Kaikoura - Westport: 340 km

05 december 2002

We ontbijten bij een ontbijt café in Kaikoura. Dan gaan we op weg naar Westport aan de westkust. We rijden via de Lewis Pass en worden getrakteerd op prachtige landschappen en prachtig weer. De zon schijnt en de temperatuur loopt op tot 26 graden. De weg volgt een aantal rivierdalen langs hoge bergen. Dichter bij Westport wordt het meer bewolkt, maar het blijft droog. In Westport nemen we onze intrek in The Happy Backpacker YHA hostel. We hebben een tweepersoonskamer met tv. Na een korte rustpauze gaan we met de auto naar Cape Foulwind, zo genoemd door Captain Cook omdat hij hier in 1770 een paar dagen last had van tegenwind. Hier is een zeehondenkolonie en een oude vuurtoren. 's avonds eten we in het enige goede restaurant van Westport, de Bay House Café  vlakbij Cape Foulwind. Heerlijk gegeten met een prachtig uitzicht op het strand, de surfers en de Tasman Zee. Dan weer terug naar Westport, dat 's avonds nogal uitgestorven is.

Westport - Franz Josef Glacier: 280 km  

6 december 2002

We ontbijten bij café Mandala, dat niet erg bijzonder is. De koffie is slecht en het eten vertoont veel verbeterpunten. We rijden langs de westkust naar het zuiden. De westkust staat bekend om zijn mooie kustlijn en om de grote hoeveelheden regen die hier jaarlijks naar beneden komt. In dit stuk van de kust is dat zo'n 2865mm (vergelijk De Bilt 793mm). Verder naar het zuiden in Fiordland is valt zelfs meer dan 7 meter regen per jaar! Daarmee is de westkust van Nieuw Zeeland een van de natste plekken op aarde. En vandaag is geen uitzondering. De regen komt gestaag naar beneden. We stoppen bij Punakaiki om de Pancake Rocks en de Blowholes te bekijken. Het zijn spectaculaire rotspartijen die opgebouwd lijken te zijn uit ontelbare lagen " pannenkoeken". Bij hoog tij spuit het water meters omhoog door de onderdoorgangen en openingen in de rotspartijen: "blowholes" 

De kust is heel mooi, met rotspartijen in het water en dichte regenwouden op de kant. Soms gaat de weg wat landinwaarts en komen we door dichte bossen. De schaarse laagvlaktes langs de kust worden bezet door veeteeltbedrijven (koeien, schapen, reeën). We gaan niet hard, want de weg kronkelt zo nu en dan nogal. In de buurt van Ross vliegt een steen tegen de voorruit, waarna we verder moeten met een kleine, maar mooi vormgegeven barst in de ruit. Als we in de buurt van Franz Josef komen klaart het weer op en begint de zon te schijnen. De temperatuur stijgt zo'n zes graden naar 22. Franz Josef is een heel klein dorpje, dat zijn bestaan volledig dankt aan de gletsjer met die naam. De gletsjer ligt op de hellingen van de Southern Alps. Samen met de naburige Fox gletsjer zijn dit de meest spectaculaire van de ongeveer 60 gletsjers op het Zuidereiland. Aanvankelijk heetten de gletsjers Victoria en Albert, maar in 1865 gaf de Oostenrijkse geoloog Von Haast de noordelijke gletsjer de naam van de toenmalige Oostenrijkse keizer. Na een bezoek van minister-president Fox in 1872 werd ook de andere gletsjer hernoemd. De gletsjers zijn nogal beweeglijk. Sinds Cook ze in 1770 zag hebben ze zich zo'n 3 km teruggetrokken. In 1985 begonnen ze weer te groeien, maar na 15 jaar groeien zijn ze weer op de terugtocht.

We nemen onze intrek in de nieuwe YHA-herberg, de mooiste die we tot nu toe hebben gehad. Tweepersoonskamer met douche/toilet. Er is ook een sauna. Wij zijn van plan om morgen een heli-hike te doen waarbij je met een helicopter op de gletsjer wordt afgezet, daar twee uur onder leiding van een gids wandelt en weer door de helicopter wordt opgehaald. We informeren bij de Guiding Company over onze heli-hike van morgen. Vandaag is er niet gevlogen, en over morgen is niet veel zinnigs te zeggen door het personeel dat een universitaire graad in ontwijkend antwoorden lijkt te hebben behaald. Intussen is het prachtig weer. We bekijken de gletsjer van een afstand. Hij ligt er mooi bij.

