Zuid - Afrika

Deel 3

Lower Sabie restcamp (Kruger National Park) - Mlilwane (Swaziland): 145 + 141 km

Donderdag 26 februari 2004

Vanochtend regent het weer behoorlijk als we opstaan. We ontbijten in het restaurant met uitzicht op de Sabie rivier. We vertrekken richting Crockodile bridge om het Kruger Park te verlaten. Onderweg komen we nog tal van dieren tegen waaronder een galopperende olifant, hyena's, gnoes en - heel spectaculair -  twee jongvolwassen leeuwen langs de kant van de weg. Kennelijk worden ze niet gehinderd door de stromende regen. Als we bij Crockodile Bridge aankomen blijkt de brug gesloten te zijn vanwege de hoge waterstand en kunnen we het park hier niet verlaten. We moeten helemaal terug naar Skukuza om vandaar weer naar het zuiden te rijden naar de Malelane gate of hek. Alles bij elkaar kost ons dat zo'n drie uur (141km) extra rijden. Later blijkt dat we een bord hebben gemist dat de sluiting van de uitgang aankondigde! We rijden ook drie keer door dezelfde zware regenbui, waarbij de weg blank komt te staan en het zicht heel erg beperkt wordt. Na het verlaten van het park lunchen we in een winkelcentrum iets voorbij Kaalrug, waar we ook tanken en geld pinnen. Geldautomaten vind je trouwens vrijwel overal in Zuid-Afrika. Hier zien we geen witte gezichten meer. Een duidelijk verschil met de afgeschermde wereld van Kruger, waar de zwarten alleen als personeel aanwezig waren. We rijden door naar Jeppe's Reef, de grenspost met Swaziland. We moeten eerst een stempel halen om Zuid-Afrika te verlaten en dan even verder een ander stempel om het koninkrijk Swaziland binnen te komen. Ook betalen we 5 Rand voor de auto. In het grenskantoor lacht Koning Mswati III ons vanaf een foto aan de muur toe. Mswati is de laatste absolute vorst ter wereld en heeft een ruime schare echtgenotes. Swaziland is zeer bergachtig en biedt prachtige uitzichten op donkergroene bergen. Langs de weg zien we talloze schoolkinderen in uniform op weg naar huis. Velen beginnen enthousiast te zwaaien of te dansen als we langs komen. De doorgaande wegen zijn redelijk tot goed, al is men in de dorpen wel kwistig met verkeersdrempels.

Dichterbij Mbabane, de hoofdstad wordt het verkeer drukker. Voorbij Mbabane nemen we de (snel) weg naar Manzini. Bij de afslag Mlilwane gaan we de snelweg af. We volgen de borden naar Mlilwane Wildlife Sanctuary en komen uiteindelijk op een onverharde weg. De weg wordt steeds slechter en als we denken dat het helemaal niks wordt komen we bij de ingang van het reservaat. We betalen 50 Emalangeni (de munt van Swaziland; is gelijk in waarde aan de Rand) voor het park en rijden verder, langs de vijver met nijlpaarden en krokodillen, naar Sondzela Backpackers. De weg wordt steeds kronkeliger en zit vol met gaten. We rijden langs groepen zebra's en wrattenzwijnen. Maar na een kilometer of acht zijn we er dan toch. We hebben een tweepersoonskamer gereserveerd. Het is niet bijzonder druk in de Youth Hostel. Er heerst een ontspannen sfeer en er is een mooi uitzicht op de omgeving. Sondzela heeft een grote tuin met een zwembadje. Na 8 uur in de auto gezeten te hebben zijn we te moe om nog wat te ondernemen. We rusten lekker uit in de tuin. 's avonds eten we mee met de andere gasten. Er staat Impala stew met rijst en salades op het menu. Het maal wordt om een houtvuur klaar gemaakt en geserveerd rond het kampvuur onder de bomen. Het smaakt prima en we raken aan de praat met een jong stel uit Vaassen die ruim drie maanden door Zuidelijk Afrika trekken.

Na het eten drinken we nog wat aan de bar, waarna we ons terug trekken op de kamer.

Weer: in de ochtend zwaar bewolkt, zware regenbuien. In Swaziland opklaringen, maar laat op de avond weer zware regenval. 26 graden. 95% vochtigheid.

Mlilwane (Swaziland) - River View: 353km

Vrijdag 27 februari 2004

We staan vroeg op (6 uur). Om half zeven staan we klaar voor het ontbijt, maar men is nog niet zover. Om zeven uur kunnen we terecht in de boma voor eieren die op het kampvuur worden gebakken en een bordje Swazilandse pap. Na deze oppepper gaan we op weg. We rijden dwars door het koninkrijk tot we in de uiterste zuidoosthoek zijn aangekomen. We posten nog twee kaartjes en dan gaan we de grens over en weer Zuid-Afrika in. Hier begint het hevig te regenen. Na een lange rit komen we aan in River View bij Mtubatuba niet ver van het Hluhluwe game reserve. We vinden een kamer in Marula Place B&B. Een prettig onderkomen bij Eone en Peter van Rooyen. Er is een zwembadje en we hebben een prima kamer met A/C. We lunchen in de Umfolozi Country Club en luieren de rest van de middag rond het zwembad. Ik schrijf nog een e-mail aan het thuisfront. 's avonds eten we wederom in de Umfolozi Country Club. Daarna kijken we nog wat tv en luisteren via M-net (een digitale satelliet tv en radio, die veel hotels in Z-Afrika hebben) naar het nieuws van Radio Nederland Wereldomroep. In Nederland sneeuwt het nu hevig, terwijl wij in de warmte van 30 graden zitten.

