februari  2020

Donderdag 27 februari 2020

We nemen de metro naar het Centraal Station en kunnen nog net met de IC Direct van 8:11 naar Schiphol. Daar aangekomen moeten we in een lange rij aansluiten voor het afgeven van de bagage. Vervolgens gaat de veiligheidscheck wel vrij vlot. We drinken koffie bij Starbucks en gaan dan naar gate E24 voor onze KLM vlucht naar Paramaribo.

De vlucht verloopt goed. Wel een paar keer turbulentie en we komen met een kleine vertraging van 20 minuten aan op J.A. Pengel International Airport, ofwel Zanderij. De immigratiedienst werkt erg langzaam. Er zijn maar drie loketten open, waarvan één voor Surinamers en Caricom-burgers, één voor VIPs en 60+ en een derde voor de rest. We staan 45 minuten in de rij en we hadden nog het geluk ver vooraan te staan. De koffers zijn er al als we door de immigratie zijn en we kunnen naar buiten. Onze gereserveerde taxi van De Paarl taxi staat klaar. De rit naar Paramaribo duurt 40 minuten en we komen om 18.30 in ons hotel Palacio aan. Het hotel is eenvoudig, maar wel netjes en schoon. Het personeel is zeer vriendelijk.
We hebben nog wel trek, maar niet veel energie om een restaurant te zoeken. Daarom gaan we naar de Burger King een paar deuren van het hotel verwijderd.
Daarna gaan we bijtijds naar bed.

Vrijdag 28 februari 2020

We ontbijten om 8 uur. Het ontbijt is goed. Geen bijzondere dingen, maar alles wat er moet zijn is er en smaakt naar behoren. Na het ontbijt gaan we de stad verkennen. We lopen langs de Heerenstraat en de Henck Arronstraat naar het Onafhankelijkheidsplein. Daar staan een aantal koloniale gebouwen, zoals het gerechtsgebouw en het ministerie van Financiën. Dat laatste met zijn griekse zuilen was ooit het stadhuis. Voor het gebouw staat een standbeeld van Jopie Pengel, een politiek leider en minister-president van Suriname in de jaren zestig van de vorige eeuw, toen Suriname nog een autonoom deel van het koninkrijk was. Schuin tegenover die gebouwen staat het presidentieel paleis, ooit gebouwd als de residentie van de Nederlandse gouverneur, maar sinds 1975 het paleis van de president, op dit moment de beruchte Bouterse.

We lopen verder naar Fort Zeelandia. Dit fort stamt uit de 16e eeuw, toen het door de eerste Engelse gouverneur Willoughby ter controle van de toegang van de Suriname rivier werd gebouwd. De Nederlanders bombardeerden de vesting en namen hem over. Vervolgens doopten zij het fort om tot Zeelandia, vernoemd naar hun hoofdschip en herkomstprovincie. De Nederlanders werden vervolgens weer verdreven, maar na de Tweede Engelse oorlog en de vrede van Breda in 1667 ruilden Engeland en de Republiek Nieuw Amsterdam (New York) en Suriname uit.  Indertijd een goede deal, aangezien Suriname een vruchtbare kolonie was.

We lopen verder naar de Palmentuin, achter het presidentieel paleis. Dit was de moestuin van het gouvernement en veel van de palmen stammen uit de 17e eeuw. Zij werden vanuit Cuba geïmporteerd. Nu is het een publiek park. We lopen de Henck Arronstraat in langs het bisschoppelijk paleis (en een RK lagere school) en komen bij de Basiliek van Paulus en Petrus, het grootste houten gebouw op het westelijk halfrond. Een prachtig houten gebouw uit 1887, licht geel geschilderd aan de buitenkant. Het interieur is onbeschilderd en laat de houtnerven mooi zien. Alle beelden zijn ook houtsnijwerk, net als de kruisweg langs de buitenwanden. Het pijporgel is helaas onttakeld. Er loopt een collecte voor de restauratie.

Vervolgens lopen we naar het voormalige ’s Lands Hospitaal. Een ziekenhuis complex dat teruggaat tot een 17e eeuws militair ziekenhuis, dat in 1821 werd opengesteld voor het pubiek. Nu is hier het ministerie van Volksgezondheid gevestigd. We lopen door naar de synagoge Neve Shalom. In 1723 is dit gebedshuis gereed voor de Ashkenazisch Joden uit midden Europa. Inmiddels komen hier ook de Sefardische Joden met oorsprong uit Portugal samen, omdat hun gemeenschap te klein is voor een eigen synagoge. Pal ernaast staat de Moskee Keizerstraat van de Lahore Ahmedya beweging in Suriname. Beide gebouwen zijn niet te bezoeken. We lopen verder het centrum in door de Domineestraat, een drukke winkelstraat met Hotel Krasnapolsky en de voormalige winkel van Kersten (afstammeling van de van oorsprong Moravische Lutheranen, ook wel Hernhuters genoemd) en lopen daarna naar de Centrale Markthal. Daar is het een drukte van belang. Groente, fruit, vis en vlees zijn de belangrijkste waar. Vers voor u geslacht. Pluimvee wordt ook levend te koop aangeboden.

