VENETIË & VERONA

Zaterdag 2 September 2006

We ontbijten met de andere (Engelse) gasten. Zij zijn allen familie van elkaar en hier voor een huwelijksfeest. Na het ontbijt gaan we met de Vaporetto naar de Rialto brug. Dit is de meest bekende brug van Venetië over het Canal Grande. Op de brug zitten vele souvenirwinkels. Vanaf de brug heb je een mooi uitzicht op het drukke verkeer op het Canal.  We willen hier eerst koffiedrinken en denken een terrasje gevonden te hebben. Het blijkt bij een hotel te horen en het ontbijt is er in volle gang. Het personeel denkt dat we gasten zijn en we hoeven niet  voor de koffie te betalen.  We gaan dan aan een wandeling beginnen door de San Polo en de Santa Croce wijken. We beginnen bij de markt bij de Rialto brug. Hier wordt veel verse groenten en fruit verkocht, maar vooral ook veel vis. Vis speelt een voorname rol in de Venetiaanse keuken. Hier op de markt wordt, in tegenstelling tot de rest van de stad vrijwel uitsluitend Italiaans gesproken. We zien hier ook één van de vele veerbootjes of traghetti. Dit zijn gondels die voor 50 cent mensen overzetten over het Canal Grande. Heel handig omdat er maar heel weinig bruggen zijn. We wandelen door de wijk langs de San Cassiano kerk, met schilderijen van Tintoretto. Daarna komen we bij de Santa Maria Mater Domini. die helaas gesloten is en de San Stae. Deze kerk ligt prachtig aan het Canal Grande. Onze Venice Card geldt niet, want er is een speciale tentoonstelling. Verder lopend komen we langs de kleine S Giovanni Decollato kerk ofwel de San Zan Degolà in het dialect. Dat betekent onthoofde Sint Johannes. Het is een klein 11e eeuws kerkje en is weinig veranderd sinds die tijd. De fresco's behoren tot de oudste van de stad. Later komen we op het S Giacomo dell'Orio plein met de gelijknamige 13e eeuwse kerk. Het plein is een relatieve oase van rust. De omgeving is eigenlijk heel gewoon. De kerk is van binnen wel aardig (Venice Card). Veel gotiek en schilderijen van Veronese en anderen. Er is een doopplechtigheid gaande. We gaan via talloze smalle straatjes en over kleine bruggen en kanalen verder naar de Frari kerk. In die omgeving wordt het weer drukker. We komen weer dicht bij de toeristische hoofdroute tussen station en Rialtobrug. De Frari is een gigantische kerk met prachtige schilderkunst. We kunnen eerst niet naar binnen vanwege een bruiloft. We gaan daarom eerst eten bij Osteria al Pantalon. Aardig eten voor redelijke prijs. Terug bij de kerk zijn we onder de indruk van het altaarstuk Mariahemelvaart van Titiaan. Ook Bellini's Madonna met kind en de heiligen Nicolaas, Petrus, Markus en Benedictus is prachtig in zijn details en dieptewerking. We zijn inmiddels vermoeid en lopen vlot door via het San Poloplein en de San Aponal kerk naar de Rialtobrug en stappen op de vaporetto naar het b&b.

We rusten even uit. In de middag gaan we naar de Galerie dell'Accademia. Venice Card is niet geldig, want dit is geen gemeente museum. Het heeft een prachtige verzameling Venetiaanse schilderkunst, voornamelijk afkomstig uit de kerken van de stad. Vooral veel oude kunst uit de 14 en 15e eeuw. Pronkstukken als het laatste avondmaal van Veronese en nog veel meer moois van ondermeer Giorgione, Tintoretto en Titiaan. Na het bezoek aan het museum gaan we een tour maken  met een Gondola.  We stappen in bij de officiële pier bij ons b&b aan het Santa Maria de Giglioplein. Het kost maar liefst €100 voor 45 minuten!, maar we doen het toch. De gondelier geeft aan dat een uur maar €125 kost, maar we houden het op 45 minuten. Het is een bijzondere ervaring om met de 11 meter lange gondel door de smalle grachtjes te roeien, waar je te voet helemaal niet kan komen. Het perspectief zo laag op het water is toch weer anders dan vanuit de vaporetto. We doorkruisen de kleine grachten van de San Marco wijk en doen ook een kort stukje over het Canal Grande en onder de Rialtobrug door. De roeikunsten van de gondeliers, die ze na vele jaren training op doen zijn fenomenaal. Met één riem en één oor weten ze heel goed te manoeuvreren. De huidige vorm van de gondola's dateert uit de 13e eeuw. Sinds een decreet uit 1592 zijn alle gondels zwart, 11 meter lang en 1,42m breed en zijn opgebouwd uit 300 stukjes hout van verschillende boomsoorten. 

Na de boottocht drinken we een glas wijn uit de Veneto-streek bij de enoteca (wijnbar) al Volta, de mooiste van de stad. We lopen terug via de Scala di Bovolo, het huis met de mooie uitwendige trap. Figureert op veel kaartjes, maar weinigen komen er ook echt. Het ligt verborgen in een minuscuul binnenhofje.

