deel 2

Zaterdag 8 september 2018

Na het ontbijt willen we de stad inlopen en komen langs de bussen en auto’s van de wielerploegen van Astana en UAE. We kijken hoe ver het is naar de startplaats van de Vuelta etappe van vandaag en wanneer het vertrek is voorzien. Het blijkt dat we nog 2,5 uur hebben en dat het ongeveer 50 minuten rijden is. We besluiten om naar de startplaats Cistierna te rijden. Onderweg erheen krijgen we gezelschap van auto’s van de organisatie, die worden voorafgegaan door een politie-escorte. Met 110 km/u surfen we met ze mee achter de motoren aan door de dorpjes. We komen iets voor elven in Cistierna aan. We lopen naar de zone van het vertrek en zien de diverse bussen met de renners staan. We vatten post naast het podium waar de renners het rondeboek moeten tekenen. Zo komen alle renners aan ons voorbij en kunnen we foto’s nemen, aanmoedigen en verzamelt Erik 23 handtekeningen bij elkaar, o.a. van Bouke Mollema, Steven Kruiswijk en Peter Sagan. Het is leuk, maar ook erg vermoeiend. Als de laatste renner (Quintana) voorbij is gaan we weer terug naar León.
In León gaan we eten en daarna een siesta houden. We kijken vervolgens naar de vuelta etappe op tv. Simon Yates wint, nadat Kruiswijk een paar pogingen heeft gedaan om weg te komen uit de kopgroep. Het is een zware etappe, die bergop eindigt.
Rond 18 uur gaan we weer op pad, naar de Basiliek San Isidro. Op weg daarheen komen we langs het Casa Botines, een ontwerp van Antoní Gaudí uit 1892. Het is sinds kort een museum gewijd aan de architect, zijn werk en het tijdperk waarin het is gebouwd. De vele ornamenten en het gietijzeren hekwerk zijn typisch Gaudí. Voor het gebouw zit de architect (in brons) op een bankje een ontwerp te tekenen.
De San Isidro is een grote romaanse kerk met prachtig altaar. De kerk is de bewaarplaats van het gebeente van San Isidro van Sevilla. Naast de kerk is het Panteon, deel van het paleis van de koningen van Leon. Hier zijn prachtige frescoes te bewonderen. We moeten met een gids mee, die honderduit vertelt over de voorwerpen die hier worden bewaard uit de 11e eeuw. Daaronder handgeschreven bijbels en choralen. Hoogtepunt zijn de frescoes met beelden uit het leven van San Isidro. Deze zijn prachtig gerestaureerd. Beelden van de restauratie worden getoond. Daarna gaat het omlaag naar de grafkelder, waar de 11 koningen van Leon begraven liggen. De gewelven zijn beschilderd met taferelen uit de bijbel. De vier evangelisten zijn afgebeeld met dierenkoppen en Christus als Pancreator. Er is ook een landbouwkalender te zien. De kloostergang is werelderfgoed.
Het is inmiddels te laat voor een borrel en we gaan direct naar restaurant Las Termas. In een van de buitenwereld afgesloten eetzaal eten we goed bereid eten. De bediening is wat stijfjes. Als is het al over 21 uur, we zijn toch de eersten. Rond tien uur komt een grote groep, die veel lawaai maakt. Om half elf zijn we klaar en lopen terug richting het hotel. Nog een drankje op de Calle Ancha en dan naar het hotel.

Weer: koele start 12°. Daarna zonnig en 25°.

zondag 9 september 2018

León - Oviedo: 127km / 1:24 uur

Na het ontbijt lopen we naar de Kathedraal. Om half tien gaat de oude kerk open voor toeristen. De buitenkant van de kerk is indrukwekkend. De laat romaanse, vroeg gotische kerk heeft een prachtige gevel en vooral de westzijde met het roosvenster is veelbelovend. De decoraties van de hoofdingang tonen het laatste oordeel en de kokende potten voor de zondaars staan al op het vuur.
Binnen worden we meteen geconfronteerd met het portaal van het koor. Daarop voorstellingen uit het nieuwe testament. De glas-in-lood ramen zijn voor een Romaanse kerk indrukwekkend. Inspiratie ervoor komt uit Vlaanderen en Frankrijk, maar het kleurgebruik is Spaans. In oppervlak (1800m2) heeft alleen de kathedraal van Chartres meer ramen. De voorstellingen zijn bijbels, maar ook historisch en dynastiek met betrekking tot het koninkrijk León. Het altaar is ook erg mooi.

