Cáceres -
Guadelupe: 125km
Zondag 25 mei 2003
We ontbijten wat simpel op de kamer. Dan gaan we op weg
richting Trujillo. Daar ontbijten we dan echt in een
hotel in een onverwachte
luxe. Het 3-sterren hotel lijkt verlaten, maar bij onze
komst wordt iedereen opgetrommeld en krijgen we een prima
ontbijt voorgeschoteld. We rijden verder naar Guadelupe.
In Guadelupe nemen we onze intrek in de Parador,
die gevestigd is een voormalig hospitaal uit de 16e eeuw. De
grote attractie is het klooster van San
Jeronimo. Het klooster is gebouwd in 1340 op de plek
waar een herder zo'n 50 jaar eerder een mariabeeld vond dat
naar verluidt door St Lucas zelf is gemaakt. De vertraging
in de bouw werd veroorzaakt door het feit dat dit gebied op
dat moment nog niet bevrijd was van de moren. Het klooster
bracht en brengt - met een onderbreking na de ontbinding van
de kloosterordes in de 19e eeuw - massa's toeristen en
pelgrims naar deze streek. Het dorpje heeft dan ook een
groot aantal souvenirwinkeltjes waar alle denkbare en
ondenkbare prullaria wordt verkocht, die enigzins in verband
met de maagd van Guadelupe kan worden gebracht. We lunchen
eerst in de Hospedería,
een hotel dat in een
vleugel van het klooster is gevestigd. Na de siësta bezoeken
we om half vier het klooster. De verplichte rondleiding
leidt ons langs een kloostergang met een vreemde replica van
het klooster in het midden, langs uitstallingen van oude
handschriften en schilderijen, waaronder een Goya en een
paar van El Greco. Vervolgens komen we in de prachtige
sacristie met 8 panelen van Zurbaran, de enige van zijn
werken die te zien zijn op de plek waar ze zijn gemaakt. Ze
stellen gebeurtenissen voor uit het leven van St Hieronymus.
Dan worden naar
het heilige der heiligen geleid. In een kleine ruimte staat
het beeld van de zwarte madonna, rijkelijk gekleed en
versierd. Het werd in donker cederhout gemaakt en werd door
diverse vernisbeurten steeds donkerder. Sommige bezoekers
hebben speciaal bloemen voor haar meegebracht. We kunnen een
zilveren plaatje aanraken of kussen, dat via een koord is
verbonden met het beeld. Een broeder poetst het plaatje
steeds weer schoon naar elke kus.
Na het bezoek aan het klooster bekijken we nog de kerk en
gaan terug naar de Parador. 's avonds eten we in de
Parador. Het restaurant grenst aan de tuin, waarin ook
tafels zijn opgesteld. Buiten is het heerlijk toeven.
's nachts hebben we last van druppende radiatoren. We klagen
bij de receptie en mogen in een superior-kamer verder slapen
in een hemelbed.
Het was vandaag lekker weer, tot zo'n 22 graden.
Guadelupe
- Jarandilla de la Vera: 102km
Maandag 26 mei 2003
We beginnen de dag met een heerlijk ontbijt in de parador.
Dan gaan we op weg door de vallei van de Taag. Een prachtig
traject met zicht op de besneeuwde toppen van de Sierra de
Gredos. We rijden de La Vera streek in naar Jaraíz de la
Vera. Hier nemen we een kamer in de
Villa Xarahiz. Een omgebouwde herenboerderij met een
prachtig uitzicht op de Sierra de Gredos. We rijden naar Jarandilla
de la Vera, waar we lunchen in de Parador.
De parador is gevestigd in een kasteel waar Karel V een paar
maanden logeerde toen hij moest wachten tot zijn kamers in
het klooster van Yuste in gereedheid waren gebracht. In
Yuste zou hij zijn laatste jaren na zijn troonsafstand gaan
slijten. We rijden na de lunch naar Losar de la Vera, een
klein dorp met afvoerkanalen in het midden van de straat.
Losar is een ingeslapen dorpje, liefelijk met veel
groen.