We eten 's avonds in de wijk Dursaduro op de oevers van de Canale della Giudecca bij Alle Záttere. We zitten op een ponton met een leuk uitzicht op de vele voorbij komende boten en waterbussen.

We wandelen en bussen terug. Daarna nemen we nog een afzakkertje in een barretje met terras.

Weer: zonnig 26 graden

Zondag 3 september 2006

Vandaag wordt de Regatta Storica gehouden. Elk jaar op de eerste zondag van september houdt men races in historische boten op het Canal Grande. Het spectakel is 's middags en dan wordt ook een groot deel van het vaporetto netwerk uit dienst genomen. We nemen eerst de vaporetto naar Marcuola. Vandaar lopen we naar het Ghetto. Het ghetto van Venetie was sinds begin 16e eeuw de jodenbuurt van de stad. Alle getto's ter wereld danken hun naam aan deze wijk. Het woord ghetto komt waarschijnlijk van het Italiaanse woord geto, dat metaalgieterij betekent, hetgeen dit gebied ook tot 1390 was. De joden mochten hier hun godsdienst belijden en waren vrij van de inquisitie. Echter, ze hadden geen gelijke rechten en het ghetto was van zonsondergang tot zonsopgang gesloten. Pas in 1797 werden de poorten van het ghetto op bevel van Napoleon gesloopt. Pas bij de vestiging van het Italiaanse koninkrijk in 1866 werd het onderscheid op ras afgeschaft en kregen joden volledige burgerrechten.  In de 2e wereldoorlog werden de joden van Italië en Venetië vanaf 1943 toen de Duitsers het roer in Italië overnamen, afgevoerd naar de concentratiekampen. Nu zijn er nog enige honderden joden in Venetië, verspreid over de stad. Maar het ghetto blijft het brandpunt van de joodse gemeenschap. Hier is ook het joods museum en zijn er een vijftal synagogen, voor elk herkomstgebied één. We willen een toer met gids door de wijk doen, maar vandaag is het een Europese feestdag van het jodendom en de tours zijn geannuleerd. In plaats daarvan zijn het museum en de synagogen gratis te bezoeken. De wijk wordt bewaakt door de politie en door vrijwilligers van de vereniging van gepensioneerde carabinieri.De wijk is vrij klein. Daarom moest men vanwege overbevolking en de eis dat de huizen niet meer dan 30% hoger dan de rest van de stad mochten zijn, de etages klein maken zodat men  het aantal woningen per gebouw kon vergroten. Meestal maakte men hier 7 etages, waar 5 normaal zou zijn.

Na het bezoek aan het ghetto gaan we naar het station, waar we de trein voor morgen naar Verona reserveren. Dan varen we met de busboot naar het eiland Murano. We nemen lijn 41, maar dat blijkt niet een gelukkige keus. Deze ringlijn vaart tegen de klok in we gaan de hele stad rond. 42 gaat met de klok mee en had ons in een half uur op Murano gebracht. Na een volledige ronding van de stad komen we na anderhalf uur in Murano. Het eiland, doorsneden door kanalen, is bekend vanwege het Venetiaanse glas. We eten bij een restaurant op een ponton en daarna gaan we naar het glasmuseum (Venice Card). Het is een interesante collectie. Glas vanaf het begin van de jaartelling tot in onze tijd. Na het museumbezoek kopen we in een winkel wat glaswerk als souvenir.

We nemen de boot terug naar de stad, waar de Regatta Storica in volle gang is. De vaporetto's zijn buitendienst, dus we moeten lopen. We weten een rustige route uit te stippelen. Dit is geen sinecure, want de stad is afgeladen met dagjesmensen. Teruggekomen in ons B&B kunnen we vanuit het raam van onze kamer op het Canal Grande en de voorbij racende boten gadeslaan. De geschiedenis van de race gaat terug tot de 13e eeuw. Het venetiaanse woord regatta kreeg algemene betekenis in Europa voor roeiwedstrijden. De regatta bestaat uit verschillende races. Het begint met een processie van historische boten met de bemanningen in historische kledendrachten aan dek. De eerste race is voor jonge roeiers in tweemans pupparini. Daarna komen de vrouwen, gevolgd door het hoofdnummer: de mannen in de gondolini. 

Om half acht is alles weer bij het oude en we nemen de lijn #1 naar Ca' Reconiza en vandaar lopen we naar Casin dei Nobili, een aardig restaurantje, waar we lekker eten. Zeebaars met asperges, flensjes na. Om ons verblijf in Venetie in stijl af te sluiten gaan we met lijn #1 naar het  Piazza San Marco voor een borreltje bij het fameuze caffe Florian (sinds 1720). Het orkestje speelt dat het een lieve lust is en wij genieten van Grappa en Prosecco terwijl we ons vergapen aan de voorbijgangers en het mooie plein by night.

Weer: zon, 30 graden