Na het bezoek aan de Kathedraal lopen we naar het Santa Maria del Camino plein. Dit is een van de charmanste pleinen van de stad met twee oude bomen, met keien geplaveid en een kleine parochiekerk, de Santa Maria de la Mercado. We lopen terug naar het hotel, laden de bagage in en vertrekken richting Oviedo.

Onderweg naar Oviedo over de AP 66 komen we door diverse tunnels, die de snelweg door de Cantabrische bergrug leiden. We stoppen bij een meer, het Embalse de los Barrios de Luna. Hier laten we de drone opstijgen voor wat mooie beelden van de bergen en het meer.

In Oviedo verblijven we in het Gran Hotel España. Ruime kamer en de auto kan onder het hotel worden geparkeerd voor 14 euro per nacht. We lunchen in de buurt en rusten daarna lekker uit. Het is zondag dus ’s avonds is het erg rustig in de stad en zijn de meeste restaurants gesloten. We treffen El Gato Negro open. Dit typisch Asturisch restaurant is ook een sidreria, een ciderbar. Cider wordt hier per fles verkocht en de ober schenkt op verzoek een glaasje of liever een slokje in. Dit doet hij van grote hoogte en de obers leggen er eer in door niet naar het glas te kijken, maar omhoog. Je hoort niet zelf bij te schenken, dat doet de ober. Wij eten redelijk lekker en drinken later nog een koffie op een terras. Op de hotel kamer kijken we nog naar de interlandwedstrijd tussen Frankrijk en Nederland, die eindigt in 2-1. Helaas zat er niet meer in voor Oranje, maar vooral de 2e helft weerde het zich goed tegen de wereldkampioenen.

Weer: wisselend bewolkt met zonnige perioden 22°

maandag 10 september 2018

Na het goede ontbijt lopen we naar de Ecolaundry op korte loopafstand van het hotel. We wassen onze kleding en drinken koffie terwijl de machine draait.
We lopen hierna het oude centrum in en bekijken de kathedraal van Oviedo. Het altaarstuk, in Vlaamse traditie is erg mooi. Ook de heilige kamer, in opdracht van koning Alfonso II van Asturia gebouwd is interessant. De kapel diende om relikwieën, die in Toledo uit handen van de Moren waren gered, te bewaren.  De kolommen bestaan uit de 12 apostelen, die paarsgewijs met elkaar in gesprek lijken te zijn. De ogen van St Thomas vallen op, omdat hij pas wilde geloven dat Christus was opgestaan als hij het met eigen ogen kon zien.
De nevenaltaren voor St Teresa en de onbevlekte ontvangenis zijn ook indrukwekkend. We lopen verder in de oude stad en komen op het marktplein. Hier is een eenvoudige markt met goedkope kleding, fruit en bloemen. De pleinen waarop de markt wordt gehouden zijn met kolonades omgeven en zien er aardig uit.

Na de rondgang door de oude stad gaan we met de auto naar Cangas de Onis, zo’n 60 km ten oosten van Oviedo. Hier is een Parador waar we een heerlijke lunch gebruiken. De Parador is een voormalig klooster van San Pedro de Villanueva uit de twaalfde eeuw. We lunchen hier met zicht op de tuin. Na de lunch gaan we naar de Romeinse brug. Deze brug ziet er prachtig uit en ligt over de rivier Sella. De brug is niet origineel uit de Romeinse tijd, maar ziet er mooi en klassiek uit. We rijden verder naar Covadonga, zo’n 5 km ten zuidoosten van Cangas. Dit is belangrijke plek in de geschiedenis van Asturias en van Spanje. Hier heeft koning Pelayo van Asturias in 722 een Moorse overmacht teruggeslagen en werd de kiem gelegd voor de Reconquista van Spanje op de Moren, die uiteindelijk in 1492 werd voltooid. Op deze locaties is in grotten een kapel gebouwd, waar Pelayo ligt begraven. Het is een belangrijk bedevaartsoord, waar duizenden toeristen per dag op af komen op hoogtijdagen. Er zijn 5 parkeerplaatsen met een shuttledienst naar het heiligdom. Gelukkig is het vandaag niet zo druk en kunnen we tot P1 doorrijden en een klein stuk via trappen omhoog lopen.
De Spaanse bezoekers willen allemaal met het heiligdom en het mariabeeld op de foto. De omgeving is prachtig. De roze basiliek die ernaast is gebouwd stamt uit 1877.