Terug in de JH rusten we even uit voordat we gaan eten in de Blue Ice Café. Prima zaak, lekker eten en een gezellige bar erboven, vol avontuurlijke jongelui. Ik eet Green lipped Mussels, gevolgd door Whitebait een specialiteit van de westkust: kleine aaltjes in een omelet gebakken.

's avonds drinken we nog wat in de bar van Blue Ice

7 december 2002

Vannacht heeft het zwaar geregend met onweer. Vanochtend giet het nog steeds zwaar. Onze hoop op een heli-hike wordt meteen de grond in geboord. Het meisje van de Guiding Company vertelt me dat het te nat is voor de piloten om hun bed uit te komen. Vandaag zit het er niet meer in. Morgen hebben we een nieuwe kans, want de weerberichten schijnen gunstig te zijn, volgens het personeel van Guiding Company. Maar ja...enerzijds, anderzijds...niets is zeker natuurlijk. We besluiten om een extra nacht in Franz Josef te blijven. We ontbijten en prijzen ons gelukkig geen dagtrektocht te hebben geboekt, want die gaat wel door in de stromende regen. Dit  tot ongenoegen van een paar Nederlanders die hun geld terug hadden willen hebben, gezien het weer. We rijden wat rond in de omgeving, waar met dit weer weinig tot niets te beleven is. De plaatsjes ten noorden van Franz Josef stellen niets voor. Ook niet Okarito, de eerste plek in Nieuw Zeeland, die door Abel Tasman is waargenomen in 1642. We rijden naar Fox Glacier. Dat is een stuk levendiger. Net als in Franz Josef heeft men door de bouwstijl een alpine sfeer willen creëren. In combinatie met het uitzicht op de bergen lukt dat bijna, maar het regenwoud er omheen maakt het toch uniek. We lunchen in Café Névé (prima) en bekijken de Fox gletsjer vanaf een uitkijkpunt. Hij is net te zien tussen de optrekkende wolken. Intussen komt er wat blauw in de wolken in het westen, is het droog geworden en wordt het allengs lichter. We blijven maar hopen voor morgen. We rijden weer terug naar de herberg. In de namiddag nuttigen we een cocktail en 's avonds eten we wederom bij de Blue Ice Café.

8 december 2002

De ochtend ziet er veelbelovend uit. We horen diverse helikopters de lucht in gaan. Vol goede hoop gaan we naar het Alpine Adventure Centre, waar the Guiding Company zit. Ons enthousiasme wordt al wat getemperd als we horen dat er veel wind op de gletsjer is en het niet zeker is of de heli-hike doorgaat. We ontbijten in Café Franz en om 9.15 komt het slechte nieuws. De heli-hike is weer geannuleerd. Balen. We kunnen wel met de Alpine Adventures een Snow Landing gaan doen. Dat is een vlucht over de gletsjer met een landing in de sneeuw op een belendende bergtop. Daar kunnen we 8 minuten rondlopen en dan weer over de gletsjer terug. Over 5 minuten kunnen we vertrekken. Het is een mooie vlucht, maar wel erg kort. In 20 minuten zijn we weer terug en $150 pp armer. 

Franz Josef - Wanaka: 290 km

Dan drinken we nog koffie en gaan op weg naar Wanaka. Het wordt een prachtige rit. Eerst een stuk langs de kust en dan via Haast en de Haast pas landinwaarts. Het is een zeer verlaten gebied met bijna geen dorpjes. We stoppen even bij Knights point voor het uitzicht op zee. De natuur is weer overweldigend met hoge besneeuwde bergen, snelstromende rivieren en veel groen. De zon laat zich niet onbetuigd en na ruim 4,5 uur zijn we in Wanaka. Wanaka is prachtig gelegen aan het Wanaka meer. Het plaatsje  staat geheel in het teken van het toerisme, maar doet ontspannen aan. We nemen onze intrek in de Purple Cow backpackers. Daarna lopen we nog wat rond en nemen een drankje, genietend van het uitzicht op het meer en de bergen. 's avonds eten we Japans bij Sasako en later op de avond drinken we een biertje in Shooters, de populaire bar van Wanaka aan het meer.