Hluhluwe-Umfolozi Game Reserve en St Lucia Estuary: 140km

Zaterdag 28 februari 2004

We staan weer vroeg op (zes uur), want we gaan naar Hluhluwe Umfolozi Game reserve. In de vroege ochtend is de kans om dieren te zien het grootst. We krijgen een uitgebreid ontbijt pakket mee in een koelbox. In het park valt het in eerste instantie een beetje tegen met het wild. Pas na een tijdje dienen zich de eerste zebra's en impala's aan. Het duurt nog een tijd voordat we Kudu's zien en pas na twee uur zien we twee neushoorns. Later zien we ook nog een olifant (hier zeldzaam) en hier en daar wat giraffes. Na 3 en half uur verlaten we het park weer. Het wordt warm en de dieren worden steeds inactiever. We rijden terug naar het B&B voor een opfrisser, waarna we verder rijden naar St Lucia. Dit is ook een natuurreservaat. Het plaatsje St Lucia zelf is een druk toeristisch oord. We boeken bij het KZN Wildlife kantoor een plaatsje voor de sunset Lake Cruise van 16 uur. Dan gaan we lunchen bij The Zulu and I restaurant, dat verbonden is aan het Snake & Crocodile Centre. Dit is een spin-off van een  project om de krokodillen te behouden voor het reservaat. Men houdt hier een groep Nijlkrokodillen (de enige inheemse soort) een nog wat andere soorten alsmede een grote collectie slangen. Om 14 uur is er een slangen demonstratie, waarbij twee slangen getoond worden (tijger adder en een python) en veel over Zuidafrikaanse slangen wordt verteld.

Dan rijden we terug naar St Lucia en wachten op het vertrek van onze boottocht. Reserveren was niet echt nodig geweest, want de boot is maar voor een kwart gevuld. Wel lekker rustig. Op de boottocht zien we heel veel nijlpaarden, een visarend, een goliath- of reuzereiger. De Nijlpaarden blijven overdag in het water en na zonsondergang gaan ze aan land om te grazen. Het zijn zeer gevaarlijke dieren met een grote territoriumdrift. Behalve sterk zijn ze  ook zeer snel op het land. Ze halen zo'n 40km/u. Er komen meer mensen om door Nijlpaarden dan door enig ander roofdier. Tenslotte zien we ook nog twee krokodillen.

's avonds eten we bij Alfredo's in St Lucia, waarna we door het stikdonker terugrijden naar River View.

Weer: droog. Aanvankelijk half bewolkt, maar later aan de kust zonnig. 29 graden.

River View-Umhlanga Rocks (Durban): 240km

Zondag 29 februari 2004

We ontbijten met een andere gast en onze gastheer. Zij geven ons de tip om op de weg naar Durban langs te gaan bij Shakaland. Dit ligt ongeveer halverwege River View en Durban. Het is een Zuludorp dat in 1985 gebouwd is op een boerderij voor de opnames van een tv-serie, Shaka Zulu. Na de filmopnames is het een culturele attractie geworden en inmiddels is het overgenomen door een hotel. Je kunt er nu ook overnachten in een hutje, die als hotelkamer is ingericht. We krijgen een tour door Shakaland, waarbij de gebruiken en tradities van de Zulu's worden uitgelegd. Op deze plek was het ook dat Zulu-koning Shaka (laat 18e eeuw) zijn kraal heeft gehad.  Na de tour, door het " dorp", dat iets weg heeft van het openlucht museum krijgen we nog een uitgebreide show met traditionele zulu-dansen, waarbij de benen vervaarlijk hoog worden omhoog gezwaaid. Shakaland is mooi en professioneel opgezet, maar natuurlijk niet te verwarren met het hedendaagse leven van de Zulu's, al wil men soms anders doen geloven.

Na de dansshow krijgen we nog een buffetlunch en dan gaan we verder op weg naar Umhlanga bij Durban. Daar komen we rond 16 uur aan bij Ballyhigh Guest House. Onderweg krijgen we diverse regenbuien te verduren en in Umhlanga regent het ook pijpenstelen. We worden verwelkomd door twee zwarte dames. Een ervan zwaait mijn koffer op haar hoofd en draagt hem naar boven naar onze kamer. Die kamer is trouwens ruim bemeten. Het zijn twee ruimtes, een met een tweepersoonsbed en een met twee eenpersoonsbedden. Na een tiental minuten worden we getrakteerd op koffie en muffins. Buiten regent het pijpenstelen dus een strandwandeling langs de Indische Oceaan - die wij voor het eerst zien! - zit er niet echt in.