We rijden weer terug naar Oviedo. ’s Avonds eten we Asturische hapjes bij Tierra Astur, een oer Asturisch horeca en winkelbedrijf. Dit alles onder genot van Sidra, de drank van Asturia.

Weer: koele start met 17°, later loopt het op tot 30°

dinsdag 11 september 2018

Oviedo - Fuente Dé: 190km 2:23 uur

We rijden na ontbijt en koffie richting de kust van Asturië. De snelweg leidt ons in oostelijke richting, maar we zien maar sporadisch de zee. Wel zijn er veel laaghangende wolken, die niet over het kustgebergte geraken. Daardoor ontstaan er mistbanken op de weg. Weer valt op hoe groen het landschap in het noorden van Spanje is. Wij hebben al veel van Spanje gezien in de jaren, maar zo groen nog nooit. Groene bossen, weiden, akkers… het kan niet op. Daarbij ook hoge bergtoppen, die boven de boomgrens reiken. We rijden naar Llanes, een vissersdorp aan de kust. Het meest oostelijke vissersdorp in Asturië. Het heeft een mooi centrum met een middeleeuwse kern. De rivier loopt door het dorpje en heeft een groot verschil tussen eb en vloed. Vanaf een strekdam hebben we een mooi uitzicht op het dorp, de haven en de kust. We rijden een stukje langs de kust het dorp uit en vinden een leuke plek om wat drone opnamen te maken.

Daarna eten we nog een broodje bij een cafetaria voor we doorrijden naar onze bestemming in de Picos de Europa. Eerst rijden we nog wat oostwaarts op de snelweg A8 tot Unquerra, waar we de N621 nemen richting het nationale park Picos de Europa, het hooggebergte ten zuiden van de kust. De weg wordt smaller en kronkelig en de dalen dieper. De bergen rijzen hoog op en zijn hier en daar nog bedekt met stukjes eeuwige sneeuw. We volgen de Rio Deva, die grofweg de grens vormt tussen Asturië en Cantabrië. In het zeer drukke Potes verlaten we de N621 en slaan we af op de CA-185. Deze weg is nog smaller en kronkeliger en leidt ons het Nationaal Park in. Net voorbij Espinama is ons hotel, het Hotel del Oso. Een flink gebouw met traditionele uitstraling. Onze kamer heeft een prachtig uitzicht op de bergen en het zwembad van het hotel. Het is inmiddels half drie en de lunch komt net goed op gang. We lunchen en gaan daarna wat uitrusten op onze kamer. Het slingeren op de kronkelweg zit nog in ons systeem. Rond 17 uur ga ik nog wat baantjes trekken in het zwembad, dat van een prettige temperatuur is. Na het zwemmen drinken we een biertje op het terras en om 20.30 gaan we aan tafel voor het diner. Heerlijk gegeten (eend / zalm) en een lekkere Rioja (Muga Crianza) erbij.

Weer: koele start 17°C in Oviedo. Later op de dag wordt het zonnig en warm 29°C

woensdag 12 september 2018

We zijn iets te vroeg voor het ontbijt en staan voor een gesloten deur. 8.35 gaan we zelf even proberen of de deur opengaat en ja hoor alles staat al klaar. Men was gewoon vergeten de deur open te zetten. Het ontbijt is heel uitgebreid. Alles is er. Na het ontbijt rijden we naar Fuente Dé, dat 9km verderop ligt en waar de weg eindigt. Tegenover de (moderne) Parador is het dalstation van de teleferico of kabelbaan, die ons naar de top van de bergketen brengt. Boven is een cafetaria en een souvenirwinkel en tal van wandelmogelijkheden. We zijn nog vroeg en dus is  het nog relatief rustig. We laten de mensen die met in de kabellift zaten ruim voorgaan, zodat we in alle rust kunnen wandelen. We nemen het pad naar het hotel-regufio. Het gaat eerst zo’n 20 minuten bergopwaarts. De uitzichten zijn prachtig. Daarna gaat het weer naar beneden. Na een uur houden we er mee op en keren weer terug naar het bergstation van de kabelbaan. We zijn er moe van geworden, maar wel voldaan met al die mooie uitzichten.

Terug beneden rijden we weer naar ons hotel, waar de kamer nog niet klaar is. Dat duur nog een uur. Dan nemen we een douche en gaan daarna lunchen. De middag brengen we luierend door op de kamer en aan het zwembad. ’s Avonds weer diner in het hotel.