Vervolgens rijden we naar
het klooster
van Yuste, dat om half vier zijn deuren weer opent.
Hier bezoeken we de kamers waar Karel V zijn laatste jaren
(1556-58) doorbracht na zijn troonsafstand ten gunste van
Philips II,. Het paleisje heeft maar vier kamers en maakt
deel uit van het klooster. De slaapkamer geeft vanuit bed
uitzicht op het altaar in de kloosterkerk, zodat de
oud-keizer voor het bijwonen van de mis zijn bed niet hoefde
uit te komen. Het is een sober verblijf. De gids doet
geloven dat alles, tot het beddengoed toe origineel is en
door de keizer
zelf is gebruikt. Hoe dat kan, terwijl het klooster het
grootste deel van de 19e eeuw heeft leeggestaan na het
ontbinden van de kloosterorden, is een raadsel. Het klooster
wordt nu weer door Franciscaner monniken bewoond. De keizer
is in een crypte onder het altaar staande begraven.
Na het bezoek rijden we naar Garganta de Olla. Een goed
bewaard dorpje, met nauwe straatjes. De etages van de
vakwerkhuizen kragen uit over de nauwe straatjes. Het Casa
de Putas - nu een slagerij - het bordeel voor de troepen van
de (oud)keizer is nog steeds blauw geverfd.
We rijden terug naar het hotel. We gebruiken wat tapas in
het dorp, dat verder niet veel voorstelt. De omgeving biedt
allerlei mogelijkheden tot bergwandelen en mountainbiken.
Wij dineren uitstekend in het restaurant van het hotel. Zeer
goede kwaliteit. Helaas beheerst men ook hier nog niet de
kunst van het opmaken van de schotels met groenten of sla.
Het weer was vandaag heel prettig: zon, max. 23.5 graden.
Jaraíz
de la Vera - Plasencia: 51km
Dinsdag 27 mei 2003
Vanuit Jaraiz rijden we naar Plasencia. In die
plaats is het wat moeilijk manoevreren. Het oude centrum
heeft smalle
straatjes en veel eenrichtingsverkeer. Bovendien is er een
wekelijkse markt, die al sinds de 12e eeuw hier op dinsdag
wordt gehouden. We parkeren buiten de oude stad en lopen
naar het hotel Rincon
Extrameño. Het is een eenvoudig maar prima hotelletje
voorzien van douche, toilet en niet te vergeten airco. Het
is helaas wel gehorig, wat betreft straat- en
keukengeluiden.
We maken een wandeling door de stad. Er zijn twee aan elkaar
gebouwde kathedralen. De vroeggotische nieuwe uit de 16e
eeuw wordt nog gebruikt als kerk, terwijl de 13e eeuwse
romaanse oude kathedraal tot een kerkmuseum is omgevormd. Er
staan hier een flink aan kazuifels opgesteld en andere
kerkelijke voorwerpen. De nieuwe kathedraal is nooit
helemaal afgebouwd. Een zijde is gewoon dichtgemetseld.
We lopen door langs het bisschopspaleis en langs de parador
van Plasencia. De stadsmuur is grotendeels in de bebouwing
geintegreerd. Bij het bouwen van huizen heeft men de
stadsmuur als achtermuur gebruikt. Daarom valt de stadsmuur
nauwelijks op in het straatbeeld. De Puerto del Sol is de
mooiste stadspoort.
Dan is het tijd voor lunch en een siësta. Na de siesta lopen
we nog wat door de stad, sturen we een berichtje naar huis
vanuit een internetcafé en drinken we wat op de inmiddels
opgeruimde Plaza Mayor. 's avonds eten we in een matig
restaurant bij het Aquaduct.
Het was vandaag weer mooi weer, niet al te heet, zo'n 25
graden.
Woensdag 28 mei 2003
Na het ontbijt rijden we naar het Parque
Natural de Monfragüe. In het gehuchtje Viareal
de San Carlos is het
informatiecentrum. Hier krijgen we een kaart van het gebied.