's avonds eten we in de Razzmatazz. Dit restaurant zit in het Cabana Beach resort. Het eten is prima in het ecclectische restaurant gerund door een Engelstalige mevrouw en een hele club Indiërs.

We rijden weer door de stortregen terug naar ons guesthouse en bellen nog naar huis. 

Het weer was vandaag wisselend bewolkt. Wel 's middags en 's avonds veel en zware buien. 28 graden. 

Umhlanga Rocks (Durban) - Central Drakensberg: 208km

Maandag 1 maart 2004

Na het ontbijt rijden we door de ochtendspits van groot-Durban in westelijke richting naar de Drakensberg. Dit is een bergketen die de (oost)grens vormt tussen het zelfstandige koninkrijk Lesotho en Zuid-Afrika. Het is een uitgestrekt nationaal park. De rit duurt zo'n 3 uur. We hebben gereserveerd in de Inkosana Lodge Backpackers en B&B. We krijgen een tweepersoons kamer met eigen douche/wc. Zeer ruim. Na wat acclimatiseren rijden we naar het Champagne Castle Hotel waar we lunchen. Dit hotel wordt blijkbaar vooral bevolkt door gepensioneerden. We eten de buffet lunch en rijden door naar Monk's Cowl. Hier beginnen diverse wandelingen in deze vallei van Drakensberg gebied rond de Champagne Castle bergtop. We betalen R15 pp entree voor het park en  wandelen naar de Nandi Falls. Het is een mooie wandeling door de bergen. De toppen van de Champagne Valley zijn nog gehuld in laaghangende bewolking en dat is jammer. Maar na een tijdje trekken de wolken zich enigszins terug.

We wandelen ruim twee en half uur door heuvelachtig terrein (maar niet al te zwaar) en rijden dan terug naar de Inkosana Lodge. 's avonds eten we in een nabijgelegen hotel Die Nest. Redelijk tot goed 5 gangen diner.

Weer: droog, wisselend bewolkt. In de middag perioden met zon. Laaghangende bewolking. 24 graden.

Dinsdag 2 maart 2004

Om half acht precies vangt het ontbijt aan in deze backpackers lodge en dat wordt met een gongsignaal aangekondigd. Het ontbijt wordt geopend met pap of cereal, waarna de toast en de eieren worden geserveerd. Vandaag geen worstjes, maar bacon. Na het ontbijt gaan we op weg voor een nieuwe wandeling bij Champagne Castle. Het is vandaag een zonnige, maar ook heel warme dag. We nemen een relatief korte wandeling, maar vooral door de hitte raken we daar al behoorlijk uitgeput van. Het is op de vroege morgen al dik 30 graden  in de zon. We zien de mooie Sterkspruit waterval en lopen we terug. Alles bij elkaar nog geen anderhalf uur, maar het lijkt veel langer. We gaan terug naar de lodge om te douchen en even bij te komen. Nadat we weer op verhaal zijn gekomen rijden we naar Winterton het enige plaatsje van betekenis in de buurt. Hier halen we geld bij de ATM en lunchen we bij een pub/restaurant. Daarna rijden we naar het noordelijk deel van de Drakensbergketen, het Royal Natal National Park. Dit is duidelijk het mooiste dal van allemaal. Het park wordt gedomineerd door het Amfitheater dat wordt gevormd door de Eastern Buttress en de Sentinel en de bergen er tussen in. Nadat we 25 rand pp hebben betaald kunnen we het (kleine) nationale park in rijden. Het is royal geworden nadat koning George VI hier een bezoekje bracht in 1947. We rijden naar het bezoekerscentrum en kopen een kaart van het park. We gaan niet echt wandelen, maar toch... We rijden zover we kunnen. Ik ga dan nog een eindje wandeling richting het amfitheater en maak nog wat foto's van een hoger gelegen standpunt. Het landschap is hier heel indrukwekkend. We rijden terug via de Rugged Gorge. Daar komen we op de doorgaande weg naar Bergville, waar we tanken en dan rijden we via binnendoor weggetjes naar de Inkosana Lodge in de Champagne Valley. Inmiddels gaat het hard waaien en zien we in de verte een enorm onweer. Wij houden het zo goed als droog en arriveren rond 16 uur terug op ons logeeradres. We luieren nog wat tot 18 uur en dan gaan we er weer uit voor het diner. Dit keer bij Eat Centric een leuk eetcafe een vijftal kilometers vederop in de vallei. We eten er prima voor niet al te veel in een sfeervolle omgeving. Ik een Madagascar Steak en Erik een "Eatcentric Steak" een steak in een zoete saus met veel pepertjes.

Weer: zonnig en zeer warm. Aan het eind van de dag weer bewolkt. 35 graden.