Vervolgens zijn we moe naar een broodjeszaak aan de Heerenstraat gelopen, tegenover het Samsonhuis. Hier woonde van 1850 tot 1871 een vrije zwarte vrouw Elisabeth Samson, die een succesvol zakenvrouw werd in de 18e eeuw en het zelfs na een lange rechtsgang in Nederland afdwong dat ze met een blanke man kon trouwen.

Later op de dag  willen we het Suriname museum bekijken in Fort Zeelandia, maar dat gaat om 14 uur dicht (en is zaterdag ook gesloten!)

’s Avonds drinken we een cocktail bij P&G Lounge. Vervolgens dineren we in Bar Bodega De Waag, in het oude Waaggebouw aan de Waterkant.

Weer: tropisch warm. Wisselend bewolkt 31 graden

Zaterdag 29 februari 2020

Na een hele lange en diepe slaap ontbijten we weer om 8 uur. Na het ontbijt lopen we naar Fietsen in Suriname om een fiets te huren. Met de huurfiets rijden we naar de veerboot bij Plattebrug en steken we met fiets over naar Meerzorg. Fietsers huren een eigen boot, voetgangers moeten wachten tot een boot vol is. Aan de overkant fietsen we naar het Peperpot Nature Park. Daar wandelen we het wandelpad door de jungle af. Peperpot is een voormalige plantage - een van de oudste van Suriname - die is verlaten. De natuur nam het land over en nu zijn hier veel vogel en apensoorten te vinden. Sinds 2009 wordt het als reservaat beheerd door een stichting. De vogels laten het een beetje afweten, maar we zien wel een aantal doodskopaapjes. Na de wandeling fietsen we weer richting veerpont. We eten onderweg bij een Chinees eethuisje. Zoals er zoveel zijn aan deze kant van de rivier. Het is wel een grimmige setting. Het personeel en de keuken is achter tralies en de eetzaal is nogal kaal. De maaltijden zijn overvloedig en prima.

Terug in het hotel rusten we uit. Om 16 uur gaan we op excursie naar de Zeeschildpadden op Braamspunt. We hebben de tour geboekt bij Orange Travel. Onze gids heet Daniel en we ontmoeten hem op het terras van café 't Vat tegenover Hotel Torarica. We gaan eerst met de bus naar Leonsberg. Vandaar varen we met een boot de Surinamerivier af. Daniel, een bioloog, vertelt honderduit. Waar de Suriname en Commewijne rivier samenkomen zitten veel dolfijnen, die hier op de vis afkomen. We zien een flink aantal dolfijnen. Braamspunt is een landtong met een zandstrand aan de Oceaanzijde. We gaan aan land en lopen eerst wat rond. Dan eten we aan boord de door Daniel meegebrachte roti en wachten op de duisternis. Rond halfacht is het zover. Het is dan helemaal donker en we gaan de schildpadden zoeken, die hier in deze tijd van het jaar hun eieren op het strand komen leggen. Binnen de kortste keren zien we een Groene Zeesschildpad of Soepschildpad aan land komen. We moeten wel ruim een half uur wachten voordat de schildpad zich heeft ingegraven en gaat leggen. De gids licht ons met een rode lamp bij. De schildpad neemt rood licht niet waar en zo verstoren we haar niet. De eieren blijven twee maanden onder het zand liggen en dan moeten de jongen zelf maar zien hoe ze in de zee geraken. Slechts 1% wordt volwassen. Dan kunnen ze tot wel 130 jaar oud worden. Een bijzondere ervaring. Na een kwartier is de schildpad klaar en kunnen we naar huis. We zijn rond tien uur in het hotel.

Zondag 1 maart 2020

We lopen naar Torarica en drinken daar koffie bij Tangelo, hun caftetaria. Vervolgens bezoeken we toch het Suriname museum in Fort Zeelandia. Een grote verzameling van historische voorwerpen vertellen het verhaal van de kolonisatie. Ook is er een gedenksteen die herinnert aan de decembermoorden van 1982. In die maand liet bevelhebber Bouterse 15 tegenstanders vermoorden in het Fort, dat als zijn hoofdkwartier diende.
Vorig jaar werd Bouterse voor deze moorden veroordeeld, maar het hoger beroep moet nog dienen. We lopen na het museumbezoek langs de Waterkant en drinken een drankje, terwijl we een live verslag op TV kunnen zien van PSV-Feyenoord. Het wordt 1-1. Het centrum van Paramaribo is nogal verlaten op zondag. Bijna alles is dicht. We lunchen bij McDonalds.

’s Avonds drinken we een cocktail in Torarica en daarna eten we bij Bar Zuid aan de Van Sommelsdijkstraat.

Weer: zonnig, 30 graden

 

	Andere Reisverslagen
terug		verder