet klaar, maar we kunnen wel de bagage afgeven. De auto wordt voor ons geparkeerd. We drinken koffie bij The Bistro. Meteen valt het hoge prijsniveau op: 9 euro voor 2 capucinos. Vanochtend in Pontevedra betaalden we 1,55.
We gaan naar de kathedraal, maar de rij voor de ingang is enorm en beweegt niet of nauwelijks. We stappen eruit om op een later tijdstip terug te keren. We wandelen om de kathedraal heen bekijken de drie pleinen. We bezoeken het klooster San Martin Pinario. Het heeft een mooie kloosterkerk met een indrukwekkend altaar en koor. Op de bovenetage bevindt zich een natuurhistorische collectie van de benedictijner monikken. Er is ook een historische apotheek, die diende om de pelgrims te verzorgen.
We lopen door de zeer drukke Rua do Franco, vernoemd naar de Franse pelgrims (niet naar de dictator met die naam). We lopen het oude centrum uit naar de Alameda, het park net erbuiten. Daarvandaan hebben we een prachtig uitzicht op de oude stad en de kathedraal. We lopen terug om te gaan lunchen bij A Tulla, maar die zijn dicht op dinsdag. We gaan bij de buren van Entre Ruas. Zeer eenvoudig eettentje, maar met een Dagmenu van 12 euro wel waar voor het geld.
Daarna gaan we naar het hotel en checken in. We hebben een superior room en die ziet er prima uit. Deze Parador is werd ruim 500 jaar geleden gebouwd op initiatief van Reyes Catolicos, Fernando I van Aragon en Isabel I van Castilië, toen ze bij een bezoek aan Santiago constateerde in welke erbarmelijke omstandigheden de pelgrims moesten bivakeren, zeker als ze ziek en vermoeid waren. In dit schitterende gebouw, gebouwd rond twee binnenhoven konden de pelgrims comfortabel op krachten komen. Inmiddels is het al decennialang een Parador en is het onze beurt om uit te rusten. Het hotel heeft twee restaurants in het souterrain, een bar, terras en diverse salons.
Na de middagslaap gaan we weer naar de kathedraal voor de dakentour. Die voert door de ruimten van het aartsbisschoppelijk paleis uit de 15e eeuw en vervolgens het dak van de kathedraal op. Wel een beetje eng, maar een hele ervaring. Het uitzicht op de stad is mooi en het perspectief op de kerk bijzonder. De gids is wel al te uitvoerig in haar beschrijvingen in het Spaans en na een tijdje haken we af in het verhaal. De andere deelnemers ook zichtbaar. Na een uur gaan we weer terug naar beneden. We drinken een drankje op het terras van de Parador aan het Obradoiro plein.

We eten in het Enxebre restaurant in de Parador, het eenvoudige restaurant met Galicische specialiteiten. We eten kalfs- respectievelijk varkensvlees. Wel een beetje te zout naar onze smaak.

Weer: bewolkt 19°

woensdag 5 september 2018

We staan bijtijds op om vroeg aan te kunnen sluiten voor een bezoek aan de kathedraal. Na het ontbijt staan we rond 8.20 in de rij. Het blijkt dat de kathedraal al om 8 uur open gaat. De rij aan de voorzijde blijkt alleen voor het Portal de Gloria te zijn, het middeleeuwse portaal van architect Maestro Matei met de prachtige polychroom gebeeldhouwde pilaren en bogen. Bezoekers worden gratis in groepen van 25 tegelijk toegelaten en kunnen dan 10 minuten van het moois genieten. Daarna moet je weer naar buiten. Foto’s en video's opnemen is niet toegestaan. Het portaal is heel bijzonder. Boven de hoofdboog presideert Christus omgeven door de 24 wijzen van het Christendom, die muziek spelen. Aan zijn zijde aartsengelen en de 4 evangelisten. Op de linkerdeurpost zien we profeten, waaronder Jesaja en op de rechter apostelen, te beginnen met Petrus, Paulus, Jacobus en Philippus. De figuren zijn polychroom uitgevoerd al heeft de kleur wel te lijden gehad. Onder Christus zit Jacobus de gelovigen welkom te heten boven de boom van Jesse . Vele pilgrims hebben in de loop der eeuwen van blijdschap de basis van de boom aangeraakt, zodat er twee grote gaten in het marmer zijn ontstaan.