Weer: ochtend 17°C. In de middag wordt het zo’n 25°C

donderdag 13 september 2018

Fuente Dé - Santillana del Mar: 105km 1:45 uur

Door kronkelige dal van de rivier de Deva rijden we noordwaarts. We stoppen voor een kopje koffie in het drukke plaatsje Potes. Vervolgens rijden we weer naar de snelweg die langs de noordkust loopt. We rijden verder richting Santander en slaan bij Santillana del Mar de weg af. In Santillana verblijven we in een van de twee Paradors. De kamer is al klaar en we kunnen even uitrusten voordat we gaan lunchen in de andere, grotere Parador Gil Blas. Na een kleine lunch (voor de verandering) houden we siesta en gaan daarna het stadje verkennen. Het is hier een drukte van belang met veel dagjes mensen. We bezoeken de kloostergang van de Santa Juliana kerk. Heel erg mooi. Er hangt een luidsprekersysteem waardoor uitleg over de kerk wordt gegeven. Dat verstoort wel de serene sfeer van de kloostergang. In de kerk zelf ligt Santa Juliana begraven. De sarcofaag dateert uit de 3e eeuw. Helaas mag daar niet worden gefotografeerd.
Het dorp of mini-stadje bestaat feitelijk uit twee lange straten met toeristenwinkeltjes, die uitkomen op de Plaza Mayor. Het ziet er allemaal wel pittoresk uit. Aan de doorgaande weg bij het begin van het dorp staat het Museo Regina Coell y Convento de las Clarissas. Hier bewaart men een grote collectie religieuze beelden, die nauwgezet zijn gerestaureerd door de zuster Clarissen. Verschillende heilige figuren worden door de eeuwen heen getoond. Met name San Roque met zijn hond, die zijn door de pest veroorzaakte blaren gezond likt is prominent aanwezig.

’s Avonds eten we in de Parador Gil Blas. Het eten is van uitstekende kwaliteit. Beter dan in Santiago.

Weer: zonnig en 23°

Vrijdag 14 september 2018

Santillana del Mar - Lerma: 234km / 2:15 uur

We ontbijten in onze eigen Parador. De presentatie van het ontbijt valt een beetje tegen na wat we van Paradores gewend zijn geraakt. We drinken koffie bij een barretje aan het Plaza Mayor en vervolgens rijden we naar Lerma. Dat ligt zo’n 30 km ten zuiden van Burgos in Castilië, het hartland van Spanje. We zijn hier omdat hier een prachtige Parador staat. Het is een voormalig paleis van de hertog van Lerma, die dit stadje en het Paleis aan het begin van de 17e eeuw liet bouwen. Inmiddels is het dus een Parador, een prachtig hotel. We hebben een kamer met uitzicht op de Plaza Mayor van Lerma, een rechthoekig plein met kolonades omgeven. Net als zoveel steden in Spanje, die in de 17 en 18e eeuw iets wilden voorstellen.

Rond 17 uur rijden we door een verstild akkerlandschap naar Santo Domingo de Silos, ongeveer 34 km ten oosten van Lerma. Daar staat een Benedictijnerklooster, waar de monniken Gregoriaans gezongen missen opdragen, die voor het publiek toegankelijk zijn. Wij willen de Vesper van 19 uur meemaken. Aangekomen in Santo Domingo bekijken we het dorp en bezoeken het klooster. Daarna volgen we in een café de laatste kilometers van de Vuelta-etappe. Steven Kruiswijk slaat een grote slag voor het klassement. Hij stijgt naar de 3e plaats. Om 19 uur zitten we in de kerk. De monniken hebben wereldfaam verworven sinds ze eind jaren 90 CD's met hun gezangen zijn gaan opnemen. Het aantal monniken dat meezingt is wel geringer geworden (zo'n 15) en gezien de leeftijd van de mannen zal dat snel verder afnemen. Het Gregoriaanse gezang klinkt heel mooi. Na de mis rijden we weer terug naar Lerma.

Rond de Plaza Mayor zitten een dozijn grill restaurants, Asadors, die de locale specialiteit gegrilde lamsbout serveren. Wij aten bij “Casa Anton” waar je niets hoeft te bestellen. Je gaat zitten en krijgt vervolgens lamsbout met sla, een huisrosé en een huisgemaakte pudding toe. Aan de muur hangen foto’s met lokale en regionale beroemdheden die eerder bij Anton hebben gegeten.

Weer: 25 graden

	Andere Reisverslagen
terug		verder