Er zijn drie uitgezette en bewegwijzerde wandelingen. Wij
krijgen het advies om de rode route te gaan wandelen. Het is
een mooie route, die een tijdlang klimt naar een
kasteelruïne boven op een berg. Hiervandaan hebben we een
prachtig uitzicht op het dal van de Taag en de rondvliegende
roofvogels. Het zijn gieren en adelaars, maar helaas kunnen
wij ze niet uit elkaar houden. Ook zien we de zeldzame
zwarte ooievaar. Ze zweven langzaam over de valei en komen
regelmatig dicht genoeg bij om te
fotograferen. Een aantal vogelaars heeft zich op de bergtop
met professionele apparatuur geïnstalleerd. We lopen langs
de andere kant de berg weer af en volgen de rivieroever
terug naar ons vertrekpunt bij de Fuente de Francia. Op de
parkeerplaats daar worden ineens begroet door een vos. Hij
kijkt wat schichtig om zich heen en verdwijnt weer. We
rijden terug naar Vilareal de San Carlos om een broodje te
eten. Dan rijden we met de auto een route door het Parque
langs een aantal uitzichtpunten, waar we nog meer soorten
grote vogels bewonderen. Vervolgens rijden we terug naar
Plasencia, waar we rond 16 uur weer aankomen.
's avonds eten we eerst tapas aan het Plaza Mayor en daarna
dineren we bij Meson Chamizo, een prima restaurant.
Vandaag was het weer flink warm met temperaturen tot 30
graden.
Plasencia
- La Alberca: 80km
Donderdag 29 mei 2003
Vandaag verlaten we Plasencia en ook de Extremadura en
rijden naar de Batuecas streek in de regio Castilla y León.
Via allerlei kronkelende wegen komen we rond 11 uur in La
Alberca aan. Hier nemen we onze intrek in hotel
Las Batuecas, een 3 sterren hotel met grote kamers
inclusief diner en ontbijt. We gaan meteen verder en rijden
naar de Peña de Francia de
hoogste piek van de Sierra de Francia op zo'n 1723 meter.
Hier staat een voormalig klooster, een kapel (tevens
bedevaartsoord) en een enorme tv-zender. Van hieraf hebben
we een prachtig uitzicht op de Sierra, de Batuecas streek en
de aangrenzende bergen van Las Hurdes. Het is helaas wel
vergeven van de muggen. Het klooster is nu een Hospederia,
populair bij de pelgrims, maar met een wat gebrekkige
uitstraling en service. We drinken wat en rijden weer naar
beneden. Via La Alberca rijden we naar de Portillo berg
(1200 m) om vervolgens in Las Batuecas aan te
komen, een vallei. Bij het Karmeliter klooster van San
José, begint een wandeling door de vallei. De wandeling is
niet zo zwaar en volgt de rivier, die door een prachtige
kloof stroomt. Wel veel vliegen en muggen. Het is een enkel
pad, dat we ook weer terug moeten lopen. Er zijn een aantal
grotten met muurschilderingen, maar de meeste zijn gesloten.
Inmiddels is het heel erg warm geworden (meer dan 30
graden). We rijden door naar Las Mestas, net over de regiogrens
in Extremadura. Daar lunchen we heel simpel. We rijden weer
terug langs kronkelende wegen, die na elke bocht weer een
mooier uitzicht bieden, naar La Alberca.
In de vooravond wandelen we door La Alberca. Het is een
bijzonder dorpje, dat zijn bijzondere vakwerkhuizen prachtig
heeft behouden. Het is een wirwar van smalle straatjes en
schilderachtige pleintjes, waar de tijd lijkt te hebben stil
gestaan. Alleen de winkeltjes met souvenirs verstoren het
idyllische beeld. We drinken wat aan het grote plein en
krijgen varkensoortjes als tapa. In het kroegje zit een club
oude mannen voor de buis naar het stierenvechten te
kijken.
Het diner in het hotel valt tegen. Nogal minder dan doorsnee
eten. Per gang is er keus uit 4 opties. De huiswijn is
ronduit matig.
Vandaag was het heel warm, zonnig met temperaturen tot 31
graden.
|