Na de bezichtiging van het portaal gaan we naar buiten, lopen links om de kathedraal naar de ingang voor de kerk zelf. Er staat nu nog geen rij. Dat was gisteren wel anders. In de kerk is het relatief rustig. Achter het altaar worden in kapellen missen opgedragen, ook in andere talen zoals Frans. Boven het altaar, dat grotendeels verguld is, is een beeld van de apostel Jacobus te zien met een met edelstenen ingelegde mantel. Je kunt naar boven via een trapje, waardoor je achter het beeld uitkomt. Gelovigen omhelzen de mantel om een of andere reden. Onder het altaar is een crypte met de resten van de apostel en zijn helpers.

Na de kerk bekijken we het Pelgrimsmuseum, dat de bedevaart in een breder universeel kader plaatst en vandaar uit inzoomt op Santiago. Pelgrimstochten zijn niet uniek voor Spanje en zelfs niet voor het Christendom. We lopen naar de markthal, die boven de stadsmuur is gebouwd. We lunchen heerlijk bij A Tulla in een smal steegje in de binnenstad.

’s Middags maak ik nog een timelapse op het Praza do Obradoiro en genieten we van een cocktail op het terras van de Parador. ’s Avonds eten we in het grote restaurant Dos Reis in de Parador. Heerlijk eten met een goede wijn.

Weer: 21 graden, licht bewolkt

 

donderdag 6 september 2018

Santiago de Compostela - Finisterre: 81km 1:20 uur

Na het heerlijke ontbijtbuffet wordt onze auto voorgereden door Jesus, de bell boy, voorgereden en gaan we op weg naar Fisterra. Voor de daar aankomen maken we een tussenstop in Noia, dat niet zoveel voorstelt. Het is niet bepaald het Florence van Galicië, zoals men daar zelf denkt. Het was ooit de havenstad van Santiago. Onze volgende stop is in Muros, een vissersdorp aan de Ria de Muros. We vinden er leuke smalle straatjes met typisch Galicissche huizen. De San Pedro kerk is vroeggotisch en een bezoek waard. Ook de toren kan worden beklommen en biedt een mooi uitzicht over het dorpje en de Ria. Vandaar rijden we over bergen met prachtige uitzichten via Ezaro naar Fisterra. Fisterra is de Galicische verkorting van Finisterra, dat einde van de wereld betekent in het Latijn. Hier eindigt officieel de pelgrimsroute van Santiago bij de vuurtoren. Het plaatsje is prachtig gelegen aan de Atlantische Oceaan. We checken in in het hotel Rustico Prada da Viña en rijden na een korte pauze naar de vuurtoren. Daar is het een drukte van belang. Touringcars vol dagjesmensen bezoeken deze plek. De vuurtoren heeft gezelschap van een klein hotel gekregen en er staan een aantal kruizen, waarmee de bezoekers op de foto gaan. De zonsondergangen schijnen heel mooi te zijn ’s avonds.
Terug in het plaatsje Fisterra drinken we een wijntje op een terras aan de haven. Later op de avond keren we terug voor een uitstekend diner in het restaurant Anduriña. Ik neem zeevruchten en Erik varkensvlees.

Weer: 18-21°C licht bewolkt, matige wind

 

Vrijdag 7 september 2018

Fisterra - León: 413km / 4:15 uur

Het ontbijt is pas om 8.30. Het is vrij eenvoudig, maar we komen wel aan onze trekken. We gaan op weg voor onze langste verplaatsing deze reis naar León, zo’n 4 uur en 15 minuten rijden. De reis gaat voor 90% over snelwegen en we kunnen aardig opschieten. Het is niet druk op de weg. We komen rond 14 uur aan in León en kunnen meteen inchecken in het hotel Eurostars Leon.
We eten bij restaurant La Fabrica in dezelfde straat als ons hotel. Na de lunch rusten we uit op onze kamer en kijken we naar de 13e etappe van de La Vuelta op TV. De Vuelta eindigt vandaag in de buurt van León. Ons hotel ligt schuin tegenover het warenhuis El Cortes Inglés, dus we kunnen het niet nalaten om er even heen te gaan. We komen terug met een aantal kledingstukken. In onze straat staan inmiddels trucks en bussen van de wielerploegen van Astana en UAE, die hier kennelijk verblijven. Ze hebben alles bij zich. Keuken, wasserette, werkplaats…
We gaan daarna de oude stad in om wat te drinken en tapas te eten. Dat lukt uiteindelijk ook. Eerst bij Jamon Jamon, een ouderwetse bar, waar je een verzameling tapas bij je biertje krijgt. Vervolgens naar een terrasje waar we nog meer te eten krijgen. Rond half negen gaan we La Piccola Stanza, een Italiaans restaurantje / Pizzeria, waar we een lekkere pizza eten met zicht op de Kathedraal, die ’s avonds mooi wordt verlicht. Daarna terug naar het hotel.
Weer: zonnig 22°

	Andere Reisverslagen
terug		verder